flap_konijn | donderdag 17 maart 2011 @ 21:56 |
titel zegt genoeg het lukt me niet meer. heb veel meegemaakt en na iets wat voor mij zo hard was krijg ik het niet meer voor elkaar. ik durf er nauwelijks over te praten omdat ik er schaamte voor heb. kort gezegd ben ik persoonlijk nu in 2 jaar tijd zowat alles kwijt geraakt wat voor mijn belangrijk was. ben vandaag wel naar de huisarts en een psycholoog geweest maar kwam daar alleen maar met ergere gedachtes van terug. heb geen familie als opvangnet en juist de personen die ik als familie zag zijn er niet meer. zondag 6 maart is de laatste heen gegaan op een klote manier. en langzaam wil ik het ook niet meer. zoek ergens steun maar kan het voor mij gevoel nergens vinden heb het wel nodig. | |
koekjesmonsterrr | donderdag 17 maart 2011 @ 22:00 |
Waarom ben je alles kwijt geraakt dan? Ook vrienden? Relaties? | |
Re | donderdag 17 maart 2011 @ 22:02 |
Klinkt zwaar allemaal en er zijn weinig dingen die we kunnen zeggen denk ik behalve om toch gewoon naar de psycholoog te blijven gaan en die voor te leggen waarom je je eigenlijk kutter voelde | |
TrsK | donderdag 17 maart 2011 @ 22:02 |
Je bent niet alleen. Ik zit zelf ook in extreme shit en er zitten gedachten in mijn kop waarvan ik nooit gedacht had ze te hebben, ben blij dat vandaag de brief van de GGD gekomen is ook al heb ik net een heel erg kut avontuur met psy-q achter de rug. Desondanks, als je er zo doorheen zit, er is ook een PM knop ![]() | |
Bienelientjee | donderdag 17 maart 2011 @ 22:06 |
Ben je 1 keer bij de psycholoog geweest? Een psycholoog gaat je er juist bij helpen. Die zal ook kijken en met jou dingen bespreken waar je last van hebt en het doet ook pijn om juist die dingen onder ogen te komen. Daar moet je juist door heen! Heb zelf ook zo'n slechte periode (lichte depressie) gehad, waarin zelfs mijn lichaam ziek begon te worden van spanningen en stress dankzij allerlei gebeurtenissen. Je moet gewoon volhouden, aan je problemen werken, rust momenten opzoeken en leuke gebeurtenisse hoog in acht houden. Zal veel energie en kracht van je vragen. Dus veel succes! | |
flap_konijn | donderdag 17 maart 2011 @ 22:09 |
ja mijn 3 beste vrienden en de enigste vrienden ben ik kwijtgeraakt mijn werk door een zwaar auto ongeluk waar ik nog herstellende van ben. en daar door ook de doelen die ik voor ogen had. | |
zusterclivia | vrijdag 18 maart 2011 @ 00:03 |
Dat is logisch na zo'n gesprek, je emoties zijn geprikkeld en willen eruit, het grote verdriet, die knoop in je maag. Sterkte en weet dat je 24/7 de crisisdienst in jouw regio kan bellen, vraag om het nummer. | |
ramakandra | vrijdag 18 maart 2011 @ 08:34 |
ik loop al 3 jaar bij een personal coach enk ben nog steeds fucked up. ik heb maar een paar vrienden, wel veel te doen maar weinig om over na te denken. sinds een paar maanden ben ik ook de vrouw kwijt waarvan ik dacht dat ze de ware was. dit bleek niet zo te zijn ![]() anyway, wat houd mij op de been? een uitspraak van m'n oma: "het komt allemaal wel goed" ![]() | |
flap_konijn | vrijdag 18 maart 2011 @ 22:49 |
tja vrienden heb ik dus niet meer en op 6 maart dus nu 12 dagen terug iemand die zo belangrijk voor mij was kwijtgeraakt. En doet zoveel pijn en heb zoveel vragen nu dat ik het gewoon allemaal niet meer begrijp. | |
Kittl | zaterdag 19 maart 2011 @ 09:44 |
Huil Huil Huil. Sorry hoor maar ik kan niet tegen mensen die de zin :"ik kan niet meer/ik wil niet meer" zeggen. Overigens gecondoleerd met het verlies. Maar daardoor vergaat de wereld nog niet.. Het is logisch dat je na een gesprek met de dokter je wat kutter voelt, want je beseft dat je er wat aan moet gaan doen om het gevoel weg te krijgen.. | |
