abonnement bol.com Unibet Coolblue
  zondag 27 april 2003 @ 23:52:40 #101
35011 SmashBro
Echt lief.
pi_10057423
quote:
Op zondag 27 april 2003 23:45 schreef I.R.Baboon het volgende:

[..]

ChrisJX is naar bed. Dat is okay. Dan kunnen we nu de wereld overnemen.


.

En over de Villa Achterwerk-site gesproken, aanbid allemaal het geweldige, aanstekelijke nummer Zitten gaan.

Op donderdag 15 april 2004 13:52 schreef schatje het volgende:
SmashBro was echt een lieve jongen O+.
LaToya rules
pi_10057446
quote:
Op zondag 27 april 2003 23:52 schreef SmashBro het volgende:
[afbeelding].
  zondag 27 april 2003 @ 23:59:49 #103
11923 I.R.Baboon
Schaterlachend langs ravijnen.
pi_10057652
quote:
Op zondag 27 april 2003 23:51 schreef -Wepeel2- het volgende:

[..]

In het boekwerkje 'Wij Maken Van Ons Huis Geen Abattoir' wordt aan deze uitspraak, en in het algemeen aan de historie van Drs. P, ruimschoots aandacht besteed. Zijn mening over bepaalde Nederlandse caberatiers liegt er overigens ook niet om.

Ik kwam mijn signature overigens vanmiddag dus ook in dit boekje tegen (dat u vast ook wel bezit) en moest er toch wel smakelijk om lachen.


Ik heb het helaas niet in m'n bezit.

Wel gelezen, uiteraard.

Ik kijk overigens nu wel heel anders tegen Freek de Jonge aan, waar haalt die man het gore lef vandaan om Drs P te vergelijken met een dorpsgek?

Het gaat slecht, verder gaat het goed.
  maandag 28 april 2003 @ 00:00:43 #104
11923 I.R.Baboon
Schaterlachend langs ravijnen.
pi_10057681
En tóch is het een mooi icon, SmashBro.

trouwens, Weepeel, die site is geweldig. Jammer dat je je daarvoor moet aanmelden, maar 144 songsteksten zijn dat wel waard.

Het gaat slecht, verder gaat het goed.
  maandag 28 april 2003 @ 00:02:10 #105
35011 SmashBro
Echt lief.
pi_10057722
quote:
Op maandag 28 april 2003 00:00 schreef I.R.Baboon het volgende:
En tóch is het een mooi icon, SmashBro.
Oh, dank! Ben er zelf ook erg content mee.
Op donderdag 15 april 2004 13:52 schreef schatje het volgende:
SmashBro was echt een lieve jongen O+.
LaToya rules
pi_10057835
quote:
Op zondag 27 april 2003 23:59 schreef I.R.Baboon het volgende:

[..]

Ik heb het helaas niet in m'n bezit.

Wel gelezen, uiteraard.

Ik kijk overigens nu wel heel anders tegen Freek de Jonge aan, waar haalt die man het gore lef vandaan om Drs P te vergelijken met een dorpsgek?


Ach, iedereen weet dat dit louter jaloezie is. Zelfs in zijn brildracht heeft Freek de Jonge Drs. P nooit kunnen evenaren. De diverse foto's van deze stoffige caberatier zijn een stille (en toch o zo sprekende) getuige van zijn tevergeefse zoektocht naar een imago gelijk dat van de heer Polzer. En daar waar men er niet in slaagt zich te profileren als een stijl-icoon gelijk Drs. P, rest nog slechts de rancune.
Hmmzz....
pi_10057846
quote:
Op maandag 28 april 2003 00:02 schreef SmashBro het volgende:

Oh, dank! Ben er zelf ook erg content mee.


Wie is dat icoon dan?
Toch niet P. in z'n jonge jaren he???
  maandag 28 april 2003 @ 00:09:38 #108
11923 I.R.Baboon
Schaterlachend langs ravijnen.
pi_10057919
quote:
Op maandag 28 april 2003 00:06 schreef -Wepeel2- het volgende:

[..]

Ach, iedereen weet dat dit louter jaloezie is. Zelfs in zijn brildracht heeft Freek de Jonge Drs. P nooit kunnen evenaren. De diverse foto's van deze stoffige caberatier zijn een stille (en toch o zo sprekende) getuige van zijn tevergeefse zoektocht naar een imago gelijk dat van de heer Polzer. En daar waar men er niet in slaagt zich te profileren als een stijl-icoon gelijk Drs. P, rest nog slechts de rancune.


