Mijn man vindt het verantwoord onze dreumes van 21 maanden alleen op het balkon (3e verdieping, stenen vloer beneden onder het balkon) te laten. Ik vind het totaal níet verantwoord hem alleen op het balkon te laten, ook niet als je er binnen zicht op hebt. Ik heb hem uitgelegd dat Timo op een stoel of op een tafeltje dat er staat kan klimmen en dan over de reling kan klimmen/vallen. Hij vindt dat onzin, want het plankje van het tafeltje valt er toch wel af als hij er op klimt (plankje zit los). Bovendien is de reling toch te hoog vindt hij.
We kregen er ruzie over en hij schreeuwde me toe dat hij het een volgende keer weer zo zou doen (ik was dus boos geworden op hem omdat hij Timo alleen liet vlak naast de open balkondeur in de keuken). Ik voel me als moeder echt totaal niet serieus genomen door hem. Hij geeft me het gevoel dat hij met het leven van mijn kind speelt. Hij daarentegen klaagt erover dat hij vindt dat het altijd op mijn manier moet.
Stel ik me enorm aan als ik hier echt héél boos over ben en het echt enorm dóm, onvolwassen en ook onbegrijpelijk vind van mijn man dat hij er zo over denkt? Heb ik last van overdreven beschermende moedergevoelens? Of is het inderdaad totaal onverstandig om je kind alleen op het balkon te laten?
Ik heb het m'n man gevraagd en ook hij zou het echt niet in z'n hoofd halen. Ten eerste blijft er geen plant meer over
en ten tweede inderdaad het gevaar van.Alleen al om het ergens opklimmen wat jij noemt, kan hij erg makkelijk over de railing vallen!
En niemand kan het mij dan ''goedpraten'' door te zeggen dat je binnen wel goed oplet wat er buiten gebeurd; een val is in een tel gebeurd en zo snel ben je dan echt niet bij je kind als je binnen zit!!!
+ ik hoor vaak genoeg de verhalen van kindjes die zonder stoel of tafeltje ergens overheen gevallen zijn.
Kan me voorstellen dat je het oneens bent over dit onderwerp, maar een grote ruzie vind ik het ook neit waard.
Tinkepink, klinkt heel gemakkelijk, weghalen van de spullen die op het balkon staan, maar dat is niet echt praktisch. Waarschijnlijk is er geen ruimte ergens anders om ze neer te zetten en wat ga je dan doen als je zelf op het balkon wil? Iedere keer het balkon weer inruimen en uitruimen?
WIj hebben het zo gedaan met ons balkon: gewoon helemaal leeggehaald. En heeeel streng geweest en ongewenst gedrag direct gecorrigeerd. En dat ging goed. Maar ik heb natuurlijk wel makkelijk praten,want we hebben ook een grote tuin. De kinderen kwamen niet dagelijks op het balkon.quote:Op donderdag 21 april 2011 21:08 schreef miss_sly het volgende:
Tinkepink, klinkt heel gemakkelijk, weghalen van de spullen die op het balkon staan, maar dat is niet echt praktisch. Waarschijnlijk is er geen ruimte ergens anders om ze neer te zetten en wat ga je dan doen als je zelf op het balkon wil? Iedere keer het balkon weer inruimen en uitruimen?
Dat bedoel ik maar. Het is nogal een verschil als dat je buitenruimte is, natuurlijk. Als je dat telkens leeg moet ruimen en weer op moet zetten als je er wel eens wil zitten, is niet heel erg fijn.quote:
[..]
WIj hebben het zo gedaan met ons balkon: gewoon helemaal leeggehaald. En heeeel streng geweest en ongewenst gedrag direct gecorrigeerd. En dat ging goed. Maar ik heb natuurlijk wel makkelijk praten,want we hebben ook een grote tuin. De kinderen kwamen niet dagelijks op het balkon.
Maar betekent dit ook dat je de deuren naar je balkon nooit open laat staan terwijl je kindje in de slaapkamer is en jij in een andere ruimte? Ook niet voor een korte periode?quote:
[..]
Dat bedoel ik maar. Het is nogal een verschil als dat je buitenruimte is, natuurlijk. Als je dat telkens leeg moet ruimen en weer op moet zetten als je er wel eens wil zitten, is niet heel erg fijn.
Dit bedoel ik eigenlijk.quote:
Ik sluit me aan bij Rockabella en Tinkepink: de kans dat er iets gebeurt is niet groot, als er iets gebeurt is het inderdaad goed mis, en hier hoef je geen grote ruzie over te hebben. Ik denk dat je hier gewoon op een andere manier een gesprek over moet voeren, bijvoorbeeld zonder te impliceren dat je man met het leven van jullie kind speelt. Praat over je zorgen en maak goede afspraken.
een korte periode als even snel naar de huiskamer en weer terug doe ik wel, soms. Maar dan hebben we het echt niet over minuten. In de korte tijd dat ik weg ben, is het niet mogelijk om de stoel te verschuiven (en dat zou ik horen) en erop te klimmen.quote:
[..]
