Varuw | donderdag 7 april 2011 @ 19:31 |
Mijn hele leven al maak ik veel moeilijker contact met anderen dan de meeste mensen. Op school maakte ik moeilijk vrienden, werd ik vaak buitengesloten, uitgelachen, geplaagd. Toen ik bijna 14 was, belandde ik in het buitengewoon onderwijs. Het duurde niet lang of ik kreeg daar te horen dat ik het syndroom van Asperger had. Ook nu nog ervaar ik moeilijkheden op het gebied van sociale omgang. Ik kan moeilijk zomaar vanzelf een praatje met iemand maken, begrijp soms niet goed wat mensen precies van me willen of verwachten, kan moeilijk deelnemen aan groepsgesprekken (lastig te volgen), ben vaak onbedoeld grappig. De samenleving is voor mij een beetje een sociale doolhof, waarin het moeilijk is de weg te vinden. Vrienden maken gaat nog steeds moeilijk, ik heb nog wat vriendschappelijk contact met enkele mensen buiten mijn familie, maar dat zijn allemaal mensen die ik nog ken van vroeger op school. Aangezien vrienden maken al heel moeilijk gaat, is het geen wonder dat relatievorming al helemaal Chinees is voor mij. Inmiddels ben ik 28 en ik heb precies evenveel relatie-ervaring als de gemiddelde 10-jarige. Nu is wel bekend dat veel mensen met "Asperger" hun hele leven nooit een relatie hebben. En meestal is dat geen bewuste keuze, maar tegen hun wil in. Toch lijkt het me maar niets nog 50 jaar alleenstaand door het leven te gaan, op hoge leeftijd niemand meer te hebben. Wat zouden jullie doen als je in deze situatie zat? | |
kwiwi | donderdag 7 april 2011 @ 19:35 |
Een partner zoeken die ook Asperger heeft? Als er toch zoveel mensen met die aandoening zijn die zonder het zelf te willen relatieloos door het leven gaan, zijn er vast wel een aantal leuke eventuele partners tussen te vinden. | |
QBay | donderdag 7 april 2011 @ 19:35 |
Waarom moet je per se een partner hebben? Wie verplicht je dat? De samenleving? Want als dat het is moet je je er niks van aantrekken. Je MOET geen partner, je KAN een partner hebben ![]() | |
Varuw | donderdag 7 april 2011 @ 19:36 |
Het probleem is, de meeste mensen met de diagnose Asperger zijn van het mannelijk geslacht, en ik ben dus geen anaalvandaal. Als het al mogelijk is op deze manier aan een partner te raken, zullen de weinige vrouwen met Aspergersyndroom allemaal bezet zijn, of anders willen ze geen relatie. | |
Varuw | donderdag 7 april 2011 @ 19:37 |
Omdat IK dat wil, omdat het niet leuk is steeds alleen te zijn. Waarom moet je per se eten en drinken? Omdat de samenleving je dat verplicht?? | |
Strani | donderdag 7 april 2011 @ 19:38 |
Iemand met asperger moet inderdaad een vrouw vinden die heel sterk in haar schoenen staat en ik kan me voorstellen dat dat niet makkelijk is. Maar probeer het anders online? Wordt steeds normaler tegenwoordig. | |
Varuw | donderdag 7 april 2011 @ 19:39 |
Dat heb ik ook al geprobeerd, en het is niet gelukt. | |
RonnieHansen | donderdag 7 april 2011 @ 19:40 |
Dat vindt ik dus ook maar mensen om je heen kunnen namelijk wel heel zielig doen als je alleen door het leven gaat. Dat weet ik uit ervaring. Ik trok me er nooit iets van aan want mij beviel het vrijgezellenbestaan wel. Ben nu wel getrouwd en dat is ook prima hoor. Het kwam op m'n pad en dat terwijl ik er nooit naar gezocht heb. Het gebeurde gewoon. | |
TheFreshPrince | donderdag 7 april 2011 @ 19:42 |
Dat zou ik sowieso niet doen. Juist een "gewone" vrouw kan het beste uit je naar boven halen. Heb je beiden Asperger dan word je zo'n "we blijven ook vandaag veilig thuis" stelletje. | |
Strani | donderdag 7 april 2011 @ 19:42 |
Zoals Barry Stevens altijd zei: Vooral doorgaan. | |
Ronald | donderdag 7 april 2011 @ 19:42 |
Ik zou niet te veel aan het asperger stempeltje denken, leef je leven gewoon zoals je bent. Er zijn zo veel 28-jarige vrijgezellen, niet te druk over maken. | |
Varuw | donderdag 7 april 2011 @ 19:43 |
Wat bedoel je daarmee? | |
QBay | donderdag 7 april 2011 @ 19:44 |
Waarom wil je het? Je weet niet eens wat het is. Een relatie is leuk hoor, maar veel mensen romantiseren het beeld. Het eten en drinken wat je aanhaalt raakt kant noch wal, zonder eten en drinken ga je uiteindelijk dood...zonder een relatie ga je niet dood. | |
Strani | donderdag 7 april 2011 @ 19:44 |
Mja het zal eerder een probleem zijn voor de toekomstige partner dan voor TS zelf. Asperger is gewoon niet makkelijk om mee samen te leven, dus je zult echt goed moeten zoeken om iemand te vinden die dat nu aankan, en over een paar jaar nog steeds. | |
TheFreshPrince | donderdag 7 april 2011 @ 19:45 |
Er werd voorgesteld een vrouw te zoeken die ook Asperger heeft. Lijkt me geen goed idee. Je hebt iemand nodig die aan de ene kant jouw grenzen respecteert maar je af en toe er ook overheen durft te trekken zodat je wat onderneemt op sociaal vlak. | |
Varuw | donderdag 7 april 2011 @ 19:46 |
Tja, waarom willen de meeste mensen vrienden hebben? Waarom willen de meeste mensen in een comfortabel huis wonen? Waarom willen de meeste mensen... Vrijgezel zijn kan leuk zijn, maar alleen indien het een bewuste keuze van jezelf is. Dat is bij mij dus niet het geval. | |
TheFreshPrince | donderdag 7 april 2011 @ 19:47 |
Voor een Asperger is een relatie ook erg zwaar en confronterend. Je leert jezelf goed kennen in een relatie en als Asperger gaat dat soms dubbelop. Tegenwicht bieden valt ook niet mee, want hoe breng je iets tactisch, zorg je dat je niet dichtslaat, etc. | |
16meter | donderdag 7 april 2011 @ 19:48 |
Wees er blij mee. | |
Jeem | donderdag 7 april 2011 @ 19:48 |
neem jezelf niet zo serieus dat is stap 1 en stap 2 is, wees jezelf leef jou leven | |
Varuw | donderdag 7 april 2011 @ 19:50 |
Nu ja, samenleven, ik wil niet trouwen of met een vrouw samen wonen, maar een relatie terwijl je alleen blijft wonen. | |
TheFreshPrince | donderdag 7 april 2011 @ 19:50 |
Als Asperger is het soms heel goed om niet jezelf te zijn... Als Asperger leef je tevens juist "jouw" leven... | |
TheFreshPrince | donderdag 7 april 2011 @ 19:51 |
