quote:
Op zondag 6 februari 2011 00:46 schreef iwannabehigh het volgende:Er zijn zoveel mensen die gelovig zijn en die heel veel voor hun geloof overhebben. Hun hele leven, leven ze op de manier die in de Bijbel/Koran staat - dan denk ik altijd:
denk zelf eens na, i.p.v. volgens de regels te leven uit een boekje. En ze zijn allemaal heel erg overtuigd van hun gelijk - God bestaat.Ik ben benieuwd naar jullie mening: valt het te bewijzen dat de wereld
niet door God is geschapen? Of is het juist te bewijzen dat er wel een God bestaat en de wereld wel door God is geschapen? En wat vinden jullie van de personen die helemaal ''in to God'' zijn?
quote:
Matteüs 22:36 Meester, wat is het grootste gebod in de wet? 37 Hij antwoordde: Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. 38 Dat is het grootste en eerste gebod. 39 Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. 40 Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.
Ik vraag me altijd af -als iemand die langzaamaan zijn geloof aan het terugvinden is- wat deze bijbelpassage werkelijk bedoelt met 'verstand'. Het intigreert me wel. Het laat ons ook duidelijk zien dat er een onderscheid is tussen het
hart, het
verstand en de
ziel. Vanuit het hart voel je dat God bestaat, maar het verstand laat dat niet altijd toe. Hoe de ziel in dit kader geïnterpreteerd moet worden? Misschien in je totale
zijn, je
zielswezen.
God is niet slechts een overdenking en een lidmaatschap van een instituut, maar je houdt werkelijk van God als je Hem je hele leven belijdt.
Het is naar mijn mening niet toevallig dat Jezus het grootste gebod koppelt aan het feit dat je je naaste lief moet hebben als jezelf. Het grootste gebod is dus een tweerichtingsverkeer, verticaal naar God toe en horizontaal naar de mens toe en naar jezelf. Een kruis is niet slechts een executiemiddel geweest van de Romeinen, maar een horizontale en verticale as.
Persoonlijk denk ik dat het van jezelf houden een van de belangrijkste punten is in dit bestaan en dit wordt vaak verkeerd begrepen. Ik denk dat we van 'onszelf houden' opnieuw moeten overdenken, wat dit werkelijk betekent.
Deze bijbelpassage toont voor mij ook aan waar het werkelijk om gaat in het christendom. Het is niet het simpelweg opvolgen van regeltjes. Door de wet worden wij immers niet rechtvaardig, maar door het geloof in Christus. Jezus stond kritisch ten opzichte van de bestaande wetten, hij veranderde ze niet, maar bracht ze werkelijk tot
vervulling. De wet moet de mens dienen en niet de mens de wet.
quote:
Marcus 2:27: De sabbat is er voor de mens, en niet de mens voor de sabbat.
Door de wet worden wij ons bewust van de Zonde en daardoor sterven wij, maar we vinden nieuw Leven door ons geloof in Christus.
In mijn eigen woorden gezegd herinnert het Nieuwe Testament ons dat we een zondige aard hebben, dat we door het naleven van de Wet nooit rechtvaardig worden, omdat we ten slotte een mens blijven, dat altijd wel zondigt op de een of andere manier. Door het geloof in Christus worden we rechtvaardig -en dat klinkt als een verschrikkelijk monopolie waarbij je een historisch persoon moet accepteren om verlost te worden vanuit een rationele geest- maar voor mij betekent dat, dat wij de mogelijkheid hebben om zijn voorbeeld te volgen, te leren van hetgeen hij ons geleerd heeft, dat proberen toe te passen, dienstbaar te zijn naar anderen en daarmee op een andere manier oogsten dan het materiële, in het Koninkrijk Gods en het Hemels Koninkrijk.
Kortom, geloven in God betekent niet voor mij dat ik simpelweg regeltjes opvolg en voor mezelf de illussie heb dat ik er beter vanaf kom dan anderen en dat ik een beter plaatsje in de hemel krijg. God laat de zon opkomen voor rechtvaardigen en onrechtvaardigen, de eersten zullen de laatsten zijn en de laatsten de eersten. Niemand weet wie wel en niet ontvankelijk is voor God's barmhartigheid. God houdt voor mij ook in dat ik het geloof in horizontale richting probeer toe te passen, daardoor geïnspireerd raak, een beter mens wordt en immaterieel oogst met een gelukkige geest en het geluk van andere mensen. Voor mij blijft het wel moeilijk om een rationele geest te houden met betrekking tot geloof, misschien moet je gedeeltelijk ook het geloof belijden als 'geloof' en niet met een rationele geest, want dan is het geen geloof meer. Ik weet zelf ook niet hoe ik kan leven met wetenschap en het geloof, daar moet ik nog achter komen. Je zou zelfs kunnen zeggen dat de gangbare wetenschap de verklaringen over de God van de Bijbel aan de kant zet. Maar ik zie het eerder als een perspectief, dan als exacte wetenschap wat in de Bijbel staat. Het verhaal heeft ons iets te vertellen, ook in deze tijd.
Met mijn pleidooi wil ik ook aangeven dat geloof meer is dan het verklaren van de wereld, het is eerder
het begrijpen van de wereld en jouw leven.
[ Bericht 0% gewijzigd door poldergeist op 11-02-2011 18:32:23 ]
'Wie in Mij gelooft! Zoals de Schrift zegt: Uit zijn binnenste zullen stromen levend water vloeien.’