Avonturen van Katertje; op hondenjacht.

Katertje is nu zo'n 20 maanden oud. Ooit kwam hij aangelopen bij mijn (intussen ex-) vriendin waar ik toen logeerde.
Direct was er de klik, meneer was ongeveer 4 maanden oud & dacht zijn eigen baasje wel uit te kunnen zoeken. En hij had gelijk. Zeer eenkennig is hij ook, hij laat zich alleen maar aanhalen door mij.... anderen loopt hij straal voorbij, zelfs nu we al een half jaar weer bij mijn ouders inwonen ( door ex dus), bij hoge uitzondering mag mijn moeder hem eens aanhalen.

De kat van de buren is hem nog wel de baas, al komt dat vooral door diens imponerende stemgeluid, dat overigens meer op een klaagzang lijkt dan op echt miauwen. Echt bang is katertje niet, maar wel geïmponeerd. Buurkat vecht nog iets harder, en katertje doet het met humor en moet ik zeggen met militaire tactieken. De omtrekkende beweging en allerlei guerilla tactieken. Over de lavender springen en dan net voor de neus van buurkat landen (die dan zo hard miauwt van schrik dat je denkt dat hij levend gevild wordt ).

Anyway, deze week waren de honden aan de beurt.Eerst de Yorkshire terriër van een andere buurvrouw. We stonden wat te praten met de buurvrouw met haar hond aan de lijn. Katertje kreeg hem in het vizier, loopt er stoïcijns op af... terriër krijgt het benauwd en gaat achter zijn vrouwtje staan (zijn achterpoten vegend achter zich alsof het een paard was.... wat is dat trouwens voor reactie, iemand?).

En vanavond was het weer raak, iemand liep met een hond voorbij... ik riep katertje binnen. Maar hij kreeg die andere hond in de gaten en rende direct achter hem aan, de andere hond rende snel zijn baas voorbij... ietwat angstig.

En nee, een paar huizen verderop wonen een roedel herders, daar heeft katertje (nog wel) respect voor, maar die blaffen dan ook wel heel hard.

Wat is dat toch met katertje, dat hij achter honden aangaat? Dat is echt iets van de laatste week. Weliswaar heb ik wel eerder enkele katten meegemaakt die achter honden aangingen... maar die deden dat nooit voordat ze de baas waren over alle andere katten in de buurt.

quote:

Op dinsdag 26 april 2011 00:24 schreef larry_flynt het volgende:
Als hij mijn hond aanvalt (en die zit aan een riem) krijgt hij toch een flinke trap.

Voor wat het waard is...als ik die hondenbezitter was zou ik mijn katertje ook behoorlijk laten schrikken.. maar lichamelijk geweld zou er niet aan te pas komen. Een keihard Kssssht is doorgaan genoeg, tezamen met een paar stappen naar voren.
Zo gaat Katertje ook amper meer uit de weg voor een auto in deze 30 km zone. Maar ik zou verdomde blij zijn als mijn buren van vlakbij ineens die claxon aanzetten. Mijn katertje moet niet denken dat hij de king of the Road is... want als auto tegen poes knalt, dan ben ik ontroostbaar.

quote:

Op dinsdag 26 april 2011 00:50 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Fijn dat je dit met ons hebt willen delen. Verder nog iets interessants te melden, of was het dit wel

OT: katertje is wat overmoedig. Hoewel ik denk dat een hond het over het algemeen maar moeilijk zal winnen van een poes. Mits je een snel exemplaar hebt. Van onze vijf zullen er vier het afleggen tegen een hond. Maar ze houden dan ook gewoon netjes afstand

Ongetwijfeld zal katertje het ook moeten afleggen tegenover de gemiddelde hond... als het er op aan komt. Maar in de tijd dat hij kwam aanlopen waren er ook honden aanwezig, daarna een paar maanden zonder honden (in mijn appartement) en daarna gingen ik en mijn ex weer samenwonen waardoor er ook weer honden aanwezig waren. Nu negeerde meneer die honden destijds zoveel mogelijk. Maar was er ook niet bang voor.