Lat relaties kunnen soms erg lang goedgaan maar meestal wil 1 van de 2 vroeg-of-laat meer. En als dat niet lukt, minder. | |
Strani | donderdag 7 april 2011 @ 19:53 |
"Wees jezelf" is alleen een goede tip voor mensen die een leuke "jezelf" hebben he. ![]() | |
Varuw | donderdag 7 april 2011 @ 19:55 |
Dat heb je met alle soorten relaties. Beter een relatie die ophoudt dan je hele leven alleenstaand blijven. | |
Ronald | donderdag 7 april 2011 @ 19:56 |
Ach echt leuk hoeft ook weer niet, er is ook een tussenweg | |
TheFreshPrince | donderdag 7 april 2011 @ 19:57 |
Dat is in iedergeval een positieve instelling. Bij geen enkele relatie(-vorm) heb je enige garantie dat het lukt. "Beter een blauwtje lopen dan een groentje blijven" schijnt de spreuk van de dag te zijn. | |
-Strawberry- | donderdag 7 april 2011 @ 20:12 |
Probeer vrouwen te ontmoeten met hetzelfde 'probleem' (asperger)? ![]() Ik ken dan persoonlijk een meisje die nooit een relatie wil (zegt ze nu), ook omdat ze aanrakingen vervelend vindt en seks vies. Zij heeft ook asperger. Wel nog wat jongen dan jij bent. | |
Varuw | donderdag 7 april 2011 @ 20:22 |
Ik zei reeds, die zijn zeer zeldzaam, de overgrote meerderheid van de mensen (geloof iets van 90 %) die de diagnose Asperger hebben, zijn man. | |
TheFreshPrince | donderdag 7 april 2011 @ 20:25 |
Wat lijkt je het moeilijkst aan het samenwonen in een relatie? Het altijd iemand om je heen hebben? Minder tijd voor hobby's? | |
Varuw | donderdag 7 april 2011 @ 20:30 |
Ik kan zeer moeilijk met andere mensen samenwonen, de tijd dat ik bij mijn ouders woonde heeft dat bewezen. Er waren voortdurend spanningen. Ook heb ik een heel andere interieursmaak dan de meeste (jonge) mensen, ik hou van een klassiek interieur: muren behangen met drukke motieven, schaakbordvloeren, enz. De meeste mensen van mijn leeftijd moeten daar niets van hebben, ik heb mensen foto's van de kamers van mijn huis laten zien, en kreeg vaak reacties als: "Ik zou gek worden in dat huis!" Dus, als ik ooit een relatie zal hebben, zal het een LAT-relatie zijn. | |
darpios | donderdag 7 april 2011 @ 20:34 |
Dat hoeft niet te betekenen dat iedereen een hekel aan schaakbordvloeren heeft. Mensen zijn verschillend. Asperger of niet (wees gewoon jezelf), op elk potje past een dekseltje. | |
Re | donderdag 7 april 2011 @ 20:59 |
dat "wees jezelf" is natuurlijk de grootste dooddoener aller tijden, je bent altijd jezelf immers of je moet iemand anders pretenderen te worden, maar dan ben je niet jezelf... of toch weer wel. Kortom daar schiet je weinig mee op. | |
Jeem | donderdag 7 april 2011 @ 21:14 |
je bent niet jezelf als je teveel nadenkt en jezelf inhoudt.. volgens mij denken mensen met asperger heel logica gericht en dat kan saai overkomen dus jezelf zijn betekent naar je gevoel luisteren | |
EviL_AleX | donderdag 7 april 2011 @ 23:09 |
Allereerst: Staar je niet dood op het hebben van een relatie. Het is heel begrijpelijk dat je er een wil, maar hang er niet te veel gewicht aan. Een goede relatie mag dan één van de grootste bijdragers zijn aan langdurig geluk, maar wanneer je je er te veel op fixeert dan kan je een te grote druk gaan voelen wanneer je dan eens iemand ontmoet waarmee het zou kunnen. Je bent anders. Dat is zo. Hierdoor heb je afwijkende voorkeuren. Dat verlaagt je kansen. Daar staat dan tegenover dat wanneer je iemand hebt deze persoon ook écht goed bij je zal passen want zoveel mensen met jouw voorkeuren zijn er niet. Dat zal waarschijnlijk wederzijds zijn, de lage kans op concurrentie. Hoe kom je aan iemand? Bedenk je goed wat je nodig(niet per sé hetzelfde als wat je WILT)hebt in een partner, en wees daar specifiek in. Neem daar ook in mee wat jij te bieden hebt, en wat juist niet. Je zou dan op een algemeen "profiel" uit moeten komen, wat je aanwijzingen zal geven over waar jouw type vrouw het meest waarschijnlijk te vinden is. Het internet zou je opties kunnen bieden, des te meer omdat er minder tijdsdruk is wat betreft reageren binnen sociale interactie. Tot slot: Geloof niks van dat "wees jezelf, volg je gevoel". Lijkt me op zich al moeilijker op te gaan voor iemand met Asperger en voor mensen zonder Asperger is het eigenlijk ook minstens matig advies. | |
semexo | vrijdag 8 april 2011 @ 12:50 |
Wellicht is het een idee een Sociale Vaardigheden cursus te volgen? Die zijn er speciaal voor mensen die een aan autisme verwante stoornis lijden. Lijkt me sowieso goed om te volgen of het nou om een vriendin vinden gaat of niet. Vrouwen zijn namelijk nogal gevoelig en zonder onderstaande dingen, die Asperger-mensen ontberen, zal het moeilijk worden een vrouw je leuk te laten vinden: 1. Toon interesse in wat ze vertelt 2. Onthoud dingen die ze verteld heeft en kom daar later op terug 3. Vraag hoe het gaat, en als ze bijv. ergens geweest zijn gevraagd wordt: "Hoe was het daar?" en dat daar op doorgevraagd wordt en interesse getoond wordt. 4. In de ander weten te verplaatsen (of doen alsof). Dit kan ook "aangeleerd" worden (dus gesimuleerd). Omdat mensen met het Asperger syndroom deze dingen niet van zichzelf hebben, omdat dat medeleven niet ingebakken zit, is het belangrijk dit wel te oefenen en je op die manier voor kunnen doen alsof je de empatische eigenschappen wel bezit. Heb je deze 4 dingen onder de knie dan is succes verzekerd! | |
Pulzzar | vrijdag 8 april 2011 @ 14:22 |
