quote:
Op woensdag 19 januari 2011 10:21 schreef Montmons het volgende:Tja Kloonii, ik weet het niet hoor.
Net even wat verdere post hier gelezen en ik krijg toch het beeld dat je heel sterk op jezelf gefocust bent, zonder je daadwerkelijk in haar te willen inleven.
Het feit dat je aangeeft toch naar haar toe te willen omdat je in haar stem 'iets dacht te horen' geeft mij ook het beeld dat jullie communicatie niet goed is, wanneer je er 1 keer vanuit gaat dat er een dubbele boodschap in een uitspraak zit ga je daar vaker van uit. En als je daar vaker vanuit gaat ontstaat er zoveel ruimte voor vrije interpretatie dat er een grote kans bestaat dat jullie volledig langs elkaar heen praten.
Probeer eens terug te denken aan hoe het zover heeft kunnen komen en maak voor jezelf een lijstje met alle dingen waarvan jij het gevoel hebt dat jij die fout hebt gedaan en ga daaraan werken. Schrijf je angsten op en je wensen m.b.t. een relatie. Wacht met bij haar langsgaan, dat kun je volgende maand ook nog doen, dan toon je meteen respect voor haar uitspraken. Stuur haar anders na een maand je lijstjes op en daarbij hoe je dingen anders wilt gaan doen. Als ze daar dan alsnog niet of negatief op reageert kun je ervan uitgaan dat de relatie voor de komende maanden sowieso niet meer te redden is en het daar beter even bij laten.
Als je de hoop hebt dat ze je vergeeft en dat jullie 'gewoon' weer door kunnen heb je het denk ik sowieso mis. Als een ruzie zover uit de hand loopt dat er klappen vallen zit er heel veel meer fout en zullen jullie sowieso samen in therapie moeten wat mij betreft. Leren praten is essentieel om ooit een langdurige en gezonde relatie te krijgen want 99% van alle problemen zijn communicatie problemen. Maar echt leren praten is heel veel moeilijker dan het klinkt en vereist jarenlange toewijding. Toch, als je echt verliefd bent moet je daar samen uit kunnen komen.
En onthoud: Alleen door fouten te maken kunnen we iets leren, maar dan moeten we ze wel volledig aan onszelf durven toegeven en de moed hebben om soms een jarenlange strijd met onszelf aan te gaan. Daarvoor bestaat geen simpele 'shortcut' of iets.
Veel succes nogmaals!
Hoi, ik vind je reactie heel deskundig, studeer je psychologie ofzo? Je hebt wel gelijk dat ik veel interpreatie zoek in haar woorden, maar ze heeft vandaag laten blijken dat wat ik zei toch best wel waar is...Ik vertel zo het verhaal..
quote:
Op woensdag 19 januari 2011 12:00 schreef GotC het volgende:Even hoor.
Ze gaf je een klap en jij gaf haar een elleboog?
Wat ben jij voor vent?
Waar hadden jullie ruzie over, dat je elkaar lichamelijk pijn gaat doen?

Hoe bedoel je, ongezonde relatie..
Eerlijk, er is niks zo onaantrekkelijk als een wanhopige man.
En 'nog 1 keer langsgaan' terwijl zij nadrukkelijk vraagt of je niet langs wil komen.. dat laat al zien dat je haar iig niet respecteert.
Maargoed, wat iedereen hier ook zegt (vooral dat je
niet langs moet gaan morgen), je luistert er toch niet naar TS.
Dus, veel sterkte na morgen.
Bedankt voor je reactie! en bedankt voor je sterkte.
Ik sloeg haar enkel alleen om haar af te kalmen, ze slaat me zovaak terwijl ik niks terug doe. En ik ben vandaag langsgegaan:
Ik had de eerste paar uren vrij, en ben om kwart over 11 vertrokken. Ben eerst naar de Albert Heijn gegaan en heb haar bloemen gekocht. Ik had bloemen en een oude foto van ons bij. Ik ging lopend, want ze was pas 12:10 uit dus ik dacht dat ik dan wel optijd zou aankomen. Helaas was ik er al kwart voor 12 en liep ik de heletijd door haar wijk.. Daarna kwam ik bij een oude plek, toen ik haar pas kende gingen we daar altijd zitten, later pas bij haar binnen. Daar lag een paal en heb daar onze eerste letter v/d naam opgeschreven + onze datum. Ik was heel verdrietig toen, ik heb er ook even een foto van gemaakt. Daarna was het 12:15 en was ze nog niet thuis, normaal is ze dan al thuis. Dus was even naar het ziekenhuis toegegaan en heb haar gebeld om te vragen of ze thuis is. Ze nam niet op, maar weigerde ook niet dus ik wist dat ze naar huis aan het gaan was.