Ik had het zelf niet mooier kunnen zeggen.

Overigens heb ik sinds kort weer een mooi drs p nummer ontdekt. Het heet sober leven, en ik heb het alleen nog maar op MP3 (en dan ook nog eens met een mooie LP-tik er in) en de tekst is niet eens online te vinden. Maar dat soort ontdekkingen maken mijn toegewijdheid aan Drs P alleen maar groter.

Het gaat slecht, verder gaat het goed.
  maandag 28 april 2003 @ 00:10:22 #109
35011 SmashBro
Echt lief.
pi_10057938
quote:
Op maandag 28 april 2003 00:06 schreef ChrisJX het volgende:

[..]

Wie is dat icoon dan?
Toch niet P. in z'n jonge jaren he???


Bijna.

Op donderdag 15 april 2004 13:52 schreef schatje het volgende:
SmashBro was echt een lieve jongen O+.
LaToya rules
pi_10057961
quote:
Op maandag 28 april 2003 00:00 schreef I.R.Baboon het volgende:
En tóch is het een mooi icon, SmashBro.

trouwens, Weepeel, die site is geweldig. Jammer dat je je daarvoor moet aanmelden, maar 144 songsteksten zijn dat wel waard.


En daarbij staan er nog veel meer schitterende, moeilijk te vinden teksten op de website. Ik noem een Ramses Shaffy.

Ik hoorde vandaag bij mijn vriendin trouwens dat liedje van Ja Zuster, Nee Zuster waar Dodenrit vermoedelijk op gebaseerd is. De overeenkomsten zijn wel zo groot dat van toeval geen sprake kan zijn.

Hmmzz....
pi_10057984
quote:
Op maandag 28 april 2003 00:10 schreef SmashBro het volgende:

[..]

Bijna.

[afbeelding]


Das toch niet Jim, in je icoon
  maandag 28 april 2003 @ 00:12:42 #112
3498 Barb
Graduated Fool
pi_10057990
quote:
Op maandag 28 april 2003 00:12 schreef ChrisJX het volgende:
Das toch niet Jim, in je icoon
Bingo.
When it goes I feel the crush
When I rush it hits me
  maandag 28 april 2003 @ 00:12:52 #113
11923 I.R.Baboon
Schaterlachend langs ravijnen.
pi_10057996
En ik wil deze postavond beëindigen met het volgende lied van Drs P. Het is een dichtvorm waarvan de naam me nu even is ontschoten, maar het is in ieder geval de bedoeling dat er elk couplet 2 regels hetzelfde blijven en de 2 nieuwe regels weer in het couplet daarna terugkomen.
quote:
Er was geen levend wezen meer te zien
Alleen de maan hing ijzig koud te staren
In het gezicht van juffrouw Leontien
Terwijl de mensen aan het slapen waren

Alleen de maan hing ijzig koud te staren
Ze bracht gehaast een briefje naar de bus
Terwijl de mensen aan het slapen waren
Het was voor de verjaardag van haar zus

Ze bracht gehaast een briefje naar de bus
Het moest per se die avond nog gebeuren
Het was voor de verjaardag van haar zus
Ze kon een onbestemd gevaar bespeuren

Het moest per se die avond nog gebeuren
De bus was even verder in de straat
Ze kon een onbestemd gevaar bespeuren
De dodelijke adem van het kwaad

De bus was even verder in de straat
Er kwam iets donkers door de gleuf naar buiten
De dodelijke adem van het kwaad
Keek iemand daar bevangen door de ruiten?

Er kwam iets donkers door de gleuf naar buiten
In het gezicht van juffrouw Leontien
Keek iemand daar bevangen door de ruiten?
Er was geen levend wezen meer te zien


Eat your heart out, Freek!
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
pi_10058032
quote:
Op maandag 28 april 2003 00:09 schreef I.R.Baboon het volgende:

[..]

Ik had het zelf niet mooier kunnen zeggen.

Overigens heb ik sinds kort weer een mooi drs p nummer ontdekt. Het heet sober leven, en ik heb het alleen nog maar op MP3 (en dan ook nog eens met een mooie LP-tik er in) en de tekst is niet eens online te vinden. Maar dat soort ontdekkingen maken mijn toegewijdheid aan Drs P alleen maar groter.


Volgens google:
Drs. P vertolkt op de lp 'Zing je moers taal' (boekenweek 1976) het gedicht 'Sober leven' van Nico Scheepmaker.