Staar je niet blind op het woord 'relatie'. Volgens mij wil je dat alleen maar hebben, omdat je anders (nog meer) het gevoel hebt dat je niet meetelt in de maatschappij. Als je om die reden alleen een relatie zoekt, gaat het niet lukken. Ik maak op dat je problemen met sociale contacten vooral met angst te maken hebben. Dat komt heel vaak voor bij mensen met een stoornis binnen het autisme-spectrum. Maar die angst is niet een symptoom daarvan, maar komt er als gevolg bij. Dat zit zo. Een vorm van autisme wil zeggen dat je meer moeite hebt met het verwerken van prikkels dan een 'normaal persoon'. Vooral bij sociale situaties moet je heel veel prikkels verwerken. Om met iemand te kunnen communiceren, moeten je hersenen hetgeen wat je hoort vertalen naar de boodschap die wordt overgebracht. Dat zal vast bij je lukken. Maar je moet ook de toon waarmee iets gezegd wordt, verwerken. Zo kan je begrijpen of iets serieus bedoeld is of een grap is, of dat het boos of sarcastisch bedoeld is. En dan moet je ook nog eens letten op de non-verbale contact. Bij sociale situaties verwerk je heel veel prikkels tegelijk. De meeste mensen zijn daar zich niet eens van bewust. Maar bij een vorm van autisme, merk je dat wel. Je kan sneller vermoeid raken en zoek je de eenzaamheid op, omdat je in zo'n omgeving minder prikkels hoeft te verwerken. Je leert als kind al dat er iets 'mis' aan je is, omdat je mensen niet altijd begrijpt en mensen begrijpen jou niet altijd. Dan ontstaat er een sociale angst. En die angst maakt je nog onzekerder, waardoor je nog veel meer moeite gaat krijgen met communicatie. Als je van die angst af kan komen, dan gaan dingen een stuk makkelijker. Je gaat beter in je vel zitten. Als je zelfverzekerder wordt, krijg je meer toenadering van andere mensen. En wat je Asperger betreft; het hoeft niet betekenen dat je gedoemd bent een eenzaam leven te leiden. Ook dan kan je een manier vinden om je sociale vaardigheden te verbeteren. Als het je niet alleen lukt, zijn er vast wel trainingen waar jij baat bij hebt. En anders zijn er ook boeken. Mijn advies is dat je eerst aan je angst en je sociale vaardigheden gaat werken. Als dat op den duur niet meer zo'n blokkade vormt, lukt het je beter om meer sociale contacten op te doen. Je komt dan meer mensen tegen. En wie weet ook wel een meisje waar jij een leuke relatie mee kan opbouwen. | |
Catch22- | vrijdag 8 april 2011 @ 14:27 |
Je moet maar zo denken; als je alleen bent heeft niemand last van je. | |
Varuw | vrijdag 8 april 2011 @ 23:18 |
Dergelijke cursussen heb ik in mijn tienerjaren vaak genoeg gekregen, zulke adviezen heb ik opgevolgd, en het heeft niet geholpen. Ik heb eigenlijk ook totaal geen idee hoe een relatie te beginnen; gewoon aan een vrouw vragen: "Wil je een relatie met mij?" of zo? Ik kan me niet voorstellen dat daar ooit een vrouw op zou ingaan. | |
Strani | zaterdag 9 april 2011 @ 00:16 |
De bedoeling is ook niet dat je dat met onbekende vrouwen doet. Eerst leer je iemand een beetje kennen en dan zie je verder wel hoe het loopt. Dat moment van vragen om een relatie wordt vaak zelfs overgeslagen, je rolt als het ware die relatie in. Maar als zo'n 'vraag' wel nodig is, dan kan dat op vele manieren. Niet iets om je nu al zorgen over te maken. | |
#ANONIEM | zaterdag 9 april 2011 @ 12:46 |
Man, als je zegt dat relaties chinees voor je zijn, waarom begin je dan niet eerst gewoon met een poging om meer/veel vrienden te maken. Ik denk zelfs dat je veel meer aan goede vrienden (met of zonder asperger) hebt dan een vrouw. Kheb zelf denk ik asperger, en een aantal relaties gehad. Samengevat was het misschien aardig voor mn ego, maar ik denk dat ik er buitenproportioneel ook onder geleden heb. Hoe zwaar is het om interesse te moeten opbrengen als je voelt dat het je keihard niet boeit. Tenminste, zo voelde het soms. En ik krijg/kreeg er stress van. Je moet ff een stapje terug doen lijkt me. Een relatie lijkt leuk, maar is dat zeker niet altijd. Wat Qbay dus al zei. Ik vrees ook dat als je niet eens weet hoe je een relatie begint, dat het grootste deel van de relatie ook gewoon langs je heen zal gaan als je er een hebt. | |
richard_prf | zaterdag 9 april 2011 @ 14:24 |
Accepteer dat je alleen gaat blijven je hele leven maar hoop op een wonder. | |
Countess | zaterdag 9 april 2011 @ 14:47 |
Ook als iets geen eerste levensbehoefte is, kan het heel vervelend zijn als je het leven niet iets aangenamer weet te maken. Lijkt mij zo. Een relatie is geen must, maar heeft wel fijne kanten. Ik kan me dus voorstellen dat TS een relatie wil, niet moet. | |
richard_prf | zaterdag 9 april 2011 @ 15:03 |
Nou ik ben 27 jaar single maar heb wel heel wat vrienden en collega's met een relatie dus ik ken ook de nare kanten en het is niet altijd even leuk maar geloof me het is veel erger om altijd alleen te blijven. Dat je alleen alles meemaakt vanaf de zijlijn is v-e-r-s-c-h-r-i-k-k-e-l-i-j-k. | |
#ANONIEM | zaterdag 9 april 2011 @ 15:28 |
Opzich wel wat voor te zeggen. Dat je al die shit ook gewoon wilt omdat iets je bezig moet houden. Maar alsnog vind ik: als t niet goed is qua vrienden, zou ik daar eerst op focussen. | |
Eenskijken | zaterdag 9 april 2011 @ 17:35 |
![]() | |
tijnbrein | zaterdag 9 april 2011 @ 19:30 |
![]() Leuker kan jezelf niet maken wel makkelijker ![]() TS: wat zoek je precies in een relatie? Vriendschap? Liefde? | |
mrrrtijn1975 | zaterdag 9 april 2011 @ 20:35 |
Hoi TS, Ik denk dat je eerst heel goed moet nadenken over wat je verwacht van een relatie. Wat is in de essentie de reden dat je een relatie wilt. Wat is er primaire gevoel voor je. Voor mensen zonder asperger of andere aut. stoornis, is dat vaak het gevoel geborgenheid, ervaringen met elkaar delen, elkaar steunen in moeilijke tijden of juist een trap onder de kont geven als het eens wat minder gaat.Voor velen is een relatie ook een economische verbintenis. Dat lijkt bot gezegd, maar uiteindelijk zijn veel mensen bij elkaar die verliefd zijn begonnen, nu zeer fhankelijk van elkaar geworden; samen een huis kids etc.. In de meeste gevallen vereist dus een relatie dat je je verdiept in ander zijn gevoelsleven. Communicatie, iemand kunnen peilen is dus wel heel belangrijk in dat opzicht. Nu ken ik je persoonlijk niet, en ik wil je nu niet demotiveren, maar het kan wellicht handig zijn als je je eens in de theorie van relatie vormen verdiept en jezelf afvraagt of je er geschikt voor bent. Hoewel dat voor jou moeilijk kan zijn is het wel verstanig om daar eens met iemand over te praten Ik