En ja voor die grote blafferige herdershonden, daar is katertje oprecht bang voor... maar honden die niet groter zijn dan 2 keer katertje... en niet direct beginnen te blaffen... daarop loopt hij gewoon fearless op af. Hahaha, ik weet niet hoe, waarom of wat dan ook... maar dat doet katertje gewoon.
En misschien doet meneer het alleen maar wanneer ik in de buurt ben, maar hij doet het toch maar.
Tegelijkertijd is mijn aanwezigheid voor hem geen reden om de buurkater aan te vallen .

En daarom ook mijn verbazing; hij valt wel aangelijnde honden aan maar de buurtkat is hem nog altijd de baas. Zou het mogelijk zijn dat katertje het verschil ziet tussen aangelijnde dieren en niet aangelijnde dieren? Ooit heb ik katertje namelijk ook aangelijnd om zijn nieuwe buurt te leren kennen zonder er zelf helemaal op uit te gaan.

Zou mijn katertje echt zo tactisch kunnen denken dat hij de nadelen van aangelijnd uitgaan kan zien boven de vrije ruimte hebben?
Als dat zo is, dan zullen de biologen heel wat voer hebben om de intelligentie van huisdieren te moeten te herdefiniëren.

Ik sta hier nog steeds open tegenover... maar ik ben wel steeds meer geneigd om het intellect van een kat wiens baas deze kat een vrije opvoeding geeft hoger in te schatten dan die van een kat die direct gebonden wordt aan wat de baas van deze kater of poes, van hem verwacht.

quote:

Op dinsdag 26 april 2011 17:17 schreef zeeeend het volgende:

[..]

Denk dat het met elk dier zo is dat er slimmere en dommere exemplaren tussen zitten.
Ik ken katten die mijn herders uit elkaar kunnen houden,aangezien er 1 is die ze afslacht als ze de kans krijgt .
Die ander teef wil enkel spelen,dus daar worden hele schijngevechten mee gehouden.
Als ik haast heb en we lopen straal voorbij komt die kat achter ons aan.

..en zelfs al die felle teef aangelijnd zit ,zijn er katten die op dat moment loom zich gaan zitten wassen op een paar meter afstand .
Daaraantegen heb je ook katten die achter in het huis zitten ,als er maar door het raam naar ze gekeken word.

Het blijft gevaarlijk natuurlijk ,ze mogen/gaan van mij de stoep niet af ,maar hoe vaak ik niet zie dat er weer 1 van de 9 levens opgebruikt word door een kat/poes,door vlak voor een auto de straat over te vliegen .

Ik ben er nog niet helemaal uit of katertje alleen maar slim doch overmoedig is... of dat hij gewoon niet genoeg op zijn donder heeft gehad, om het gevaar te herkennen.
Ik hoop op het eerste, maar neig naar het laatste.

En nee, ik ben blij dat meneer niet al te bang is... maar ik ben tegelijkertijd bang dat hij te overmoedig wordt! En natuurlijk... een aangelijnde hond kan door hun baasjes makkelijk worden weggetrokken... maar de gemiddelde automobilist let minder goed op, dan een hondenbezitter.

En ergens denk ik ook niet dat meneer echt wil vechten met die honden... hij kent honden uit mijn relatie met mijn ex, die een hondenopvang had. Hij heeft niets op honden tegen (is er doorgaans niet bang voor)... maar vrienden zullen ze ook niet worden.

Maar nu een halfjaar later... wordt meneer zelfbewuster en besluipt alles dat maar beweegt (mea culpa; dat heb ik hem geleerd in het verleden, met sluip and attack spelletjes) ... alleen van mij had hij nooit iets echt te vrezen... het spel was over als een van beide partijen de ander op de rug aanraakte.
Hahaha, soms doen we dit nog wel eens!

quote:

Op woensdag 27 april 2011 12:12 schreef childintime het volgende:
Dat schuiven met de achterpoten bij honden kan meerdere betekenissen hebben. Sommigen doen het als ze gaan spelen, anderen om geur af te zetten (soort graffiti ) en weer anderen doen het om hun persoonlijke ruimte af te bakenen (dit is mijn plek en die maak ik wat groter door mijn geur te verspreiden), in de poten zitten geurklieren en met dat "schuiven" lijkt de eigenlijke plek die de hond inneemt groter.

