R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
als je ouders je kinderen niet zo belangrijk vinden
Mijn vriendin heeft 2 kinderen.
Ze is een jaar geleden verhuisd naar een andere stad. Ik vind dat soms wel jammer, niet meer zomaar even n bakkie doen ofzo. Verder.. tja, we proberen elkaar regelmatig te zien en dat lukt ook wel, soms hier, soms daar, soms halverwege.
Ik merk echter dat ze moeite heeft met hoe haar ouders met de situatie omgaan en ik weet niet of en hoe ik haar kan helpen.
Haar oudste heeft binnenkort een optreden met het koor waarin ze zingt, het eerste. Ze verheugt zich er erg op en is heel trots. En ze geeft aan dat ze hoopt dat oma komt...
Nu belde mn vriendin net, in tranen, oma komt niet. Mn vriendin is rond die tijd jarig en ze komen dan al. Heen en weer rijden voor dat koor zien ze niet zitten. Óók nog eens.
Bovendien is het duur en moeten ze dan zo lang stil zitten. Dan klinkt: ik vind het jammer dat je ver weg woont ineens meer verwijtend dan wanneer iemand t zegt die zn best doet om regelmatig te komen. (haar woorden, niet de mijne)
Ook zijn haar ouders pas 2x op bezoek geweest en dat doet haar best pijn.
Een vriend van haar zegt dat t haar eigen fout is (waar ze uiteraard niet op zit te wachten) zij is immers verhuisd.
Ik vind het raar dat alles van 1 kant lijkt te komen en dat de kinderen kennelijk niet belangrijk genoeg.zijn om n keertje extra te rijden.
Zeg me aub dat dit niet 'normaal' is, dan kan ik haar misschien laten zien dat haar schuldgevoel niet nodig is. Mij alleen gelooft ze toch niet...
Ze is een jaar geleden verhuisd naar een andere stad. Ik vind dat soms wel jammer, niet meer zomaar even n bakkie doen ofzo. Verder.. tja, we proberen elkaar regelmatig te zien en dat lukt ook wel, soms hier, soms daar, soms halverwege.
Ik merk echter dat ze moeite heeft met hoe haar ouders met de situatie omgaan en ik weet niet of en hoe ik haar kan helpen.
Haar oudste heeft binnenkort een optreden met het koor waarin ze zingt, het eerste. Ze verheugt zich er erg op en is heel trots. En ze geeft aan dat ze hoopt dat oma komt...
Nu belde mn vriendin net, in tranen, oma komt niet. Mn vriendin is rond die tijd jarig en ze komen dan al. Heen en weer rijden voor dat koor zien ze niet zitten. Óók nog eens.
Bovendien is het duur en moeten ze dan zo lang stil zitten. Dan klinkt: ik vind het jammer dat je ver weg woont ineens meer verwijtend dan wanneer iemand t zegt die zn best doet om regelmatig te komen. (haar woorden, niet de mijne)
Ook zijn haar ouders pas 2x op bezoek geweest en dat doet haar best pijn.
Een vriend van haar zegt dat t haar eigen fout is (waar ze uiteraard niet op zit te wachten) zij is immers verhuisd.
Ik vind het raar dat alles van 1 kant lijkt te komen en dat de kinderen kennelijk niet belangrijk genoeg.zijn om n keertje extra te rijden.
Zeg me aub dat dit niet 'normaal' is, dan kan ik haar misschien laten zien dat haar schuldgevoel niet nodig is. Mij alleen gelooft ze toch niet...
hoe ver is ze dan van dr ouders gaan wonen?
uit je verhaal begrijp ik een paar steden verderop, zoals die ouders reageren. klinkt het of ze naar de andere kant van het land is verhuisd.
en hoe was de verstandhouding voor de verhuizing? stonden ze toen wel bij elke scheet op de stoep?
uit je verhaal begrijp ik een paar steden verderop, zoals die ouders reageren. klinkt het of ze naar de andere kant van het land is verhuisd.
en hoe was de verstandhouding voor de verhuizing? stonden ze toen wel bij elke scheet op de stoep?
Dan gaat ze haar ouders toch gewoon ophalen als het zo belangrijk is.
Of stuur treinkaartjes op
Of stuur treinkaartjes op
Vergeef mij de spelfouten, maar ik fok op een mobieltje
Ze wonen een uur rijden van haar ouders af ongeveer en eerst kwamen ze wel als er iets was, maar niet zomaar.
