Ik moet eigenlijk bloedprikken, omdat ik mogelijk een erfelijke ziekte heb die alleen in het bloed kan worden vastgesteld. Het is inmiddels al een half jaar geleden dat ik voor t laatst ben wezen bloedprikken en het is toen helemaal mis gegaan. Ik ben volledig van mn stokje gegaan omdat ik me er veel te druk om maakte en vond die ervaring dermate eng dat ik het liever niet op ga zoeken. Maar het moet.
Dus zijn er tips, adviezen..? Ik keek niet naar de naald, dus 'niet kijken' is geen oplossing. Ik weet dat ik me aanstel, omdat bloedprikken feitelijk niets voorstelt maar toch kan ik me er niet over heen zetten. Hoe blijf ik rustig? Kan valeriaan oid helpen? (Ja desnoods!
) Mensen die dezelfde ervaring hebben?ik ben tegen mijn vriendin aan gaan praten en die had niet eens door dat ze werd geprikt.... en ze is als de doooood voor prikken
Nee, ik heb geen idee, ik ben van het soort dat helemaal duizelig naar huis gaat.
Succes.
Vraag gewoon om iemand die je kan afleiden en ook de tijd voor je neemt,
Dat doen we bij ons ook.
Dan vragen ze vaak mij, omdat ik mensen de oren van de kop kan lullen
meer tips heb ik eigenlijk niet. Maar het zeggen helpt al heb ik het idee.
.Lastige vraag eigenlijk, maar zorgen voor afleiding vind ik wel een goede. Iemand meenemen die tegen je praat tijdens het prikken of een mp3-speler opzetten en de andere kant opkijken?
Als je niet nuchter hoeft te zijn: goed ontbijten/lunchen.
Hoe kwam het dat je de vorige keer van je stokje ging? Omdat je erg bang was voor de naald of was het na het prikken dat je je niet goed voelde?
Ogen dicht en door de neus 2 secondes inademen en door de mond in 3 sec. uitademen.
Ga gewoon morgen al. Niet nog een maand wachten en denken dat je dan beter voorbereid bent, want dan heb je een maand langer de tijd om jezelf onzin aan te praten.
Het stelt toch niets voor.
Kan jij me niet prikken ^^quote:Op donderdag 5 mei 2011 19:27 schreef Sjechov het volgende:
Ik werk zelf op het laboratorium en neem ook bloed af (al is dat niet mijn hoofdtaak).
Vraag gewoon om iemand die je kan afleiden en ook de tijd voor je neemt,
Dat doen we bij ons ook.
Dan vragen ze vaak mij, omdat ik mensen de oren van de kop kan lullen
Ik moest nuchter prikken en vrij veel buisjes.. plus, de persoon die me ging prikken wist niet welk buisje t moest zijn. Dat ging ze vragen waardoor ze me de kans gaf om mezelf nog enger te maken. Het afvalbakje met naalden en watjes met bloed.. brrrr ^^quote:
Ik wilde zeggen niet kijken naar de naald, maar dat helpt dus niet
Lastige vraag eigenlijk, maar zorgen voor afleiding vind ik wel een goede. Iemand meenemen die tegen je praat tijdens het prikken of een mp3-speler opzetten en de andere kant opkijken?
Als je niet nuchter hoeft te zijn: goed ontbijten/lunchen.
Hoe kwam het dat je de vorige keer van je stokje ging? Omdat je erg bang was voor de naald of was het na het prikken dat je je niet goed voelde?
Je kan het ook alvast vooraf oefenen.
En als t niet luktquote:Op donderdag 5 mei 2011 19:52 schreef Hans_van_Baalen het volgende:
Gewoon kijken naar de naald, ook zodra ie erin gaat. Als dat je lukt, ben je voor het leven genezen.
Je kan het ook alvast vooraf oefenen.
dan ben k ook voor t leven genezen.. maar dan op de andere manier ^^Ja, oefenen! Met een hete breinaald!quote:
Gewoon kijken naar de naald, ook zodra ie erin gaat. Als dat je lukt, ben je voor het leven genezen.
Je kan het ook alvast vooraf oefenen.
Je kan ook stoppen met je aanstellen. Niet afwachten, uitvluchten zoeken of wat dan ook, gewoon gaan.
Oh dat is minder. Dit keer vragen om iemand die al ervaren is en weet welk buisje gebruikt moet worden.quote:
[..]
Ik moest nuchter prikken en vrij veel buisjes.. plus, de persoon die me ging prikken wist niet welk buisje t moest zijn. Dat ging ze vragen waardoor ze me de kans gaf om mezelf nog enger te maken. Het afvalbakje met naalden en watjes met bloed.. brrrr ^^
Injecties vind ik niet vervelend. Alleen ze moeten mn bloed gewoon laten zitten waar t zit ^^quote:
TS, hoe gaat het dan bij de tandarts als je een verdoving nodig hebt?
Moet k doen jaquote:
Uitleggen en er bij gaan liggen (in overleg).
Je kan ook stoppen met je aanstellen. Niet afwachten, uitvluchten zoeken of wat dan ook, gewoon gaan.
En ga erna iets leuks/gezelligs ofzo doen, dan kun je daar alvast aan denken.
Meer kan ik niet bedenken, succes!
Verdoving bij de tandartsquote:
TS, hoe gaat het dan bij de tandarts als je een verdoving nodig hebt?
Het is naar, het is vervelend, maar zodra die naald in je ader zit is het binnen een paar seconden voorbij. Dat buisje vult zich meteen. Met een paar minuten sta je buiten. Neem anders iemand mee. Luister naar muziek en concentreer je daar ook op.
Als je echt en erfelijke ziekte hebt, dan kun je maar beter weten hoe het ermee staat. Lijkt me belangrijker dan angst voor de naald. Komt echt allemaal goed
Da's voor mietjes, of course.quote:
Ik bedoel: wortelkanaalbehandelingetje is een piece of cake voor Hans
Mensen die panisch worden van naalden/bloed zijn echt pussies
Gewoon je verstand ff op nul zetten! Denk aan iets leuks ofzo
Op een gegeven moment heb ik besloten me over mij angsten (ook andere angsten) heen te zetten, en ben ik bloeddonor geworden. Ben daar naar binnen gelopen, gezegd dat ik bang was voor naalden. Ze hebben me toen extra lang laten liggen, daarna eerst een paar minuten zitten, en toen ging het prima
Welnee. Dat gaat natuurlijk alleen op als er geen aanwijsbare reden voor het trauma is.quote:
Ik vind het altijd wel geinig om te zien hoe ze die naald er in steken.
Mensen die panisch worden van naalden/bloed zijn echt pussies
De TS heeft dat wel. Voor zo'n persoon is de angst reeel. Iemand dan 'pussie' noemen heeft dan eerder het tegenovergestelde effect.