Betekenis "Leven"

De invulling die je er zelf aan geeft qua keuzes en tijdsbesteding, afhangend van hoeveel ervan je als goed beschouwd.

quote:

Op maandag 18 april 2011 07:50 schreef A-No-Buddy het volgende:
M'n vraag luidt :"'Wat geeft je leven betekenis?"

Jij geeft je leven betekenis, omdat het jouw leven is

Als je je geremd/gehinderd/beperkt voelt in het geven van betekenis aan je leven kan het goed zijn uit te gaan zoeken hoe dat komt, en daar is voor mij of een ander geen antwoord op te geven omdat alleen jij dat antwoord hebt, en je kan het vinden in jezelf

Je bent te vroeg geboren..

Een eerste vereiste zou kunnen zijn dat je voor jezelf de knelpunten op een rijtje krijgt.

Hoe zie jij de wereld, of beter hoe zou jij de wereld graag zien ?

Als dat gelukt is kun je 2 kanten op, of je gaat deel uit maken van de oplossing, of groei er overheen.

Bekend.

Voor de meesten is leven trouwens ademhalen en passief het ritje uitzitten door middel van:

- Een oninteressante baan die ze eigenlijk geen zier interesseert.

- Een huwelijk (als ze zogenaamd al "geluk" hebben) hebben wat ze na vijf jaar eigenlijk niet meer interesseert.

- Hun vrije invullen door middel van hersenloos voor de TV zitten en eindeloos de gewillige consument uithangen.

De film Fight Club en American Beauty geven hier mooie samenvattingen van.

Voor de rest: ik vul mijn leven in met kunst (film, muziek, fotografie) en sociale contacten (echte vrienden en vriendinnen, geen oppervlakkig gelul) en zo zit ik mijn rit uit. Maar een echt doel ga je denk ik nooit vinden; ik ook niet. Daarom ben ik ook aanhanger van Zen: leef per moment, het verleden en de toekomst zijn praktisch irrelevant.

quote:

Op maandag 18 april 2011 09:14 schreef A-No-Buddy het volgende:
Dat is praktisch onmogelijk.....lijkt me.

Training, training en nog eens training.

Je zou The Power Of Now eens moeten lezen voor de gein. Puur om ideeën op te doen overigens, niet om opeens je leven radicaal om te gooien.

quote:

Donnie Darko fan?

Onder andere.

quote:

Op maandag 18 april 2011 08:57 schreef TimMer1981 het volgende:
Bekend.

Voor de meesten is leven trouwens ademhalen en passief het ritje uitzitten door middel van:

- Een oninteressante baan die ze eigenlijk geen zier interesseert.

- Een huwelijk (als ze zogenaamd al "geluk" hebben) hebben wat ze na vijf jaar eigenlijk niet meer interesseert.

- Hun vrije invullen door middel van hersenloos voor de TV zitten en eindeloos de gewillige consument uithangen.

De film Fight Club en American Beauty geven hier mooie samenvattingen van.

Voor de rest: ik vul mijn leven in met kunst (film, muziek, fotografie) en sociale contacten (echte vrienden en vriendinnen, geen oppervlakkig gelul) en zo zit ik mijn rit uit. Maar een echt doel ga je denk ik nooit vinden; ik ook niet. Daarom ben ik ook aanhanger van Zen: leef per moment, het verleden en de toekomst zijn praktisch irrelevant.

Alsof ik mezelf hoor spreken; alleen heb ik die laatste stap nog niet gemaakt. Ik ben eigenlijk zoekende hoe ik mijn leven nu wil invullen. Ik zie eigenlijk nergens het nut van in... sta op het punt om te stoppen met mijn opleiding omdat ik me er totaal niet meer voor kan motiveren. Niet omdat ik het inhoudelijk ontzettend kut vind, het boeit me zo nu en dan wel, maar nu ik steeds meer inzicht krijg in hoe afgestudeerden van mijn opleiding erbij zitten met hun 60-urige nutteloze kantooruur weken, is mijn motivatie totaal weggevallen.
Leef jij enigszins gelukkig en ben je blij met de keuzes die je gemaakt hebt?