Misschien doet Katertje dat juist omdat hij niet van de andere kat kan winnen? Hij gaat dan op andere plekken proberen zijn terrein te vergroten?

Een klein misverstand; het met de poten schuiven, dat deed de Terriër van de buren, niet mijn katertje. Die zat vooral relaxed toe te kijken hoe die andere viervoeter zich druk maakte achter diens baasjes benen.
Wel bedankt voor de achtergronden van dit gedrag! Mijn kennis is weer een beetje uitgebreid. Daar ben ik altijd blij mee!

quote:

Op dinsdag 26 april 2011 09:00 schreef Pannenkoekenmix het volgende:
Als je wil voorkomen dat katertje onder de auto komt.. Rijd zelf eens een stukje met de auto en toeter naar hem. Dan kun je het misschien voor zijn.

Katertje klinkt interessant Ik zal hem in de gaten houden.

Of katten het verschil kennen tussen aan de riem en zonder riem weet ik niet.... Niet alle katten kunnen dit, maar sommige misschien wel. Ligt aan de intelligentie van je kat.

Is katertje nog volledig kater? Misschien dat het verstandig is om er wat af te laten halen, anders zou het een verwilderde vrouwenjager kunnen worden.

Katertje is geen volledige kater meer nee. Binnen 2 weken nadat ik ging samenwonen met mijn ex (haar kinderen en 2 poezen) heb ik meneer "laten helpen."
Misschien was ik behoorlijk onnozel, maar toen ik dat liet doen, hoopte ik op een zelfde behandeling die mensen krijgen, namelijk het doorsnijden van de verbinding van de ballen naar de penis. Maar toen ik hem kwam ophalen, waren zijn ballen volledig verdwenen. Dat is niet wat ik wilde.

Maar verder; ik verdenk katertje van enige intelligentie en zelfs van het bezitten van humor.
Want zelfs toen ik samenwoonde met mijn ex, besprong katertje met een meter hoge sprong haar poezen, om daar volledig onverwacht boven op te landen... met een gekrijs van die poezen tot gevolg. En daarna begon hij te spinnen, alsof de opdracht gelukt was hahaha.

Zelfs als wetenschappelijk bewezen wordt dat katten geen humor kennen, dan nog lijkt katertje wel te weten waar ik om kan lachen (zoals die keer dat hij een speklap uit de pan jatte... zo'n koddig gezicht) en natuurlijk pakte ik hem die speklap af... maar daarna heb ik hem bijna doodgeknuffeld, zo grappig vond ik het.

quote:

Op dinsdag 26 april 2011 09:11 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Hulde

[..]

Ja, en van een auto gaat Katertje niet winnen

Dat laatste is ook mijn grootste nachtmerrie. En ik ben ook zeker van plan die buurvrouw op het hart te drukken om wel die toeter te gebruiken.

De zorg voor katertje heeft mij door een zware tijd heen geholpen... Zijn (in mijn ogen) humor tesamen met zijn eenkennigheid voor mij als zijn baasje... is voor mij uniek. Dus ik zal zeker de buren vragen om flink te toeteren, als meneer op de (doodlopende) weg ligt. Want vrijwel elke weg waar we in de toekomst komen te wonen, zal niet doodlopend zijn, en het autoverkeer zal groter en sneller zijn....

quote:

Op donderdag 28 april 2011 23:13 schreef childintime het volgende:

[..]

Ik bedoelde ook de hond

Met het gedrag van Katertje doelde ik op het achterna zitten/ intimideren van honden. Hij kan het niet van de buurkat winnen en misschien uit zich dat, in dat hij gaat proberen honden te verjagen om ergens anders terrein te winnen (ipv de ruimte bij de buren).

Dat zou heel goed kunnen wat je zegt. Zoals het er nu uitziet, stapt Katertje overal op af, dat maar niet al te harde geluiden maakt.
Tegelijkertijd maakt mijn jongste neefje ook harde geluiden (en banadert Katertje vijandig). Ik kan er niet zeker van zijn, want Katertje staakte de vermoedelijke aanval).... maar volgens mij wilde Katertje mijn jongste neefje eerder aanvallen. Op het laatste moment trok Katertje zich echter toch nog terug. Maar als hij mijn jongste neefje had aangevallen, dan zou ik pal voor Katertje zijn gaan staan... want mijn jongste neefje (eerder 3 jaar) probeerde eerder de deur dicht te gooien als Katertje er door wilde!