Maar inderdaad geen concrete tekst

Hmmzz....
  maandag 28 april 2003 @ 00:16:22 #115
11923 I.R.Baboon
Schaterlachend langs ravijnen.
pi_10058068
quote:
Op maandag 28 april 2003 00:11 schreef -Wepeel2- het volgende:

[..]

En daarbij staan er nog veel meer schitterende, moeilijk te vinden teksten op de website. Ik noem een Ramses Shaffy.

Ik hoorde vandaag bij mijn vriendin trouwens dat liedje van Ja Zuster, Nee Zuster waar Dodenrit vermoedelijk op gebaseerd is. De overeenkomsten zijn wel zo groot dat van toeval geen sprake kan zijn.


Welnu, dan zal ik nog 1x reageren. Ik ben namelijk al eerder een link tussen Drs P en Annie M.G. Schmidt tegengekomen. In het geniale keplingkepling bezingt Drs P namelijk het volgende:
quote:
Er is te Kortrijk, naar men zegt
Een heen-en-weerwolf neergelegd
In 't daag'lijks leven moet dit beest
Een veerpontschipper zijn geweest
Natuurlijk is de verwijzing zijn eigen 'veerpont' duidelijk, maar ook de heen-en-weerwolf komt elders terug. Namelijk in Pluk v.d. Petteflet, het boek dat ieder gezond Nederlands kind wel enkele malen voorgelezen heeft moeten krijgen. En dat is weer van Annie M.G. Schmidt. Nu rest er maar een vraag: wie was er eerder?
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
pi_10058127
Had ik al verteld dat Drs P. stom is??
  maandag 28 april 2003 @ 00:20:31 #117
35011 SmashBro
Echt lief.
pi_10058155
quote:
Op maandag 28 april 2003 00:19 schreef ChrisJX het volgende:
Had ik al verteld dat Drs P. stom is??
Ik krijg opeens een ludiek idee .

Kan je nog heel even op MSN komen Chris?

Op donderdag 15 april 2004 13:52 schreef schatje het volgende:
SmashBro was echt een lieve jongen O+.
LaToya rules
  maandag 28 april 2003 @ 00:23:41 #118
11923 I.R.Baboon
Schaterlachend langs ravijnen.
pi_10058215
De geest is sterk, maar het vlees is zwak. Ik bleef Drs P-teksten doorlezen.

En ik kwam dit tegen:

quote:
Ik heb nooit hasj gerookt, en zelfs geen sigaret
Heeft mijn gestel ooit kunnen ondergraven
Wat dat betreft behoor ik tot de braven
Die conformistisch zijn van foetus tot skelet

Hoewel, wat wil dat zeggen: conformisme
Als al je vrienden en vriendinnen roken
En met die bouillabaisse de as mee koken
Niet-roken is een vorm van nihilisme

Als Brave Hendrik sta je aan de kant
(Met het gelijk uitbundig aan je zijde)
En je ziet toe: de typisch uitgewijde
Met hooguit een gebaksvork in je hand

God geve dat ik eens, als oude man
De weg naar de verslaving vinden kan


Ik mis overigens wél de tekst van het geniale 'snooker' op jouw site, Weepeel, waarin Drs P in 2,5 minuut zeer overzichtelijk de spelregels van eerdergenoemde sport uitlegt.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
  maandag 28 april 2003 @ 00:26:38 #119
23283 Mobster273
BEEEEEEER.......GOOOOOOOD!!!
pi_10058280
ik heb vandaag ook maar eens wat van deze man gedownload, hij is geniaal....
...houdt toch vooral van bier
Realiteit is een illusie die ontstaat bij een gebrek aan alcohol
Sober: a disturbing period of time between drinking sessions
pi_10058382
quote:
Op maandag 28 april 2003 00:23 schreef I.R.Baboon het volgende:
De geest is sterk, maar het vlees is zwak. Ik bleef Drs P-teksten doorlezen.

En ik kwam dit tegen:
[..]

Ik mis overigens wél de tekst van het geniale 'snooker' op jouw site, Weepeel, waarin Drs P in 2,5 minuut zeer overzichtelijk de spelregels van eerdergenoemde sport uitlegt.


Ik ben slechts de boodschapper, maar ik denk dat als je bereid bent de tekst over te typen de maker van de site deze graag opneemt in het archief.

En nu ga ik slapen.

