Japan, maar dan niet in Tokyo, deel III

quote:

Op zondag 19 februari 2012 14:53 schreef Lyrebird het volgende:
Japanners zijn eigenlijk best stil.

En als ze niet stil zijn, dan is er nu de Speech Jamming Gun!

Iemand hier ervaring met discriminatie in Japan?

quote:

Op maandag 12 maart 2012 19:21 schreef happynjitram het volgende:
Ik ga er in augustus een jaar wonen. Ben er al een aantal keer geweest, maar nog dingen die ik moet weten, of niet moet vergeten?

Vraag via je werkgever een werkvisum aan (of iets soortgelijks als je studeert), en de rest loopt eigenlijk vanzelf. Mijn ervaring was dat je aan een koffer met spullen voldoende hebt om de eerste weken te overleven.

quote:

Op maandag 12 maart 2012 22:25 schreef koffiegast het volgende:
Ik heb geen discriminatie gehad in Japan. Niet iedereen spreekt je 1 2 3 aan, maar dat lijkt me meer verlegenheid, maar dat valt in Tokyo reuze mee dan weer.

Ik heb enkel een paar keer de auto van black nationalists ofzo gezien, met zon zwarte mooie auto en dan bovenop mensen schreeuwen leuzen over hoe japanners supreme zijn en buitenlanders niks. Vond wel grappig dat ze dat op shibuya crossing deed naast het station waar duizenden mensen verzamelen, japanners en buitenlanders.

Ik heb zelf ook geen ervaring met discriminatie, maar een Indische promovendus in mijn lab wel, toen hij met zijn familie op zoek ging naar een nieuwe woning. Toen ze het ideale appartement gevonden hadden, en ze aangaven dat ze het graag wilden huren, werd hen botweg gezegd dat ze niet in aanmerking kwamen omdat ze Indiaas waren. Dit schijnt vaker voor te komen, maar meestal wordt er extra borg gevraagd, of wordt er gevraagd om iemand mee te laten tekenen op de lease die garant staat voor eventuele schade aan het appartement.

In mijn geval leek het eigenlijk wel in mijn voordeel te werken, dat ik buitenlander was. Dat vond mijn huisbaas wel erg interessant, kreeg nog korting ook.

[ Bericht 3% gewijzigd door Lyrebird op 13-03-2012 06:04:44 ]

quote:

Op dinsdag 13 maart 2012 19:11 schreef happynjitram het volgende:
Ga een jaar studeren, dus met mijn visum komt het wel goed

Spreek je al Japans? Als ik het nog eens over zou mogen doen, dan zou ik Japans leren voordat ik naar Japan zou gaan.

Schreeuwen, revisited

Al eerder schreef ik over schreeuwende Japanse obers. Je ziet ze wel eens in normale restaurants, maar schreeuwende obers komen veel vaker voor in Japanse barretjes. In Japan ga je niet naar een bar om te drinken, maar om te eten en te drinken. Het eten in zo'n bar is vaak geweldig goed, beter dan wat je in een normaal Japans restaurant krijgt, en vaak voor een superredelijke prijs. Zo'n bar verdient namelijk geld aan de (prijzige) drankjes.

Afgelopen weekend werden we tijdens het fietsen overvallen door een onweersbui, en we zijn toen zo'n bar ingedoken. Bij binnenkomst werden we verwelkomd door een koor aan schreeuwende obers en koks, dus ik wist al snel hoe laat het was. Wij waren de eerste klanten van de dag, dus in het begin was het behoorlijk rustig in de bar, maar al snel nadat de eerste Japanse klanten binnen waren, werd het steeds rumoeriger. Best gezellig hoor, en als obers op deze manier in koor schreeuwen, dan vind ik het best geinig. Bij ieder drankje dat besteld wordt geeft het personeel aan dat ze het op prijs stellen dat er gedronken wordt. Dat kan best gezellig zijn! Ik heb een filmpje gemaakt. Het komt niet helemaal goed over vanwege de geluidscompressie, maar reken maar dat ze soms vlak bij m'n oor aan het schreeuwen waren.


