OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hallo,
Zijn er hier mensen die bekend zijn met het LBIO?
Ik zit in een lastige positie waarbij ik nu de keuze moet gaan maken of ik wel of niet met het LBIO moet doorgaan.
Mijn ex heeft een schuld bij zijn 2 kindjes omdat hij meer dan een jaar veel minder heeft betaald dan hij zou moeten doen. Door zijn eigen schuld was de eerste uitspraak min of meer een jackpot geworden. Hij ging akkoord dat de rechtbank een berekening zou maken op basis van de stukken die hij had ingeleverd, dit waren te weinig stukken waardoor het beeld onvolledig was en daardoor zou hij over ruim een half jaar meer dan 700,- moeten betalen voor 2 kindjes. Dat kon ik zelf ook wel bedenken dat dat niet mogelijk zou zijn, maar deze uitspraak was echt zijn eigen schuld omdat hij weigerde alle gevraagde stukken in te leveren.
Vervolgens beweerde hij dat hij slechts 60,- zou kunnen betalen en heeft dit bedrag elke maand dan wel overgemaakt. Uiteindelijk heeft hij dan toch alle stukken ingeleverd en kon er een fatsoenlijke berekening worden gemaakt wat om nog geen 300,- per maand ging, meer dan de helft minder en volgens alle partijen een redelijk bedrag. Daarom heb ik ook aangegeven bij de rechtbank dat ik vond dat dit bedrag met terug werkende kracht zou moeten worden opgelegd.
Daarmee vind ik dat ik hem tegemoet ben gekomen. Mijn advokaat had al direct het LBIO ingeschakeld nadat hij de eerste betaling al verzuimde te doen en naast dat ik het bedrag met terugwerkende kracht naar beneden heb laten schroeven was het verzoek van mijn ex om de incasso ook bij het LBIO weg te halen omdat ze extra kosten berekenen. Het LBIO heeft op mijn verzoek de boel tijdelijk bevroren. Zo kon ik nagaan of mijn ex zich aan de afspraken zou gaan houden. 2 Maanden na de uitspraak van de rechtbank heeft hij voor het eerst het volledige allimentatie bedrag overgemaakt. Maar de afspraak dat hij in januari ook nog een groot gedeelte van de schuld zou inlossen met het geld dat hij als ficaal voordeel voor het betalen van de allimentatie zou krijgen heeft hij niet overgemaakt naar de kinderen. Zelf zegt hij dat hij andere rekeningen moest betalen om erger af te wenden, maar ik heb hier mijn twijfels bij. Hij heeft ondertussen een Iphone aangeschaft, loopt in dure nieuwe kleren en koopt dure cadeautjes voor zijn nieuwe vriendin. Natuurlijk gun ik ze dat allebei wel, maar als je een schuld hebt moet je dat toch eerst betalen voordat je dure spullen kunt gaan aanschaffen? Ook de afspraak dat hij per maand een x bedrag zou inlossen komt hij niet na.
Nu moet ik de knoop gaan doorhakken of ik wel of niet verder ga met het LBIO.
Voor de onderlinge verhouding zal het niet goed zijn om dit voort te zetten, maar het is toch ook normaal dat je betaald voor het onderhoud van je kinderen?
Zijn er hier mensen die bekend zijn met het LBIO?
Ik zit in een lastige positie waarbij ik nu de keuze moet gaan maken of ik wel of niet met het LBIO moet doorgaan.
Mijn ex heeft een schuld bij zijn 2 kindjes omdat hij meer dan een jaar veel minder heeft betaald dan hij zou moeten doen. Door zijn eigen schuld was de eerste uitspraak min of meer een jackpot geworden. Hij ging akkoord dat de rechtbank een berekening zou maken op basis van de stukken die hij had ingeleverd, dit waren te weinig stukken waardoor het beeld onvolledig was en daardoor zou hij over ruim een half jaar meer dan 700,- moeten betalen voor 2 kindjes. Dat kon ik zelf ook wel bedenken dat dat niet mogelijk zou zijn, maar deze uitspraak was echt zijn eigen schuld omdat hij weigerde alle gevraagde stukken in te leveren.
Vervolgens beweerde hij dat hij slechts 60,- zou kunnen betalen en heeft dit bedrag elke maand dan wel overgemaakt. Uiteindelijk heeft hij dan toch alle stukken ingeleverd en kon er een fatsoenlijke berekening worden gemaakt wat om nog geen 300,- per maand ging, meer dan de helft minder en volgens alle partijen een redelijk bedrag. Daarom heb ik ook aangegeven bij de rechtbank dat ik vond dat dit bedrag met terug werkende kracht zou moeten worden opgelegd.