gewoonmezelf87 | zaterdag 19 maart 2011 @ 09:53 |
Vind dit wel een beetje kort door de bocht hoor, Tuurlijk vergaat de wereld niet maar het kan wel even pikzwart zijn als alles wat vertrouwd was om je heen weg valt! Huilen en het niet meer zien zitten is ook een deel van de verwerking hé! ontopic: Ik denk dat je er goed aan doet om met regelmaat de psych te bezoeken, in het begin is het zwaar want je moet alles op tafel gooien waar jij het moeilijk mee hebt, maar uiteindelijk krijg je wel handvaten om er mee om te gaan! Sterkte ![]() | |
Kittl | zaterdag 19 maart 2011 @ 09:57 |
Ik weet dat ik kort door de bocht ben, en ts mag best down zijn.. Maar als hij zelf merkt dat hij in twee jaar tijd veel mensen kwijt is geraakt en daar nu pas mee naar de dokter gaat.. Misschien dat hij steun kan vinden in groepsgesprekken of andere forums/chatboxen.. | |
DeZoektocht | zaterdag 19 maart 2011 @ 15:10 |
Want je kut voelen mag niet, en moet zo snel mogelijk 'gerepareerd' worden ![]() Als je niet kunt tegen mensen die zeggen dat ze het niet meer zien zitten, heb je zelf nog nooit zo diep gezeten, Veel succes verder met je oppervlakkige leventje vol (schijn)vrolijkheid ![]() | |
Kittl | zaterdag 19 maart 2011 @ 18:01 |
Overigens heb ik ook zo als TS gezeten en wou ik er ook een eind aan maken en heb ik ook drie pogingen daar toe gedaan. Tijdens die pogingen liep ik ook bij een psychiater, maar ik wou dat ik daar al veel eerder heen was gegaan. Nu als ik merk dat mijn dip weer terug komt dan ga ik gelijk naar de dokter om te voorkomen dat het weer zo word als eerst. | |
Ridocar | zaterdag 19 maart 2011 @ 18:09 |
Ah, weer een ervaringsdeskundige. ![]() | |
MalaCocinera | zaterdag 19 maart 2011 @ 18:41 |
Wat een walgelijke reactie zeg! TS heeft geen familie meer, is door een zwaar autoongeluk haar baan kwijt. Enig idee in wat voor afhankelijke, geisoleerde, positie zij zit? Herstellende van zwaar ongeluk? En op 6 maart is er ook nog een dierbare van TS overleden. Weet je hoe fokking kort geleden dat is? Het komt waarschinlijk niet in je op dat dit misschien wel de spreekwoordelijke druppel was voor TS? Ga toch lekker je tits and ass showen S&G! Want aan je assets te zien (waarvoor mijn complimenten overigens) heb jij nooit hoeven te herstellen van een zwaar autoongeluk. TS, wellicht weet je dit al, maar diverse vrijwilligersorganisaies bieden buddy's aan voor mensen in situaties zoals jij. Ook al lijkt het je niets en denk je er nu niet klaar voor te zijn, ik denk dat af en toe een sociaal praatje/activiteit wel afleidend kan werken. In welke regio woon je? [ Bericht 9% gewijzigd door MalaCocinera op 19-03-2011 21:37:44 ] | |
Sylver_ | zaterdag 19 maart 2011 @ 18:48 |
Juist ja, 3 zelfmoordpogingen gedaan en dan niet kunnen begrijpen dat iemand het niet meer ziet zitten? Lastig, zo'n enorm gebrek aan inlevingsvermogen.. | |
flap_konijn | zaterdag 19 maart 2011 @ 22:51 |
wat kan ik zeggen... beste Kitll scheef dit in een andere topic juist over zelfmoord. ''Ik ben eigenlijk nog in een staat van ontkenning het niet willen accepteren van wat er zondagnacht zich voltrokken heeft. Het was wel de eigenlijke reden dat ik mij hier had aangemeld. Maar het durven erkennen? Er aan toegeven? Er over kunnen praten? Nee.'' dat heeft mij gebroken heb al zoveel moeten verduren en dat was de druppel die de emmer deed overlopen. persoontje betekende zielsveel voor mij en heb nog keihard voor hem gevochten mocht niet baten. en wij tweetjes waren net een tweeling en wij beide hebben zoveel te verduren gehad niets is ons aan komen waaien overal voor moeten vechten maar samen he, lukte het ons... | |
MalaCocinera | zaterdag 19 maart 2011 @ 23:17 |