In de Starbucks in Japan probeert men ook zo'n sfeer te creeeren. Als je daar een bestelling bij de kassa doet, dan herhaalt de persoon aan de kassa de bestelling zodat de barristas (meestal zijn het er 2 of 3) het ook kunnen horen. Dit zijn meestal van die schattige werkstudentes die dan heel nasaal in koor dezelfde bestelling herhalen, zodat de persoon aan de kassa (en de klant) weet dat ze een verse cappuchino aan het maken zijn.

quote:

Op dinsdag 3 april 2012 14:39 schreef Iwanius het volgende:
Ik heb een vraag over jullie eetgewoontes en dan met name sushi.

Is sushi daar zoals wij hier in Nederland een patatje halen of een broodje
en passen jullie je aan de manier van leven daar (avondeten,stappen,werken)
of houden jullie toch grotendeels de eigen afkomst gewoontes aan aldaar?

Sushi is best prijzig, en niet iets dat we vaak eten. Er is ook $1 sushi (heb ik al eens eerder over geschreven), die is niet duur, maar de $1-sushi restaurants liggen niet in de buurt. Ik eet wel veel Japans eten, ben dol op udon, wat lijkt op hele dikke spaghetti in bouillon. In die bouillon kun je dan ook nog tempura (groente met een krokant dun laagje deeg) dippen.

Als het echt druk is op het werk, dan eet ik bijna altijd buiten de deur. Ik begin hier vrij laat, tegen de middag aan, werk dan tot een uur of 7, ga dan eten, kom dan terug en werk dan door tot middernacht. Raar werkschema, maar pas tegen middernacht kan ik naar de VS bellen (heb nog een samenwerking daar). Een vroeg schema had ook gekund, maar ik ben een avondmens.

De laatste tijd is het wat minder druk, en eet ik meer thuis. Mijn echtgenote is Koreaans, dus als zij kookt dan eten we Koreaans, en als ik kook dan eten we Nederlands. Hutspot!

Japanse industrie en industriepolitiek

Omdat het gisteren en vandaag enorm hard waaide, besloot ik om met de Shinkansen (snelle trein) naar Nagoya in het zuiden van Japan te treinen, om daar een bedrijf te bezoeken voor een eventuele samenwerking. Nee, dat was niet zo slim, want wind en Shinkansens gaan niet zo goed samen. Gelukkig had de Japanse NS besloten om de Shinkansens precies tot Nagoya te laten rijden, zodat ik zonder al te veel problemen bij het bedrijf aankwam (alles ten Westen van Nagoya stond stil vanwege de wind).

Om een lang verhaal kort te maken: de Japanse economie draait niet zo geweldig, en het gebouw dat ik bezocht stond half leeg. Tel daarbij op dat het buiten enorm spookte, en ze binnen de lichten niet aan konden doen omdat ze op electriciteit aan het besparen waren, en het bezoek werd erg unheimisch. Wat wel weer veel goed maakte, was dat de oudste werknemer die ik ben tegengekomen van mijn leeftijd was, iets dat ik niet eerder in Japan gezien heb. Met name het middel en hoger management in Japan is stokoud (en spreekt geen Engels), maar dit bedrijf had allemaal jonge ingenieurs die vloeiend Engels spraken. Helaas geen goede business. Misschien dat we met deze samenwerking iets op poten kunnen krijgen.

Over business gesproken, Japanse bedrijven betalen erg veel belasting. Ze betalen meer belasting dan in welk ander land ter wereld dan ook. Maar daar krijgen ze wel iets voor terug. De Japanse overheid en het Japanse bedrijfsleven zitten erg dicht bij elkaar, waarbij de overheid met subsidies en hulp het bedrijfsleven de goede kant op probeert te sturen. Als kapitalist is dat iets wat me enorm tegen de borst stuit, maar ik probeer zo open minded mogelijk te zijn.

Een voorbeeldje. Als wetenschapper/uitvinder schrijf ik wel eens een patentvoorstel ("uitvinding"). Dat doe ik in het Engels, en dit patentvoorstel wordt dan door een medewerker van onze universiteit in het Japans vertaald. Indien de universiteit (een commissie van oude wijze Japanse mannen die moeite met het Engels hebben) vindt dat het idee daadwerkelijk gepatenteerd moet worden, wordt er een Japanse patentadvokaat ingehuurd die dan het echte patent gaat opschrijven, in het Japans. Daarbij gebruiken ze dan het document dat in het Japans is opgesteld. Uiteindelijk wordt het patent dan ingediend bij het Japanse patentbureau. Nu gebeurt het wel eens dat ik een idee heb dat zo goed is dat er ook geld in de VS, Europa of andere landen in Azie mee verdiend kan worden. In dat geval heeft het ook zin om een patent op hetzelfde idee in die landen aan te vragen. Kost je klauwen vol met geld, maar dan heb je wat. In Japan kun je dan subsidie aanvragen om het idee in het buitenland gepatenteerd te krijgen (een aanvraag in het buitenland kost al snel een ton). We zijn nu voor de tweede keer in onderhandeling met de overheid om die subsidies binnen te halen.

