[RECENSIES] Wat vind jij van de boeken die je hebt gelezen?

Roman Sentsjin - De Jeltysjevs (vertaald door Arie van der Ent)

Heb weer een mooie Rus uit. Het boek is zoals wel meer goede, moderne Russische literatuur verschenen bij Douane.

Het plot is simpel: Nikolaj Michailovitsj is een politieman die zijn tijd vult met het begeleiden en bestelen van bezopen daklozen in een lokale ontgiftingskliniek. Hij maakt een fout op zijn werk, verliest zijn baan, en komt met zijn vrouw en zoon op het Siberische platteland terecht. Ze trekken in bij een bejaarde tante die in een in een vervallen hutje woont. Het gezin vervalt al spoedig in een neerwaartse spiraal van armoede, oplichting, zelfgestookte drank en doodslag. Hoe verder ze afglijden, hoe slechter de ontvangst van de televisie, de enige verbinding met de buitenwereld. Of en hoe de Jeltysjevs het hoofd boven water weten te houden? Dat moet je zelf maar lezen.

Sentsjins stijl is vlot en kabbelend, en het boek is wat mij betreft een aanrader. De Jeltysjevs heeft qua pessimistische toon veel weg van het werk van Gavrilov (zie hierboven). Sentsjins verhalen zijn volgens de vertaler 'van een zwartgallige gezelligheid of gezellige zwartgalligheid: onthutsend knus. Zijn laatste roman is een even hilarische als ontluisterende duiding van de Jeltsinjaren'. Maar ook hier geldt: je moet er van houden. Een acht.

Wie geïnteresseerd is geraakt kan alvast het kortverhaal 'Mijn eerste meisje' lezen op de site van Terras.

Dit is een boek wat niet iedereen zal aanspreken maar ik heb er adembenemend van "genoten".
Ik heb het een paar jaar geleden besteld, gunde mijzelf toen geen tijd om het te lezen en het heeft een hele tijd, met de boekenlegger bij pagina 20, op de plank gelegen.
Een paar weken terug toch maar weer eens opgepakt en het met ingehouden adem in een stuk uitgelezen,

Matterhorn is een boek over de zin en waanzin van de Vietnam oorlog. Het volwassen worden van "kinderen" op een berg die de legerleiding al had opgegeven, terwijl ze de dood in de ogen staren. Het is een boek over de rassenstrijd/rassenhaat, die zelfs op de slagvelden van Vietnam onverminderd door gaat. Het is een boek over het haast kinderlijke verlangen om geaccepteerd te worden door de maatschappij waarin je straks misschien terug keert.

Matterhorn neemt je mee op patrouille door het oerwoud rond "Matterhorn" en geeft je het gevoel een te zijn met Bravo Company, je voelt de etter uit de open wonden van de jungle rot, je voelt de bloedzuigers, maar bovenal je voelt de angst, het onvermogen, de woede en het verdriet van Luitenant Melles en zijn "kids"
Een van de meest aangrijpende boeken die ik de laatste tijd gelezen heb

cijfer 9/10