liesje1979 | zondag 3 april 2011 @ 04:44 |
Vertrouwen, na pas veel onderzoek te hebben gedaan naar hechting een hot item in mijn leven. En daarbij komt eigenlijk de volgende vraag naar voren, is iemand vertrouwen een keuze? Of doe je dat puur op gevoel en heb je er geen invloed op? Persoonlijk denk ik dat ik weinig invloed heb op mijn vertrouwen in mensen, Ik ben vrij wantrouwend. Misschien zijn er wel manieren om mijn vertrouwen in de mensheid te vergroten, dan wil ik dat graag weten. En ik vraag mij af of ik onbewust mensen opzoek die mijn negatieve mensbeeld bevestigen. Naja, veel vragen. ![]() | |
Crutch | zondag 3 april 2011 @ 04:54 |
Dat is ervaring. | |
Louis22 | zondag 3 april 2011 @ 04:57 |
Het kan niet verstandelijk zijn, want als je weet of iemand te vertrouwen is, hoef je hem/haar niet meer te vertrouwen, hoef je geen sprong te wagen, maar wéét je het. Ik zeg dus dat het een gevoel is. Maar dat betekent niet dat het niet van bepaalde waarnemingen en berekeningen uitgaat. | |
n8n | zondag 3 april 2011 @ 05:00 |
vertrouwen is een keuze, gevoel is tot op zekere hoogte een keuzen, en met deze gedachten ga ik slapen | |
liesje1979 | zondag 3 april 2011 @ 05:00 |
Maar hoe wéét je het dan? | |
liesje1979 | zondag 3 april 2011 @ 05:02 |
Ik heb echt weinig invloed op mijn gevoel, het overkomt mij gewoon. ![]() | |
Louis22 | zondag 3 april 2011 @ 05:02 |
Nouja, je weet niets ooit 100% zeker, maar als je van iemand, laten we zeggen, redelijkerwijze kan voorspellen hoe hij reageert op bepaalde dingen en omgaat met bepaalde situaties, dan is vertrouwen niet nodig. Vertrouwen is een geloofssprong, dus per definitie niet rationeel. | |
n8n | zondag 3 april 2011 @ 05:03 |
slachtofferrol | |
Louis22 | zondag 3 april 2011 @ 05:04 |
Je zou ook kunnen zeggen, er is altijd vertrouwen nog in menselijke relaties, maar hoe beter je iemand kent, hoe minder vertrouwen nodig is. Hoe kleiner, hoe zekerder de sprong die je moet wagen is. | |
Louis22 | zondag 3 april 2011 @ 05:04 |
Vrouw. | |
liesje1979 | zondag 3 april 2011 @ 05:07 |
Dus hoe meer je in iemands hoofd kan kijken..... ? | |
Louis22 | zondag 3 april 2011 @ 05:09 |
Zo zie ik het ja ![]() | |
liesje1979 | zondag 3 april 2011 @ 05:12 |
Zoiets denk ik ook. Vetrouwen doe ik op gevoel en op ervaring. Niet verstandelijk. | |
Louis22 | zondag 3 april 2011 @ 05:14 |
Wat betreft vertrouwen in andere mensen: inzien dat andere mensen net als jij zijn, met vergelijkbare angsten en onzekerheden worstelen. Ze niet als je vijanden zien, maar ze met open vizier en in goed vertrouwen tegemoet treden. Wel altijd met enige reservatie natuurlijk, zodat er geen misbruik van gemaakt kan worden. En als er een klik is, jezelf beetje bij beetje blootgeven. | |
Hiddendoe | zondag 3 april 2011 @ 05:23 |
Ik denk dat vertrouwen verschillende gradaties heeft. Je vertrouwt een hartsvriendin eerder je persoonlijke en intieme geheimen toe dan bijv. die vriendelijke buurvrouw die je weer wel vertrouwt als zij in jouw afwezigheid je planten verzorgd. | |
Fingon | zondag 3 april 2011 @ 09:02 |
Je weet pas of je iemand kan vertrouwen nadat je hem vertrouwen hebt gegeven en hij dat niet beschaamd heeft, dus het lijkt mij per definitie niet erg rationeel. | |
GS42 | zondag 3 april 2011 @ 09:12 |