Dus ja, ik kan me katertje goed voorstellen... dat rotjong moest een lesje leren.
Maar katertje brak de aanval af, tot een paar keer aan toe. Maar ik weet dat hij mijn jongste neefje haat... en zodra deze te ver gaat, dan heeft katertje ook geen genade. Hopelijk wordt jongste neefje iets meelevender met katertje... want andersom zal het een drama worden voor neefje!

quote:

Op vrijdag 29 april 2011 02:59 schreef childintime het volgende:
Ach, ik heb zelf kinderen/ huisdieren (gehad). Ouders kun je aanspreken op het gedrag van hun kind. Ik heb zelf altijd mijn kind geleerd respect te hebben voor de dieren om ons heen. Toch heeft dat geresulteerd in een lelijk litteken van een kat, boven haar wenkbrauw (niet van onze eigen kat, maar van vrienden). Ik heb de kat niet gestraft omdat die nou eenmaal reageert vanuit zijn instinct. Kind was te klein om te waarschuwen/ straffen (1,5), maar vanaf dat moment wist ze wel meteen dat je niet zomaar op een dier af kunt kruipen.

Ik had een poes die erg territoriaal was. Mij en mijn partner (en later ons kind) dulde ze om zich heen. Maar kwamen er mensen op visite dan ging ze eerst op een afstandje mauwend toe zitten kijken. Naarmate de tijd vorderde en de mensen niet weg gingen, kwam ze steeds dichterbij. Tot ze vlak bij ze zat en ze in staat was om ze aan te vallen. Mijn moeder kwam eens en had de hond mee genomen. Een grote Bouvier. Poes kwam langzaamaan steeds dichterbij. Tot ze op de salontafel zat, waar Bouvier onder lag. Ze ging brommen, blazen en haalde uit, net zolang tot Bouvier in de gang ging liggen.

Wat voor ras is Katertje? De poes die ik toen had was een halve Siamees/boerderijkat. Sommige rassen (bv Noorse Boskat) zijn de goedheid zelve, maar er zijn er ook die maar dit nodig hebben om te "ontploffen".........

Katertje is een gewone Europees Korthaar... (voor zover ik na kan gaan).
En helaas moet ik zeggen dat de ouders aanspreken weinig zin heeft. Het is vooral mijn jongere broer (vader van die jongste) die ook weinig met katten heeft. Hij is een weinig goed voorbeeld voor zijn jongste. Zijn oudste zoon, lijkt gelukkig meer op mij en is ook het enige neefje waar katertje zich maar enigszins door laat benaderen. De middelste zoon is geestelijk gehandicapt, en daar heeft katertje noch vijandigheid tegen, noch vriendschap mee. Hem gaat hij gewoon uit de weg, alsof katertje begrijpt waarom het gaat.

Katertje gaat vooral mensen uit de weg, als ze hem niet bevallen. Katertje was rond afgelopen jaarwisseling eens 12 dagen alleen (de hele familie was naar Egypte)... en werd verzorgd door de buren.
Ik hoopte nog zo dat ze katertje ook zouden aaien en persoonlijke aandacht zouden geven.

En ja, dat probeerden ze ook wel... maar katertje bood ze geen blik waardig en liet zich al helemaal niet door hun aaien. En dat ontroerd me zelfs tot tranen toe... De band tussen mij en katertje... ooit koos hij me 16 maanden geleden als zijn baasje... en zo is het ondanks alle verhuizingen gebleven.