schrik er nl. van dat je geen enkel idee hebt hoe je een relatie kunt starten. Zo maar iemand vragen of je een relatie wilt kan inderdaad niet. Relatievorming is complex spel waarbij signalen die mensen vaak onbewust of juist bewust uitsturen moeten worden opgevangen en teruggestuurd worden en ook daar heb je als Asperger veel moeite mee. Wat de basis van elke relatie is een gezamelijk doel, of misschien anders gezegd, gemeenschappelijke waarden. Wat vind je nu echt belangrijk in je leven? Geborgenheid, vriendelijkheid, eerlijkheid. Dit lijken voor iedereen gemeenschappelijke waarden, maar dat valt nogal tegen. Er zitten nl. nogal wat prioriteiten in. Sommige mensen vinden eerlijkheid belangrijker dan vriendelijkheid, dan kan voor veel mensen dus als bnot overkomen. Denk daar eens over na, en wellicht kun je proberen om, als je met meisjes in gesprek bent, eens te vragen aan die meisjes hoe ze daar over denken. Ook dat kun je niet op de man/vrouw afvragen natuurlijk. Maar op het moment dat ze iets verteld over bijvoorbeeld een vriendin die iets heeft meegemaakt over haar verleden, bijvoorbeeld dat haar vriend is vreemd gegeaan of zo, en dat grijpt terug naar een aantal basiswaarden zoals eerlijkheid en vertrouwen, kun je daar bij je date wel op ingaan. BV : Vind jij eerlijkheid belangrijk? Of vind je bijvoorbeeld dat een vrije relatie moet kunnen. Succes in ieder geval | |
strong | zaterdag 9 april 2011 @ 23:46 |
Ja dat is zo ik heb dat al 35jaar als ik die vrienden en collega's met een relatie van jouw ooit eens in mijn schoenen kon zetten dan praten ze niet meer over de nare kanten. Dan worden ze gek want dan voelen ze hoe het is door elke goed uitziende vrouw genegeerd te worden.(wees maar blij als je met een goed/redelijk uiterlijk bent geboren dan heb je die ellende niet) | |
RandyMcRanderson | zondag 10 april 2011 @ 00:27 |
Ik ben 24 en heb ook asperger. Ik heb via dat relatieplanet.nl een vriendin weten te "hosselen" anders was het er bij mij ook nooit van gekomen denk ik want ik kan mensen totaal niet peilen. Leuk meisje ook nog, braziliaans. Maar ik kan je vertellen dat een relatie niet meevalt. Het kost me heel erg veel energie. Ik voel me eigenlijk het beste en meest op mijn gemak als ik thuis in mijn eentje zit te chillen maar ik wou niet dat ik later op mijn leven terug zou kijken en helemaal niets meegemaakt zou hebben op relatie gebied en dergelijke dus ben ik er maar voor gegaan. Het is wel lastig want ik moet mezelf echt forceren om met haar uit te gaan en spontane dingen te doen enzo. Ik wil niet die houten klaas zijn die alleen maar thuis wil zitten maar eigenlijk voel ik me dan wel het meest op mijn gemak. Dus het is best wel stressen om als een normaal persoon over te komen. Enfin mischien kun je het ook eens via een datingsite proberen. | |
richard_prf | zondag 10 april 2011 @ 03:05 |
Ik ben toch sterk geneigd om dit verhaal te geloven. | |
LostInSpace | zondag 10 april 2011 @ 08:48 |
Okee, Asperger betekent niet meteen dat je geen relatie kunt hebben. Een kennis van mij heeft Asperger en die heeft regelmatig vriendinnetjes gehad, inmiddels woont hij samen. PS: In de tijd dat ik met hem omging was ik ook een beetje autistisch volgens mij. Door mijn relatie ben ik juist veranderd. Er is een soort verschuiving geweest van abstractie naar het wezenlijke als je begrijpt wat ik bedoel. Ik ben minder goed in bepaalde dingen (wiskunde, programmeren, duizenden regels code uit mijn hoofd kennen), maar kan nu veel beter dingen aanvoelen en voel mij menselijker if that makes sense. Alsof die hersencellen een nieuwe bestemming hebben gekregen ![]() [ Bericht 26% gewijzigd door LostInSpace op 10-04-2011 08:55:15 ] | |
#ANONIEM | zondag 10 april 2011 @ 22:54 |
Say what? Eerst autistisch en daarna niet? [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 10-04-2011 22:54:46 ] | |
LostInSpace | zondag 10 april 2011 @ 23:23 |
Haha, ik ben niet echt autistisch. Heb alleen wel wat trekjes ervan (kan bijv niet bellen als ik andere geluiden hoor, hou vast aan bepaalde routines, kan maar 1 ding tegelijk, etc). Van die typische dingen. Alleen was ik vroeger wel erg gefocust op bepaalde dingen, zoals mijn computers, waardoor sociale vaardigheden niet ontwikkeld werden en daardoor leken dingen erger dan ze eigenlijk hoorden te zijn bij mij. Toen ik een vriendin wist te krijgen kwam ik erachter dat ik eigenlijk een heel ander persoon kon zijn. Ik kwam erachter dat ik gevoelens diep weg had gestopt, in plaats van dat ik ze simpelweg niet had en moest beredeneren. Kortom ik ben het nooit geweest ![]() Maar goed, dat is offtopic. Die kennis van mij heeft officieel de diagnose Asperger van 2 verschillende psychologen gehad en dat hield hem niet tegen om relaties aan te gaan. Dat is wat ik eigenlijk wou overbrengen hier ![]() | |
jaha | zondag 10 april 2011 @ 23:55 |
Als je een meisje net leert kennen zou ik toch gewoon proberen om een soort van "modelgesprek" te voeren: "Hoi hoe is het met je?", "Waar kom je vandaan?" "Wat voor studie/werk heb je?", en daar op doorgaan. Ook moet je jezelf een beetje verkopen. Niet zeggen dat je Asperger hebt, maar dat je erg goed met computers bent (ik noem maar wat). Natuurlijk werkt dit niet als een toverformule, maar als je genoeg probeert dan krijg je ook vanzelf wel feed-back en dan weet je hoe het wel werkt voor de volgende keer... | |
V-for-Vendetta | maandag 11 april 2011 @ 00:12 |
En wat let je om het te proberen met minder goed uitziende vrouwen. Jij bent blijkbaar wel kieskeurig met vrouwen, maar andersom vind je het niet normaal? | |
DitBenIk91 | dinsdag 12 april 2011 @ 09:18 |