Maar betekent dit ook dat je de deuren naar je balkon nooit open laat staan terwijl je kindje in de slaapkamer is en jij in een andere ruimte? Ook niet voor een korte periode?
Heet je kind Wolf?quote:
Wij laten Wolf ook echt niet geheel alleen op het balkon Chan. (Wij wonen 2 hoog, stenen dichte raling dus geen tralies)
Alleen al om het ergens opklimmen wat jij noemt, kan hij erg makkelijk over de railing vallen!
En niemand kan het mij dan ''goedpraten'' door te zeggen dat je binnen wel goed oplet wat er buiten gebeurd; een val is in een tel gebeurd en zo snel ben je dan echt niet bij je kind als je binnen zit!!!
Ik voel een echtscheiding aankomen.quote:
Ik weet niet zeker of hier al een topic over is, maar ik kon het niet vinden en het zit me nogal hoog dus ik wil graag jullie visie.
Mijn man vindt het verantwoord onze dreumes van 21 maanden alleen op het balkon (3e verdieping, stenen vloer beneden onder het balkon) te laten. Ik vind het totaal níet verantwoord hem alleen op het balkon te laten, ook niet als je er binnen zicht op hebt. Ik heb hem uitgelegd dat Timo op een stoel of op een tafeltje dat er staat kan klimmen en dan over de reling kan klimmen/vallen. Hij vindt dat onzin, want het plankje van het tafeltje valt er toch wel af als hij er op klimt (plankje zit los). Bovendien is de reling toch te hoog vindt hij.
We kregen er ruzie over en hij schreeuwde me toe dat hij het een volgende keer weer zo zou doen (ik was dus boos geworden op hem omdat hij Timo alleen liet vlak naast de open balkondeur in de keuken). Ik voel me als moeder echt totaal niet serieus genomen door hem. Hij geeft me het gevoel dat hij met het leven van mijn kind speelt. Hij daarentegen klaagt erover dat hij vindt dat het altijd op mijn manier moet.
Stel ik me enorm aan als ik hier echt héél boos over ben en het echt enorm dóm, onvolwassen en ook onbegrijpelijk vind van mijn man dat hij er zo over denkt? Heb ik last van overdreven beschermende moedergevoelens? Of is het inderdaad totaal onverstandig om je kind alleen op het balkon te laten?
Als ik jou was, zou ik het gedrag van die man echt niet pikken.
Hij kan dan wel dit en dat vinden, de veiligheid van je kind heeft voorrang.
Anders hoepelt meneer maar op.
Je kan natuurlijk altijd een hekje maken net als bij een trap.quote:
[..]
Maar betekent dit ook dat je de deuren naar je balkon nooit open laat staan terwijl je kindje in de slaapkamer is en jij in een andere ruimte? Ook niet voor een korte periode?
of een hordeur.
De mijne is goed afgericht, die komt niet zelf op het balkon als de deur open is.
Al zou ik dan weer niet het risico nemen om de deur open te laten als ik even ga douche ofzo.
Ja!quote:
Op 
Kindermishandeling?
Mijn boosheid ging er vooral om dat hij al mijn argumenten zo van tafel veegde alsof het onzin is. Een goed gesprek erover zit er dus op dit moment niet in kennelijk..
Het balkon is hier inderdaad ook de enige buitenruimte. Nou ja, we hebben 2 balkons. En hij loopt vooralsnog wél zelf het balkon op, dat is hem vast af te leren, maar dan nog vind ik het nogal een risico.
En misschien ben ik dan wel te krampachtig ja.. Maar ik zou geen stap uit de buurt van het balkon zetten als hij er op staat.
Je weet zelf het beste hoe je kind in elkaar steeds en of hij bijv nogal snel geneigd is ergens op te klimmen enzo.Ik denk dat mannen sowieso anders denken dan vrouwen, en misschien inderdaad niet zo gauw gevaar zien, althans... niet al 10 stappen vooruit denken zoals vrouwen dat kunnen
(excuses voor de heren die dat wel (menen te) kunnen).Wat Claudia zegt, op een ander moment proberen om het er nog eens over te hebben.
En ik denk dat het ook niet zon vaart zal lopen met een ongeluk, maaaaar als het gebeurd dan heb je wel kans dat het gewoon niet bij een schrammetje blijft zeg maar. Dus ja, dan heb ik altijd zoiets van: better safe than sorry...
