KLB Klaagbaak
Klaag maar raak voor een knaak.
Het is niet zo dat ik een fundamenteel probleem heb met treinreizen, maar een ophoping van gebeurtenissen hebben er voor gezorgd dat ik er tegenwoordig wel enigszins bedeesd voor ben. Ik kan me mijn eerste treinreis nog wel herinneren, dat was een beleving op zich. Ongeveer 8jaar geleden.
Ik was 10jaar oud. In de zomervakantie kwam mijn moeder met het idee om een bezoek te brengen aan mijn oom en tante, die in zeeland wonen. Omdat mijn vader niet mee kon wegens noodzakelijke werkzaamheden, ging ik alleen met mijn moeder. De dag voor vertrek was ik vrij gespannen, slapen ging niet, ik dacht enkel aan het grote gele monster waar ik morgen 4uur in moest doorbrengen.
De volgende dag vertokken wij richting vlissingen. In de trein wist ik niet wat ik meemaakte, wat prachtig! Nouja, ik vond het eigenlijk geen reet aan. Je verwacht er veel van, net als een album van je grootste idool, maar uiteindelijk is het altijd kut en wordt het snel triviaal. Slechts één meisje viel mij op tijdens de treinreis. Dit was een voluptueuze 20er, zij huilde… 4uur lang. Waarom heb ik me altijd afgevraagd.
Aangekomen bij het station zag ik in de verte de familie al op ons wachten. Ik groette mijn neefjes die ik nog nooit eerder had gezien, en mijn oom en tante die ik wel eerder had gezien. Vervolgens wierp ik een blik op mijn neefjes, 2 blonde jongentjes. Dit zouden mijn nieuwe speelmaatjes worden, ik had er zin in.
Maar 5minuten later niet meer. Aanvankelijk was ik zo naïef om te denken dat familie elkaar liefheeft . Mijn neefjes, hebben mij echter tot inzicht gebracht dat dit niet altijd geval hoeft te zijn.
Dit waren gore hufters, ik kon niet met ze overweg, die 1ste klas ellendelingen. Meteen was ik slachtoffer van hun pesterijen. Die dag besloten de hogere machten om naar het strand te gaan, met lichte tegenzin ging ik mee. Het feit dat er geen andere opties openstonden hielp me, met deze beslissing. Oom Arie bleef wel thuis. Mijn neefjes betreurenswaardig genoeg niet. Aan zee lieten ze mij meteen kennismaken met het zoute water, dan wel met mijn kop er vol in. Het waterschoot rechtstreeks in mijn muil , hierdoor kreeg het gevoel of ik verdronk. De pijn die ik ervoer, daar is waterboarding niets bij. Een uur later was ik de pesterijen beu, die etters wisten niet van ophouden. Nu had ik het guitige plan opgevat om sneaky te vertrekken, dan wel terug naar mijn logeerplaats. Dat kon ik gelukkig ongemerkt doen.
Toen ik daar aankwam en ik de woonkamer betrad hoorde ik vreemde geluiden. Waar dat vandaan kwam was me een raadsel. Nieuwsgierig als ik ben moest ik dit tot de bodem uitzoeken. Ik liep naar boven, wat ik achteraf beter niet had kunnen doen. Recht voor mij zag ik iets dat niet voor kinderogen is bestemd, mijn oom lag daar in bed namelijk een man in de reet te buffelen. Ze hadden mij godank niet gehoord. Ik liep in snelpas terug naar het strand om te vertellen wat ik zojuist had gezien. Mijn tante had die middag veel blikken getrokken, maar de verbaasde, uitdrukking die ik thans op haar gezicht zag, was nieuw voor mij.
Latente flikkers daar hield mijn tante Escha kennelijk niet van, zeker niet één waarmee ze al meer dan 30jaar is getrouwd. Door alle consternatie die nog zou volgen op dit voorval, besloten mijn moeder en ik huiswaarts te keren .
In de trein wierp ik een blik op mijn moeder. Zij huilde. Waarom? Dat wist niemand.
Met de trein reizen is niets voor mij.
[ Bericht 1% gewijzigd door hakunamatafaka op 06-04-2011 17:53:36 ]
Ik was 10jaar oud. In de zomervakantie kwam mijn moeder met het idee om een bezoek te brengen aan mijn oom en tante, die in zeeland wonen. Omdat mijn vader niet mee kon wegens noodzakelijke werkzaamheden, ging ik alleen met mijn moeder. De dag voor vertrek was ik vrij gespannen, slapen ging niet, ik dacht enkel aan het grote gele monster waar ik morgen 4uur in moest doorbrengen.
De volgende dag vertokken wij richting vlissingen. In de trein wist ik niet wat ik meemaakte, wat prachtig! Nouja, ik vond het eigenlijk geen reet aan. Je verwacht er veel van, net als een album van je grootste idool, maar uiteindelijk is het altijd kut en wordt het snel triviaal. Slechts één meisje viel mij op tijdens de treinreis. Dit was een voluptueuze 20er, zij huilde… 4uur lang. Waarom heb ik me altijd afgevraagd.
Aangekomen bij het station zag ik in de verte de familie al op ons wachten. Ik groette mijn neefjes die ik nog nooit eerder had gezien, en mijn oom en tante die ik wel eerder had gezien. Vervolgens wierp ik een blik op mijn neefjes, 2 blonde jongentjes. Dit zouden mijn nieuwe speelmaatjes worden, ik had er zin in.
Maar 5minuten later niet meer. Aanvankelijk was ik zo naïef om te denken dat familie elkaar liefheeft . Mijn neefjes, hebben mij echter tot inzicht gebracht dat dit niet altijd geval hoeft te zijn.