ik herken dat wel, omdat je zo'n achterstand op heb gelopen wil je het goedmaken door iemand te kiezen die heel knap is, waardoor je weer meer zelfvertrouwen krijgt en denkt dat je weer sneller wordt geaccepteerd door je omgeving. Maar goed, als ik, persoonlijk, heeft niks met jou te maken.. maar als ik zelf op mn 28e nog nooit gesekst/gezoend had, zou ik gewoon de sociale wereld compleet opgeven en me volledig op iets anders storten.. Computer spellen of hobby of studie, etc...Ik zeg die niet om je te moed uit de schoenen te jagen(als dat al een bestaande uidrukking is), maar ik vind het knap dat je de hoop nog niet heb opgegeven!! Als je daarentegen na al die tijd toch nog veranderingen wilt, zal je misschien opzoek moeten gaan naar een iets minder knap meisje (die daarentegen vaak juist een mooier innerlijk hebben), en naast deze normverlaging zou ik je aanraden om wat meer risico's te nemen.. Het is nu of nooit.. Het is wel duidelijk dat als je zelf geen drastische stappen onderneemt het er nooit van komt. | |
Lienekien | dinsdag 12 april 2011 @ 09:24 |
Als ik dat soort dingen lees, over goed uitziende en minder knappe meisjes, dan vraag ik me altijd af of het nou om het plaatje voor de buitenwereld te doen is of om de relatie zelf. | |
FireFox1 | dinsdag 12 april 2011 @ 09:33 |
Ach joh, maak je niet druk. Ik ben ook 28 en heb tig relaties achter de rug gehad, en beter of gelukkiger ben ik niet van geworden. Nu al een half jaartje happy vrijgezel ![]() | |
Varuw | dinsdag 12 april 2011 @ 13:42 |
Heb ik gezegd dat ik dat niet gedaan heb? Ook daar heb ik al veel pogingen toe gedaan, maar meestal zonder succes. Ik ga bijvoorbeeld vaak in groep op reis, maar ik ben altijd een buitenbeentje, ik pas niet zo goed bij de groep. Ik praat wel wat met die mensen, maar buiten die reis zie ik ze nooit meer. In mijn openingspost zei ik al dat ik moeilijk aan een groepsgesprek kan deelnemen. Alleen met enkele ex-schoolgenoten heb ik af en toe nog vriendschappelijk contact. Dat dus hé. Denk je echt dat het leuk is steeds alleen te zijn? | |
#ANONIEM | dinsdag 12 april 2011 @ 15:18 |
Ik heb ook niet gezegd dat je het niet gedaan hebt, maar volgens mij zijn goede vrienden eigenlijk belangrijker. Als je met vrienden bent, maak je ook nog eens veel makkelijker contact met andere mensen (leuke meisjes). Met een groep op reis gaan is overigens een leuke manier om mensen te ontmoeten. Echter maakt niemand op zo'n reis snel vrienden for life, simpelweg omdat je wss in het dagelijks leven te ver uit elkaar woont of te andere activiteiten hebt. Ik begrijp wel dat ' normaal' functioneren in een groep lastig is, daarom neem ik aan dat je eerder vrienden voor 1-op-1 contact zoekt? Of is dat niet zo? En wat bedoel je precies met 'ik pas niet zo goed bij de groep' ? ps. Wat doe je qua sport en werk? | |
lipper | dinsdag 12 april 2011 @ 15:46 |
Misschien heb je wat aan het topic Versieren op latere leeftijd. Dat gaat over dit soort problemen. Lees de eerdere delen door dan weet je meteen of je goed zit | |
tijnbrein | dinsdag 12 april 2011 @ 18:59 |
Thrust me I know ![]() Ik kan hier wel weer een heel verhaal gaan ophangen maar daar heb ik nu geen zin in. ![]() | |
Varuw | dinsdag 12 april 2011 @ 21:53 |
Ja, zoiets. Contact met 1 of 2 mensen tegelijk. De meeste mensen houden meer van contact in een grote groep, toch? Dat ik groepsgesprekken niet goed kan volgen, dat ik erbij loop als vijfde wiel aan de wagen. Werk is ook nog zo'n vervelend punt, vanwege mijn beperking heb ik geen betaalde baan, ik doe het al 9 jaar met een uitkering en een beetje vrijwilligerswerk. Van iemand in een rolstoel aanvaarden de meeste mensen zo'n situatie gemakkelijk, maar van iemand die geen zichtbare beperkingen heeft, is dat anders. Nood aan duidelijke instructies, moeite met sociale contacten, onbedoeld grappig zijn, problemen met prikkelverwerking,... voor zulk soort beperkingen hebben maar weinig mensen begrip. Van sport doe ik vooral zwemmen, wandelen en ook af en toe fitness. | |
DeHovenier | dinsdag 12 april 2011 @ 23:23 |
Lotgenoot ![]() | |
Pugly | woensdag 13 april 2011 @ 21:43 |
Sorry, misschien een beetje een persoonlijk, maar mag ik vragen waarom het tot nu toe nog niet gelukt is? Ontmoet je gewoon niemand, krijg je keihard te horen dat het ligt aan je Asperger, krijg je andere feedback van de dames over hoe je doet of je uiterlijk o.i.d.? Trouwens, ik ben het eens met iemand die eerder zei dat het hebben van vrienden ook heel belangrijk is, misschien nog wel belangrijker! Inmiddels ben ik er wel achter dat je aan goede vrienden veel meer kan hebben dan aan een partner!! | |
Pugly | woensdag 13 april 2011 @ 21:45 |
Aanvulling: en als het dan dus echt aan je Asperger ligt, kan je voorbeelden geven van situaties waarin het dan foutloopt? Ik ken persoonlijk niemand met iets in die richting dus ik vind het moeilijk om me er iets bij voor te stellen, vandaar al mijn vragen! | |
tijnbrein | woensdag 13 april 2011 @ 22:00 |
Dat kan aan zo veel dingen liggen. Iemand moet de eerste stap zetten met versierenn/flirten. Als je dat niet durft omdat je verlegen bent etc. Of denkt dat niemand in jou leuk vindt. Zal je dus niet snel iets in die richting doen. Verder als je niet veel behoefte aan sociaal contact hebt kom je ook niet zo veel mensen tegen. | |
Pugly | woensdag 13 april 2011 @ 22:19 |
Nee, maar volgens mij heeft TS juist wel behoefte aan sociaal contact? Anders begint hij dit topic niet lijkt me? | |
FireFox1 | woensdag 13 april 2011 @ 22:24 |
Iedereen heeft behoefte aan sociaal contact. | |
tijnbrein | woensdag 13 april 2011 @ 22:24 |
Het gaat vooral om een relatie. En wat hij daar precies van verwacht is mij iig niet duidelijk. | |
Pugly | woensdag 13 april 2011 @ 22:25 |
Mij ook nog niet echt... TS waar ben je? | |
#ANONIEM | woensdag 13 april 2011 @ 23:19 |