Over dat laatste, ik geloof dat mn vriendin dat voorgesteld had, en dat toen ineens het geld een probleem was.
En voorstellen dat ze het geld voor de voorstelling maar van haar kadootje af moeten trekken, wilde ze al doen.
Ophalen kan, al moet ik zeggen dat ik dat belachelijk zou vinden. Zij zouden 4x dat stuk moeten rijden en bovendien komen er ook nog andere mensen wèl kijken (ik bv) die daar een kopje koffie zouden drinken en dan aanlopen samen.
Het gaat ook niet alleen hier om. Ze zijn 2x geweest en hebben 4x op t laatste moment afgezegd, waaronder voor sinterklaas, ik begrijp dat soort dingen niet.. en ondertussen wel zeggen dat de kindjes zo belangrijk zijn
De trein willen ze niet, ze hebben n auto dus dat is onzin.
(ik ben ooit bij zo'n gesprek geweest, vriendin tegen moeder: anders kom je met de trein, dan betaal ik
Moeder: nee, dat is onzin, we hebben een auto.
Vriendin: maar pap kan toch niet mee?
Moeder: nou ja, dan kom ik ook niet, ik wil hem niet alleen laten en ik vind met de trein gaan onzin als je een auto voor de deur hebt staan.
Vriendin:
)
Over dat laatste, ik geloof dat mn vriendin dat voorgesteld had, en dat toen ineens het geld een probleem was.
En voorstellen dat ze het geld voor de voorstelling maar van haar kadootje af moeten trekken, wilde ze al doen.
Ophalen kan, al moet ik zeggen dat ik dat belachelijk zou vinden. Zij zouden 4x dat stuk moeten rijden en bovendien komen er ook nog andere mensen wèl kijken (ik bv) die daar een kopje koffie zouden drinken en dan aanlopen samen.
Het gaat ook niet alleen hier om. Ze zijn 2x geweest en hebben 4x op t laatste moment afgezegd, waaronder voor sinterklaas, ik begrijp dat soort dingen niet.. en ondertussen wel zeggen dat de kindjes zo belangrijk zijn
De trein willen ze niet, ze hebben n auto dus dat is onzin.
(ik ben ooit bij zo'n gesprek geweest, vriendin tegen moeder: anders kom je met de trein, dan betaal ik
Moeder: nee, dat is onzin, we hebben een auto.
Vriendin: maar pap kan toch niet mee?
Moeder: nou ja, dan kom ik ook niet, ik wil hem niet alleen laten en ik vind met de trein gaan onzin als je een auto voor de deur hebt staan.
Vriendin:
)
als ik je vriendin was zou ik het contact gewoon van de ouders af laten hangen en er zelf geen energie meer in investeren. het levert alleen maar teleurstelling en verdriet op.
en de oma/opa van de andere kant? zijn dat ook van die azijnpissers?
en de oma/opa van de andere kant? zijn dat ook van die azijnpissers?
Dat is wel een heel vreemde manier van redeneren,. Ze willen gewoon niet. Alleen zeggen ze niet waarom.quote:Op vrijdag 15 april 2011 23:19 schreef Grijsmuisje het volgende:
Ze wonen een uur rijden van haar ouders af ongeveer en eerst kwamen ze wel als er iets was, maar niet zomaar.
Over dat laatste, ik geloof dat mn vriendin dat voorgesteld had, en dat toen ineens het geld een probleem was.
En voorstellen dat ze het geld voor de voorstelling maar van haar kadootje af moeten trekken, wilde ze al doen.
Ophalen kan, al moet ik zeggen dat ik dat belachelijk zou vinden. Zij zouden 4x dat stuk moeten rijden en bovendien komen er ook nog andere mensen wèl kijken (ik bv) die daar een kopje koffie zouden drinken en dan aanlopen samen.
Het gaat ook niet alleen hier om. Ze zijn 2x geweest en hebben 4x op t laatste moment afgezegd, waaronder voor sinterklaas, ik begrijp dat soort dingen niet.. en ondertussen wel zeggen dat de kindjes zo belangrijk zijn
De trein willen ze niet, ze hebben n auto dus dat is onzin.
(ik ben ooit bij zo'n gesprek geweest, vriendin tegen moeder: anders kom je met de trein, dan betaal ik
Moeder: nee, dat is onzin, we hebben een auto.