Hmmzz....
  maandag 28 april 2003 @ 16:17:12 #121
43842 snerd
I Come To Serve
pi_10071838
Een kort maar krachtig gedicht. Over het goede boek, jawel.
_________________________________________________

Het goede boek

Het goede boek - je kunt het zomaar kopen
Je neemt het mee, je zet het in een kast
Het zal je nimmer voor de voeten lopen
Maar legt, zodra je wilt, een wereld open
En daarin ben je dan zijn eregast.

n_n
pi_10094744
In het archief van www.krantenbank.nl zijn ook veel leuke artikelen te vinden. Onder andere een serie waarin Drs. P diverse belangwekkende zaken uit de geschiedenis behandelt.

Ik vond ook nog dit artikel wat wel leuk is om te lezen.

quote:
Weltschmerz is mij vreemd; Drs. P wil nooit meer optreden
CORNALD MAAS



Aan geweeklaag heeft Drs. P een hekel. Hij tobt niet over het ouder worden, bereidt welgemoed een nieuwe bundel verzen voor, en is diep tevreden dat hij onlangs besloot de podia vaarwel te zeggen. Alleen de verkwanseling van de taal zit hem hoog: 'Het is mensonterend zoals vocalisten in je teksten rommelen.' Zondag wordt de tekstdichter/zanger geëerd met de Blijvend Applaus-prijs. 'Je staat er buiten en bent toeschouwer - dat gevoel heb ik altijd behouden.'

DRS. P ZEGT geen woord te veel, hij zegt geen woord te weinig, hij zegt precies wat hij zeggen moet, en vrijwel altijd met een vleugje understatement. Na een uitgebreide vraag: 'Dat is juist.' Na een opmerking over erkenning: 'Daar hunker ik niet naar.' En ondertussen klopt hij de as van zijn sigaar, en grijnst hij - hoewel hij geen poseur is - eens veelbetekenend. 'Wilt u ook een sigaar? Nee? Dat komt goed uit. Ik heb, vrees ik, nogal onbesuisd gehandeld. Deze sigaren droeg ik in mijn broekzak. Dat wreekt zich nu. Ze zijn enigszins geknakt.'

Drs. P - pseudoniem voor Heinz Hermann Polzer (78) - is beleefd en bedachtzaam. Geen misbaar, geen getob over alledaagse verdrietelijkheden. 'Ik ben niet erg gevoelig. Laat ik het zo zeggen: ik ben niet sentimenteel. Nooit geweest ook. Als jongen al was Weltschmerz mij vreemd.'

Hij blijft op afstand, neemt waar, en geniet met volle teugen. 'De laatste keer dat ik boos was?' Lange stilte. 'Me dunkt toen ik het nieuws hoorde over Louise Woodward, die verantwoordelijk werd gesteld voor de dood van een baby. Op mij maakte zij een onschuldige en niet al te scherpzinnige indruk - maar zeker niet een moorddadige. Toch werd zij door de jury vrij klakkeloos veroordeeld.'

Maar later las hij in The Spectator een opmerkelijk verhaal. 'Waaruit blijkt dat zij toch niet zo pril en onbevangen is als ze lijkt. Zij heeft in Boston een buitengewoon aanstootgevende film bekeken.' Dat moet iedereen toch voor zichzelf weten? 'Eén keer zou ik best kunnen billijken. Maar zij schijnt deze krasse film over drugs en inteelt twéé keer gezien te hebben. Zelfs de verslaggever van The Spectator is tijdens de vertoning weggelopen.'

Nederlandse kranten leest Drs. P zelden. Het nieuws volgt hij op televisie. Nooit, in al die jaren, schreef hij een geëngageerde tekst. 'Ik ben geen getuiger of boodschapper. Ik vind het vervelend als er onophoudelijk gemekkerd en geweeklaagd wordt. Dat doet zich gewoonlijk voor bij mensen die tekort komen of tekortschieten - of beide.'

Als Louise Woodward al in een van zijn liedjes zou opduiken, dan zou haar lot ongetwijfeld op vrolijke wijze bezegeld worden. 'Humor is, in lectuur en in het leven, een kostbaar instrument. Ik hanteer het met graagte.'