Dit proces gaat overigens veel verder dan een zak geld binnenhalen. De Japanse overheid heeft experts in dienst die niets anders doen dan Japanse patenten doorspitten, en kijken of er geld mee in het buitenland kan worden verdiend. Die mannetjes (het zijn nooit vrouwen) komen dan op bezoek, en het is heel leuk om te zien dat ze precies snappen waar je aan werkt, en ook precies snappen dat het patent volkomen verkeerd is opgesteld.



Want wat gebeurt er namelijk: ik schrijf een patentvoorstel dat wordt vertaald in het Japans, en omdat ik geen Japans kan lezen, kan het wel eens gebeuren dat er ondertussen een nieuwe ontwikkeling is (die ik vergeten ben op te schrijven), die niet in het Japans in het patent is terug te vinden. Dat hebben we nu dus twee keer meegemaakt, en ik heb al voorgesteld om die mannetjes wat eerder bij het proces te betrekken, maar blijkbaar mag dat niet. Enfin, nu hebben we een patent voor de helft ingetrokken en opnieuw geschreven. Patent-technisch ziet dat er niet zo goed uit, maar volgens de experts van de overheid was het beter zo.

Toch is het wel goed dat die expertise voor ons beschikbaar is, want het kan zo een miljoen (dollar, geen yennen) hier of daar schelen. Maar de bedrijven betalen zich blauw aan belasting, en dat lijkt me voor het bedrijf en voor investeerders weer geen pretje. De Japanse beurs komt dan ook nog nauwelijks meer vooruit, en het bedrijfsleven heeft het lastig. Of toch niet? De afgelopen paar maanden wordt er weer driftig overal gebouwd. Bedrijfspanden bij ons in de buurt die jaren leegstonden, zijn nu weer open met restaurants, cafees en winkeltjes. Japan blijft een enigma.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 04-04-2012 13:04:59 ]

quote:

Op woensdag 18 april 2012 09:00 schreef star_gazer het volgende:
Ga waarschijnlijk in Juli twee weekjes de belangrijkste delen van Honshu verkennen. Nog tips behalve Hiroshima, Osaka, Nara, Kyoto, Tokyo? Of zit mijn schema daar wel vol mee?

Dat zijn wel de belangrijkste steden om te bezoeken, alhoewel ik zelf ook Nagoya erg leuk vond (leuker dan Nara en Kyoto). Nara en Kyoto staan bekend om al hun tempels, maar wat mij betreft zijn tempels net kerken: als je er een gezien hebt... Osaka en alles wat er aan vast zit is indrukwekkend, gewoonweg omdat het zo groot is. Tokyo is ook een erg grote stad, maar zo goed georganiseerd dat je niet door hebt dat het vol en druk is. Zowel Tokyo als Nagoya is voor mij altijd genieten. Hiroshima ben ik nog niet geweest, omdat het voor ons ver weg is, en met de trein betaal je al snel zo'n $500 voor een retourtje.

Als buitenlander die niet in Japan woont, kom je in aanmerking voor de Japanse 'interrailkaart' (noemen ze anders, ben het effe kwijt), waarmee je voor weinig geld door heel Japan kunt treinen. Zeker de moeite waard.

BTW, in juli is het in Japan erg vochtig warm. Niet de meest geschikte tijd om naar Japan te gaan. Neem veel shirts mee.

quote:

Op donderdag 19 april 2012 06:23 schreef star_gazer het volgende:

[..]

Heb helaas geen keus; ik wil samen met een Nederlandse vriend en hij heeft weinig vrijheid in zijn vakantie-opname. Is het als man geaccepteerd om een tanktop / singlet / mauwloos shirt te dragen in Japan?

Moet wel kunnen, ze zijn hier wel het een en ander gewend. Als je de Tochigi provincie aandoet, dan hoor ik het graag - kunnen we gjoza gaan eten!

Over gjoza eten gesproken: 10 jaar VS, geen kilo aangekomen, 3 jaar Japan en ik heb een buikje...