Vriendin: maar pap kan toch niet mee?
Moeder: nou ja, dan kom ik ook niet, ik wil hem niet alleen laten en ik vind met de trein gaan onzin als je een auto voor de deur hebt staan.
Vriendin:
En afzeggen voor sinterklaas.. Dat kun je toch echt niet maken. Ze zijn maar even zo jong..
Werken die grootouders nog en hebben ze het wellicht heel erg druk? Als ze al gepensioneerd zijn, is het helemaal onzin.
Ze zijn fobisch voor treinreizen, ofzo? Echt, ik kan hier geen touw aan vastknopen.
Hmmm, ja dat is vervelend. Zo te lezen missen haar kinderen hun grootouders ook. Maar weet je, je kunt haar ouders niet dwingen om vaker langs te komen of om meer interesse te tonen. Bij sommige mensen zit het er gewoon niet in. Die hebben genoeg aan zichzelf.
Als dat het geval is, dan kan je vriendin maar beter zsm wennen aan het feit dat ze van hen niet veel hoeft te verwachten. Anders raken zij en de kinderen alleen maar meer gekwetst.
Als dat het geval is, dan kan je vriendin maar beter zsm wennen aan het feit dat ze van hen niet veel hoeft te verwachten. Anders raken zij en de kinderen alleen maar meer gekwetst.
Liej
Wat een gezeik om niets.
Het gaat hier waarschijnlijk om twee oudere mensen voor wie een uurtje heen, een voorstelling en een uurtje terug te veel kan zijn.
En alsof het aantal keren dat de grootouders komen een graadmeter is voor de liefde voor hun kleinkinderen, ga toch weg. Als die vriendin van jou wil dat ze vaker komen had ze dat vantevoren moeten bedenken toen ze ging verhuizen.De enige die beschikken over de tijd van haar ouders zijn haar ouders zelf en ik geloof er geen moer van dat het komt omdat ze niet om hun kleinkinderen geven.
Mijn kinderen zien één oma bijna dagelijks en één oma en één opa zien ze maar eens in de paar maanden oa door ook een langere reistijd. Maar als ze hun grootouders zien is het gewoon leuk en gezellig en dat is hetgene dat telt. En of ze elkaar nu drie keer in de week zien of eens in de drie maanden is niet belangrijk.
Beter houdt TS zich bezig met haar eigen leventje ipv dat gewroet.
Het gaat hier waarschijnlijk om twee oudere mensen voor wie een uurtje heen, een voorstelling en een uurtje terug te veel kan zijn.
En alsof het aantal keren dat de grootouders komen een graadmeter is voor de liefde voor hun kleinkinderen, ga toch weg. Als die vriendin van jou wil dat ze vaker komen had ze dat vantevoren moeten bedenken toen ze ging verhuizen.De enige die beschikken over de tijd van haar ouders zijn haar ouders zelf en ik geloof er geen moer van dat het komt omdat ze niet om hun kleinkinderen geven.
Mijn kinderen zien één oma bijna dagelijks en één oma en één opa zien ze maar eens in de paar maanden oa door ook een langere reistijd. Maar als ze hun grootouders zien is het gewoon leuk en gezellig en dat is hetgene dat telt. En of ze elkaar nu drie keer in de week zien of eens in de drie maanden is niet belangrijk.
Beter houdt TS zich bezig met haar eigen leventje ipv dat gewroet.
Een dag niet gemopperd is een dag niet geleefd.
Nou.. 2x in een jaar tijd houdt echt niet over, 4x op het laatste moment afzeggen is rot voor de kinderen. Afzeggen met sinterklaas kun je eigenlijk niet maken. En dat verjaarsfeestje had best met die voorstelling gecombineerd kunnen worden.quote:
Wat een gezeik om niets.
Het gaat hier waarschijnlijk om twee oudere mensen voor wie een uurtje heen, een voorstelling en een uurtje terug te veel kan zijn.
En alsof het aantal keren dat de grootouders komen een graadmeter is voor de liefde voor hun kleinkinderen, ga toch weg. Als die vriendin van jou wil dat ze vaker komen had ze dat vantevoren moeten bedenken toen ze ging verhuizen.De enige die beschikken over de tijd van haar ouders zijn haar ouders zelf en ik geloof er geen moer van dat het komt omdat ze niet om hun kleinkinderen geven.