In het leven zijn er 2 dingen zeker, Je wordt geboren en je gaat dood! Enige zin van het leven? Ik heb werkelijk geen flauw idee! Het leven is een dollemansrit, waarin je van alles meemaakt waar je op je sterfbed geen reet aan zal hebben, Maar goed ervan uitgaande dat ik heel oud ga worden wil ik dat leven wel zo leuk mogelijk maken, En dat doe ik dan het liefste met Echte vrienden,Familie, een leuke baan, een voor mij bevredigende vrijetijdsbesteding en mijn lieve vriend! En alles wat ik in het leven leer zal ik ooit nog wel een keer kunnen gebruiken:)

quote:

Op maandag 18 april 2011 13:30 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
In het leven zijn er 2 dingen zeker, Je wordt geboren en je gaat dood! Enige zin van het leven? Ik heb werkelijk geen flauw idee! Het leven is een dollemansrit, waarin je van alles meemaakt waar je op je sterfbed geen reet aan zal hebben, Maar goed ervan uitgaande dat ik heel oud ga worden wil ik dat leven wel zo leuk mogelijk maken, En dat doe ik dan het liefste met Echte vrienden,Familie, een leuke baan, een voor mij bevredigende vrijetijdsbesteding en mijn lieve vriend! En alles wat ik in het leven leer zal ik ooit nog wel een keer kunnen gebruiken:)

Mee eens; ik vind het alleen zo moeilijk om te bedenken wat nou echt leuk is... eigenlijk zijn het alleen maar doelen die je voor jezelf verzint (waarvan je denkt dat ze leuk zijn om te behalen). De rit ernaartoe is vaak eigenlijk meer vervelend dan wat anders; en dan heb je uiteindelijk je doel bereikt en dan is het alsnog heel erg... leeg.

Eigenlijk hoorde ik dit voor het eerst heel goed verwoord in de film "The Pursuit of Happyness": "It was right then that I started thinking about Thomas Jefferson on the Declaration of Independence and the part about our right to life, liberty, and the pursuit of happiness. And I remember thinking how did he know to put the pursuit part in there? That maybe happiness is something that we can only pursue and maybe we can actually never have it. No matter what. How did he know that?"

Verder weet ik ook nooit of ik doelen stel omdat ze sociaal wenselijk zijn, of omdat ik ze echt wil bereiken. Bijvoorbeeld hoe ik op dit moment in de knoop zit met mijn opleiding... waarom ben ik dat ooit gaan doen? "Ik wil later beroep X gaan uitoefenen"... waarom? Nu blijkt namelijk dat het label en de taakbeschrijving van beroep X wel leuk in de oren klinken, maar als ik feitelijk naar de inhoudelijke werkzaamheden kijk van beroep X, dan is dat 38 van de 40 uur eigenlijk maar stom ondankbaar werk. Ik kan zoveel beroepen en opleidingen bekijken als dat ik wil, maar ik kom eigenlijk altijd op deze zelfde uitkomst uit.... tja, het zal wel zo horen te zijn.

Waarom geluk nastreven? Zodra je door hebt dat je het niet kunt vinden ga je dood. Fucking moeilijk

Waar ben je ontevreden over ?

Mooi topic; denk dat er wel enige kern in zit dat je geluk alleen vindt als je er niet zo hard naar op zoek gaat. Zeker voor mensen die zo verzadigd zijn dat ze geen idee meer hebben wat er nog bij moet komen is die vraag relevant. Vaak is je leven het spannends en vooral duidelijkst qua richting als je iets na moet jagen, niet als je het eenmaal bezit.

Ik zelf ben redelijk cynisch over de juist genoemde ontwikkelingslanden; maar dat heeft mij juist ook een doel gezorgd. Het is namelijk juist een uitdaging voor mij geworden om aan dat soort problemen iets te doen. En wel, omdat ik gewoon als ik later op mijn leven terugkijk, wil kunnen zeggen dat ik goed gedaan heb en trots op hoe ik heb geleefd. Zelf een mooi doel vind ik nog altijd zorgen dat anderen blij zijn geweest dat je er bent geweest, als we dat allemaal ten doel zouden hebben zou de wereld er denk ik een stuk mooier uitzien.

Wat ik in ieder geval probeer te zeggen is dat er nog genoeg vormen zijn om zin aan het leven te geven. Belangrijk is dat je het alleen niet overdrijft; je moet dingen hebben om na te streven, simpelweg omda tje ervan kan genieten, niet omdat het per se tot iets groters moet leiden. Wel zonde dat je dit soort dingen al als jochie van 8 had, dan moet je je mijn inziens nog zorgen maken over Legokastelen, niet over de zin van het leven...
Serieus zijn is goed voor de wereld, helaas niet altijd voor jezelf

quote:

Op maandag 18 april 2011 07:50 schreef A-No-Buddy het volgende:
Hoop dat dit topic hier het best tot z'n recht komt.

Na 2 glazen Glen Hood te hadden genuttigd,vroeg ik me weer eens af wat de zin van het leven was.........,ja ik doe zulke dingen.

M'n vraag luidt :"'Wat geeft je leven betekenis?"

wat geeft het leven betekenis?
dat wat je wil dat je leven betekenis geeft.

