Als je kinderen een voogd krijgen toegewezen...........

Hoi,

Ik post hier al jarenlang, maar om privacy van mijn kinderen te beschermen heb ik een ander account aangemaakt.
Ik heb twee kinderen van 15 en 17.
Ze wonen offcieel bij mijn exman, hun vader.
Toch is mijn zoon van 15, meer hier in huis dan bij zijn vader.

Al heel wat jaren gaat het niet goed met die van 15, psychiatrische stoornissen.
Zijn vader onkent alle problemen.
Daardoor stapelen ze zich alleen maar op, en komt ook de opvoeding van die van 17 in gedrang.

Zelf zijn vader en ik het constant oneens over de opvoeding van de kinderen.
In zijn huis is totaal geen toezicht en de kinderen moeten hun eigen problemen opknappen.
Vader heeft helaas geen veranwoordelijksheids besef.
En hij overlegd niks met mij, en als er problemen zijn word ik hiervan niet op hoogte gebracht.

Wat de raad betreft zijn we het erover eens dat ik meer met de voogd op 1 lijn zal zitten dan met vader.

Nu is het zover gekomen dat er vrijwillige hulp is geweest door BJZ en Xonar.
Echter was dit al snel voor bij ,omdat hij vrijwillig was en de kinderen en vader niet meewerkten.
School en BJZ en ik lieten toen weten dat de problemen nog steeds niet opgelost waren en hun hebben stappen ondernomen voor gedwongen hulp,en een eventuele uithuisplaatsing.
Dit omdat vader en kinderen absoluut tegen hulp zijn en alles ontkennen.
Ik het verslag staat dit ook beschreven, en dat ik wel achter de hulp sta.
Maar dat ik niet in de macht ben om iets te doen als ik zo word tegen gewerkt.
Er is dus nu een raadsonderzoek geweest en dinsdag moeten we voor de rechter verschijnen en krijgen we een voogd toegewezen.
En waarschijnlijk te horen wat de stappen zijn.

Dat zou voor mijn oudste zoon betekenen een kamer training of bij mij , en of in een netwerk van ons , of in een instelling van Xonar.
Zelf denk ik hoe graag ik het ook zou willen,en ik voel me er ook erg schuldig om, dat het niet zou werken als hij bij mij komt wonen.
Hij word bijna 18 ,woont al 7 jaar bij vader waar hij heel veel vrijheid heeft gehad.
Hij begint als het goed is ,na een paar jaar op speciaal onderwijs aan een mbo opleidng.
Of dit gaat werken zijn we allemaal niet gerust op,
Hij is niet autistisch maar heeft wel de kenmerken ervan, en zo word hij ook behandeld op de school waar hij nu zit.
Nu opeens naar een grote scholen gemeenschap, en alles zelf doen .Veel kinderen in de klas en zelf hulp vragen bij problemen zal een grote hindernis zijn.

Mijn zoon van 15 heeft gewoon nog echt hulp nodig voor zijn stemmings wisselingen. Al onkent hij dat en wil hij het niet.
En hij heeft ook de instelling als ik niet bij papa mag wonen dat wil ik uit loyaliteit naar papa toe ook niet bij jou wonen.
Dus waar hij nu terecht gaat komen is een grote vraag.
En of misschien blijven ze wel bij vader wonen maar die kans is zeer klein.

Ook al heeft vader steeds de problemen ontkent , zei hij deze week opeens ,ik ben het helemaal zat.
De kinderbescherming heeft gelijk en ze kunnen de kinderen hebben , Ik doe het niet meer...
Ergens is het hem nu dus ook boven het hoofd gegroeid en moet hij verantwoording afleggen en moeite doen en dat wil dus niet.

Ik voel me zo machteloos.
Ik wil zo graag vechten voor mijn kinderen en ik kan dit ook ,en ik kan en wil ook hulp aanvaarden.
Maar ik krijg er de kans niet voor.
Gelukkig ziet de raad dit ook en word dit door de Raad, school en BJZ steeds benoemd.
Maar goed daar heb ik niks aan.
De vader en kinderen zijn ook erg boos op mij omdat ik wel steeds de problemen onder ogen heb gezien.
En ze denken dat ik dit allemaal in gang heb gezet.

Maar wie heeft al eens in deze situatie gezeten? Heeft beroepsmatig ervaring?
Wat kan ik verwachten?

[ Bericht 0% gewijzigd door powerless op 01-05-2011 20:44:07 ]

kleine kick in de hoop dat er nog iemand is die me iets meer kan vertellen.........

quote:

Op maandag 2 mei 2011 11:41 schreef livelink het volgende:
Sorry, powerless. Ik heb niet echt ervaring. Wel herken ik een deel van wat je schrijft. Ik heb ook aan de bel getrokken bij diverse instanties over mijn zoontje en voel daarmee ook nogal zwaar de verantwoordelijkheid voor het traject dat daaruit gevolgd is. Mijn zoontje is alleen veel jonger dan jouw kinderen en er is geen rechter of voogd aan te pas gekomen. Dus ik kan je niks zeggen over wat je dinsdag kunt verwachten.
Je kunt nu zelf niet zoveel meer veranderen. Probeer het gevoel vast te houden dat je voor jezelf de juiste stappen hebt gezet. Je ex en je kinderen draaien wellicht nog wel bij.
Succes en sterkte voor morgen!

Hoi,

Thx, en dit is wat de raad en school ook steeds zegt.
Je bent pas een slechte ouder als je niet aan de bel trekt.
Ik weet hier zit wel een waarheid in, maar je weet nooit hoe de toekomst loopt.
Misschien zou het zonder bemoeienissen goed zijn gegaan.
Maar school heeft ook aan de bel getrokken, ok, mede dankzij mijn onmacht.
Maar ik verwijt het mezelf nu wel een beetje wat ik iedereen aandoe.
Het is zo dubbel.......