Mijn kinderen zien één oma bijna dagelijks en één oma en één opa zien ze maar eens in de paar maanden oa door ook een langere reistijd. Maar als ze hun grootouders zien is het gewoon leuk en gezellig en dat is hetgene dat telt. En of ze elkaar nu drie keer in de week zien of eens in de drie maanden is niet belangrijk.
Beter houdt TS zich bezig met haar eigen leventje ipv dat gewroet.
Een uurtje heen - en terugreizen kan best een belasting zijn voor ouderen, ja. Maar het is niet zo dat dat iedere week van ze verlangd wordt ofzo.
Dit dus. Als ze zou willen dat de grootouders hun kleinkinderen wat vaker zien, kan ze altijd nog op bezoek bij hen gaan. Verder gewoon niet meer zeggen dat oma en opa komen, om teleurstellingen te voorkomen.quote:Op zaterdag 16 april 2011 17:25 schreef cheqy het volgende:
Wat een gezeik om niets.
Het gaat hier waarschijnlijk om twee oudere mensen voor wie een uurtje heen, een voorstelling en een uurtje terug te veel kan zijn.
En alsof het aantal keren dat de grootouders komen een graadmeter is voor de liefde voor hun kleinkinderen, ga toch weg. Als die vriendin van jou wil dat ze vaker komen had ze dat vantevoren moeten bedenken toen ze ging verhuizen.De enige die beschikken over de tijd van haar ouders zijn haar ouders zelf en ik geloof er geen moer van dat het komt omdat ze niet om hun kleinkinderen geven.
Mijn kinderen zien één oma bijna dagelijks en één oma en één opa zien ze maar eens in de paar maanden oa door ook een langere reistijd. Maar als ze hun grootouders zien is het gewoon leuk en gezellig en dat is hetgene dat telt. En of ze elkaar nu drie keer in de week zien of eens in de drie maanden is niet belangrijk.
Beter houdt TS zich bezig met haar eigen leventje ipv dat gewroet.
mijn kind heeft opa en oma van vaders kant een paar maanden geleden gezien. de laatste keer dat hij ze daarvoor zag was hij twee (hij is nu elf).
we zijn destijds uit elkaar gegaan en nooit hebben ze interesse in hun (tweede) kleinkind gehad.
nu boeit het hem ook niet echt, hij vindt ze maar vreemd. en gelijk heeftie.
we zijn destijds uit elkaar gegaan en nooit hebben ze interesse in hun (tweede) kleinkind gehad.
nu boeit het hem ook niet echt, hij vindt ze maar vreemd. en gelijk heeftie.
Ik weet zeker dat hun grootouders van die kinderen houden, dat zie ik ook wel als ik op een verjaardag ben ofzo. Alleen vinden ze ze niet belangrijk genoeg om wat moeite te doen.quote:
Wat een gezeik om niets.
Het gaat hier waarschijnlijk om twee oudere mensen voor wie een uurtje heen, een voorstelling en een uurtje terug te veel kan zijn.
En alsof het aantal keren dat de grootouders komen een graadmeter is voor de liefde voor hun kleinkinderen, ga toch weg. Als die vriendin van jou wil dat ze vaker komen had ze dat vantevoren moeten bedenken toen ze ging verhuizen.De enige die beschikken over de tijd van haar ouders zijn haar ouders zelf en ik geloof er geen moer van dat het komt omdat ze niet om hun kleinkinderen geven.
Mijn kinderen zien één oma bijna dagelijks en één oma en één opa zien ze maar eens in de paar maanden oa door ook een langere reistijd. Maar als ze hun grootouders zien is het gewoon leuk en gezellig en dat is hetgene dat telt. En of ze elkaar nu drie keer in de week zien of eens in de drie maanden is niet belangrijk.
Beter houdt TS zich bezig met haar eigen leventje ipv dat gewroet.
En dat is dan het gevoel wat mn vriendin erbij heeft, niet perse hoe het ook daadwerkelijk is.
Heb het nog even aan haar gevraagd en het was inderdaad zo dat ze had voorgesteld om het samen te voegen en dat ze toen ineens over het geld begonnen. Ze wil haar moeder dus gaan voorstellen om dat geld van haar kado af te trekken.
En ze zijn niet oud, vader is 51 en moeder is 49.
