Dans
De horlepiep of horlepijp (een verbastering van het Engelse hornpipe) is een beweeglijke solodans die door matrozen werd gedanst in bijna alle havens langs de West-Europese kust, van Zweden, Duitsland, de Lage Landen en Groot-Brittannië tot in Portugal. Het is van origine een Schotse vissersdans die Hollandse zeevaarders in de 19de eeuw hebben meegebracht naar het vasteland.
In Nederland wordt de horlepiep nog wel gedanst door volksdansgroepen, onder meer in de plaatsen rond de vroegere Zuiderzee, meestal om toeristen te vermaken.
Muziekinstrument
Ook het muziekinstrument waarop de melodie van de horlepiep vanouds werd gespeeld, een houtblaasinstrument, werd hornpipe of horlepiep genoemd. Het is een houten blaasinstrument met een riet als mondstuk, dat zich bevindt in een kap die vaak uit een hoorn is vervaardigd. Ook het uiteinde is van hoorn.
Volksliedje
De horlepiep werd vereeuwigd in het liedje "De zeeman danst de horlepiep!" van Jef de Raet, waarin de draak gestoken werd met de adel en de notabelen: Er was een staatsman van gewicht vol met ridderorden en stijf van de jicht...Een hoge heer die titels had. Met een ladyfriend die ze niet bezat enz. De lenige matroos, die bij toeval op het bal terechtgekomen was, bracht de sjieke maar stijve gasten tot ontzetting. Het bal ontaardde uiteraard in een enorme consternatie, uitmondend in de zelfmoord van de gastheer... en de Marche Funèbre sloot het bal.
Aanschouw en aanbid hier de horlepiep!
Nee.quote:
Op okquote:
Op 
Haten=Verlatenquote:
Op haha, mafkees.quote:
Op nou, hier ook nietquote: