Schorsing na seksetest
In 1950 barstte er een schandaal rond haar los. Na een seksetest, waarbij naast

ook ter afleiding een aantal andere atletes werd opgeroepen, werd ze door de KNAU voor het leven geschorst. Dat gaf voeding aan de mythe dat ze geen vrouw zou zijn. Op 13 juli 1950 zou

met het Nederlands team naar Frankrijk vertrekken voor een atletiekwedstrijd. Op het station van Utrecht werd ze onverwachts geconfronteerd met de uitslag van de seksetest en ter plekke geschorst. Ze kreeg een treinkaartje naar Buitenpost en werd geacht rechtsomkeert te maken. Na deze schok dook ze twee jaar lang onder in haar huis. Daarna is ze geopereerd 'aan haar klieren'.
Later werd zij gymnastieklerares. Ze bleef de rest van haar leven weigeren om over de affaire te praten. Het Nederlandse record op de 200 m van 24,1 s, dat

op het moment van haar schorsing in handen had, werd uit de boeken geschrapt.
Tegenwoordig wordt wel aangenomen dat de val van

het gevolg was van een actie van Jan Blankers, de echtgenoot en trainer van Fanny Blankers-Koen en chef-sport van De Telegraaf. Blankers-Koen en

zijn op de 200 m overigens nooit rechtstreeks tegen elkaar uitgekomen. Volgens andere bronnen, was de val van

het gevolg van een actie van Jo Moerman, voorzitter van de Technische Commissie van de KNAU.