Ik zit met een lastige thuissituatie waarbij ik me op dit moment geen raad mee weet, waar ik met niemand over kan praten...
Ik heb een lieve broer van 19 en allebei wonen we nog thuis. We kunnen het goed met elkaar vinden, echte diepgaande gesprekken hebben we wel niet, maar het is gelukkig geen constant geruzie...
Naarmate ik mijn broer heb zien opgroeien, ging hij zich iets anders gedragen dan de typische jongen van zijn leeftijd. Geen stoerdoenerij, maar eerder die vrouwelijke kantjes die bij hem soms boven kwamen drijven. Vrienden vroegen wel eens of hij homo is, maar ik heb toen altijd geantwoord dat ik het niet wist. Ik heb er nooit een probleem van gemaakt. Ieder heeft zijn eigen leven, zolang je maar gelukkig bent.
Af en toe moest ik zijn computer eens repareren en daar viel mij direct op dat hij gaysites bezocht en er enkele afbeeldingen op zijn computer stonden. Ik heb er hem nooit over aangesproken, gedaan alsof ik van niets wist....
Ik ben er zelf niet trots op, maar op een bepaald moment heb ik een keertje naar zijn gsmberichten gekeken en daaruit bleek dat hij afsprak met (onbekende??) mannen om... Ik heb toen ook een foto van hem met een oudere man gevonden...
Nu ik dit weet, zit ik met mezelf heel hard in de knoop. Het kost me veel moeite om nog normaal te doen tegen mijn broer... Hij heeft een betere relatie met mijn ouders dan ik. Als ik soms ruzie met mijn ouders en broer heb, wil ik gewoon vertellen wat ik over hem weet aan mijn ouders...maar ik durf het gewoon niet.
Ik heb schrik voor zijn reactie, geen idee wat hij dan zou doen, en voor die van mijn ouders. Niet omdat ze iets tegen homoseksualiteit hebben, maar eerder voor de manier waarop, vanwege zijn afspraakjes....
Ik durf het ook niet vlakaf tegen mijn broer te zeggen uit schrik. Ik vind dat hij zelf tegen ons moet zeggen dat hij homoseksueel is en niet dat hij door mij gedwongen wordt...
Desondanks voel ik mij er dus allesbehalve goed bij. Ik heb er geen enkel probleem mee dat hij homo is, maar het is gewoon de afspraakjes met andere (oudere) mannen waar ik het verschrikkelijk moeilijk mee heb, waar ik een beetje van walg...
Ik kan er met niemand over praten, maar ik kan toch niet voor eeuwig blijven zwijgen?
Vandaar dat ik mijn verhaal hier door. Iemand die raad heeft want ik weet het echt niet meer....