Vanaf het moment dat ze ging lopen hebben we de tafeltjes weggehaald, en de stoelen steeds tegen het raam aangezet (of binnen) zodat ze er niet op zou kunnen klimmen. Wat misschien ook wel scheelt is dat het balkon vanuit vrijwel elke hoek van de woonkamer in de gaten te houden was, dus ik vond het niet zo erg als ze eens zelf het balkon op liep. Ik kan me wel voorstellen dat je er niet prettig bij voelt als er nog spullen staan en er niemand bij is. Er is trouwens ook nog altijd een mogelijkheid dat je dure spullen over het balkon gaan
. misschien is je vriend daar bevattelijker voor .Het voorbalkon ligt aan een drukke weg, aan onze slaapkamer, daar komen we nu nog niet zo heel vaak.
Precies, en daar had je vroeger de afwas voor om dat soort dingen op een normale manier te bespreken. Nu wordt het gelijk een enorm conflict.quote:
Ik sluit me aan bij Rockabella en Tinkepink: de kans dat er iets gebeurt is niet groot, als er iets gebeurt is het inderdaad goed mis, en hier hoef je geen grote ruzie over te hebben. Ik denk dat je hier gewoon op een andere manier een gesprek over moet voeren, bijvoorbeeld zonder te impliceren dat je man met het leven van jullie kind speelt. Praat over je zorgen en maak goede afspraken.
Nils heeft gelukkig wel al een extra knip aan de bovenkant van het raam gemaakt zodat ze straks als ze groter is ook het raam niet open kan krijgen.
Een een
voor jou, je relatie en je gezinnetje.Sorry, maar zou mijn vriend echt niet moeten flikken, ik moet op hem vertrouwen dat goed voor ons kind zorgt, anders kan ik echt nooit meer wat doen.
hij vond een traphekje niet nodig, want ze kon er zelf al wel vanaf (heel kneuzig nog )
ik zei dat hij in ieder geval iets voor het trapgat moest zetten als hij ergens mee bezig was en haar dus niet 100% in de gaten kon houden. werd een wellus nietus en gegil en hij zou t voortaan ook gewoon weer zo doen.
hij heeft t nooit meer gedaan
Nils snapt werkelijk niet waarom het toch zoveel moeite kostte om Lente gewoon even in de gaten te houden terwijl ik boven bezig was...
En als je vriend nou oprecht vindt dat hij wel goed voor het kind zorgt, maar er wel andere opvattingen op na houdt over wat goed en veilig is? Ik vind je post niet echt constructief en erg kort door de bocht.quote:
Ik vind het toch best wel erg dat je man gewoon jullie kind alleen wil laten op het balkon als jij er niet bent.
Sorry, maar zou mijn vriend echt niet moeten flikken, ik moet op hem vertrouwen dat goed voor ons kind zorgt, anders kan ik echt nooit meer wat doen.
Wij hadden het toevallig afgelopen week ook dat schaap dacht dat hij wel even naar beneden kon om iets te halen terwijl hij Senna dan een minuut misschien alleen zou laten op het dakterras
het zou in mij niet opkomen, maar hij zag er geen kwaad is. En heel veel kwaad zal het ook niet kunnen, want het is heel goed afgezet en ze kan nergens bij, maar toch...het voelt zo eng.Elf hoog...
Ze paste blijkbaar tussen de spijlen door.
Nouja, ik vind dat je met dit soort dingen gewoon moet toegeven als de ander het gewoon echt eng vind.
Als ik zo'n meningsverschil heb met mijn vriend wil ik wel graag dat niet zijn zin doordramt en mischien wel de veiligheid van ons kindje in gevaar brengt als ik aan het sporten ben bijv...en andersom trouwens ook niet als ik iets wel veilig vind en hij niet.
Of het balkon veilig is weet ik niet, verschilt per balkon en kind, maar stel dat dit zou gaan over een kind even alleen in een badje te laten zitten om naar de WC te gaan, dan was het allemaal heel duidelijk geweest en had die man kort door de bocht maar gewoon moeten luisteren.
Dank!quote:
Chan, Lente heeft een Frans balkonnetje op d'r kamertje en dat vind ik ook best eng, eerlijk gezegd. Er staat nu nog niets op d'r kamertje dat ze ervoor kan schuiven en ze kan er met geen mogelijkheid overheen klimmen, maar toch vind ik het een rotidee als ze ertegenaan staat.
Nils heeft gelukkig wel al een extra knip aan de bovenkant van het raam gemaakt zodat ze straks als ze groter is ook het raam niet open kan krijgen.
Een een
Troeta, ik snap je gevoel daarin wel heel goed, als het om zoiets fundamenteels gaat als de veiligheid van het kind. Dat was ook mijn probleem met de situatie, voor mij voelt het écht héél onveilig, en mijn man vindt dat dat wel meevalt.