Pugly stelt opzich goede vragen. Een beetje analyseren hoe je interacties met mensen of groepen mensen precies verlopen kan goed zijn. Hoe gaat het eraan toe als je in een groep bent? Ik denk sowieso dat heel erg veel mensen zich niet direct goed kunnen positioneren in een groep hoor. Ook tussen de 'gezonde mensen'. En daar kunnen erg veel redenen voor zijn bv: niet snel genoeg zijn, niet goed aanvoelen wat mensen graag horen, niet te onzeker zijn (veel mensen praten veel in een groep, juist omdat ze onzeker zijn), gewoon geen zin hebben om te praten etc. Ik ben dan misschien geen geweldig voorbeeld, maar ik kan aardig functioneren in een groep (vooral een groep die ik iets langer ken) en praat liever met 1 of 2 mensen. Gebruik je overigens ook medicatie? Kan denk ik enigszins helpen wat betreft overprikkeling in groepssituaties, vrije gok van me though. Dat je in sociale situaties een beetje hulp nodig hebt kan ik begrijpen. Dan zijn denk ik concreet gezien de eerste stappen erg lastig, het werkelijke eerste contact maken. Daarom is het denk ik dat je realistisch nadenkt over situaties waarin mensen elkaar leren kennen. In de ene situatie is het nml makkelijker dan in de andere. Als je hier niet zeker bent wat de makkelijkste situaties zijn, kun je dat altijd hier vragen. Dit is ook de reden waarom ik vroeg wat voor werk/sporten je doet. Ik neem aan dat je niet echt van groepssporten houdt, gezien je zwemt, wandelt en fitnesst. Echter is dit vaker wel een manier om relatief makkelijk contacten op te doen denk ik. Dus... mensen help eens mee = ) Ten tweede merk je al dat hier in dit topic meer lotgenoten zitten. Dat zijn denk ik sowieso mensen die meer moeite zullen steken in eerste contacten. Het lijkt me belangrijk om te proberen een basis te krijgen door vriendschappen op te bouwen via situaties met een lage drempel. Nog een vraag: heb je passies/interesses? Ik heb bv computers, games, klimmen, cognities, poker ... en vast nog wel wat ![]() Sorry heelverhaal, maar heb eens een keer geen zin om het te herstructureren ( : | |
Ontbijtcoach | woensdag 13 april 2011 @ 23:19 |
Klopt, maar niet iedereen in dezelfde vorm. De ene persoon zit het liefst elke dag bij vrienden, de ander vindt eens in de twee weken uitgaan meer dan zat. En de ander haalt voldoening uit online contacten. | |
#ANONIEM | woensdag 13 april 2011 @ 23:46 |
True, ook best een goed om te weten hoeveel je ongeveer nodig hebt. Is misschien wat plastisch, maar ik weet dat ik soms prima 1 a 2 dagen alleen kan zijn, maar daarna sta ik wel weer te springen om wat mensen te zien. | |
Varuw | donderdag 14 april 2011 @ 10:55 |
Waarom het toch nu toe niet gelukt is, ligt aan verschillende redenen. Ik ontmoet niet zoveel mensen, heb geen idee hoe de eerste stap te zetten, vind niemand die min of meer bij me past. Maar hét fundamentele probleem is dat ik die typische sociale instincten van andere mensen, die onontbeerlijk zijn voor het opbouwen en instand houden van vriendschappen en relaties, mis. Die vaardigheden zijn de basis voor het slagen van een relatie, als je die ontbeert, zal het bijna nooit goed lukken, hoe goed je de rest ook doet. Vergelijk: de fundering is van kapitaal belang voor de stabiliteit van een gebouw, als de fundering niet goed is, zal het gebouw nooit echt stevig zijn, ongeacht hoe goed de constructie zelf is. | |
Pugly | donderdag 14 april 2011 @ 10:58 |
Ok, klinkt idd moeilijk. Maar toch hoor je ook van mensen met autisme die getrouwd zijn en relaties hebben. Uit Asperger zich bij iedereen anders of moet je echt geluk hebben dat je iemand tegenkomt die er mee om kan gaan? | |
Varuw | donderdag 14 april 2011 @ 11:09 |
In groep ben ik meestal vrij stil. En als veel mensen door elkaar babbelen, kan ik nauwelijks wat verstaan van wat ze zeggen, ik kan nauwelijks volgen. Vaak zit de hele groep keihard te lachen, terwijl ik geen spier vertrek, omdat ik helemaal niet mee ben. Nee, ik gebruik geen medicatie. Ik ben jaren geleden eens een paar maanden met een groepje mensen wekelijks gaan bowlingen, en ik praatte soms wel wat met hen, maar het contact verliep meestal toch stroef. Op een dag kreeg ik te horen dat "er geen plaats meer was in de groep"... Mijn interesses zijn vooral reizen en foto's maken. | |
Maharbal | vrijdag 15 april 2011 @ 14:09 |
Ik moest stiekem even lachen, no offence ![]() | |
smilez | vrijdag 15 april 2011 @ 14:09 |
is er een parkje in de buurt? pak je camera en maak wat interessante foto's ![]() van daar uit kun je op mensen afstappen en vragen naar hun mening? ben je iig al pratende en in de goede richting, toch? | |
#ANONIEM | vrijdag 15 april 2011 @ 14:39 |
Of vraag of mensen het erg vinden dat ze ook op de foto staan. Overigens handig om dit niet alleen tegen leeftijdsgenoten te zeggen, maar ook oudere mensen. Zo kun je misschien prima in een gesprek raken, is een aardige ijsbreker. | |
#ANONIEM | vrijdag 15 april 2011 @ 14:39 |
gieren =D | |
smilez | vrijdag 15 april 2011 @ 14:47 |
dat doe je op de wc ![]() flink uit de heupen! | |
#ANONIEM | vrijdag 15 april 2011 @ 14:51 |
flink uit de heupen! | |
smilez | vrijdag 15 april 2011 @ 15:16 |
flink uit de heupen gieren! ![]() dat zou ook kunnen uiteraard ![]() | |
Varuw | vrijdag 15 april 2011 @ 22:01 |
Da's nu eens iets dat ik écht niet kan hé, met mensen die ik zomaar in het openbaar tegenkom beginnen praten anders dan voor inlichtingen. | |
#ANONIEM | zaterdag 16 april 2011 @ 03:06 |
Mensen vragen of ze het erg vinden dat ze op de foto staan, is dat niet om inlichtingen vragen? | |
Varuw | zaterdag 16 april 2011 @ 10:06 |
Nee, inlichtingen vragen, dat is bijvoorbeeld: "Weet u deze of deze straat zijn?" Je snapt het probleem volgens mij niet goed. Als je mijn voorgaande posts goed leest, dan begrijp je dat ik al veel pogingen gedaan heb om uit mijn sociaal isolement te raken. Ik heb verenigingen opgezocht van mensen met mijn interesses, ga vaak in groep op reis, heb diverse cursussen gevolgd, onder meer fotografie. Allemaal dingen waardoor je in contact komt met andere mensen. Het heeft me allemaal niet aan een relatie noch aan vriendschappen geholpen. Dus is het duidelijk dat daarin de oplossing níet zit, dat die elders gezocht moet worden. Vergelijk: als jij tien verschillende studies volgt, en geen enkele levert je iets op, ga jij er dan nóg eens tien volgen in de veronderstelling dat je met de volgende tien wél iets zult bereiken? Wordt het dan niet stilaan duidelijk dat het probleem elders zit? | |