Daarmee vind ik dat ik hem tegemoet ben gekomen. Mijn advokaat had al direct het LBIO ingeschakeld nadat hij de eerste betaling al verzuimde te doen en naast dat ik het bedrag met terugwerkende kracht naar beneden heb laten schroeven was het verzoek van mijn ex om de incasso ook bij het LBIO weg te halen omdat ze extra kosten berekenen. Het LBIO heeft op mijn verzoek de boel tijdelijk bevroren. Zo kon ik nagaan of mijn ex zich aan de afspraken zou gaan houden. 2 Maanden na de uitspraak van de rechtbank heeft hij voor het eerst het volledige allimentatie bedrag overgemaakt. Maar de afspraak dat hij in januari ook nog een groot gedeelte van de schuld zou inlossen met het geld dat hij als ficaal voordeel voor het betalen van de allimentatie zou krijgen heeft hij niet overgemaakt naar de kinderen. Zelf zegt hij dat hij andere rekeningen moest betalen om erger af te wenden, maar ik heb hier mijn twijfels bij. Hij heeft ondertussen een Iphone aangeschaft, loopt in dure nieuwe kleren en koopt dure cadeautjes voor zijn nieuwe vriendin. Natuurlijk gun ik ze dat allebei wel, maar als je een schuld hebt moet je dat toch eerst betalen voordat je dure spullen kunt gaan aanschaffen? Ook de afspraak dat hij per maand een x bedrag zou inlossen komt hij niet na.
Nu moet ik de knoop gaan doorhakken of ik wel of niet verder ga met het LBIO.
Voor de onderlinge verhouding zal het niet goed zijn om dit voort te zetten, maar het is toch ook normaal dat je betaald voor het onderhoud van je kinderen?
Verder gaan.. zoals je al zegt, het is niet meer dan normaal dat hij meedeelt in de kosten.
En die onderlinge verhouding jammer dan, het is niet leuk voor je kinderen maar ik zou het er niet vanaf laten hangen.
Jij moet toch ook gewoon alles betalen, lekker makkelijk anders voor hem.
En die onderlinge verhouding jammer dan, het is niet leuk voor je kinderen maar ik zou het er niet vanaf laten hangen.
Jij moet toch ook gewoon alles betalen, lekker makkelijk anders voor hem.
Het niet inschakelen komt de onderlinge verhoudingen ook niet ten goede. Verder kan jij natuurlijk niet in zijn bestedingspatroon kijken. Wel is het feit dat hij afspraken moet nakomen en dus achterstallige alimentatie zal moeten betalen. Ik zou juist die organisatie inschaken juist om het niet persoonlijk te maken. Sterkte ermee. Lijkt me een rotsituatie
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Ik heb tot aan de eis van de rechtbank ook alles alleen betaald. Ik leef niet van een vetpot maar het is te doen, dat betekend dat ik moet kijken naar wat is belangrijk en daarbij mezelf vaak moet weg cijferen om mijn kinderen de dingen te kunnen laten doen die ze willen doen en ze te geven wat ze nodig zijn.
Daarom vind ik het ook moeilijk om nog te geloven dat hij er financieel zo slecht voorstaat als hij zoveel nieuwe dure kleding heeft kunnen aanschaffen.
Natuurlijk komt dat op zich de onderlinge verhouding ook niet ten goede, maar ik doe zoals ik destijds ook bij hem deed. Pikken en slikken en door gaan omdat er geen negatief woord gesproken kan en mag worden waar de kinderen bij zijn. Zij hoeven niet nog meer de dupe te worden van onze scheiding en daarom vind ik dat de onderlinge verhouding zo goed mogelijk moet blijven. Doorzetten van de inning betekend nu namelijk beslaglegging op zijn loon en daarvan zal hij naar mij toe weer over de rooie gaan. Iets wat hij ook doet waar de kinderen bij zijn.
Dit maakt dat hij daarmee de jongste zodanig van slag maakt dat hij niet meer naar zijn vader toe wil (is eerder al meerdere malen gebeurd) en iets wat nu nog steeds speelt omdat zijn vader hem steeds straft en hij naar zijn zeggen geslagen wordt door hem. (billen en vingers)
Het word daardoor voor mij ook steeds moeilijk om hem te motiveren toch te gaan omdat het zijn vader is en hij ook met hem een band moet behouden.
Waarom moet alles zo moeilijk gaan onderling na een scheiding? Waarom kunnen niet beide ouders instaan voor hun kinderen en datgene doen wat ze behoren te doen?
Daarom vind ik het ook moeilijk om nog te geloven dat hij er financieel zo slecht voorstaat als hij zoveel nieuwe dure kleding heeft kunnen aanschaffen.
Natuurlijk komt dat op zich de onderlinge verhouding ook niet ten goede, maar ik doe zoals ik destijds ook bij hem deed. Pikken en slikken en door gaan omdat er geen negatief woord gesproken kan en mag worden waar de kinderen bij zijn. Zij hoeven niet nog meer de dupe te worden van onze scheiding en daarom vind ik dat de onderlinge verhouding zo goed mogelijk moet blijven. Doorzetten van de inning betekend nu namelijk beslaglegging op zijn loon en daarvan zal hij naar mij toe weer over de rooie gaan. Iets wat hij ook doet waar de kinderen bij zijn.
Dit maakt dat hij daarmee de jongste zodanig van slag maakt dat hij niet meer naar zijn vader toe wil (is eerder al meerdere malen gebeurd) en iets wat nu nog steeds speelt omdat zijn vader hem steeds straft en hij naar zijn zeggen geslagen wordt door hem. (billen en vingers)
Het word daardoor voor mij ook steeds moeilijk om hem te motiveren toch te gaan omdat het zijn vader is en hij ook met hem een band moet behouden.
Waarom moet alles zo moeilijk gaan onderling na een scheiding? Waarom kunnen niet beide ouders instaan voor hun kinderen en datgene doen wat ze behoren te doen?
|
|
