Ik ken nu vijf maanden een meisje. Wat begon als onschuldig sexueel contact is eigelijk uitgegroeid tot iets meer. We zitten nu op een punt dat we verder willen gaan wat betreft een relatie. Dus niet meer oppervlakkig met elkaar omgaan maar 'gewoon' verkering.
We zien het beide helemaal zitten, maar ik heb soms mn twijfels. Die twijfels zijn echter nergens op gebaseerd; ik bedoel daarmee dat ik niet zomaar een reden heb waarom ik zou twijfelen. Al vraag ik aan mezelf 'Noem eens redenen waarom je geen relatie met haar zou willen?', dan kan ik geen enkele reden verzinnen.
Ik zeg niet dat deze dame perfect is, maar ik heb nog nooit iemand meegemaakt waarbij we elkaar begrijpen en aanvullen. Als ik bij haar ben is het leven perfect. Ik kan een a4tje verder typen over hoe geweldig ze wel niet is, maar dat ga ik jullie niet aandoen.
Het 'probleem' is dat ik me niet verliefd voel. Misschien ben ik er te zakelijk voor oid, maar die 'vlinders in mn buik' voel ik niet. Ik weet dat ik haar geweldig vind en ik weet dat het super gaat, maar waarom voel ik dat dan niet? Is het omdat de ontwikkeling van de relatie ongewoon is? Zoek ik naar iets wat ik al heb of ben ik onrealistisch?
Vandaar ook mn vraag.. hou ik mezelf voor de gek? Moet ik echt die vlinders voelen (of heb ik ze wel maar ben ik me er niet van bewust)? Heeft één van jullie ook wel eens zoiets meegemaakt? Hoe ben je daar mee omgegaan?
Veel vragen, maar ik vind het dan ook een lastige zaak. Ik kijk uit naar de reacties.
Dat is waar, maar als je twijfels voelt (al weet je niet waar deze vandaan komen), dan is zij misschien toch niet de "ware".quote:Op woensdag 4 mei 2011 12:14 schreef TNA het volgende:
Dat die vlinders na vijf maanden verdwenen zijn, lijkt me niet zo abnormaal. Dat is toch meer iets dat je in het begin voelt. Besides, sommige mensen ervaren nooit het jubelende vlindersgevoel en voelen zich simpelweg gelukkig met iemand. En daar is ook niets mis mee.
Count your blessings, er is niks beters voor je dan dit meisje dus ga je vooral niet druk maken of je wel aan de sprookjesverhalen voldoet. Enjoy! 
Wat maakt dat nou uit.quote:Op woensdag 4 mei 2011 12:16 schreef Karina het volgende:
[..]
Dat is waar, maar als je twijfels voelt (al weet je niet waar deze vandaan komen), dan is zij misschien toch niet de "ware".
Het betekent in ieder geval niet dat, omdat er geen aanwijsbare reden is om het niet te doen, je het automatisch wél moet doen. Geldt zeker voor een relatie aangaan.
Inmiddels alweer een jaar prima tevreden met mijn meisje.
Kom op zeg!quote:
[..]
Dat is waar, maar als je twijfels voelt (al weet je niet waar deze vandaan komen), dan is zij misschien toch niet de "ware".
Twijfel aan alles in dit leven, dat lijkt me heel gezond. Ik ben er te realistisch voor om nooit ergens over te twijfelen. Twijfelen is ook een heel menselijke eigenschap. Om nu bij de eerste twijfel te gaan roepen van misschien is ze niet de ware?
Daar heb je denk ik wel gelijk in, ik ben ook vrij nuchterquote:Op woensdag 4 mei 2011 12:18 schreef keste010 het volgende:
Welnee man, je bent gewoon veel te nuchter om op een of andere wolk te gaan zitten zweven
Misschien probeer ik teveel te sturen naar een soort sprookje, maar dat moet ik helemaal niet willen. En je heb gelijk, ik ben nu gelukkig met wat ik heb.@Sant; ben blij te horen dat ik in ieder geval niet de enige ben die er mee zit. En je ben het levende voorbeeld dat het gewoon kan werken
@Dauntless; nou daar zat ik ook aan te denken.. ben nog nooit van mezelf bewust geweest dat ik daar last van heb. Ik ben namelijk redelijk sociaal, kan met iedereen makkelijk een praatje houden en ik ben gek op mn vrienden / vriendinnen. Die bindingsangst 'past' dan ook niet echt bij me. Maar misschien heb je gelijk.. ik weet het niet
Bindingsangst oid betekent ook niet dat je niet sociaal bent of kan zijnquote:
[..]
