Hoi Hoi
Eerst even dit...
Ik heb zelf twee prachtige katers van een jaar of tien oud. Eentje daarvan (mijn rooie) was ooit een buitenkat maar is aangereden door een auto en kwam in een dierenkliniek terecht. Er was niemand die zich voor hem meldde en daar hadden ze hem eigenlijk al opgegeven maar toen ik hem zo met zijn gebroken heup zag zitten en zijn praatgedrag was ik snel verkocht en nam ik hem in huis. Na weken 'hokrust' te hebben gehad is hij volledig hersteld

maar gedroeg hij zich flink agressief en aanvallend. Maar goed, ik heb hem flink laten uitrazen, oa op een krabpaal en op mijn armen

, maar omdat ik destijds op een flatje woonde kwam hij dus niet buiten. Misschien was dat de reden van zijn agressieve gedrag.
Na een klein jaar heb ik mijn zwart witte als kitten erbij gezet en na enkele weken ging dat prima. Aanvankelijk was het wel ruzie en blazen, maar de kitten bleef volhouden en uiteindelijk werd het wel geaccepteerd al wordt er natuurlijk nog steeds wel eens een corrigerende tik uitgedeeld en blijft mijn rode duidelijk de dominante baas in huis. Maar goed, dat gaat samen prima.
Af en toe komen ze nu eens buiten aan een tuigje, wat ze heerlijk vinden en ook goed accepteren. Gras eten, boompje klauteren, lekker luieren en jagen op die onbereikbare vogels of gewoon de aanval inzetten op dat grassprietje wat daar eigenlijk niet hoort te zijn, je kent het wel.
Nu is er kans dat er binnenkort een derde kater gaat bijkomen. Dat is echter een buitenkat. Althans, hij komt buiten om zijn behoeftes te doen en kan nu naar buiten wanneer hij wil door het kattenluik van die mensen. Hij slaapt echter gewoon binnen en is ook overdag regelmatig binnen op de vensterbank of die warme eetkamerstoel.
probleemEigenlijk wil ik mijn katten niet naar buiten hebben... deels omdat ik veels te bang ben dat ze wat overkomt en deels omdat andere mensen er last van hebben...althans zo voelt dat soms.
Nu vroeg ik me af wat nu de beste optie is. Die buitenkat een binnenkat laten worden, de kattenbak laten leren gebruiken met de kans op de binnenhuis stress en eigenlijk vind ik dan dat ik hem de vrijheid ontneem die hij zo koestert. Of valt dat mee en leert hij ook aan een tuigje?
Of moet ik juist mijn katten dan toch maar buitenkatten laten worden en deels mijn eigen angst opzij zetten. Eventueel dan mijn tuin zo aanpassen dat ze niet direct weg kunnen? Maar goed, ik ben overdags niet vaak thuis ivm werk en als ze dan wel de tuin in kunnen zullen ze ook wel een weg vinden buiten die aanpassingen verwacht ik. En echt rustig zal ik dan niet op mijn werk zitten. Gevoelsmatig betekenen mijn katten heel veel voor me...en de angst dat er iets gebeurd zal ik ook op mezelf botvieren en dat maakt die keuze zo lastig.
Deze andere kater moet misschien weg bij die mensen en ze vinden geen oplossing en als ik daar kom vind ik het een heerlijk beest. Maar je merkt wel dat hij 'anders' is... iets meer happen en krabben, net als zoals mijn rooie was toen die nog zo jong was en buiten kwam. Ligt het echt daaraan?
In hoeverre kan ik een tienjarige buitenkat nog wel weer binnen nemen en de gewoontes van bijv een kattenbak aanleren? Heeft iemand daar ervaringen mee? Ik zag net een ander topic over tuinaanpassingen en systemen om je kat veilig in de tuin te laten. Die zijn interessant maar ik twijfel toch als ik dingen zie als elektronische halsbandjes of het gebruiken van stroom etc.Klinkt weer zo zielig

Ik ben niet op zoek naar een wellus nietus discussie over het al dan niet naar buiten moeten van katten. Ik zoek tips of ervaringen van mensen die in soortgelijke situaties zaten en hoe die dat eventueel hebben opgelost. Dingen die ik juist wel of niet moet doen ivm ruzies, kattenbak etc.
Gaat het uberhaupt om katers van die leeftijd nog bij elkaar te zetten?