Katertje vertoond meer hondengedrag dan kattengedrag... Ik ben zijn territorium. Zo kwam ik door omstandigheden plotseling weer terecht bij mijn ouders (het ging uit met mijn ex)... en katertje ontsnapte binnen een paar dagen ineens 's avonds. No way dat ik hem kon achterhalen... maar ook no way dat hij verder ging dan het zichtveld van het huis waar ik nu even in woon. Tien uur later stond meneer weer voor de deur toen ik hem alsnog riep. Katertje is een hond geboren in een kattenlichaam... zoveel is zeker

quote:

Op vrijdag 29 april 2011 23:53 schreef duivelin1 het volgende:

[..]

binnen houden en een afgeschermde tuin is vaak afdoende om te zorgen dat hij niet onder een auto komt

Ik zou het willen, maar katertje is ten allen tijde bereid om van de hoogste hoogtes neer te dalen.
Binnen houden is geen optie, een afgeschermde tuin ook niet... ik heb meneer altijd geleerd om creatief te zijn, en dat is hij ook. En hoe een tuin af te schermen?

Maar vanaf toen katertje mij als baasje koos, heb ik hem zo vrij als mogelijk gelaten.
Ik bestraf hem niet bij enige creativiteit... hooguit neem ik zijn winst af (zoals een speklapje die uit een droogkokende pan wist weg te grissen...) Maar hem bestraffen, welnee... daar moet ik gewoon teveel om lachen! En waarom een dier bestraffen om diens instinct!

Maar toch een tip aan mijn buren... laat katertje wel bang zijn voor auto's. Toeter ajb!

quote:

Op zaterdag 30 april 2011 01:21 schreef childintime het volgende:

[..]

In theorie wel ja... Ik nam echter een rood katertje nadat vorige kater op 1,5 jarige leeftijd overreden was en een dwarsleasie had en dus ingeslapen moest worden. Dat klein rode katje hing met 7 weken al bovenin de hordeur....... Met een maand of 4 mocht hij echt naar buiten en was niet te houden. Toen hij een jaar was is hij ook overreden, gelukkig had hij alleen maar zijn bekken gebroken. Inmiddels is hij 12 en wordt wat rustiger. Er zijn katten die je moeilijk van de straat af kunt houden. Die worden daar doodongelukkig van en helaas kun je dat niet aan hun snuit zien op het moment dat je ze neemt.

Laat hem zo vroeg mogelijk castreren. Als je nog de keus hebt uit een nieuw nestje is een poes wat dit soort dingen betreft makkelijker. Zij is meer aan huis gebonden; katers zijn veel uithuiziger en hebben de neiging de buurt af te struinen naar vertier. Een poes blijft veel meer in de buurt van haar huis en zal geen uren gaan trekken.

Daarop kan ik alleen maar amen zeggen.
Mijn katertje is een "je weet wel katertje" maar weet alsnog wel van zich laten spreken.
Het was nooit mijn bedoeling dat hij zijn ballen verloor, het moest alleen worden doorgeknipt...

En nog elke dag (hoewel ik nu in een rustige wijk woon... ben ik doodsbenauwd dat katertje overreden wordt. Want katertje blijft rustig op de weg liggen, in de veronderstelling dat de auto's wel om hem heen rijden. En ja gelukkig ligt hij alleen op een weggetje waaraan hooguit 3 woningen liggen... maar meneer zou sowieso aan de kant moeten gaan bij het naderen van autoverkeer!

quote:

Op zaterdag 30 april 2011 05:06 schreef Mishu het volgende:
Waar zijn de actiefoto's van de betreffende kater?

Als je het over mijn katertje hebt.. nee dan zijn er geen actiefoto's. Waarschijnlijk ben ik de verbindingskabel tussen de camera en de PC vergeten mee te nemen toe ik en mijn ex, uit elkaar gingen.

quote:

Op zaterdag 30 april 2011 12:44 schreef Aneurism het volgende:
Ik zou toch kijken of ik het zou kunnen afleren, mijn ex-bovenburen hadden een kater. Beest was zo chill als wat en voor niets of niemand bang. Resultaat was dat hij ook niet bang was voor een Herder die hem dood gebeten heeft.

Mja, morgen komt mijn neef hier en die heeft ook een (soms) wat valse hond bij zich (een paar jaar geleden beet hij het zoontje van zijn zus nog in het gezicht... heel even maar, omdat ik het zag gebeuren en het beest er direct weg kon grijpen).

Maar goed, tegen een ding kan katertje niet goed... en dat zijn drukte & lawaai (haha, net als z'n baasje).