Adhd

FOK!forum / Relaties & Psychologie / Adhd

defender	zaterdag 12 augustus 2000 @ 14:01
	Een hele goeie vriend van mij heeft adhd. Ik probeer hem daarmee zo goed mogelijk te steunen, op te vangen, en te begeleiden. Maarja...ben maar een mens. Voel hierin geheel mijn gevoel en instinct. Hij heeft bijv. last van grote stemmingswisselingen, hier prik ik gewoon doorheen. Maar soms vind ik t moeilijk hoe op welk moment te reageren. Zijn mijn adviezen juist niet negatief voor hem ? Of zou hij er juist iets aan hebben, omdat ik er als leek tegenaan kijk, en er nuchter over ben ? Wie kan mij eens iets meer er over vertellen ? Ik heb al wel wat sites gezocht, en hier veel info vanaf geplukt. Maar ik zou wel eens van mensen die adhd hebben willen horen, waar zij juist behoefte aan hebben. Op zijn tijd een goed gesprek, motivatie, met rust gelaten worden, of wat dan ook ? Een ding weet ik wel, erkenning en begrip, daar heeft hij behoefte aan. En die geef ik hem ook helemaal. Maar ik wil hem meer helpen. Waar hulpverleners hem in de steek laten, wil ik hem verder trekken. Wie heeft er advies voor mij ? Alvast bedankt !
davinci	zaterdag 12 augustus 2000 @ 15:41
	ADHD, leuk... herkenning... Maar goed; ook ik ben zo'n persoontje. Van kinds af aan was ik een veel te druk en irritant mannetje. Ik kon nooit stil zitten, had altijd op het verkeerde moment de verkeerde opmerking. Op school altijd gepest. En ik heb ook alle mogelijke dokters en specialisten afgelopen. Toen heette dat gewoon "onhandelbaar" enige lullige is, ik was juist wel handelbaar, maar had mijn momenten/tijdstippen. Op school was wes ik de pispaal, de lul, het eikeltje. Op mijn 10e kreeg ik zgn. Ritalin voorgeschreven, ook wel "downers" genoemd. Een zwaar verslavend medicijn waar je je keilekker bij voelt. Je bent niet meer zo irritant, je wordt door iedereen aardig gevonden en je hebt het idee dat je zonder dat pilletje niet je dag kan beginnen. Na 2 jaar ben ik daarmee gestopt en begon mijn zgn "afkickperiode" Ik MOEST en ZOU zo'n pilletje hebben anders was mijn dag gewoon kut! Later heb ik begrepen dat ze mij om de dag een echt pilletje gaven en de andere iets wat er op leek (maar uiteindelijk gewoon een zgn. fluortabletje bleek te zijn) Toen kwam de kuur om geheel suikerloos te leven. Dit hielp een beetje, maar echt vrolijk werd ik er niet van..En de dokter bleef maar zeggen "Later heb je er alleen maar profijt van, je groeit er overheen" en ik kon alleen maar denken "JA MAAR DAAR HEB IK NU NIETS AAN!" Volgende poging was het RIAGG en sorry dat ik het zeg, maar sinds toen denk ik dat er bij het RIAGG alleen maar stagaires lopen. Eerste afspraak zegt zij "En nu ga je gewoon proberen een week lang je elke keer in te houden, etc" HALLO IK WIL WEL PROBEREN, MAAR IK KAN MEZELF NIET IN DE HAND HOUDEN! "En dan vragen we volgende week aan je ouders of ze iets hebben gemerkt" Volgende week mijn ouders daar "hmz hij had een opdracht ja... wij denken dat ie deze week eigenlijk zijn gedrag alleen maar moest overdrijven!!!" DAG RIAGG!! Vervolgens vanaf mijn 17e begon ik door te krijgen dat ik mijn zgn. "opvliegingen" in de hand kon houden en aan zag komen. Nu (21) heb ik er in principe geen last meer van. Ik merk wanneer ik doordrijf, wanneer ik irritant ben. Ik ben hyperactief, als ik veel slaap ben ik niet te genieten, slaap ik weinig, dan gaat het goed. De laatste 2 jaar slaap ik gemiddeld een uurtje of 5 per nacht en dat compenseert (denk ik) Van anderen heb ik gehoord dat blowen ook een goede oplossing is, wordt nl. rustig van (of in mijn geval van hyperactief -> normaal) Maar ik vind dit nu niet echt de meest geweldige oplossing. Maar goed nu heb je nog steeds geen raad of advies gekregen. Iedere ADHD'er is verschillend, ieder heeft zijn eigen 'kronkels'. De een door stemmingswisselingen, de ander wordt aggresief en weer een ander is veel te passief. Sorry dat ik het zeg, maar die ene dokter had toch gelijk. Op een gegeven moment kan je je buien zien aankomen, daarna zelfs in de hand houden. En nu kan ik ook achteraf