timeflys2 | dinsdag 26 april 2011 @ 21:14 |
Stel je bent 26 jaar, bent een aantal jaar depressief geweest waardoor je geen sociaal leven meer over hebt. En oude contacten ook niet meer bereikbaar zijn. Hoe kun je dan toch weer een sociaal leven opbouwen? Ja, je kunt de kroeg induiken, sporten etc. Maar het probleem is vooral het verborgen willen houden van je depressieve periode, wat moeilijk is als je een nieuw sociaal leven probeert op te bouwen. Ik ben geen goede acteur die zijn huidige “lack of life” kan verbloemen. Dit is dus een soort blokkade op de weg naar een nieuw leven. | |
Azreal | dinsdag 26 april 2011 @ 21:21 |
Waarom zou je je gebrek aan sociaal leven willen verbloemen als je een nieuw sociaal leven opbouwt? Klinkt meer alsof je bang bent over je depressie te moeten beginnen wanneer mensen vragen waarom je geen sociaal leven hebt. Overigens vinden in mijn ervaring de meeste mensen het zwaar ongemakkelijk om over zoiets te praten, dus als jij er niet over begint, zullen ze er ook niet naar vragen. Heb je naast je depressie nog andere dingen gedaan waarmee je een eventueel gat in je verhaal op kunt vullen? | |
EggsTC | dinsdag 26 april 2011 @ 21:21 |
Waarom het verbergen ervan? | |
timeflys2 | dinsdag 26 april 2011 @ 21:27 |
Schaamte. En omdat ik het achter me wil laten. | |
kwaliteit. | dinsdag 26 april 2011 @ 21:31 |
Sporten & uitgaan zoals je zei. ![]() | |
EggsTC | dinsdag 26 april 2011 @ 21:32 |
Zo kan er nooit iemand "dichtbij" je komen en echt vrienden worden. Dan blijven het (vage) kennissen. | |
timeflys2 | dinsdag 26 april 2011 @ 21:34 |
Dat is het probleem niet. Het meer dat als ik nieuwe mensen leer kennen en zij mij leren kennen. Er toch wel wat vragen gaan ontstaan waarom ik geen vrienden heb bijvoorbeeld. Of nogal weinig gedaan heb de laatste jaren. Daar zit wel wat in natuurlijk, maar om echte vrienden te worden moet er wel iets aan vooraf gaan. | |
Azreal | dinsdag 26 april 2011 @ 21:35 |
Dat is het mooie van nieuwe mensen ontmoeten, je hebt vrij weinig om je voor te schamen. Begin gewoon met wat oppervlakkig contact. Als mensen jou beter leren kennen en je een toevoeging in hun leven vinden, zullen ze ook accepteren dat je het niet over de laatste jaren wilt hebben totdat je jezelf daar prettig bij voelt. | |
timeflys2 | dinsdag 26 april 2011 @ 21:38 |
mm.. is dat zo? misschien ben ik veel te moeilijk aan het denken hoor. Laat ik het dan zo stellen: Wat zou je van iemand vinden die totaal geen vrienden heeft en weinig levenservaring heeft op zijn 26e? | |
Azreal | dinsdag 26 april 2011 @ 21:45 |
De meeste mensen waar ik veel mee omga zijn nogal sociaal gestoord, dus dat kan me vrij weinig boeien. En wat heet levenservaring? Je bent een aantal jaar depressief geweest. Correct me if I'm wrong, maar volgens mij leer je daarvan jezelf heel goed kennen. Beter dan de meeste mensen zichzelf kennen. | |
gewoonmezelf87 | dinsdag 26 april 2011 @ 21:48 |
Het feit dat je een depressie hebt doorstaan en er bovenop bent gekomen siert je en is een pluspunt! En natuurlijk vertel je niet bij een 1e kennismaking dat je een tijdlang depressief bent geweest maar het compleet verzwijgen is nergens voor nodig hoor! Een depressie overkomt je, daar kies je niet voor! En wat betreft het 26 jaar en geen vrienden, Ach toen ik mijn vriend leerde kennen (die overigens ook kampt met depressies) had hij ook niet veel sociale contacten meer behalve de mensen uit zijn spel ![]() Niet datgene waar je mee te maken krijgt maar de manier waarop je ermee omgaat zagt iets over jou! | |
timeflys2 | dinsdag 26 april 2011 @ 22:00 |
thanks. Misschien heb ik ook wel te negatieve verwachtingen van andere mensen hoor. Ik verwacht een soort alegehele afkeuring als mensen erachter komen wat mijn leven op dit moment inhoud. En voor een gedeelte is dat ook wel waarheid want ik krijg nu ook regelmatig verontwaardigde blikken als ze horen dat ik vrijwel de deur niet meer uit kom. Zelf nu heb ik eigenlijk niet de waarheid vertelt want het is niet de depressie maar vooral een sociale angst die me tot hier gebracht heeft. Dat zijn nou niet dingen waarmee ik te koop wil lopen. En die er ook niet zo makkelijk compleet uit te werken zijn. | |
