Je moet eerst leren voor jezelf te zorgen,
en als je hier niet 100% voor kunt gaan zou ik het niet doen.
1 de plicht rekenschap te geven => aansprakelijkheid, responsabiliteit
2 de taak, de plicht voor iets of iem. te zorgen
3 taak die zware plichten of zorgen met zich meebrengt
4 risico
ver·ant·woor·de·lijk·heids·ge·voel (het ~)
1 bereidheid en vermogen om verantwoordelijkheid te dragen
plicht (de ~)
1 wat van iem. geëist wordt
men·ta·li·teit (de ~ (v.))
1 geestelijke instelling => geestesgesteldheid, houding
Ik zou eerst bovenstaande maar eens een kwartiertje bestuderen
En als nog een baan moet zoeken en je bent er niet zeker van dat je er blijft werken omdat je vrij snel weg bent, zou ik eerst maar een baan zoeken waar je het naar je zin hebt. Kun je sparen voor je huisje. En misschien is het niet onverstandig om eerst met je vriend op vakantie te gaan voor je gaat samenwonen, weet je een klein beetje wat je aan elkaar hebt.
Ik zeg niet dat het niet zou werken, want er zijn genoeg mensen die het doen en die onwijs gelukkig worden, maar ik zou het niet doen.
Waarom heb je zo'n haast? Samenwonen kan toch altijd nog???
Zoals al eerder gezegd: het is heel goed om eerst helemaal op jezelf (of met vrienden) te wonen. Daar leer je veel van!
angst om alleen te wonen is dan later minder erg, mocht het toch niet goed uitpakken met je vriend.. (dat je het daardoor niet uit durft te maken)
Het is een advies hoor! Maar het is mij altijd goed bevallen om te weten dat je altijd op eigen benen kunt staan!
quote:Klinkt cru, maar is denk ik wel waar je op moet letten.
Op zondag 09 juni 2002 00:19 schreef Swetsenegger het volgende:
ver·ant·woor·de·lijk·heid (de ~ (v.))1 de plicht rekenschap te geven => aansprakelijkheid, responsabiliteit
2 de taak, de plicht voor iets of iem. te zorgen
3 taak die zware plichten of zorgen met zich meebrengt
4 risicover·ant·woor·de·lijk·heids·ge·voel (het ~)
1 bereidheid en vermogen om verantwoordelijkheid te dragen
plicht (de ~)
1 wat van iem. geëist wordt
men·ta·li·teit (de ~ (v.))
1 geestelijke instelling => geestesgesteldheid, houding
Ik zou eerst bovenstaande maar eens een kwartiertje bestuderen
En Shmoop heeft ook een enorm sterk punt hier...
Ik zou het niet zomaar doen, wel half om half samenwonen (aantal dagen per week ofzo) maar dan wel als je zelfstandig ken wonen. Ik woon nu nog thuis, maar zou rustig ergens anders kunnen wonen. Ik weet dat ik zelfstandig kan wonen, doe het al vanaf mijn 16e in de vakanties. Maar van mijn vriendin moet ik het nog zien, en voor ik iets zeker weet (weten of zij zichzelf ook kan redden en ook nog een relatie kan onderhouden) zou ik niet snel gaan samenwonen.
Dit subtiel vertellen aan je vent is wel een must, want anders wordt het een drama...
Ga zelf eerst ontwikkelen, anders levert het alleen maar ongeluk op.
4 maanden is waarschijnlijk echt te kort jah. Spreek elkaar over een halfjaartje er weer eens op aan, kijken of het dan beter/slechter ligt.
quote:Helemaal mee eens
Op zondag 09 juni 2002 00:16 schreef shmoopy het volgende:
Ik vind het persoonlijk onverstandig samen te gaan wonen voordat je eerst een tijdje alleen hebt gewoond.
Je moet eerst leren voor jezelf te zorgen,
en als je hier niet 100% voor kunt gaan zou ik het niet doen.
Verder is 4 maanden nogal kort, je bent 18 en dan gelijk zoveel verantwoordelijkheid terwijl je nog eigenlijk alles voor jezelf wilt uitzoeken.
Terugvallen op je keuze is niet fout, ik vind het juist getuigen van verstand. Je laat zien dat je er serieus en goed over nadenkt.
- Je kent hem nog niet lang
- Je bent nog erg jong
- Je bent nog niet gewend om voor jezelf te zorgen, hebt nog niet op jezelf gewoond
- Je moet nu heel plotseling een beslissing nemen en krijgt dus weinig bedenktijd
- Je twijfelt zelf
Vooral dat laatste maakt dat ik in jouw schoenen zeker geen overhaaste beslissingen zou nemen om te gaan samenwonen.
Feit is wel, dat nu een groot deel van de energie gaat zitten in het (ieder voor zich) plannen en regelen van tijd voor/bij elkaar, en op welke locatie. Eerlijk gezegd, vrij vermoeiend, en bij haar thuis zijn de eisen van de ouders altijd dominant, zit je elkaar ook sneller op de lip.
De gedachte achter samenwonen is juist: je hebt een vaste uitvalsbasis, waar je naar terug kunt keren. Je hebt ieder je eigen dagvulling, maar het is dan ook wel fijn om te weten dat thuis degene om wie je geeft er is.
En ik denk dat je zo ook zelfs meer tijd over hebt voor vrienden/eigen activiteiten, als de "drang" er niet zo is om telkens ook je vriend(in) op te zoeken, of voortdurend iets af te blijven spreken..
Maar okee, ik begrijp je gedachtes heel goed, en er is inderdaad geen haast, misschien moet je eerst meer aan het idee wennen, ook als je zeker van hem bent..
Wij zijn nog steeeds bijelkaar en hij is de man van mijn dromen, maar als ik het over mocht doen zou ik eerst zelfstandig gaan wonen en leren te overleven. Mijn vriend denkt er precies hetzelfde over!
Bovendien is het verschil in hoe vaak je elkaar ziet vaak enorm belastend. Dat klinkt raar, zeker als je heel erg verliefd bent, dan wil je juist niet anders. Maar na een poosje gaat het gewoon doorhangen op je relatie. Je moet écht een ontzettend goede gefundamenteerde relatie hebben en weten waar je aan toe bent met z'n tweeën voor je aan zoiets begint. Bijna altijd gaat het mis. En zelfs 3 jaar was dus niet voldoende daarvoor
Dus sorry meis, laat je vriend lekker op zichzelf gaan wonen en probeer het af en toe een weekendje bij hem... dat is al spannend zat voor dit moment. Je zit nu nog nergens aan vast
prrrrrrr
zoek eerst zelf een kamer...en "leer" hoe dat is...
en jullie hebben idd nog wel erg kort...dus ik zou zeggen, wacht er nog een tijdje mee!!
Maar als ik jouw verhaal zo lees was ik veel zelfstandiger en had ik veel meer verantwoordelijkheidsgevoel. Of snel samenwonen goed gaat hoeft niet per direct af te hangen van hoelang je elkaar kent of hoe oud je bent. Maar je moet er wel klaar voor zijn. En ik denk dat jij dat nog niet bent.
Ga eerst lekker op jezelf wonen, lees voor jezelf zorgen en je eigen boontjes te doppen. Je hebt dan ook genoeg vrijheid om heel vaak bij je vriend langs te gaan