Gruwelijkheden worden door Drs. P steevast tegen het decor van feestelijke melodieën gepresenteerd. Een moordlustige commensaal, een man die, in de hit Dodenrit, vrouw en kinderen van de trojka werpt om zich zo hongerige wolven van het lijf te houden: Drs. P voorziet het tranendal immer van een kwinkslag. Zijn fans - hij hoort het woord met vreugde aan, zegt: 'Godzijdank bestaat er bij mijn weten geen fanclub' - presenteerde hij, op podia in Nederland en Vlaanderen, jarenlang met plezier zijn absurditeiten. Met optreden is hij inmiddels gestopt. 'Die beslissing heb ik afgelopen voorjaar genomen, in de trein naar België, op een volkomen willekeurig moment. Dat er werkelijk geen aanleiding was is nu juist de aanleiding: dat de beslissing geheel onnodig was vind ik een erg goed motief.'

En de operatie die hij enige tijd geleden onderging speelde bij dat besluit geen rol? 'Ach nee - die operatie was tamelijk bijkomstig van aard. Door mijn rookgewoonte was mijn bloedsomloop nogal onwennig geworden. Ze hebben de slagader in mijn onderlichaam vervangen door een kunstmatig buizenstelsel.' Stralend: 'Ziekte zou voor mij juist een reden zijn om door te gaan. Als compensatie voor de plotselinge wending in mijn bestaan.'

Aanstaande zondag, 30 november, krijgt Drs. P in Amsterdam de tweejaarlijkse Blijvend Applaus-prijs uitgereikt wegens zijn bijzondere bijdragen als uitvoerder en tekstdichter aan de Nederlandse kleinkunst. De prijs, die al in de jaren zestig bestond, maar deze maand nieuw leven wordt ingeblazen, wil 'oud-podiumkunstenaars eren en waarderen voordat de vergetelheid toeslaat'. 'Ik aanvaard de prijs als een blijk van waardering, maar ik was er niet op belust. Nooit eerder had ik van deze formule gehoord. Ik ontvang straks een beeldje en een nogal symbolisch bedrag. Voor mensen die - anders dan ik - werkelijk nooddruftig zijn zou dat mooi meegenomen zijn.

'Mag ik nog iets zeggen? Gesuggereerd wordt misschien dat ik inmiddels improductief ben. Dat is in het geheel niet waar.'

Drs. P stuit nog altijd op animerende ideeën die tot teksten kunnen leiden. Komend jaar verschijnt een nieuwe versie van Heen en weer, een bloemlezing uit zijn werk; ook wordt in het voorjaar Dozijnen onzijnen gepubliceerd, een verzameling elfregelige verzen met begeleidende beschouwingen. Maar hij schrijft niet meer zoveel als vroeger. Ook trekt hij zich steeds nadrukkelijker terug uit het openbare leven.

Zelfs de kameraden met wie hij avonden lang plezierdichten declameerde - de term is van Drs. P - ziet hij nog maar af en toe. Jan Boerstoel, één van die collega-tekstdichters, maakte onlangs bekend dat hij is gestopt met het schrijven van liedteksten, omdat de vertolkers er de laatste jaren zo onzorgvuldig mee omspringen. 'Ik begrijp zijn grief goed. Het is vaak mensonterend zoals vocalisten in je teksten rommelen. Dat er, zonder het minste overleg, veranderingen worden doorgevoerd vind ik zeer onbeschoft.

'Het is mij ook overkomen. Ik was werkelijk ontsticht. Nee, ik noem geen namen. En ik heb die juffrouw ook niet gebeld. Ik trek mijn conclusies, en zie van verder contact af. Sommige zaken zijn zo essentieel dat je beter kunt zwijgen. Vergelijk het met het restaurant waar je om een chateaubriand vraagt en een broodje halfom geserveerd krijgt: dat gaat zo zeer tegen elk goed gebruik en tegen elke logica in dat je sprakeloos bent.' Gelukkig voerde hij zijn teksten - anders dan Boerstoel - voor een groot deel zelf uit. 'Mag ik in dit verband nog signaleren dat ik ook mijn eigen muziek kan leveren?'

Drs. P schreef talloze liedjes die op plaat - Hiep Hiep Hoezee voor Drs. P - en cd - Drs. P compilé sur cd - verschenen. Hij maakte carnavalskrakers - het door Adèle Bloemendaal bekend gemaakte Hallelujah kameraden -, bedacht nieuwe versvormen, en zette in wervelende beschouwingen de noodzaak van vormvaste - of liever: vormvriendelijke - poëzie uiteen. Al vaak genoeg jubelde hij over het taalgebruik van Jules Verne en Willem Elsschot, en sprak hij minachtend over de degeneratie die werd ingezet door de Tachtigers - om over de taalgebruikers van nu maar niet te spreken. 'Ik meen me te herinneren dat F.B. Hotz vrij zorgvuldig Nederlands bezigt. Ik geloof niet dat zijn voorbeeld gevolgd wordt door de nieuwe generatie.'