gewoonmezelf87 | dinsdag 26 april 2011 @ 22:22 |
Als je wilt mag je mij wel een PM sturen! Mijn vriend kampt dus met depressies en ook angststoornissen, al gaat dat de laatste tijd veeeel beter gelukkig! Mijn vriend had geen sociaal leven zoals gezegd en krijgt daarnaast ook nog een uitkering, Jezus en daar begin jij een relatie mee??, is een opmerking die ik vaak heb moeten slikken, maar gelukkig durf ik voorbij het schild te kijken, en tuurlijk de situatie is verre van ideaal maar je mag iemand niet afrekenen op zijn verleden als hij bereid is er in de toekomst aan te werken! ![]() | |
Azreal | dinsdag 26 april 2011 @ 22:32 |
Respect, dat is een betere instelling dan de meeste mensen hanteren en waarschijnlijk help je je vriend er enorm mee. | |
spoor4 | dinsdag 26 april 2011 @ 23:09 |
Als daar naar gevraagd wordt moet je dat niet zien als een verhoor of mogelijke veroordeling, maar als oprechte interesse. Je kunt gewoon zeggen dat je een tijdje in de knoop hebt gezeten met jezelf of een vervelende tijd hebt gehad en nu het leven weer oppakt. Hang er niet te veel gewicht aan en stuur het gesprek gewoon weer naar een luchtiger onderwerp. Het is waar dat mensen die je pas kent niet direct zitten te wachten op een zwaarmoedig gesprek (ga je daarom ook niet enorm vastklampen aan nieuwe mensen die je ontmoet), maar als jij laat zien dat je nu beter in je vel zit en gewoon een leuk persoon bent om mee om te gaan, dan worden dat soort zaken vanzelf, op den duur, beter bespreekbaar. (mocht je daar behoefte aan hebben) | |
formerjellybean | dinsdag 26 april 2011 @ 23:10 |
Je kan het ook zien als een moeilijke periode wqar je bent uitgekomen | |
Maanvis | woensdag 27 april 2011 @ 08:18 |
Er is niets mis met het gewoon te vertellen, maar hou het contact eerst oppervlakkig tenzij er naar gevraagd wordt. Ga gewoon leuke dingen doen met mensen, en pas na een paar weken hoef je over die depressie te beginnen. Sta er goed bij stil dat normale mensen veel vrienden hebben en niet zo snel intensief contact hebben met nieuwe mensen, dus ga je niet opdringen omdat je 'eindelijk een vriend denkt te hebben'. zoiets moet langzamer groeien dan jij wilt. | |
beertenderrr | woensdag 27 april 2011 @ 08:19 |
verhuizen naar de andere kant van het land, dan is het niet zo gek dat je geen vrienden hebt ![]() | |
Sushimonster | woensdag 27 april 2011 @ 08:22 |
Als je je beter voor wilt doen dan je bent, en je schaamt voor jezelf, dan heb je zo wéér een depressie te pakken. Wees eens wat milder voor jezelf ![]() | |
RM-rf | woensdag 27 april 2011 @ 08:56 |
Je maakt eigenlijk zélf al de oplossing duidelijk... als het 'probleem' is dat je iets wilt dat je niet kunt, omdat je geen goede acteur bent, is het dus dé oplossing om iets verder niet geheim te 'willen' houden. Geen dingen willen doen waarvan je zelf alw eet dat juist die meer problemen geven en het 'geheim' houden van een gedeelte van je leven voor eventuele kennissen of vrienden is zelfs een teken van wantrouwen jegens hen en kan ok daarvoor al leiden tot 'wantrouwen' van anderen, die snel genoeg merken als iemand een 'geheim' heeft. je hoeft niet direkt te 'pochen' mete en verleden of er meermaals op terug te komen, maar dingen verder niet willen 'verbergen' is juist het duidelijkste teken dat je een bepaalde fase ook 'overwonnen' hebt. | |
zusterclivia | woensdag 27 april 2011 @ 10:04 |
Is het voor jou dan niet mogelijk om nu met je sociale angst aan de slag te gaan? aangezien je depressies overwint lijkt mij voor jou de volgende stap in je "genezing" zeker een aanrader. Probeer minder na te denken voor en tijdens het uitgaan, kijk een beetje de kat uit de boom maar doe dit wel met een vriendelijk gezicht en juiste houding, je zal merken dat men dan sneller op je af komt zeker als je nieuw bent. plus heb geen hoge verwachtingen. plus doe geen dingen die je een onprettig gevoel bezorgen op de voorhand.