zien wat ik 'verkeerd' heb gedaan. Helemaal raak je het nooit kwijt, maar je leert er zeker mee leven. Ieder op zijn eigen manier. Zoals je zelf al zegt, je kan door z'n stemmingen heen prikken, dus merk je ook wanneer je dit wel en niet moet doen. Ik denk dat je op de goede weg bent. Helpen kan je niet, een beetje steunen wel. Maar hou wel in je achterhoofd dat ADHD'ers niet zielig zijn. ADHD als smoes gebruiken voor ieder klote dingetje wat je doet is onzin. ADHD beheerst echt niet HEEL je leven. Pffffffff ik heb gesproken... misschien een beetje onsamenhangerig verhaal, maar deed me wel goed om het ff van me af te schrijven
Beatrice	zaterdag 12 augustus 2000 @ 16:42
	quote: Op 12 augustus 2000 15:41 schreef davinci het volgende: Van kinds af aan was ik een veel te druk en irritant mannetje. Ik kon nooit stil zitten, had altijd op het verkeerde moment de verkeerde Het kan aan mijn waarneming liggen, maar volgens mij zijn er op scholen veel meer jongens die dit gedrag vertonen dan meisjes. Komt ADHD bij jongens meer voor? Manifesteert het zich in meisjes anders? Of zijn er onder jongens gewoon veel meer drukke types en zitten daar ook een heleboel niet-ADHD-ers tussen? Wie weet er een paar goeie sites met informatie?
Catkin	zaterdag 12 augustus 2000 @ 16:45
	ADHD komt vaker bij jongens voor als bij meisjes, al uiten meisjes zich ook vaak anders waardoor het niet altijd even duidelijk is.
P. A. Lumile	zaterdag 12 augustus 2000 @ 19:26
	Ik denk dat het ook ligt aan het feit dat jongetjes gewoon irritant moeten doen om zich te bewijzen. De drang van een meisje om zich in een groep dusdanig te maifesteren is -denk ik- geringer. Ik werd trouwens ook vaak knap irritant gevonden al had dit niks te maken met ADHD, danwel met het feit dat ik gewoon mijn mond vaak opentrok. P. A. Lumile
Djeez	zaterdag 12 augustus 2000 @ 19:39
	Ik heb ook ADHD. Op mijn twaalfde moest ik een IQ-test doen, waaruit naar voren kwam dat het IQ van mijn verstandelijk vermogen op 121 lag, en dat van mijn motoriek op maar 92 uitkwam. Een veels te groot verschil, en daaruit concludeerden ze dat ik MBD heb, wat tegenwoordig ADHD wordt genoemd. Ik ben er jaren voor behandeld door het RIAGG totdat ik zestien was en ik er geen last meer van had. Waarschijnlijk is mijn ADHD het gevolg van de rouwverwerking vanwege het verlies van mijn moeder. Maar echt over gingen de klachten nooit. Omdat ik een hoog IQ heb, moest ik naar de havo, alhoewel ik zat naar het gymnasium had gekund. Maar ik kon me moeilijk aanpassen. Ik deed alleen de vakken die ik echt interessant vond, zoals scheikunde, natuurkunde en sexuele voorlichting Verder deed ik niets anders dan het leven van mijn klasgenoten en leraren zo zuur mogelijk te maken, was altijd aan het ouwehoeren. Ik stond dan ook vaker buiten de klas dan in de klas. In totaal ben ik drie keer blijven zitten, en van twee scholen afgetrapt. Toen moest ik maar aan het werk. Maar op het werk is het net zo. Ik heb nu bijna twee jaar een vaste baan, waar ik met veel plezier heenga. Maar ik heb wisselende buien. De ene keer heel serieus, de andere keer alleen maar lol trappen. Ook heel vervelend is als mijn chef zegt van dat en dat moet je zo doen, dat ik het al na vijf minuten vergeten ben wat ik moet doen. En dat terwijl ik alles uit mijn jeugd kan herinneren, tot aan mijn geboorte aan toe. Een ander kenmerk van ADHD is de neiging tot verslaving, en zoals je hier hebt kunnen lezen, begin ik verslaafd te raken aan bier. Ook kan ik slecht met geld omgaan, ook een kenmerk. Ach, eigenlijk bezit ik alle kenmerken van ADHD Maar ik moet ermee leren leven, en het onderdrukken.
Ulx	zaterdag 12 augustus 2000 @ 19:46
	slik een tijdje ritalin werk prima
Djeez	zaterdag 12 augustus 2000 @ 19:53
	Nog wat leuke links: http://members.xoom.com/ADHD_A/Index.html http://www.adhd.nl http://members.xoom.com/adhd_nl_volw/index.html Oja, ik lees net het lijstje van beroemde mensen die ook ADHD hebben, en mijn helden staan erbij! Oa Albert Einstein, Will Smith, Kurt Cobain en Will Smith hadden/hebben ADHD.