0H OE ZOU HIJ het kunnen weten? Drs. P is bij uitstek de man die de zaken niet op de voet volgt. Al vroeger, op school, was hij een buitenbeentje. 'Ik was, laat ik het zo zeggen, nogal ouwelijk.' Nauwelijks betrokken bij de zielenroerselen van zijn klasgenoten, geen held in gymnastiek, niet al te ijverig ook: hij bleef twee keer in dezelfde klas zitten. Ik had geen grote mond - maar wel een slagvaardige.' Was hij een prettig kind voor zijn ouders? 'Och, er was sprake van een tamelijk rimpelloos huishouden.

'Ik kon redelijk zwijgzaam zijn. Mijn moeder was gelovig en nogal sentimenteel: zij hechtte er aan dat er jaarlijks een kerstboom werd geplaatst. Mij zei dat niets, maar ik onthield me van kritisch commentaar.

'Ik heb altijd wel met mijn moeder kunnen opschieten, maar we wisselden nooit zoveel woorden. De omgang was niet innig.'

Hij groeide op met de tweede echtgenoot van zijn moeder. Toen hij drie was scheidde zijn moeder van zijn vader, en verhuisde het tweetal van Zwitserland - zijn vader was een tot Zwitser geneutraliseerde Oostenrijker - naar Velp in Nederland. Zijn vader zag hij pas vele jaren later terug, toen hij veertien was. 'Hij woonde inmiddels in Duitsland, in een dorpje dicht bij Potsdam. Ik geloof dat het initiatief voor het weerzien van hem is uitgegaan.

'Het was geen onplezierige ontmoeting, maar er was geen herkenning - niet in het minst. Ik wist amper iets van de man af. Toen ik drie jaar was had ik uiteraard nog buitengewoon weinig inzicht in de menselijke natuur.'

Een tweede ontmoeting bleef uit. 'Mijn vader was een zeer bevlogen nationaal-socialist geworden. Dat maakte ons contact niet goed denkbaar.' Zag hij hem ooit nog terug? 'Hij is in 1945 overleden aan een Nerven-erschütterung, een nervous breakdown.' Zo'n ervaring tekent wellicht je leven, of zou anders, op zijn minst, de bron voor een mooi lied kunnen zijn. 'Autobiografische elementen zijn voor mijn teksten niet van belang.'

De doctorandus doet er voor even het zwijgen toe. En glimlacht verheugd als hij merkt dat een nieuw onderwerp wordt aangesneden. Voor hij copywriter werd bij een groot reclamebureau in Indonesië, en vervolgens, nadat hij in Nederland was teruggekeerd, als tekstdichter bij een groot publiek bekend werd, studeerde hij, vanaf 1939, bedrijfseconomie in Rotterdam. Niet omdat hij zo graag economie studeerde - zijn passie voor taal was evident -, maar omdat hij hield van Rotterdam.

'Van die stad ging een grote bekoring uit, en dat niet alleen omdat ik Merijntje Gijzens jeugd had gelezen, waarvan het vierde deel in Rotterdam speelt. Het begrip havenstad maakte iets in me wakker - het biedt, om het eens buitengewoon origineel te zeggen, een venster op de wereld. Niet dat ik in die tijd scherpomlijnde reisplannen had, maar wél was er het gevoel dat vanuit Rotterdam de hele planeet bereikbaar was.

'Rotterdam deed zich bovendien niet voor als geinig of jolig of verantwoord cultureel. Je kon er plezier maken, was de verwachting, en dat niet alleen als zeeman - en in die verwachting werd ik niet beschaamd.

'Als ik 's ochtends vroeg uit de studentensociëteit kwam, ging ik in het park ontbijten en had ik, vanaf een heuvelachtig deel, uitzicht op de Maas. Je zag de rivier, je rook specerijen - dat was tastbare romantiek.

'Ach, als student kun je een stad veel beter onderzoeken dan de mensen die tijdig op hun kantoor moeten zijn. Als student ben je voortdurend met vakantie.' Het is een besef dat voor hem al lang geen eye-opener meer is. 'Ik was in die jaren geen onderdeel van een machinerie of van de maatschappij. Je stond er buiten en je was toeschouwer - dat gevoel heb ik eigenlijk altijd wel behouden.'