En dat afzeggen was gewoon heel erg lullig. Mn vriendin is geen zeur en ze verlangt helemaal niet dat ze elke maand langskomen ofzo, maar een beetje meer moeite doen zou leuk zijn.quote:
[..]
Nou.. 2x in een jaar tijd houdt echt niet over, 4x op het laatste moment afzeggen is rot voor de kinderen. Afzeggen met sinterklaas kun je eigenlijk niet maken. En dat verjaarsfeestje had best met die voorstelling gecombineerd kunnen worden.
Een uurtje heen - en terugreizen kan best een belasting zijn voor ouderen, ja. Maar het is niet zo dat dat iedere week van ze verlangd wordt ofzo.
Zij gaat trouwens wel regelmatig die kant op (das net zo ver trouwens)
Ze hebben een paar keer afgezegd vanwege het weer, een keer vanwege een wegafzetting en een keer vanwege hoofdpijn. Meestal zeggen ze gewoon meteen nee.
En ik bemoei me er eigenlijk alleen maar mee omdat mijn vriendin erover begint. Ik ga daar heus niet zelf vanalles over roepen.
Het gaat volgens mij ook niet zozeer om hoe vaak ze komen, maar meer om het gedraai er omheen en om het feit dat alles van 1 kant moet komen. Dat steekt mn vriendin.
De laatste keer dat ze iets hadden afgesproken heeft ze dat dus al niet gedaan en toen kwamen ze niet... (Dan is mn vriendin dus nog wel teleurgesteld) Maar goed, het is toch gewoon lullig dat dat zo moet?quote:
[..]
Dit dus. Als ze zou willen dat de grootouders hun kleinkinderen wat vaker zien, kan ze altijd nog op bezoek bij hen gaan. Verder gewoon niet meer zeggen dat oma en opa komen, om teleurstellingen te voorkomen.
Ik zei al, volgens mij gaat het er niet om dat ze ze vaker moeten zien, het is meer de manier waarop die mn vriendin tegenstaat. En dat snap ik wel eerlijk gezegd.
Maar goed, dit is niet heel erg handig zo, want ik weet ook niet alles precies
Ik probeer hier te vertalen hoe wat zij vertelt op mij overkomt en weet niet precies hoe zij het daadwerkelijk voelt, ik weet echter wel zeker dat ze ermee zit. (Mijn eigen ouders wonen ook verder weg, maar mn moeder komt elke week, of met mn vader, of alleen met de trein en als ik haar dan hoor, besef ik dat dat helemaal niet zo normaal is en dan vind ik het heel fijn
)
Afzeggen vanwege het weer... Tja, als de wegen onbegaanbaar zijn, kan ik me dat wel voorstellen.. Maar vanwege een wegafzetting of hoofdpijn.. Het zijn totaal geen oude mensen ook, zei je..
Nou iedere week bezoek van mijn moeder zou me teveel worden hoor
Nou iedere week bezoek van mijn moeder zou me teveel worden hoor
Helaas is dit ook niet abnormaal. Het komt niet zelden voor dat familie zo afstandelijk kan reageren.quote:Op vrijdag 15 april 2011 21:43 schreef Grijsmuisje het volgende:
Zeg me aub dat dit niet 'normaal' is
Ik heb hetzelfde met mijn vader. Ik heb vorig jaar ontzettend in de knoop gezeten met het feit dat ik van hem nooit emotionele betrokkenheid heb gekregen. Vergeleken met andere families die heel close zijn en maandelijks een weekendje bij elkaar komen, is het een enorm contrast als je vader nauwelijks de moeite neemt om überhaupt zelfs op je verjaardag te komen, terwijl hij slechts 20 km bij je vandaan woont.
Maar een goede band komt van twee kanten. Je vriendin kan het wel willen, maar als haar ouders dat niet willen en ook niet bereid zijn zich in haar gevoel te verplaatsen. Dan is het hard, maar dan zit er voor je vriendin niks anders op dan de situatie te accepteren zoals die is.
Ik weet dat het moeilijk is. Maar hopen op een goede familieband, terwijl ze eigenlijk weet dat het er toch nooit van gaat komen, levert alleen maar teleurstellingen en frustratie op. Ook al is het familie, je moet je nooit teveel inlaten met mensen die jou niet respecteren. Richt je op de mensen die dat wel doen.
Eens met Pulzzar.