Ohhw Sserpente bah wat vreselijk eng
Nou wij hebben het balkon in elk geval een beetje opgeknapt, er zit nu een rietmat voor de spijlen dus dat scheelt in elk geval al weer iets. Timo kan in elk geval niet meer zomaar zn voeten onder de spijlen door doen en ook niet meer er aan trekken/op proberen te klimmen etc. Dat deed hij voordat die mat er stond wel.. En een normaal gesprek op een ander moment heeft ook geholpen
Hij begrijpt in elk geval mijn punt nu.. is het er nog steeds niet mee eens, maar gaat er wél rekening mee houden. Kan me zo'n ruzie goed voorstellen hoor.
Hoop dat jullie nu lekker kunnen genieten van het balkonnetje!
ik, ik, ik, ikquote:
Niet constructief en kort door de bocht?
Nouja, ik vind dat je met dit soort dingen gewoon moet toegeven als de ander het gewoon echt eng vind.
Als ik zo'n meningsverschil heb met mijn vriend wil ik wel graag dat niet zijn zin doordramt en mischien wel de veiligheid van ons kindje in gevaar brengt als ik aan het sporten ben bijv...en andersom trouwens ook niet als ik iets wel veilig vind en hij niet.
Of het balkon veilig is weet ik niet, verschilt per balkon en kind, maar stel dat dit zou gaan over een kind even alleen in een badje te laten zitten om naar de WC te gaan, dan was het allemaal heel duidelijk geweest en had die man kort door de bocht maar gewoon moeten luisteren.
Het punt is alleen dat na de eerste stap de volgende 9 niet meer kloppen met de veelal irrationele vooruit bedachtte volgende stappen.quote:
Ik vind je niet krampachtig Chan.
Ik denk dat mannen sowieso anders denken dan vrouwen, en misschien inderdaad niet zo gauw gevaar zien, althans... niet al 10 stappen vooruit denken zoals vrouwen dat kunnen
Wat Claudia zegt, op een ander moment proberen om het er nog eens over te hebben.
En ik denk dat het ook niet zon vaart zal lopen met een ongeluk, maaaaar als het gebeurd dan heb je wel kans dat het gewoon niet bij een schrammetje blijft zeg maar. Dus ja, dan heb ik altijd zoiets van: better safe than sorry...
En ja, ik ben een man.
Dat je in je post alleen praat over wat JIJ vindt. En dat is wat ik ook probeerde aan te geven: het kan zomaar zijn dat een ouderpaar het oprecht oneens is met elkaar. Op zich zijn wij hier wel van het oplossen door toe te geven aan degene die iets echt niet wil, maar dat is niet vanzelfsprekend. Zoals Chan ook al aangeeft: haar vriend ziet het gewoon anders. En dat mag, dat is net zo legitiem als haar mening.quote:
"Echt eng vinden" is natuurlijk een heel subjectief gegeven. Als je kind dadelijk groot genoeg is en het mag volgens alle wetgeving en regels en noem maar op in een achtbaan of zelf fietsen, en jij vindt het eng, mag het kind dat dan ook niet?
Chan, wat fijn dat jullie er constructief mee aan de slag zijn gegaan, zowel qua gesprek als daadwerkelijk oplossingen regelen om het minder eng en gevaarlijk te maken!
Verder geef ik aan dat het andersom ook zo zal gaan, als mijn vriend niet wil dat hij alleen buitenspeelt, zal dit ook niet gebeuren.
Verder gaat het niet over MIJ, maar over mijn kind die veilig hoort te zijn en als IK daarvoor als een bitch over moet komen, geen probleem.
Ik snap ook dat in ruzies dingen gezegd worden, maar als iemand zegt dat ie het gewoon toch doet over zoiets, dat vind IK echt niet kunnen en daar zou ik zeker verder over doorgaan.
En ik ga er ook niet vanuit dat Chan over elk dingetje zo reageert, ik reageer gewoon op dit onderwerp waar dit topic voor bedoeld is.
Leander daarin tegen laat ik niet alleen. Hij heeft namelijk niks nodig om over de reling te komen die klimt er zo tegen op. Dus nee die mag niet. Hij gooit trouwens ook alles naar beneden. Hij mag dus alleen als er iemand bij is.
Wij wonen 2 hoog met gras onder ons.
Ik zie niet in waarom je het risico zou willen nemen en ik moet zeggen dat als Knut dat perse wel zou doen, hier ook een vreselijke ruzie zou komen hoor. Ik vind je reactie dus ook niet overtrokken. Ik zou er zeker nog een keer goed over praten met je partner.