In zijn bestaan als tekstdichter/componist/zanger kon hij zijn eigen gang gaan, steeds op zoek naar een nieuwe versvorm of een taalvondst. 'Nieuwsgierigheid is altijd meer de drijfveer geweest dan ambitie. Ik heb het goed getroffen. Nooit was er reguliere broodwinning, nooit ben ik te werk gesteld - de bewegingsvrijheid is altijd groot geweest.'

Hij woont al veertig jaar in Amsterdam, in een prettige buurt - 'niet crimineel, niet vreugdeloos of banaal' -, en is al vele jaren gelukkig getrouwd. Geen keurslijf, geen kinderen, vooral. 'Daarover zijn mijn vrouw en ik het altijd eens geweest.' Hij veert op. 'Kijk, kinderen - dát zou nou een bron van ernstige zorg zijn. Ik beklaag de mensen die er kinderen op nahouden. Hun bestaan wordt de laatste jaren tamelijk sterk bedreigd. Een kind kun je er tegenwoordig niet meer alleen op uitsturen voor een boodschap - zeker niet op een schemerige avond in een verdachte buurt.

'Bovendien zie je op televisie steeds vaker beelden van kinderen die gruwelijk zijn omgebracht of zelf tot misdaad vervallen, of totaal mislukken op school en dan gedwongen zijn een nederig beroep te kiezen.'

De doctorandus zegt dit soort dingen, zo lijkt het, met satanisch genoegen. Overdrijft hij niet een beetje? Plechtig: 'Ik ben zeer gesteld op katten. Ik bewonder hun eigenzinnigheid. Onze kat is onlangs gestorven. We missen haar nog elke dag.'

Omdat hij geen kinderen heeft hoeft hij ook geen Sinterklaas te vieren. 'Ik houd niet van opgelegde gezelligheid - dat gedoe van pakjes en versjes is gewoonlijk flauw en kunstmatig.' In het - mede door Ivo de Wijs samengestelde - handboek Het Rijmschap Compleet dient Drs. P gelegenheidsdichters van repliek:

Het metrum - och, daar zit men niet zo mee

In deze lage landen bij de zee

Ongelijke regels, behept met een schromelijk gebrek aan maat

Beschouwt men hier als adequaat

Zolang in elk geval het rijm maar klopt

(Een klein verschil valt bijna niemand op)

Triomfantelijk: 'Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een Sinterklaasgedicht heb geschreven.' Of toch. 'Toen ik student was konden klanten van de Bijenkorf die een bepaald bedrag hadden besteed kostenloos bij mij een gedichtje verkrijgen. Het procédé was eenvoudig: ik noemde een heel aantal dingen die niets met het cadeau te maken hadden, en eindigde dan steevast met de zinnen: Hierna trok de Sint bedaard/ een . . . uit zijn baard.'

0 O OP EEN afstand spreekt die Sinterklaasrijmelarij wel tot de verbeelding. Drs. P grijnst, wie weet doet een argeloze lezer er zijn voordeel mee. Hij steekt een sigaret op. 'Ik vind dat het uur van de sherry wel is aangebroken.' 's Avonds voor het slapen gaan drinkt hij meestal een whisky. 'Ik beschouw het ouder worden niet als vervelend. Dat kwalijke punt heb ik nog niet bereikt. De angst dat mijn fysieke vermogens zullen afnemen is voor mij een nogal theoretische. Wél houd ik mijn hart vast bij de gedachte dat ik ooit seniel zal worden. Nee, daarover heb ik geen afspraken gemaakt. Ik ga er gevallig van uit dat het mij niet zal gebeuren.

'Ik ben blijkbaar optimistisch ingesteld. Grote zorgen ken ik niet. Ook als ik schrijf heb ik nooit het idee dat het me niet zal lukken. Er waren wel eens problemen, maar op den duur kreeg ik het zoals ik het hebben wilde. Het komt altijd voor elkaar.' Hij neemt een slokje van zijn sherry. 'Mijn vrouw werpt mij wel eens voor de voeten dat ik te luchthartig ben.'

Dan maar een opmerking van enig gewicht. 'Als je jarenlang geschreven hebt blijft er hopelijk iets van je bestaan. In die zin zijn mijn teksten een klein beetje te beschouwen als kinderen die je zullen overleven.'