Respect voor de mensen die zich echt 'gelukkig' in de zin van het woord voelen.

Ik verveel me iedere dag de tering, ook wanneer ik op school zit of op stag.e Het kan me ook geen allemaal geen reet boeien, en iedere avond word ik bevangen door neerslachtige gevoelens. Ik slaap gemiddeld 5uur per dag, en lig altijd op bed te mijmeren over de zin van het leven en grote vraagstukken in de wereld.
Het feit dat wij leven om te overleven stemt mij droevig in, ieder ding of activiteit die men ontplooit is slechts bezigheidstherapie. Uiteindelijk gaan we toch naar een andere bestemming, en dan blijkt dat je leven geen reet waard is. Dat al die beslommeringen voor niets zijn geweest. Want leven is lijden.
We zijn slechts projectielen van de decadente westerse wereld.

Het ergste is nog dat wij niets te klagen hebben en daarom maar klachten gaan verzinnen, wij hebben geen oorlog, honger, pijn.

Om één van mijn favo films te citeren.

. I see all this potential, and I see squandering. God damn it, an entire generation pumping gas, waiting tables; slaves with white collars. Advertising has us chasing cars and clothes, working jobs we hate so we can buy shit we don't need. We're the middle children of history, man. No purpose or place. We have no Great War. No Great Depression. Our Great War's a spiritual war... our Great Depression is our lives. We've all been raised on television to believe that one day we'd all be millionaires, and movie gods, and rock stars. But we won't. And we're slowly learning that fact. And we're very, very pissed off.

[ Bericht 0% gewijzigd door hakunamatafaka op 18-04-2011 19:40:45 ]

quote:

Op maandag 18 april 2011 19:24 schreef hakunamatafaka het volgende:
Respect voor de mensen die zich echt 'gelukkig' in de zin van het woord voelen.

Om één van mijn favo films te citeren.

en om Albert Camus te citeren (in het Engels om dat mijn Frans erg slecht is en deze makkelijk te vinden is)

"I leave Sisyphus at the foot of the mountain! One always finds one's burden again. But Sisyphus teaches the higher fidelity that negates the gods and raises rocks. He too concludes that all is well. This universe henceforth without a master seems to him neither sterile nor futile. Each atom of that stone, each mineral flake of that night filled mountain, in itself forms a world. The struggle itself toward the heights is enough to fill a man's heart. One must imagine Sisyphus happy. "

Het stellen en behalen van doelen is een circulair proces. Wanneer je iets wilt creëer je een zekere spanning tussen wat er is en wat jij wilt. Zodra je hebt verkregen wat je wilt lost de spanning op, wat als prettig wordt ervaren. Wanneer het prettige gevoel verdwenen is, herhaalt het patroon zich weer. En zo houden we onszelf lekker bezig.

Wmb is het leven veel te immens om te passen in onze ideeën van betekenis. Het is gewoon. En het heeft geen doel, betekenis of zin nodig om er te zijn. De zoektocht naar geluk ontstaat zodra je begint te geloven dat je niet gelukkig bent en het geluk ergens buiten jezelf ligt. En dat je daar moet zien te geraken. Zodra je dan gearriveerd bent is het resultaat een kortstondig pleziertje. Het voortdurende najagen van plezier en het vermijden van pijn is een proces dat ook stopgezet kan worden. Zodra het stil ligt is er vrede.

quote:

Op maandag 18 april 2011 19:31 schreef Mr.44 het volgende:

[..]

en om Albert Camus te citeren (in het Engels om dat mijn Frans erg slecht is en deze makkelijk te vinden is)

"I leave Sisyphus at the foot of the mountain! One always finds one's burden again. But Sisyphus teaches the higher fidelity that negates the gods and raises rocks. He too concludes that all is well. This universe henceforth without a master seems to him neither sterile nor futile. Each atom of that stone, each mineral flake of that night filled mountain, in itself forms a world. The struggle itself toward the heights is enough to fill a man's heart. One must imagine Sisyphus happy. "

Hulde voor deze citering! Geweldig werk van Camus

quote:

Op maandag 18 april 2011 16:19 schreef Axel1988 het volgende:

[..]

Mee eens; ik vind het alleen zo moeilijk om te bedenken wat nou echt leuk is... eigenlijk zijn het alleen maar doelen die je voor jezelf verzint (waarvan je denkt dat ze leuk zijn om te behalen). De rit ernaartoe is vaak eigenlijk meer vervelend dan wat anders; en dan heb je uiteindelijk je doel bereikt en dan is het alsnog heel erg... leeg.

