Vredespijp

quote:

Op dinsdag 19 april 2011 13:22 schreef Snakey het volgende:
Er werd geen wiet gerookt door een pijp.

De "tabak" die gebruikt wordt bestaat uit allerlei gedroogde bladeren, behalve tabak. De pijp is ook niet bedoeld om te roken in de zin zoals wij roken. Met het uitblazen van de rook, die dus niet over de longen gaat, wordt een gebed uitgesproken. De pijp is dus bedoeld om mee te bidden.

quote:

Geschiedenis van het kruid

In Zuid- en Midden-Amerikaanse landen wordt Cannabis al vele eeuwen gebruikt, soms verbonden aan religieuze rituelen.
Ook hier is dat geworteld in tradities van duizenden jaren oud.
Al voor de komst van Colombus was Marihuana bekend bij de Indianen.
Na hun veroveringen van begin 16e eeuw beschreven de Spanjaarden dat de Azteken Cannabis gebruikten.
De Tepecano-Indianen van Noord-West Mexico gebruikten Hennep als er geen Peyote was. De introductie van Cannabis in Brazilië wordt dan weer aan de Portugezen toegeschreven.
Het was gebruikelijk dat de koloniserende Britten, Spanjaarden en Portugezen de teelt van Hennep in de kolonies uit handelsoverwegingen aanmoedigden.
Deze zeevarende naties konden de vezels goed gebruiken voor hun zeilschepen.
Het zouden wel de Afrikaanse slaven zijn geweest die het gebruik van Cannabis als roesmiddel introduceerden bij de inheemse bevolking.
In Spaanstalig Zuid-Amerika is die introductie minder duidelijk.
Daar waren namelijk al goede vezels voorhanden, zoals cabuya en katoen.
Tegen vermoeidheid en allerlei lichamelijke kwaaltjes gebruikten zowel de inheemse bevolking als de Spanjaarden en de slaven tabak en cocabladeren.
Het gebruik van Cannabis als roesmiddel zou er van relatief recente datum zijn.

quote:

Bhang is ook iets wat de Indianen veel gebruiken en het heeft hetzelfde effect als opium [amfion]. Het is een zaad zoals hennepzaad, een beetje kleiner en minder wit, maar verder lijkt het op hennep, al heeft het geen vezels om koord [jet] van te maken. De Indianen eten de zaden of de bladeren die eraan groeien en zeggen dat het voor een goede eetlust zorgt, maar de meeste gebruiken het als afrodisiacum. Meestal wanneer men het gewoon gebruikt en in de winkels verkoopt is het poeder van de bladeren met het zaad gemengd en doet men er ook groene areca (http://nl.wikipedia.org/wiki/Areca)onder om iemand dronken en buitenzinnig te maken, en soms mengt men er ook muskaatnoot, gebladerte of de plant,[folie of massa] onder, wat ook dronken maakt. De rijken en machtigen doen er kruidnagel, kamfer (http://nl.wikipedia.org/wiki/Kamfer), amber, muskus (http://nl.wikipedia.org/wiki/Muskus) [mosseliaet] en opium onder. De Arabieren zeggen ook dat het vrolijk maakt, de arbeid en zorgen doet vergeten zonder dat men aan problemen moet denken, alleen moet lachen, plezier wil maken en rustig kan slapen. De vrouwen van lichte zeden gebruiken het altijd als zij een man gezelschap moeten houden, om vrolijk te zijn en alle gedachten en druk achter zich te kunnen laten. Maar eigenlijk is het gebruik uitgevonden door hoge officieren en soldaten: als zij, na lange tijd op het slagveld waakzaam geweest te zijn zich wilden ontspannen, vermaken en hun gedachten verzetten, dan gebruikten zijn bhang op dezelfde manier als hierboven beschreven. Het doet degenen die het gegeten hebben erg wankelen en zij zien eruit alsof zij helemaal dronken en half gek zijn, omdat ze niets anders doen dan lachen en altijd vrolijk zijn, zo lang als de werking aanhoudt. Het wordt zeer veel door de Indianen gebruikt, ook wel door sommige Portugezen, maar vooral door de slaven die het geregeld gebruiken om zware handarbeid en slavernij mee te vergeten. Samengevat, is het een kleine troost en remedie tegen melancholie.

Orginele tekst: Over't Bangue (http://www.dbnl.org/tekst(...)01itin02_01_0049.php)