Ulx	zaterdag 12 augustus 2000 @ 22:05
	quote: Op 12 augustus 2000 19:53 schreef Djeez het volgende: Oja, ik lees net het lijstje van beroemde mensen die ook ADHD hebben, en mijn helden staan erbij! Oa Albert Einstein, Will Smith, Kurt Cobain, Ulx en Will Smith hadden/hebben ADHD. wie is die Will Smith, Djeez?
Djeez	zondag 13 augustus 2000 @ 01:20
	quote: Op 12 augustus 2000 22:05 schreef Ulx het volgende: wie is die Will Smith, Djeez? Die van Welcoem to Miami en Big Willy enzo...
davinci	zondag 13 augustus 2000 @ 04:51
	verslaving, geld... wederom herkenbaar.. En inderdaad vroeger heette het MBD of "onhandelbaar" Maar zoals ik al zei, ik heb er mee leren leven.. Op mijn eigen manier weliswaar.. Djeez z'n verhaal over meer buiten de klas dan binnen schept ook veel herkenning... ADHD'ers UNITED!! Ben op dit moment tikkie zat, maar bedoeling van deze post is iig. goed.
defender	zondag 13 augustus 2000 @ 09:46
	Thanks voor de reacties tot nu toe. Davinci jouw verhaal vind ik heel herkenbaar met zijn verhaal. Alleen kan hij er nog niet goed mee omgaan. En juist de ritalin maakt hem te passief. Ik vind hem ook niet zielig, en hij wil ook niet zielig gevonden worden, maar hij wil het een plaatsje in zijn leven geven, er mee om leren gaan. En nu kan hij vaak zijn emoties moeilijk scheiden. Ook hij was altijd het buitenbeentje en "anders", en pas sinds een paar jaar, heeft zijn "ziekte" een naam, daarvoor was hij maar raar volgens iedereen. Hij moet altijd maar uitleggen aan iedereen hoe en waarom hij zich op een bepaalde manier gedraagt. En ik kan me voorstellen daar wordt je doodmoe van. Ook de hulpverlening vind ik belachelijk. Zijn grootste wens op het moment, waar hij al zijn energie in wil steken, is weg uit zijn omgeving. Hij is daar druk mee bezig. Reactie hulpverlening : niet doen, dan loop je weg. Dat verwart hem. Ik merk dat hij juist nu heel gedreven is om die stap te zetten (iets wat eindelijk ZIJN keus is en niet van anderen), en die "shit"verlening probeert hem hierin te remmen, wat hem weer verwart. Dus ik ga hem toch hierin stimuleren, en helpen zodat hij een nieuw leven kan beginnen ergens anders. Hoop dat ik hier goed aan doe, maar het voelt wel goed.
davinci	zondag 13 augustus 2000 @ 14:26
	Weg uit de je huidige omgeving is zeker een goed plan. Iedereen heeft nu nl. een mening over hem die niet zo maar veranderd. Via een nieuwe school/baan/studie in een andere stad/wijk/etc kun je weer met een schone lei beginnen. Mensen in je vorige omgeving herinneren alleen de negatieve punten van hem, ook al istie misschien veranderd. Op het moment dat ik 3 jaar geleden naar het HBO ging, kon ik nu "echt" mijn "verleden" achterlaten. En over hulpverleners die zeggen dat alles een psychische oorzaak heeft en dat je niet weg moet rennen voor je problemen. FUCK IT! Bij mij is dit gewoon een aangeboren "afwijking" geweest, ik ben NIET mishandeld, ik ben NIET verkracht, ik heb prima zo niet de meest geweldige ouders.. Maar natuurlijk ligt elke oorzaak bij iedereen anders.. Met ADHD is het juist een goede stap dat je ZELF kan bedenken wat JIJ denkt dat goed voor je is. Sterkte
sheik	zondag 13 augustus 2000 @ 18:43
	quote: Op 12 augustus 2000 16:45 schreef Catkin het volgende: ADHD komt vaker bij jongens voor als bij meisjes, al uiten meisjes zich ook vaak anders waardoor het niet altijd even duidelijk is. bij meisjes is het gedrag en de problemen voor de buitenwereld moeilijker zichtbaar omdat de -H- van hyeperactief bij meisjes en vrouwen niet aan wezig is, ze zijn zelden in tegenstelling tot jongens hyperactief wat niet wegneemt dat het een stoornis is die evengoed problemen veroorzaakt
sheik	zondag 13 augustus 2000 @ 18:43
	quote: Op 12 augustus 2000 16:45 schreef Catkin het volgende: ADHD komt vaker bij jongens voor als bij meisjes, al uiten meisjes zich ook vaak anders waardoor het niet altijd even duidelijk is.