Eigenlijk hoorde ik dit voor het eerst heel goed verwoord in de film "The Pursuit of Happyness": "It was right then that I started thinking about Thomas Jefferson on the Declaration of Independence and the part about our right to life, liberty, and the pursuit of happiness. And I remember thinking how did he know to put the pursuit part in there? That maybe happiness is something that we can only pursue and maybe we can actually never have it. No matter what. How did he know that?"

Verder weet ik ook nooit of ik doelen stel omdat ze sociaal wenselijk zijn, of omdat ik ze echt wil bereiken. Bijvoorbeeld hoe ik op dit moment in de knoop zit met mijn opleiding... waarom ben ik dat ooit gaan doen? "Ik wil later beroep X gaan uitoefenen"... waarom? Nu blijkt namelijk dat het label en de taakbeschrijving van beroep X wel leuk in de oren klinken, maar als ik feitelijk naar de inhoudelijke werkzaamheden kijk van beroep X, dan is dat 38 van de 40 uur eigenlijk maar stom ondankbaar werk. Ik kan zoveel beroepen en opleidingen bekijken als dat ik wil, maar ik kom eigenlijk altijd op deze zelfde uitkomst uit.... tja, het zal wel zo horen te zijn.

Dan ben je dus eigenlijk iets gaan doen waar jij niet echt blij van wordt, Tenminste zo komt het op mij over, Ik heb tijdens mijn opleiding ook aardig wat tegenslag gehad, maar sinds een week weet ik dat ik geslaagd ben, En ik ben retehappy!
De laatste tijd hoor ik steeds vaker dat MBO ook als ondergeschikt wordt gezien? Waarom en door wie?
Wat maakt iemand met een HBO opleiding beter dan mij? Het salaris? Ja ze zullen best meer verdienen dan ik, maar daar staat tegenover dat ik iedere dag met plezier naar mijn werk ga! Ik heb bedacht wat ik nu echt het allerleukste vind en dat is het werken met kinderen, Dat kan op MBO niveau, en ja dat kan ook op HBO niveau, maar het voegt voor mijn werkzaamheden weinig toe, Dan ga ik liever aanvullende cursussen doen, waar ik plezier aan beleef!
Ik heb een tijdje terug besloten dat ik klaar ben met het voldoen aan verwachtingen van anderen, Ik ben degene die mijn leven moet leiden,niemand anders, en dus doe ik dat met de dingen die ik leuk vind, met de mensen waarbij ik mij prettig voel, en dan denk ik dat het nog best een hele tijd vol kan houden!
En natuurlijk heb ik ook dagen dat ik mij neerslachtig voel maar hoort dat er niet gewoon ook bij? Het leven komt met pieken en dalen, So be it!

quote:

Op maandag 18 april 2011 19:24 schreef hakunamatafaka het volgende:Om één van mijn favo films te citeren.

. I see all this potential, and I see squandering. God damn it, an entire generation pumping gas, waiting tables; slaves with white collars. Advertising has us chasing cars and clothes, working jobs we hate so we can buy shit we don't need. We're the middle children of history, man. No purpose or place. We have no Great War. No Great Depression. Our Great War's a spiritual war... our Great Depression is our lives. We've all been raised on television to believe that one day we'd all be millionaires, and movie gods, and rock stars. But we won't. And we're slowly learning that fact. And we're very, very pissed off.

Uit welke film komt dit? Mooi citaat

Iig, ik zit een beetje met hetzelfde. Opleiding gaat kut, ga misschien switchen, geen idee wat ik met het leven aanmoet. Ik voel me een beetje alsof ik een zeepbel lek heb geprikt die de zin van het leven voorstelt... Ja, inderdaad, je kunt jezelf doelen stellen en die als een gek gaan najagen, maar bij alle doelen die ik heb gesteld en gehaald kwam uiteindelijk in plaats van geluk het 'is dit het?' gevoel. En ik heb totaal geen motivatie om weer een nieuw doel te stellen om uiteindelijk teleurgesteld te worden en er achter te komen dat het toch allemaal zinloos is.

Het leven is één grote bezigheidstherapie, en wij komen daarachter omdat we als mensheid al gewonnen hebben. Er is niets meer te behalen. Het doel van de mensheid was overleven en de beste van de planeet te worden, en dat is al gebeurd. Voor duizenden jaren hebben we moeten worstelen met ons bestaan, hongersnoden mee moeten maken, grote oorlogen, natuurrampen, noem maar op. Maar uiteindelijk, door een of andere mutatie die onze hersenen enorm hebben laten groeien, hebben we al die uitdagingen overwonnen, het 'spel' gewonnen... Om er achter te komen dat er dan niets meer gebeurd. Wat doe je als je een computerspel hebt uitgespeeld? Juist, je zet het uit, want als je blijft doorspelen is er toch niets meer aan - je hebt immers al gewonnen.