Kan me voorstellen dat die eenzaamheid letterlijk moordend is..... Mag ik vragen of je volledig zult herstellen van je auto ongeluk? | |
flap_konijn | zondag 20 maart 2011 @ 00:18 |
ongeluk is in augustus 2010 gebeurd en heb naar eigen zeggen geluk gehad een boom geraakt op hoge snelheid. geestelijk is dat een erge klap geweest. raakte de macht over het stuur kwijt heb toen een andere auto aangetikt en vervolgens frontaal tegen een boom aangereden. heb er letsel aan over gehouden maar ben nu vol op bezig met fysiotherapie uiteindelijk hoop ik dat ik volledig herstel de fysiotherapeut is in ieder geval optimistisch. wat wel blijft is dat het een gruwelijke klap was en als de auto die ik aangetikt had 1/2 meter verder was dan hij stond waren er doden gevallen en er zaten kinderen in die auto en gelukkig zijn die met de schrik vrij gekomen maar als ik er zo aan denk het had compleet mis kunnen gaan... maar dat achtervolgt je wel heb sindsdien ook niet meer gereden. | |
SebasM | dinsdag 22 maart 2011 @ 09:24 |
Durf je nog wel de straat op? Weet je wel wat er allemaal fout kan gaan als je buiten bent? Zelfs als je binnenblijft, denk eens aan wat er allemaal kan gebeuren als je uitglijdt in de badkamer? Je hebt een ongeluk gehad en daarbij het geluk gehad dat er niemand ernstig gewond is geraakt. Accepteer dat in plaats van te blijven hangen in wat er had kunnen gebeuren. | |
Maanvis | dinsdag 22 maart 2011 @ 12:02 |
waar is je familie? | |
magnetronkoffie | donderdag 24 maart 2011 @ 15:49 |
Zoek hulp. We kunnen je hier wel adviezen geven (en hopelijk is dat genoeg!), maar goeie kans dat het zeer lastig voor je gaat worden om hier zelf uit te komen. Je moet als 't ware een nieuwe start maken terwijl je beschadigd bent en dat is bijna onmenselijk zwaar. En nog iets, ik weet niet of je bekend bent in de hulpverleningsmolen, maar ga er maar van uit dat na de aanmelding het nog vele maanden kan gaan duren voordat je er überhaubt iets positiefs van gaat merken. | |
Ghostinthemachine | donderdag 24 maart 2011 @ 15:58 |
![]() | |
Catbert | donderdag 24 maart 2011 @ 16:44 |
@TS: afgezien van dat je hier reacties krijgt in dat mensen het erg voor je hebben denk ik dat je zoals anderen al aangaven gewoon hulp moet zoeken. Al is het maar om gewoon wekelijks je hart te kunnen luchten. Uiteindelijk zit er een lichtpuntje aan 't eind van elke tunnel (cliche maar niet onwaar).Niet op reageren. Gewoon een domme doos die haar eigenwaarde haalt uit hoe geile Fokkers reageren op haar naaktfoto's. | |
Maanvis | donderdag 24 maart 2011 @ 16:46 |
![]() | |
flap_konijn | donderdag 24 maart 2011 @ 19:35 |
Heb een vrij bizar verleden laten we zo stellen dat familie nooit een echte rol in mijn leven heeft gespeeld behalve dat er genoeg gebeurd is wat in een normale familie nooit gebeurd maar dat is een soort utopia voor mij. Wil langzaam ook wel een normaal leven leiden maar kan er alleen maar van dromen ken toch niuet beter dan dit. | |
Maanvis | donderdag 24 maart 2011 @ 23:55 |
Dan is het logisch dat je uiteindelijk op dit pad terecht gekomen bent. Zonde, want nu ben je verpest als mens en is het een proces van jaren voordat je weer een normaal CQ acceptabel leven kunt leiden. | |
flap_konijn | donderdag 7 april 2011 @ 18:32 |
even maar eens wat melden in mijn eigen topic. het gaat weer wat beter ook toch maar weer eens in de auto gestapt en ga ieder week naar de psycholoog om van me af te praten en dat werkt voor mij. al heb ik nog wel me ups en downs. ![]() | |
gewoonmezelf87 | donderdag 7 april 2011 @ 18:57 |
En die zul je ook altijd wel houden, die horen ook gewoon bij het leven ![]() | |
DeZoektocht | donderdag 7 april 2011 @ 19:18 |
Mooizo ![]() Hoop dat je situatie blijft verbeteren ![]() |