#ANONIEM | zaterdag 16 april 2011 @ 10:45 |
Ho, ik begrijp je heel goed. Je hebt best een lastig probleem, laten we dat voorop stellen. Ik ben brak en maar aan het typen, maar om te voorkomen dat je je nu hier slecht om gaat voelen omdat het onoplosbaar lijkt het volgende: Vooropgesteld heb je een probleem waar je zacht gezegd best wel onder lijdt. Je hebt veel pogingen gedaan, en doet nog steeds pogingen om ermee om te leren gaan. Veel van je pogingen zijn mislukt en dat is heel erg kut, dat dat kut is mag je best accepteren en je af en toe kut over voelen. Echter, komt er een punt waarop je even geen energie hebt om aan je probleem te werken, dan zeg je tegen jezelf: dit probleem kent geen oplossing. Want een probleem dat geen oplossing kent is per definitie niet aan te werken, dus hoef je er even niet aan te werken. Je zegt nu in feite tegen jezelf: he de situatie is zo dat ik even rust mag nemen. Wat je echter ook kunt doen is tegen jezelf zeggen: ik heb heel erg mijn best gedaan om wat aan mijn situatie te doen. Keer op keer lukt het niet, maar ik besef heel goed dat mijn situatie eigenlijk niet beter wordt als ik er niets aan probeer te doen. Er komt namelijk niet morgen iemand bij je aanbellen om voor de rest van zijn/haar leven lief voor je te zijn en gezellig met je te zijn. Gezien ik heel erg mijn best heb gedaan en ik het even niet zie zitten, wil ik me gewoon even kut voelen en het gevoel eruit laten en als ik weer de energie ervoor heb, dan pak ik het weer op en ga ik er weer voor. Het is allang duidelijk dat je gewoon in een erg lastige situatie zit en dat het veel energie, denk- en doewerk gaat vergen om het een beetje gezellig voor je te maken. En daarvoor vechten kun je best, maar het hoeft niet altijd. Ga wat doen wat je leuk vind en kom hier terug zodra je weer de moed hebt om te hier te analyseren hoe je het voor jezelf allemaal leuker kunt maken. Beetje positief blijven okay : ) ps. ik neem aan dat je weet wat PGB is? Ik heb medestudenten die elke week wat met autistische mensen gaan doen. Omdat dat gezellig is voor de autist en omdat de pgb-er er voldoening uit kan halen omdat hij/zij weet dat hij iets voor je kan betekenen. Is dat misschien deels een oplossing? [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 16-04-2011 10:46:02 ] | |
Pugly | donderdag 21 april 2011 @ 01:31 |
Misschien een beetje gek, maar zou het wat zijn om te ' oefenen' met mensen die je situatie begrijpen? Ik word altijd zo misselijk van dit soort berichten, dan denk ik: is er dan helemaal niemand die iets voor je kan doen? Er zijn echt wel mensen die iets verder kijken dan de eerste indruk, en die iets geven om mensen waarbij het niet zomaar komt aanwaaien. Is er niemand in je omgeving die je wil ' coachen' in het omgaan met mensen? | |
jmex | donderdag 21 april 2011 @ 01:52 |
wat een klote streek.. ik kan je alleen de tip geven dat je je niet te veel moet focussen op je "handicap" je bent gewoon anders.. maar dat is niet per definitie een slecht iets jij zal waarschijnlijk op jouw beurt weer in andere dingen uitblinken dan het over koetjes en kalfjes praten om een vriendin te vinden die bij je past, zal je open moeten staan voor dingen die mis gaan het lijkt me dat jij uitblinkt bent in het analyseren van situaties en dat komt dus mooi uit durf foutjes te maken (in het contact maken met mensen) en als je bijvoorbeeld een blauwtje loopt, analyseer dan achteraf wat er precies fout ging zo ontwikkel je een sterke portie zelfreflectie en dat is iets dat je nodig hebt, om uiteindelijk je "stoornis" te ontstijgen en het leuke is, dat je alleen maar vooruit kan gaan zolang je je niet uit het veld laat slaan tip: chicks vinden het leuk als een jongen/man over zijn gevoelens kan praten maak het je kracht.. | |
0013379 | donderdag 21 april 2011 @ 03:00 |
wees blij | |
Schieteensevenop | donderdag 21 april 2011 @ 20:24 |
Ik denk dat het verschilt van persoon tot persoon. Een jongen die ik ken heeft ook Asperger. Verder een hele leuke, lieve, gezellige, spontane, vrolijke jongen. Heeft ook best een aantal langdurige relaties gehad. | |
jmex | donderdag 21 april 2011 @ 20:46 |
wat maakt het dan dat hij asperger heeft? | |
Schieteensevenop | donderdag 21 april 2011 @ 22:17 |
Ik heb wel gemerkt dat hij bijvoorbeeld tijdens spelletjes helemaal op kan gaan in het spel en de omgeving daarbij vergeet. Soms kan hij ook best wel 'egoïstisch' zijn. Dan heeft hij alleen oog voor zijn eigen belang. En ook begrijpt hij de meest duidelijke grapjes niet. | |
jaha | vrijdag 22 april 2011 @ 22:11 |
Wat wellicht helpt is een cursus waarin je sociale vaardigheden aangereikt krijgt. Probeer bijvoorbeeld als je met een groep bent te reageren zoals een gemiddelde Nederlander reageert en dus jezelf juist niet te zijn (dat doe je wel wanneer je weer thuis bent). In ieder geval voorkom je daarme dingen als dit:
| |
jaha | vrijdag 22 april 2011 @ 22:13 |
Daarbij wil ik onderstrepen dat het niet jouw probleem is, mensen houden niet van medemensen met een "vlekje" erop. Eigenlijk is dat hun probleem, maar als je weet dat je dat vlekje hebt en je weet dat mensen zo bekrompen zijn dat ze gelijk niet meer met je willen omgaan, dan moet je dat vlekje zo goed mogelijk zien te camofleren... | |
#ANONIEM | dinsdag 26 april 2011 @ 15:35 |
true true | |
From.the.block | dinsdag 26 april 2011 @ 15:41 |
ik ben persoonlijk van mening dat je pas tot leven komt als je een partner hebt.. heb je sociale contacten? buiten het internet om? vrienden maken! | |
IceBeach | dinsdag 26 april 2011 @ 16:34 |
Wat zul jij een moeilijke jeugd gehad hebben dan... ![]() | |
Arrow89 | dinsdag 26 april 2011 @ 20:18 |
