Betekent 'rustig aan' altijd: 'i'm just not that into you'?

Graag reacties van mannen, want ik word al genoeg gek gepraat door vrouwen die de mannenpsyche denken te kennen :-)

Mannen,
Op een avond ontmoet ik spontaan in de kroeg een ontzettend leuke man. Voor we het weten zijn we uren aan de praat, twinkeling in de ogen. Hij vraagt mijn nummer om buiten de kroeg nog eens af te spreken en belt me de volgende dag. Diezelfde week gaan we ergens een hapje eten en weer zijn er over en weer twinkelingen. Er word gezoend, naar huis gebracht, klein beetje gevoosd maar niet meer dan dat en dan de woorden: Onze eerste ontmoeting was zo speciaal, maar we moeten oppassen dat we het niet beschouwen als een soort teken van boven. Het lijkt me goed om rustig aan te doen. Ik wil niet dat je denkt dat het al in kannen en kruiken is.
Ok, helder, iemand wil op de rem. Ik laat het een paar dagen rusten en neem dan weer voorzichtig een keer contact op per sms. Dat leidt tot een afspraakje. Wil het expres luchtig houden en stel een kop koffie voor. Dat blijkt supergezellig en leidt van zijn kant tot een verlenging door er nog een filmpje achteraan te pakken. Hand op been, fijne date, na de film een korte wandeling, een fijne zoen, maar dan op de valreep toch nog: let op, ben pas vier maanden uit een relatie, heb me afgelopen tijd heel rot gevoeld, dankzij jou heb ik voor het eerst weer twinkeling in m'n leven gevoeld, maar ik wil rustig aan doen. Anders is de kans groot dat we bij elkaar in bed belanden, geweldige seks hebben en dat ik na een week moet zeggen dat ik toch geen relatie wil. Nog even gevraagd of hij dan een afscheid voorstelde, maar dat was volgens hem niet zo. Alleen kon hij mij niet zeggen of ik de nieuwe vrouw in zijn leven was.

Dus nu geef ik ruimte (ofwel: laat hem even in zijn sop gaarkoken), terwijl ik zelf heftig verliefd ben. Geen sms-jes, geen telefoontjes, even geen afspraakjes (voel me zot en voel me rot, liefde is een vreemde ziekte). Maar tegelijkertijd wil ik niet 100% loslaten door nog heel af en toe iets te laten weten, om toch enigszins interesse te laten blijken. Misschien wel in de ijdele hoop dat er toch wat ruimte in zijn leven voor mij ontstaat.

Is dit zinvol? Klinkt het alsof het potentieel nog een kans heeft (hij klinkt eerlijk en ik waardeer het dat hij mij niet gebruikt voor rebound-seks), of denken jullie dat hij 'just not that into me' is, maar dit niet zo letterlijk wil uitspreken?

Zoals je hoort, ik ben al vaker door mannen op een nogal omslachtige manier 'gedumpt' en wil mezelf beschermen. Dank alvast voor jullie reacties!

Heeft iemand een soortgelijke ervaring (als man?) Na een vorige relatie waarin je gekwetst oid bent een nieuw meisje tegengekomen dat je leuk vond, maar 'het rustig aan wilde doen'?

Ik ben dan natuurlijk erg nieuwsgierig naar de afloop... ;-)

In ieder geval leveren deze reacties al meer op dan met je vriendinnen hierover praten. Ieder meisje blijkt ineens afgestudeerd psycholoog en relatie-expert, maar hoor het toch liever van mannen zelf, haha....

Merk ook dat ik zelf nu blokkeer in het contact omdat het door zijn opmerking ineens veel minder spontaan voelt. Alsof ik nu over iedere impuls moet nadenken. (zuchtje)