Dit waren gore hufters, ik kon niet met ze overweg, die 1ste klas ellendelingen. Meteen was ik slachtoffer van hun pesterijen. Die dag besloten de hogere machten om naar het strand te gaan, met lichte tegenzin ging ik mee. Het feit dat er geen andere opties openstonden hielp me, met deze beslissing. Oom Arie bleef wel thuis. Mijn neefjes betreurenswaardig genoeg niet. Aan zee lieten ze mij meteen kennismaken met het zoute water, dan wel met mijn kop er vol in. Het waterschoot rechtstreeks in mijn muil , hierdoor kreeg het gevoel of ik verdronk. De pijn die ik ervoer, daar is waterboarding niets bij. Een uur later was ik de pesterijen beu, die etters wisten niet van ophouden. Nu had ik het guitige plan opgevat om sneaky te vertrekken, dan wel terug naar mijn logeerplaats. Dat kon ik gelukkig ongemerkt doen.
Toen ik daar aankwam en ik de woonkamer betrad hoorde ik vreemde geluiden. Waar dat vandaan kwam was me een raadsel. Nieuwsgierig als ik ben moest ik dit tot de bodem uitzoeken. Ik liep naar boven, wat ik achteraf beter niet had kunnen doen. Recht voor mij zag ik iets dat niet voor kinderogen is bestemd, mijn oom lag daar in bed namelijk een man in de reet te buffelen. Ze hadden mij godank niet gehoord. Ik liep in snelpas terug naar het strand om te vertellen wat ik zojuist had gezien. Mijn tante had die middag veel blikken getrokken, maar de verbaasde, uitdrukking die ik thans op haar gezicht zag, was nieuw voor mij.
Latente flikkers daar hield mijn tante Escha kennelijk niet van, zeker niet één waarmee ze al meer dan 30jaar is getrouwd. Door alle consternatie die nog zou volgen op dit voorval, besloten mijn moeder en ik huiswaarts te keren .
In de trein wierp ik een blik op mijn moeder. Zij huilde. Waarom? Dat wist niemand.
Met de trein reizen is niets voor mij.
[ Bericht 1% gewijzigd door hakunamatafaka op 06-04-2011 17:53:36 ]
I had a splitting headache.From which the future's made.
† Ryan Dunn (June 11, 1977 – June 20, 2011)
It's funny. All you have to do is say something nobody understands and they'll do practically anything you want them to.
VIVA LA ASSANGE¡
† Ryan Dunn (June 11, 1977 – June 20, 2011)
It's funny. All you have to do is say something nobody understands and they'll do practically anything you want them to.
VIVA LA ASSANGE¡
Mond is mond en kont is kont. Dat er wat haar op zit maakt niks uit 
Most people only expose themselves to information that matches their own worldview.
Ik weet eigenlijk niet hoe ik moet reageren op dit topic 
Most people only expose themselves to information that matches their own worldview.
- En zoals pijn ook een vorm van voelen is, laat kou me weten dat ik wist wat warmte was.
- Ik ben de reden voor wie voor zijn lijden reden zoekt!
- Those people who tell you not to take chances, they are all missing on what life is about.
- Ik ben de reden voor wie voor zijn lijden reden zoekt!
- Those people who tell you not to take chances, they are all missing on what life is about.
Niet vergeten uit te checken?
Most people only expose themselves to information that matches their own worldview.
Moet het leuk zijn dan?quote:Op dinsdag 5 april 2011 12:14 schreef Tja..1986 het volgende:
[..]
Eerder een slotje.
Al die moeite om die OP te tikken, en helemaal niet leuk
Mijn anale vernedering met een ananas vond ik wel prettig om eerlijk te zijn.quote:
Most people only expose themselves to information that matches their own worldview.
Kon je niet 10 jaar eerder komen klagen? En dat je dit nog tot in detail weet zegt wel wat voor persoon jij bent.
Leuker kunnen we het niet maken. Wel makkelijker.
Een topic over verstandig FOK!ken.
'Roestige daken, vochtige kelders'
Een topic over verstandig FOK!ken.
'Roestige daken, vochtige kelders'
Doe normaal man.quote:Op dinsdag 5 april 2011 12:23 schreef BELASTING het volgende:
Kon je niet 10 jaar eerder komen klagen? En dat je dit nog tot in detail weet zegt wel wat voor persoon jij bent.
85quote:
Waar is de klacht? En op hoeveel procent waarheid is dit verhaal op gebaseerd?
Nee, jij moet normaal doen.quote:
Leuker kunnen we het niet maken. Wel makkelijker.
Een topic over verstandig FOK!ken.
'Roestige daken, vochtige kelders'
Een topic over verstandig FOK!ken.
'Roestige daken, vochtige kelders'
Laat hem. Ik moest lachen om zijn verhaal. Straks voelt hij zich weer gepest en kan ik geen grappige verhalen meer lezen omdat hij gevlucht is.quote:
Op
Cuz I'm Mr. Brightside
*knuffelt je*quote:
[..]
Wat doe ik dan? Jij gaat mij aanvallen loser. Enkel omdat ik hier iets schrijf
Hey komop man, alles komt goed
je bent een mooie jongen, dus laat je niet uit het veld slaan 
Cuz I'm Mr. Brightside
Jij ziet het toch als een aanval, jij schiet in de verdediging. Ik ben vrij om te posten wat ik wil en waar ik wil.quote:
[..]
Wat doe ik dan? Jij gaat mij aanvallen loser. Enkel omdat ik hier iets schrijf
En wat je doet? ONZ topics openen in KLB.
Leuker kunnen we het niet maken. Wel makkelijker.
Een topic over verstandig FOK!ken.
'Roestige daken, vochtige kelders'
Een topic over verstandig FOK!ken.
'Roestige daken, vochtige kelders'
|
|
