Ligt aan de manier van overlijden. Toen mijn opa en oma overleden heb ik er bijna geen moeite mee gehad, die hebben geleefd, geknokt, en nu was de koek op. Ik hield en hou nog steeds ontzettend veel van die mensen maar om je af te vragen 'Waarom heb je me verlaten?' Nee, dat heb ik dan ook weer niet.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:36 schreef Psy-freak het volgende:
De meest waardevolle les die ik heb geleerd is:
"Het overlijden van iemand en daarom rouwen is egoïstisch. "Waarom heb je me verlaten?" DAT is egoïstisch!"
Mogen de mensen die hier niets van af weten/snappen hier even wegblijven.
Heb geen zin om persoonlijk te worden maar ik heb óók geen leuke jeugd gehad. Het zit inderdaad in je persoonlijkheid, maar óók in de oorzaak. Heb je meegemaakt wat jij hebt meegemaakt, dan kan je vechten door eruit te komen. Maar niet iedereen zit in de put door zijn verleden.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:29 schreef Phantomesse het volgende:
[..]
Lees even boven mijn ninja edit. Ben mijn hele jeugd lang depressief geweest, pas toen ik zelf de touwtjes in handen kreeg en met heel veel therapie ben ik daar vanaf gekomen. Ik weet heus wel hoe het is om jezelf elke dag door en door kut te voelen en te wensen dat alles anders was, maar het zit denk ik gewoon in mijn persoonlijkheid om alsmaar door te zetten.
Dus ik moet in leven blijven omdat ik anders mn naaste pijn doe als ik zelfmoord pleeg?quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:38 schreef Phantomesse het volgende:
[..]
Ligt aan de manier van overlijden. Toen mijn opa en oma overleden heb ik er bijna geen moeite mee gehad, die hebben geleefd, geknokt, en nu was de koek op. Ik hield en hou nog steeds ontzettend veel van die mensen maar om je af te vragen 'Waarom heb je me verlaten?' Nee, dat heb ik dan ook weer niet.
Uiteindelijk doet iedereen dat wel, niet alleen uit egoisme, maar ook omdat ze weten (denken te weten) dat de toekomst er voor iemand nog een stuk beter uit kan zien, dan zij zelf op zo'n moment kunnen geloven.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:38 schreef Psy-freak het volgende:
Hoe arrogant moet je wel niet zijn om te beslissen over andermans leven, bah.
Dat heb ik een aantal keer gezegd.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:40 schreef Myraela het volgende:
[..]
Uiteindelijk doet iedereen dat wel, niet alleen uit egoisme, maar ook omdat ze weten (denken te weten) dat de toekomst er voor iemand nog een stuk beter uit kan zien, dan zij zelf op zo'n moment kunnen geloven.
Als een vriend tegen je verteld, dat die zelfmoord wil gaan plegen zeg je ook niet "Okay, jou keuze, succes."
En jij denkt niet dat die persoon dan nog te redden is? Ik zou niet met mezelf kunnen leven als ik het zonder protest zou laten gebeuren.quote:
Helemaal mee eens.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:42 schreef dotKoen het volgende:
Nou ja, de grote vraag is natuurlijk: is iemand die zich suïcideert 'toerekeningsvatbaar', om het zo maar te stellen. In sommige situaties wel, maar in veel gevallen ook niet, kan ik me zo voorstellen. Suïcide is immers zo slecht voor het functioneren van een persoon, dat het moeilijk aan te nemen is dat het een verstandig besluit is (bijvoorbeeld vanuit evolutionair oogpunt gezien). Ik denk dus dat de meeste beslissingen tot suïcide door zieke breinen worden genomen.
Daarom is er ook weinig egocentrisch, lafs of juist dappers aan, maar is het gewoon een uiting van een psychiatrische aandoening. In hoeverre je deze aandoening (bijvoorbeeld na een mislukte suïcidepoging) moet behandelen zal natuurlijk liggen aan welke therapie er in het verleden is geprobeerd en in hoeverre het een balans- danwel impulssuïcide sprake is.
ik zeg dat dan wel...quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:40 schreef Myraela het volgende:
[..]
Uiteindelijk doet iedereen dat wel, niet alleen uit egoisme, maar ook omdat ze weten (denken te weten) dat de toekomst er voor iemand nog een stuk beter uit kan zien, dan zij zelf op zo'n moment kunnen geloven.
Als een vriend tegen je verteld, dat die zelfmoord wil gaan plegen zeg je ook niet "Okay, jou keuze, succes."
Ik zou niet met mezelf kunnen leven als diegene het niet doet.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:43 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
En jij denkt niet dat die persoon dan nog te redden is? Ik zou niet met mezelf kunnen leven als ik het zonder protest zou laten gebeuren.
Want? Dat zou inhouden dat die persoon hulp heeft gezocht. Vaak genoeg hebben mensen spijt van een zelfmoordpoging en zijn blij nog te leven. Ook vaak genoeg niet, en dan lukt het later alsnog, maar dat risico zou ik wel willen nemen.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:44 schreef Psy-freak het volgende:
[..]
Ik zou niet met mezelf kunnen leven als diegene het niet doet.
Trouwens, de mensen die dat van mij hoorde leven nog.
Dat komt omdat jij ze hebt afgeleid en geshockeerd, waardoor ze na gaan denken en hun besluit in heroverweging nemenquote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:44 schreef Psy-freak het volgende:
[..]