![]() ![]() ![]() | |
magnetronkoffie | donderdag 28 april 2011 @ 03:00 |
Veel goeie reacties hier! +'Dat zou mij persoonlijk niet zo veel uitmaken. Belangrijker vind ik dat iemand een goeie is, dat je lekker met ze kunt opschieten en dat iemand gewoon op eigen benen kan staan Ik heb 't niet zo op die kling-ons die de hele tijd aan je been willen hangen omdat ze je hulp zo graag nodig hebben. Als je zo iemand hebt gevonden, kun je zo langzaamaan de vriendschap verder uitbouwen door bijvoorbeeld gezamelijk dingen te ondernemen. En 't maakt geen reet uit wat je doet, hoofdzaak is dat 't iets is wat je allebij wel trekt. Zo heb ik een jaartje of 5a 6 geleden iemand leren kennen, een jaar later pas zijn we wat meer aan de praat geraakt, allebij even een moeilijke tijd gehad en elkaar geholpen en op een gegeven moment heb ik hem gevraagd of 'ie zin had een keertje mee te gaan naar PC-Dumpdag (had 'ie nog nooit van gehoord), de keer daarop bij me thuis uitgenodigd en wat voor 'm gekookt, wat meer aan de praat geraakt, dan op een keer bij familie langs etc enz. En nu is hij niet alleen een vriend maar ook een (heel handige) lan-buddy ![]() Het is trouwens wel handig dat je buiten de deur dingen onderneemt zodat je geregeld nieuwe mensen ontmoet. De plek waar je komt bepaalt ook 't type mens dat je gaat ontmoeten (duh!). Zelf ben ik heel eerlijk met wat ik vertel, maar ik bepaal zelf wat, hoeveel en wanneer ik 't vertel. Niet iedereen hoeft alles van me te weten, en de meesten laat ik sowiezo niet dichtbij komen, omdat dat diegenen zijn die niet de moeite waard zijn (bijvoorbeeld omdat 't arrogante klootzakken zijn, ik zeg maar wat). Die enkelingen die wel de moeite waard zijn, dat zijn diegenen die je vast moet houden (maar niet vast klampen natuurlijk! ![]() Nog 1 ding:Vooral omdat je geen/weinig vrienden hebt en ze dus harder nodig hebt, moet je goed opletten met wie je in zee gaat. Ik heb zelf gemerkt dat je van die mensen hebt die wanhoop op kilometers afstand al kunnen aanvoelen en er maar al te gretig misbruik van willen maken. Succes! | |
Maanvis | donderdag 28 april 2011 @ 07:20 |
ligt aan de rest van de persoon, vaak gaan mensen zonder vrienden overmatig aan je 'hangen' en wordt het samenzijn met hun meer een verplichting dan iets wat gewoon leuk is. en weinig levenservaring is geen heikel punt zolang je niet doet alsof je dat wel hebt en af en toe ook gewoon advies over bepaalde zaken durft te vragen. zolang je niet in bovenstaande en mogelijke andere valkuilen trapt heoft het geen probleem te zijn ![]() | |
Sushimonster | donderdag 28 april 2011 @ 10:46 |
Oh en trouwens, je hoeft mensen niet te ontmoeten met uitgaan oid, je kunt ook gemakkelijk mensen ontmoeten via bepaalde interesses. Bijv.: hou je van pretparken, ga naar themepark.nl, post mee en ga eens op een meeting. Dit werkt net zo bij oldtimer-fans, eurobilltrackers, paardenliefhebbers, nou ja, je kunt het zo gek niet bedenken of er is wel een fanclub danwel website van. | |
waj1 | donderdag 28 april 2011 @ 11:29 |
Dat vind ik nou een goede tip ![]() | |
NouMooiNiet | donderdag 28 april 2011 @ 19:52 |
Bedankt, hier ging bij mij een grote lamp boven mijn hoofd branden! Goeie tip! |