Ik denk dat een erg belangrijk deel van anderen vertrouwen ook vertrouwen op jezelf is: dat je er wel bovenop komt als dat vertrouwen misplaatst blijkt te zijn en dat je dus een risico kunt nemen (immers: vertrouwen is altijd een risico). Als je een goede basis zelfvertrouwen hebt, denk ik dat vertrouwen meer een rationele keuze kan worden, omdat je deze afweging kunt maken. Mijn ervaring met erg wantrouwende personen is dat deze juist bang zijn door anderen beinvloed te worden en het gevoel hebben dat ze een vertrouwensbreuk niet aankunnen. In dat geval lijkt het me onmogelijk om een keuze te maken om iemand te vertrouwen: het gevoel van wantrouwen blijft. Geldt mijn algemene observatie ook voor de mensen die hier posten erg argwanend te zijn? | |
L-E | zondag 3 april 2011 @ 09:17 |
Iets soortgelijk wilde ik zeggen. ![]() Vertrouwen in een ander staat of valt met je eigen zelfbeeld, en dat maakt het extra lastig want het beïnvloedt elkaar enorm. Het is ook iets dat je moet durven, want je loopt er enig risico mee. Los daarvan geloof ik wel dat elk gevoel een keuze kán zijn, het is absoluut mogelijk op gevoel te blokkeren of juist op te roepen. In die zin denk ik wel dat je vertrouwen kan veinzen, maar erg oprecht zal dat dan niet zijn. | |
Daniel1976 | zondag 3 april 2011 @ 10:11 |
Vertrouwen gaat onderbewust. Natuurlijk wel aan de hand van dingen die je bewust mee maakt. Neem bijvoorbeeld de situatie dat binnen de relatie 1 van de 2 partners is vreemd geweest en de deelnemers aan de relatie willen er samen uitkomen. Dan zul je na een tijdje toch zien dat de ene de ander wel wil vertrouwen, maar dat het zo niet werkt. | |
EviL_AleX | zondag 3 april 2011 @ 10:31 |
Hangt af van de mate van zelfcontrole of het een keuze genoemd kan worden. Het baseline gevoel op het moment zelf en allerlei associaties die je hebt opgebouwd in je leven beïnvloeden of iemand als te vertrouwen aanvoelt. Hoe bewuster je bent van dat proces des te meer controle je erover kan hebben. En dus of je het echt een keuze kan noemen. Het komt er in ieder geval op neer dat een keuze maken ALTIJD een samenspel is van gevoel en ratio, onderbewuste en bewuste processen. | |
n8n | zondag 3 april 2011 @ 13:59 |
Vertrouwen is een keuze op basis van je gedachten Gevoel is blijdschap, boosheid, verdriet en/of angst, waar angst gepaard gaat met boosheid en/of verdriet. Gevoel wordt beïnvloed door gedachten Gedachten worden gevormd op basis van ervaringen Negatieve ervaringen >> negatieve gedachten >> negatief gevoel >> negatief vertrouwensadvies van je brein | |
deelnemer2 | zondag 3 april 2011 @ 17:53 |
Groot wantrouwen is meestal een gevolg van slechte ervaringen met mensen die leiden tot aanzienlijke reele schade. | |
Ermemmertje | maandag 4 april 2011 @ 11:48 |
Idd ook wel mee eens ![]() Iemand kunnen vertrouwen ligt dus ook wel aan je eigen ervaringen denk ik dan. Al moet je ook niet te wantrouwig zijn, dan maak je jezelf alleen maar gek ![]() | |
Daniel1976 | maandag 4 april 2011 @ 11:55 |
Nee te makkelijk gedacht. Dat is niet wat de huidige neurowetenschappen aantonen. Het kan een bewuste keuze zijn, het meeste vertrouwen of wantrouwen gaat onderbewust aan de hand van argumenten die je zo niet kunt noemen. | |
keste010 | maandag 4 april 2011 @ 12:42 |
Klopt, heel belangrijk, sluit ik me bij aan! En dit ook! Vertrouwen is een onbewuste keuze die voortkomt uit je ervaringen | |
Daniel1976 | maandag 4 april 2011 @ 13:39 |
Dat klopt voor een groot deel, neurowetenschappen hebben dit bewezen. | |
keste010 | maandag 4 april 2011 @ 13:41 |
Wou net zeggen; volgens mij is daar ook al onderzoek naar geweest... Zijn we daar ook weer met enige zekerheid uit ![]() |