Herken me erg in de situatie van Varuw. Heb eigenlijk met weinig mensen het gevoel op dezelfde lijn te zitten, waardoor ik me vaak in groepen alleen maar aan het aanpassen ben, met als gevolg dat ik me beter voel als ik alleen ben. Maar ik mis dan wel iets. Wat ik nu probeer te doen is vooral dingen doen die ik echt leuk vind, dan gaat contact met anderen al snel beter. En qua vriendschappen vooral houden bij 1-op 1 contact, dan kan ik gewoon mezelf zijn (omdat de ander zich ook aan jou aanpast, en jij aan hem/haar). Dat eerste is volgens niet per se een Asperger kenmerk, egoïsme ook niet, egocentrisme wel. [ Bericht 0% gewijzigd door Arrow89 op 26-04-2011 20:55:33 ] | |
Kevin24 | woensdag 27 april 2011 @ 14:22 |
En zijn die 28 jarige vrijgezellen al hun hele leven vrijgezel? denk ut niet.. ben nu 25 en heb ehtzelfde probleem als de TS... erg vervelend... In groepen etc ben ik ook altijd het 5e wiel, kan het nooit goed volgen en lach een beetje mee als een boer met kiespijn... Wens de TS veel geluk en hoop dat hij de hoop erin houd dat hij ooit de ware tegen het lijf loopt... hoop die ik niet meer heb. | |
Varuw | vrijdag 29 april 2011 @ 17:33 |
Tja, bijna iedereen zegt steeds maar dingen als: "Ach, dat komt allemaal vanzelf.", "Op ieder potje past een dekseltje." etc. Dat kun je zeggen tegen iemand van 16 die nog geen relatie (gehad) heeft, maar ik krijg dat al vijftien jaar lang tot vervelens toe te horen. Als iemand op een leeftijd waarop meer dan 90 % van de bevolking al een partner (gehad) heeft nog vrijgezel is en dat tegen zijn wil in, vind ik het ontzettend naïef dergelijke standaardantwoorden te geven. | |
jmex | zaterdag 7 mei 2011 @ 18:57 |
tja | |
HappyGirl91 | zaterdag 7 mei 2011 @ 19:20 |
![]() Wat een KUTkick, dit - ik dacht dat ik kutkicks kon geven maar dit... ![]() | |
Chulaa | zaterdag 7 mei 2011 @ 20:33 |
Misschien moet jij een topic open over je eigen problemen en de TS met rust laten. Hij wilt een partner, punt uit. | |
DeHovenier | zaterdag 7 mei 2011 @ 20:45 |
Zeg dan niets ![]() | |
Buitendam | zaterdag 7 mei 2011 @ 20:52 |
Heb je de film Adam wel eens gezien? Gaat over een kerel met Asperger en de problemen wat dat met zich meebrengt om dichtbij zijn buurvrouw te komen die hij wel ziet zitten. Lijkt op het eerste ogenblik een clichématige film, maar er zitten ondertussen behoorlijk confronterende stukjes in. Misschien een klein mini-beginpuntje bij het vinden van wat je zoekt? Succes, in ieder geval. | |
tijnbrein | zaterdag 7 mei 2011 @ 20:56 |
Voor mensen met Asperger of ASS is deze film te confrotereerd sommige althans. | |
Buitendam | zaterdag 7 mei 2011 @ 21:06 |
Vandaar ook dat ik alleen de trailer plaats. Kan TS zelf kijken of het hem triggert de hele film te kijken. | |
Klaudias | maandag 9 mei 2011 @ 14:08 |
| |
Klaudias | maandag 9 mei 2011 @ 14:21 |
wie definieert wat leuk is en wat niet | |
contagiouscotton | maandag 9 mei 2011 @ 14:26 |
TS hoe gaat het eigenlijk nu met je? | |
matthij | maandag 9 mei 2011 @ 16:32 |
Dat ben ik niet met je eens, ik ben ook onvrijwillig alleen en heb geen ervaring met liefdes relaties met vrouwen. Maar ik zou niet zomaar een vrouw kiezen om maar een relatie te hebben, moet wel echt verliefd zijn. Bij mij is het misschien ook wel, ben al een hele tijd verliefd en ik denk mede daardoor laat ik ook geen andere vrouwen toe. (niet op dat gebied) Ik vind contact met vrouwen ook heel moeilijk, maar heb wel een vriendschap met een vrouw opgebouwd (zonder dat er sprake van meer is of wordt) Gewoon een vriendschap met vrouwen proberen op te bouwen, zonder daarbij aan meer te denken. | |
Arrow89 | maandag 9 mei 2011 @ 20:31 |
Mooi stukje, waar best een kern van waarheid in zit | |
picardmike | maandag 9 mei 2011 @ 21:31 |
Ach ja vrouwen kiezen zelf de mannen die ze op het voetstuk zetten, andere vrouwen gaan weer om zo'n man vechten,enzenz. Zo krijg je een groep macho's die voortdurend een vriendin heeft een middenmoot die halverwege hun leven vrijgezel worden, een tijd vrijgezel blijven of in 1 keer de juiste vinden en TS die is nog nooit op het voetstuk gezet en krijgt het labeltje droogkloot. Tja vroeger had ik genoeg flirt en kon ik vrouwen net zo hard terug dumpen. Nu helaas niet meer, maar ik zit er langzaam maar zeker wel aan te denken een soort non-profit organisatie voor op te richten, die vrouwen tot nadenken zet. | |
#ANONIEM | woensdag 11 mei 2011 @ 01:15 |
Agree, mooi neergezet. | |
Flew | donderdag 12 mei 2011 @ 11:46 |
Ik ben zelf een gediagnosticeerde vrouw met het Syndroom van Asperger. ![]() Wat rot om te lezen dat je je zo belemmert voelt door je 'beperking'.. ![]() Ik vind het lastig om je concrete handvaten te geven, maar mocht je er behoefte aan hebben.. Je mag me altijd een berichtje sturen op FOK! ![]() Ik heb het nooit durven dromen, maar ik heb sterker dan ooit het gevoel, mijn ware liefde te hebben gevonden. We zijn al bijna een jaar samen - een unicum, als je het mij vraagt - en we hebben zelfs samen een leuk huisje gevonden. Als je me dat een jaar geleden had gevraagd dat mijn leven er zo uit zou komen te zien, had ik je hoogstwaarschijnlijk stupide verklaard. ![]() Mijn vriend heeft ook de nodige baggage; Hij is gediagnosticeerd met PDD-NOS, ADD en is een HSP'er. Een hele mond vol, dus! Onze relatie is opgebloeid tot een liefdevolle, evenwichtige relatie, maar ook wij hebben het nodige op ons bordje gehad, en de beginfase liep op zijn zachtst gezegd 'stroef' en liep ook absoluut niet over rozen.. We hebben samen diepe dalen getrotseerd, en het was tot enkele maanden geleden ontzettend moeilijk om een balans te vinden tussen beide werelden. Het is investeren, knokken, en je wordt op talloze fronten met jezelf geconfronteerd in een relatie, maar ik zou mijn vriend voor geen goud in de wereld meer willen missen! | |
#ANONIEM | maandag 16 mei 2011 @ 18:06 |
hebben wij een relatie? xD Mag ik vragen hoe/waar jullie elkaar ontmoet hebben? | |
Flew | maandag 16 mei 2011 @ 18:13 |
Haha, herken je zoveel van jezelf dan in mijn vriend? ![]() Wij hebben elkaar ontmoet op school. ![]() We hebben beide reïntegratie-onderwijs gevolgd, op een kleinschalige school. |