Het is niet fijn en niet wat je idealiter verwacht van een ouder maar het verbaast me een beetje dat je vriendin er schijnbaar zo verbaast over is? Haar ouders zullen echt niet ineens veranderd zijn, ze moet toch eerder in haar leven al gemerkt hebben dat dit geen ouders zijn die aan alle wensverwachtingen voldoen?
Dus: hoe vervelend ook, je vriendin is een volwassen vrouw en ze zal moeten leren accepteren hoe haar ouders zijn en haar verwachtingen moeten bijstellen.
Het is niet fijn en niet wat je idealiter verwacht van een ouder maar het verbaast me een beetje dat je vriendin er schijnbaar zo verbaast over is? Haar ouders zullen echt niet ineens veranderd zijn, ze moet toch eerder in haar leven al gemerkt hebben dat dit geen ouders zijn die aan alle wensverwachtingen voldoen?
Dus: hoe vervelend ook, je vriendin is een volwassen vrouw en ze zal moeten leren accepteren hoe haar ouders zijn en haar verwachtingen moeten bijstellen.
Topictitel mag wel verduidelijkt worden naar "als de grootouders de kleinkinderen niet zo belangrijk vinden".
Ik geloof dat ze dat ook wel doet hoor. Soms merk je dat bepaalde dingen haar wel dwars zitten, maar meestal reageert ze vrij laconiek.quote:
Eens met Pulzzar.
Het is niet fijn en niet wat je idealiter verwacht van een ouder maar het verbaast me een beetje dat je vriendin er schijnbaar zo verbaast over is? Haar ouders zullen echt niet ineens veranderd zijn, ze moet toch eerder in haar leven al gemerkt hebben dat dit geen ouders zijn die aan alle wensverwachtingen voldoen?
Dus: hoe vervelend ook, je vriendin is een volwassen vrouw en ze zal moeten leren accepteren hoe haar ouders zijn en haar verwachtingen moeten bijstellen.
Ik vind alleen dat ZIJ niets heeft om zoch schuldig over te voelen en dat doet ze dus wel.
Zeker als ze steeds opmerkingen blijft krijgen als dat het zo erg is dat ze ver weg woont en dat ze de kinderen missen.
Misschien moet ze het eens rechtstreeks aan haar ouders vragen?
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Ik heb het idee dat het die grootouders helemaal niet om die kleinkinderen gaat, maar om hun dochter. Hun dochter heeft nu een eigen leven en waarschijnlijk kunnen zij dat moeilijk accepteren. En in plaats van dat ze daar eerlijk voor uitkomen, maken ze dit soort opmerkingen om haar een schuldgevoel aan te praten.quote:
Ik geloof dat ze dat ook wel doet hoor. Soms merk je dat bepaalde dingen haar wel dwars zitten, maar meestal reageert ze vrij laconiek.
Ik vind alleen dat ZIJ niets heeft om zoch schuldig over te voelen en dat doet ze dus wel.
Zeker als ze steeds opmerkingen blijft krijgen als dat het zo erg is dat ze ver weg woont en dat ze de kinderen missen.
Ik heb nu ook sterk het vermoeden dat die grootouders hun dochter nogal klein hebben gehouden. Ik herken dit namelijk nogal bij mijn eigen situatie. En daarom denk ik dat het voor je vriendin belangrijk is om haar eigen leven te blijven leiden en zich zo min mogelijk die verwijten van haar ouders probeert aan te trekken.
Ik weet zelf dat het moeilijk is, vooral als ik zie dat andere volwassenen wel heel leuk met hun ouders kunnen omgaan. Maar het probleem ligt bij die ouders van je vriendin. Zij moeten veranderen als ze willen dat de situatie beter wordt.
Nou zoveel is een uurtje ook weer niet zeg. Mijn ouders wonen op anderhalf uur rijden en ik zie ze er voor aan om elke dag op en neer te rijden om mijn (latere, heb ze nu nog nietquote:
en uurtje heen - en terugreizen kan best een belasting zijn voor ouderen, ja. Maar het is niet zo dat dat iedere week van ze verlangd wordt ofzo.
) kinderen even te zien. Dat mogen ze uiteraard niet. Maar ze mogen ze wel een weekje lenen als ik later met m'n wiefke op vakantie ga.
Gourmetten of steengrillen?
|
|
als je ouders je kinderen niet zo belangrijk vinden
