Stel.. je hebt wat narige relaties achter de rug en bent beland in een vicieuze cirken. Daar maak je een einde aan.
2 mogelijke personen:
Persoon 1; Uit frustraties, onzekerheden e.d. trekt diegene kapsones op (waarschijnlijk ter overcompensatie). Traint en leert zich suf. Zo agressief dat het niet meer menselijk is. Sluit zich emotioneel helemaal af en trapt iedereen die in de buurt komt weg. Hoogst waarschijn omdat diegene geen/weinig vrede heeft met zichzelf. Deze persoon houdt aan dat deze manier van aanpak hem zal ''resetten'' om in de toekomst weer gezonde langdurige relaties aan te gaan.
Persoon 2; heeft de vorige situatie al meegemaakt, maar werd daar depressief van en mengt zich juist veel tussen mensen. Raakt meer betrokken met iedereen. Gaat geen relaties aan maar stelt zich wel tot een bepaalde mate toegankelijk en relativeert op die manier. Alleen is deze persoon minder hardnekkig met zijn doelen bezig.
Kan iemand de psyche begrijpen van beide personen?
Welke is een betere aanpak?
Is er een betere?
Het gaat om mij en mijn maatje

We hebben soortgelijke ervaringen achter de rug. Ik vroeg me af wat de snelste en meest effectieve vorm is van verwerking. Het kwam ook in me op dat wat voor de 1 niet werkt voor de andere wel werkt, maar er moeten aanpakken zijn die gewoon destructief zijn en ik denk dat die van hem daaronder valt. Wat vinden jullie?