@Dauntless; nou daar zat ik ook aan te denken.. ben nog nooit van mezelf bewust geweest dat ik daar last van heb. Ik ben namelijk redelijk sociaal, kan met iedereen makkelijk een praatje houden en ik ben gek op mn vrienden / vriendinnen. Die bindingsangst 'past' dan ook niet echt bij me. Maar misschien heb je gelijk.. ik weet het niet
Kan me wel voorstellen dat iets wat 5 maanden redelijk vrijblijvend is geweest en nu serieuzer wordt, even omschakelen is.. (En dat daarbij dan ook de vraag komt of je het ook wel echt wil, of dat het nu meer een 'logische' volgende stap is geworden).
Eén van deze 3 nee: laat maar zitten 
Tot ik me op een dag ging afvragen hoe ik het zou vinden als hij met een ander het bed zou delen, ontdekte ik toch wel wat jaloerse gevoelens, heb hem toch maar gevraagd of we samen verder zouden gaan.
Het is nog pril, maar ik merk wel dat nu we het een naampje hebben gegeven, het met het gevoel steeds dieper lijkt te gaan, maar van echte verliefdheid kan ik nog steeds niet spreken.
Mensen die denken dat er maar 1 persoon op de aardbol leeft die bij hen pastquote:
[..]
Dat is waar, maar als je twijfels voelt (al weet je niet waar deze vandaan komen), dan is zij misschien toch niet de "ware".
..Jij bent hier redelijk casual ingestapt en merkt nu dat ze erg goed bij je past. Ik denk dat het vrij logisch is dat die verliefdheid dan niet meer kan komen, omdat de spanning er niet is. Is dat erg? Dat moet je zelf bepalen, maar ik zou genieten van wat je hebt en je merkt het wel als blijkt dat het uiteindelijk niet genoeg is.
Ik geef toe: een wederzijdse verliefdheid is fantastisch, maar uiteindelijk gaat die roze bril af en wat er dan overblijft, dat is pas echt belangrijk. En dat heeft minder met verliefdheid te maken dan je zou denken.
Jij zit echt in een droomsituatie als je het mij vraagt. Jij kunt je oordeel geheel gevoelloos maken. Er is niets anders dat je keuze zal beïnvloeden dan je verstand en dat is in mijn ogen ideaal.quote:
Fokkerts!
Ik ken nu vijf maanden een meisje. Wat begon als onschuldig sexueel contact is eigelijk uitgegroeid tot iets meer. We zitten nu op een punt dat we verder willen gaan wat betreft een relatie. Dus niet meer oppervlakkig met elkaar omgaan maar 'gewoon' verkering.
We zien het beide helemaal zitten, maar ik heb soms mn twijfels. Die twijfels zijn echter nergens op gebaseerd; ik bedoel daarmee dat ik niet zomaar een reden heb waarom ik zou twijfelen. Al vraag ik aan mezelf 'Noem eens redenen waarom je geen relatie met haar zou willen?', dan kan ik geen enkele reden verzinnen.
Ik zeg niet dat deze dame perfect is, maar ik heb nog nooit iemand meegemaakt waarbij we elkaar begrijpen en aanvullen. Als ik bij haar ben is het leven perfect. Ik kan een a4tje verder typen over hoe geweldig ze wel niet is, maar dat ga ik jullie niet aandoen.
Het 'probleem' is dat ik me niet verliefd voel. Misschien ben ik er te zakelijk voor oid, maar die 'vlinders in mn buik' voel ik niet. Ik weet dat ik haar geweldig vind en ik weet dat het super gaat, maar waarom voel ik dat dan niet? Is het omdat de ontwikkeling van de relatie ongewoon is? Zoek ik naar iets wat ik al heb of ben ik onrealistisch?
Vandaar ook mn vraag.. hou ik mezelf voor de gek? Moet ik echt die vlinders voelen (of heb ik ze wel maar ben ik me er niet van bewust)? Heeft één van jullie ook wel eens zoiets meegemaakt? Hoe ben je daar mee omgegaan?
Veel vragen, maar ik vind het dan ook een lastige zaak. Ik kijk uit naar de reacties.
Dus gevoelens beïnvloeden beslissingen altijd negatief?quote:
[..]
Jij zit echt in een droomsituatie als je het mij vraagt. Jij kunt je oordeel geheel gevoelloos maken. Er is niets anders dat je keuze zal beïnvloeden dan je verstand en dat is in mijn ogen ideaal.
Misschien komt het gewoon omdat je eerst seksuele contact had met haar en niet gelijk begon met een relatie
Als je om dr geeft en wel gevoelens voor dr hebt dan hoef je niet perse verliefd te zijn denk ik..
En als het allemaal goed voelt en goed zit van beide kanten, dan is het toch gewoon goed?!