Hij trekt zijn jas aan, om, vanuit het café waar we hebben zitten praten, goedgeluimd de donkere avond in te gaan. Spottend zegt hij dat onervaren journalisten - meestal meisjes, met een cassetterecorder - hem soms de vraag stellen of hij ook bang is voor de dood. Zoveel diepzinnigheid lapt hij aan zijn laars. Zalig zijn degenen die met niets tevreden zijn. Zal hij besluiten met een typische Drs. P-observatie? 'In Djakarta lag, op een brede straat aan een kanaal, altijd een kind op het trottoir naar boven te kijken. Het was een mongooltje, het had een buitengewoon dom voorkomen - maar het was dolgelukkig.' Grote grijns. 'Benijden deed ik dat kind niet. Het wist niet wat er aan het leven mankeert.'


Hmmzz....
pi_10094836
En vooruit, ook eentje uit de geschiedenis serie:
quote:
1927: De jukebox
Drs. P.



Wilt u een plaat horen

Op naar de wonderkast

Waar ze weerklinkt

(Wat een kleinigheid kost)!

Dankzij een razend knap

Kiesstilplaatdraaisysteem

Bent u van heel wat

Gehannes verlost

AAN DE Boulevard des Italiens in Parijs bevond zich eind vorige eeuw de drukbezochte en veelbesproken Salon de Phonographie van Pathé.

Dit was een langwerpige ruimte met aan beide zijden een reeks bedieningspanelen tegen de muur. Voor elk daarvan stond een geriefelijke leunstoel. Muziekliefhebbers namen plaats, gaven hun keuze uit 1500 composities te kennen door een spreekbuis, deponeerden geld in een gleuf en beluisterden via een oortelefoon de klanken die in de kelder door toedoen van een der 40 werknemers aan de toepasselijke cylinder werden ontlokt.

Dit was dus een verre en omslachtige voorloper van de jukebox die wij kennen, en die nog enige ontwikkelingsfasen had door te maken.

Er was al in 1889 door Louis Glass, general manager van de Pacific Phonograph Co, een elektrische Edison-fonograaf met vier luisterbuizen en muntmechaniek geïnstalleerd in San Fransisco. In 1905 deed John C. Dunton een sprong voorwaarts met zijn Multiphone.

Dit liervormige, ruim twee meter hoge meubelstuk had een glazen voorwand, waarachter men een fonograaf en 24 genummerde cylinders waarnam; men draaide aan een zwengel totdat de gewenste cylinder aan de beurt kwam. De voorkeuzemogelijkheid werd ook waargemaakt door de Automatic Entertainer (1906) die met schijven in plaats van cylinders werkte - 24 stuks; een grote toeter bekroonde het geheel. Het geluid was echter zo krasserig, dat de producent Gabel het toestel na een paar jaar van de markt haalde. Toch was dat de eerste echte jukebox. Maar die was nog niet helemaal elektrisch. Dat apparaat, van Seeburg, verscheen in 1927.

Er dienen nog enige namen genoemd te worden - de ondernemer Capehart, de uitvinder Thomas Small (automatisch platenwissel-mechanisme), Simplex (idem, zeer geavanceerd), de ontwerpers Fuller en Miller en de machtige fabrikant Wurlitzer. Die had aanvankelijk bioscooporgels afgeleverd, onder meer aan het Amsterdamse Tuschinski Theater.

De jukebox werd steeds luisterrijker, met kleurenspel en bewegende taferelen. Via het apparaat waren de stemmen te horen van onder anderen Paul Whiteman, de Dorsey Brothers, Benny Goodman en Bing Crosby.

Nederlanders hebben iets met jukeboxen. Er zijn hier ruim 8000 oude exemplaren, meer dan in enig ander land.


Hmmzz....
  dinsdag 29 april 2003 @ 16:06:56 #124
11923 I.R.Baboon
Schaterlachend langs ravijnen.
pi_10095243
Ik had ook al gezocht op de krantenbank naar Drs P, maar ik had dit interview nog niet gevonden. Maar natuurlijk is het prachtig leesvoer.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
  dinsdag 29 april 2003 @ 16:09:20 #125
3498 Barb
Graduated Fool
pi_10095295
quote:
Op maandag 28 april 2003 16:17 schreef snerd het volgende:
Het goede boek

Het goede boek - je kunt het zomaar kopen
Je neemt het mee, je zet het in een kast
Het zal je nimmer voor de voeten lopen
Maar legt, zodra je wilt, een wereld open
En daarin ben je dan zijn eregast.


Prachtig mooi!
When it goes I feel the crush
When I rush it hits me
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')