Ben toen meteen weer gegaan en heb geklopt, haar moeder deed open. Liep naar binnen en gaf haar de bloemen, ze gaf die aan haar moeder en die deed het in een pot.. Toen liepen we in haar kamer en zaten.. Gelijk moest ik heel erg huilen en zei ik dat het me heel erg spijt voor wat ik gedaan heb en er alles aan wil doen om het goed te laten komen. Ze zei nee, het is gewoon over, je hebt het verpest...Ik moest nog harder huilen en toen ik keek naar haar zag ik dat ze ook tranen had, we knuffelden en ik zei dat het me echt speet en er alles aan wou doen, ze mocht alles doen wat ze wou. Ze twijfelde en ze zei dat zei je de vorige keer ook, en toen zei ik maar ikw ist niet dat het zo erg was, als ik dat had geweten dan had ik het echt wel meteen goedgemaakt..Toen keek ik naar haar en had ze weer tranen, en toen moest ik nog harder huilen. Ik pakte onze oude foto en zei dat ik terug wil naar die tijd, ze keek en moest weer huilen.. Ik knuffelde haar en gaf haar een kus op haar wang, en zij hield me toen heel erg hard vast, wat ik fijn vond. Ik zei dat ik het wou goedmaken, en toen zei ze dat het te laat was, dat ze er geen vertrouwen meer in had..Waarna ik zei dat ik echt alles voor haar wou doen, en dat ik nog jong ben en fouten maak maar dat ik zal zorgen dat ik die fouten niet meer maak, ze leek het te geloven en zei daarop.. Ik weet het niet meer.. ze was stil, en zei dat ik naar huis moest gaan..ik zei nee aub, het spijt me echt..Ze zei dat het beter was als ik ging, ,maar ik weigerde. Ze zei dat het me eigen schuld was en ik zei dat ik dat wist, maar dat ik het nu beter wil doen. Ze zei we hebben de laatste tijd te veel ruzie gemaakt, waarop ik zei dat zelfs als ze geen gevoelens meer voor me had, ik het terug haalde..Zolang ze me maar een kans gaf, en toen zei ze je wilt toch alles voor me doen? Zei ik ja, zei ze oke ga dan nu weg.. Waarop ik zei dat het pas geldt wanneer ze me terug heeft, en toen zei ze oke..En toen vroeg ik of ze met jongens heeft gepraat en ze zei ja, ik vroeg wat hebben ze gezegd en met wie, toen zei ze 1 naam en ze zei dat ze heel droog had gepraat, ik zei oke..Weet je wat, ik laat je wel met rust.. Waarop ze zei: Zie je, ik praat met een jongen en meteen wil je me met rust laten, waarop ik zei: Je wilt toch dat ik je met rust laat? En toen zei ze niks..Ik zei het spijt me echt voor alles wat er is gebeurd, ik kan echt niet zonder je..
Ze zei dat ze me maandag liet weten of ze nog een kans erin zag.. Ik zei oke.. Denk aub goed na..Ik wil echt alles voor je doen, maar ga aub niet met jongens iets doen.. Ze zei wat is iets doen? Ik zei gewoon zoenen of iets.. Ze zei toen dat ze dat niet wou en dat ze het niet nodig had... Waarna ik heel blij was.. en toen knuffelden we nog 3x.. Ik liep bij de deur en vroeg of ze het me al zondag kon vertellen, ze zei misschien en ik kuste haar op haar wang, en ging toen na huis. Jeetje wat voelde ik me een stuk fijner... Ik voel me nu veel fijner, ik ga nu zometeen eventjes op de pc ofzo..Daarna fitnessen en proberen te slapen, kan niet wachten op zondag.
Ik hoop echt dat ze zaterdag niks verkeerds gaat doen, want het is de goede kant op aan het lopen, enige wat me bang maakt is dat ze gaat drinken....
MVG en bedankt voor alle reactie's!