In juli is het afgelopen met de pret

quote:

Ierland op instorten; Dreigend bankroet Spanje mogelijk nekslag eurozoneIerland op instorten; Dreigend bankroet Spanje mogelijk nekslag eurozone
Nog maar vijf maanden geleden werd Ierland met 85 miljard euro van de EU en het IMF gered van de financiële ondergang. Inmiddels hebben de grootste Ierse banken -inclusief de Bank of Ireland- officieel de 'junk' (rommel) status gekregen en staat het land opnieuw op instorten. De volgende kandidaat die op een bankroet afstevent, Spanje, is echter van een ander kaliber en zou de eurozone mogelijk al binnen 10 maanden wel eens de definitieve nekslag kunnen toedienen.

Net zoals in het geval van Griekenland blijkt het tientallen miljarden kostende reddingspakket voor Ierland volkomen zinloos geweest te zijn. Een paar dagen geleden besloot ratingsbureau Moody's de kredietwaardigheid van de Ieren af te waarderen naar Baa3, even slecht als het arme Noord Afrikaanse land Tunesië. Kort daarna kregen de Bank of Ireland, EBS Buildings Society en Irish Life & Permanent de gevreesde 'junk' status toebedeeld. (1)

De Ierse banken waren de oorzaak van de financiële crisis in het land en moesten met 70 miljard euro -ongeveer 40% van het jaarlijkse BNP- overeind gehouden worden, zodat het land niet totaal zou instorten en de burgers al hun geld kwijt zouden zijn. De afwaardering van de Ierse banken heeft deze instorting echter opnieuw heel dichtbij gebracht. Ierland zal daarom hoogst waarschijnlijk niet aan een herstructurering van zijn schuldenlast kunnen ontkomen, wat vrijwel automatisch een forse daling van de levensstandaard in het land tot gevolg zal hebben.

Spanje
Ierland is echter bij lange na niet het grootste probleem van de eurozone. Na Portugal, dat eveneens op het randje van bankroet verkeert, is kandidaat nummer 4 in zicht gekomen: Spanje. Financiële experts zijn van mening dat de toekomst van de hele eurozone en zelfs van de Europese Unie afhangt van de mogelijkheid van Spanje om een dreigend staatsbankroet te vermijden.

De socialistische premier van Spanje, José Luis Rodriguez, probeert al sinds september 2009 om de financiële situatie van zijn land te verbeteren. Hij kondigde drastische belastingverhogingen aan en maakte aan het parlement duidelijk hoe ernstig het land er voor stond. Begin december 2010 moest er echter een nieuw anti-crisis pakket worden ingevoerd, en ook dat heeft geen echte zoden aan de dijk gezet.

Eén van de grootste problemen van Spanje is de 445 miljard euro schuld die de bouwsector bij de financiële instellingen heeft. Slechts 35% van deze schulden zijn gedekt tegen faillissementen, wat critici veel te weinig vinden. Daarnaast hebben de vele private spaarbanken dit jaar zo'n 40 miljard euro aan vers kapitaal nodig. Nu al is er op de vrije markt echter nauwelijks meer krediet te krijgen. Als klap op de vuurpijl heeft de Spaanse staat zelf tot 2013 rond de 350 miljard euro nodig.

Moody's verlaagde vorig jaar september de kredietwaardigheid van Spanje naar Aa2, waardoor Spanje van geen van de drie belangrijkste ratingsbureaus de hoogste AAA status kreeg. Het de-facto staatsbankroet van Portugal kwam daar nog eens bovenop, aangezien de Spaanse banken hier voor ongeveer 80 miljard dollar bij betrokken zijn.

Misplaatst vertrouwen
Eind november 2010 verklaarde de Spaanse minister van Financiën vol vertrouwen dat hij 'ervan overtuigd is dat wij geen hulp nodig hebben'. Zijn collega minister voor Europa voegde daar aan toe dat 'er voor Spanje geen reden is om de EU om hulp te vragen. Wij dringen ons tekort terug en komen uit de crisis. Wij betalen onze schulden zonder twijfel op eigen kracht terug.' Afgelopen week benadrukte minister van Economische Zaken Elena Salgado nog maar eens dat het 'absoluut uitgesloten' is dat de crisis naar Spanje overspringt.

De ministers van Griekenland, Ierland en Portugal hebben echter exact dezelfde verklaringen afgelegd, totdat ze na korte tijd tóch gered moesten worden door de andere EU landen. Spanje is echter een veel grotere bron van zorg dan deze drie landen bij elkaar. Het land heeft de vierde economie van eurozone en heeft een begrotingstekort van circa 9%, hoger als Portugal. Ook het handelstekort met het buitenland is zonder forse bezuinigingen niet meer te financieren.

Werkloosheid en schulden torenhoog
Achillespezen van Spanje zijn de torenhoge werkloosheid -vooral onder de jeugd- en de hoge schuldenlast van de Spaanse huishoudens, wat de binnenlandse consumptie verlamt. Veel huizenbezitters kunnen hun hypotheken niet meer betalen, waardoor de banken met miljarden aan niet terugbetaalde kredieten zijn opgescheept. Anders dan bij de andere drie landen zijn de Spaanse staatsleningen slechts voor ongeveer een derde in het bezit van buitenlandse investeerders. Optimisten zien dat als een goed teken; pessimisten wijzen erop dat Spanje juist daarom aanspraak zou kunnen gaan maken op Europese hulp, zodat de Spaanse kiezer niet met het verlies van zijn spaargeld en vermogen geconfronteerd wordt en er net als in Griekenland grote sociale onrust ontstaat.

Spanje zou daarom wel eens binnen nu en 10 maanden kunnen instorten, en als dat gebeurt dan zal alles heel snel gaan. Na het 'redden' van Spanje valt de euro en vervolgens de Europese Unie in zijn huidige vorm (2). Gezien de monsterachtige, geldverspillende en alles controlerende waanzindictatuur die Brussel is geworden, is dat laatste voor de vrijheidslievende Europeaan in ieder geval goed nieuws, hoe moeilijk het instorten van de eurozone voor ieder land ook gaat worden.

bron