Dat vind jij, waarschijnlijk omdat je zelf een overdosis aan verliefde gevoelens krijgt als je een meisje leuk vind. Ik kan dan wel oordelen vanuit mijn verstand, maar soms vraag ik me dan af of dat dan genoeg is. Ik denk het wel, maar als je gevoel je in de steek laat dan roept dat vragen op. Het streven naar een gezond balans is denk ik dan ook het beste.quote:
[..]
Jij zit echt in een droomsituatie als je het mij vraagt. Jij kunt je oordeel geheel gevoelloos maken. Er is niets anders dat je keuze zal beïnvloeden dan je verstand en dat is in mijn ogen ideaal.
@Dauntless: niet persé, maar door gevoelens kan je bepaalde dingen niet 'zien' (liefde maakt blind?) waardoor je oordeel soms niet helemaal 'objectief' is. Ik ben blij dat ik daar in ieder geval geen last van heb
Ik begrijp wat je bedoelt, de roze bril vertekent soms flink, maar een beetje gevoel is toch ook niet verkeerd? Anders wordt de wereld wel heel klinisch..quote:
[..]
@Dauntless: niet persé, maar door gevoelens kan je bepaalde dingen niet 'zien' (liefde maakt blind?) waardoor je oordeel soms niet helemaal 'objectief' is. Ik ben blij dat ik daar in ieder geval geen last van heb
Klopt, zoals ik al zei: een gezond balans is het beste denk ikquote:
[..]
Ik begrijp wat je bedoelt, de roze bril vertekent soms flink, maar een beetje gevoel is toch ook niet verkeerd? Anders wordt de wereld wel heel klinisch..
Ben je er inmiddels al een beetje uit?quote:
[..]
Klopt, zoals ik al zei: een gezond balans is het beste denk ik
Je vermoeden is alles behalve correct. Het gevoel wat bij verliefdheid hoort, waar jij het over hebt, heb ik al zeker 5 jaar niet meer gevoeld...quote:
[..]
Dat vind jij, waarschijnlijk omdat je zelf een overdosis aan verliefde gevoelens krijgt als je een meisje leuk vind. Ik kan dan wel oordelen vanuit mijn verstand, maar soms vraag ik me dan af of dat dan genoeg is. Ik denk het wel, maar als je gevoel je in de steek laat dan roept dat vragen op. Het streven naar een gezond balans is denk ik dan ook het beste.
@Dauntless: niet persé, maar door gevoelens kan je bepaalde dingen niet 'zien' (liefde maakt blind?) waardoor je oordeel soms niet helemaal 'objectief' is. Ik ben blij dat ik daar in ieder geval geen last van heb
Tuurlijk niet.quote:
[..]
Dus gevoelens beïnvloeden beslissingen altijd negatief?
Just checking.quote:
Toen ik mijn vriend leerde kennen was ik stapelverliefd op hem en hij ook op mij (gelukkig:P) na een paar maanden zakte dat af en sloegen de twijfels toe, want als ik zo snel al niet meer verliefd was, dan was dat vast niet goed, Tot ik mij een aantal dingen afvroeg en tot de conclusie kwam dat ik hem nog steeds heel aantrekkelijk vind, hem de allerleukste vind, mij veilig en geborgen voel bij hem, en nu zijn we een jaar verder en nog steeds heel gelukkig samen, en dat verliefde gevoel? Dat is er bij vlagen nog steeds, maar lang niet altijd!
Nou ik ben gek op haar dus ik ga er gewoon voor!quote:
[..]
Ben je er inmiddels al een beetje uit?
Wat je eigenlijk zegt is dat jij dus in die 'ideale' situatie zit waarin je dus denkt en niet/nauwelijks voelt?quote:Je vermoeden is alles behalve correct. Het gevoel wat bij verliefdheid hoort, waar jij het over hebt, heb ik al zeker 5 jaar niet meer gevoeld...
[ Bericht 22% gewijzigd door kadeautje op 05-05-2011 09:00:24 ]
Wat volgens mij veel belangrijker is voor een relatie, is dat je zo af en toe weer eens naar je vriendin kijkt en spontaan denkt: "Damn, wat heb ik het toch enorm getroffen!" Dat is wat ik nu in ieder geval wel heb en dat is gewoon super.
Ik zit in geen enkele situatie, want ik heb momenteel geen meisje. Onlangs was dat wel het geval en ik was blij dat ik geen gevoelens koesterde voor haar, dat maakte het -in mijn beleving- een stuk makkelijker allemaal.quote:
[..]
Nou ik ben gek op haar dus ik ga er gewoon voor!
[..]
Wat je eigenlijk zegt is dat jij dus in die 'ideale' situatie zit waarin je dus denkt en niet/nauwelijks voelt?