Ik zou niet met mezelf kunnen leven als diegene het niet doet.
Trouwens, de mensen die dat van mij hoorde leven nog.
Apart.quote:
Persoonlijk worden heb ik ook geen zin in daarom heb ik alleen een paar hoofd termen gebruikt waar verder niet op in gegaan hoeft te worden. Het is alleen wat jij zei dat als je het niet kan begrijpen je niets ergs hebt meegemaakt, niet waar is. Ik heb er vaak zat aan gedacht, zag ook geen uitweg, dan maar op dat punt blijven voorlopig en hopen dat het uiteindelijk beter gaat. Op een gegeven moment ben ik op eigen initiatief maar hulp gaan zoeken bij instellingen, en daar ben ik blij mee, heeft me gebracht naar wie ik vandaag ben, een gelukkige jonge dame met een mooi leven in het verschiet.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:38 schreef knuppelhaar het volgende:
[..]
Heb geen zin om persoonlijk te worden maar ik heb óók geen leuke jeugd gehad. Het zit inderdaad in je persoonlijkheid, maar óók in de oorzaak. Heb je meegemaakt wat jij hebt meegemaakt, dan kan je vechten door eruit te komen. Maar niet iedereen zit in de put door zijn verleden.
Wat maakt dat nou uit? Je bent weg. Als je dat wilt, prima. Ik studeer psychologie en ik weet best dat 99% een schreeuw om aandacht is, daarom juist.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:46 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Want? Dat zou inhouden dat die persoon hulp heeft gezocht. Vaak genoeg hebben mensen spijt van een zelfmoordpoging en zijn blij nog te leven. Ook vaak genoeg niet, en dan lukt het later alsnog, maar dat risico zou ik wel willen nemen.
Even een andere weg inslaan:quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:42 schreef dotKoen het volgende:
Nou ja, de grote vraag is natuurlijk: is iemand die zich suïcideert 'toerekeningsvatbaar', om het zo maar te stellen. In sommige situaties wel, maar in veel gevallen ook niet, kan ik me zo voorstellen. Suïcide is immers zo slecht voor het functioneren van een persoon, dat het moeilijk aan te nemen is dat het een verstandig besluit is (bijvoorbeeld vanuit evolutionair oogpunt gezien). Ik denk dus dat de meeste beslissingen tot suïcide door zieke breinen worden genomen.
Daarom is er ook weinig egocentrisch, lafs of juist dappers aan, maar is het gewoon een uiting van een psychiatrische aandoening. In hoeverre je deze aandoening (bijvoorbeeld na een mislukte suïcidepoging) moet behandelen zal natuurlijk liggen aan welke therapie er in het verleden is geprobeerd en in hoeverre het een balans- danwel impulssuïcide sprake is.
Behalve als ik er overtuigd van zou zijn dat het zou helpen in dat specifieke geval. Als iemand echt chronisch depressief is of wat dan ook, dan ga ik die lijdensweg niet verlengen. Maar zoiets is moeilijk te bepalen.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:47 schreef Myraela het volgende:
[..]
Apart.
Ik begrijp zelfmoord. Maar ik zou het toch altijd willen helpen voorkomen. Met woorden overigens, ik zou iemand niet ongewild laten opnemen.
Nee, mensen hebben aandacht nodig.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:46 schreef Evie het volgende:
[..]
Dat komt omdat jij ze hebt afgeleid en geshockeerd, waardoor ze na gaan denken en hun besluit in heroverweging nemen
De meeste suicidale mensen hebben nog veel kans op een lang en gelukkig leven. Ik zou niet zo kunnen stellen dat het jammer is wanneer iemand dat niet doet.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:44 schreef Psy-freak het volgende:
[..]
Ik zou niet met mezelf kunnen leven als diegene het niet doet.
Trouwens, de mensen die dat van mij hoorde leven nog.
nou, het is natuurlijk zeer klinisch omschreven, en een heleboel aandoeningen zijn gewoon onbehandelbaar. Aan de andere kant wil men er natuurlijk in de psychiatrie niet aan dat iemand zo'n rationele beslissing toch ook echt zelf neemtquote:
Dat heb ik ook gehad, de gedachtes dan.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:47 schreef yvonne het volgende:
[..]
Even een andere weg inslaan:
érg ziek hoef je nieteens te zijn.
Recent heb ik medicatie gekregen die volledig verkeerd viel wat depressie en suicidale gedachten opleverden.
Zaken zijn nooit zwart/wit.
Als ik zou weten dat het een impulsactie zou zijn, afhankelijk van de situatie. Ja okay. Als ik iemand al jaren zie knokken, ga ik het inderdaad niet uitstellen.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:48 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Behalve als ik er overtuigd van zou zijn dat het zou helpen in dat specifieke geval. Als iemand echt chronisch depressief is of wat dan ook, dan ga ik die lijdensweg niet verlengen. Maar zoiets is moeilijk te bepalen.
Jij weet als geen ander dat ik psychologie studeer, daarmee zeg ik niet dat ik de wijsheid in pacht heb, maar ik weet heel goed dat mensen aandacht nodig hebben.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:48 schreef Evie het volgende:
[..]
De meeste suicidale mensen hebben nog veel kans op een lang en gelukkig leven. Ik zou niet zo kunnen stellen dat het jammer is wanneer iemand dat niet doet.
Aangezien die mensen vaak nog niet doorhebben dat de situatie waarin ze verkeren genoeg andere uitwegen hebben dan deze fatale optie..
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |