Van onze Telesportredactie
AMSTERDAM - In Amsterdam is na een ziekbed Peter Post overleden. De wielerlegende werd 77 jaar.
Peter Post Post maakte aanvankelijk furore als baan- en wegwielrenner. Zo zegevierde hij in niet minder dan 65 Zesdaagsen. Bovendien werd hij in 1964 winnaar van Parijs-Roubaix. Nimmer werd de kasseienklassieker sneller gereden dan dat jaar. Na zijn actieve carrière werd hij uitermate succesvol ploegleider bij TI Raleigh en later Panasonic. Post geldt als grondlegger van het zogeheten totaalwielrennen.
Later meer.
Bron: http://www.telegraaf.nl/telesport/wielersport/8737983/__PETER_POST__77__OVERLEDEN__.html?cid=short
Legendarische wielrenner en vooral legendarische ploegleider.
Requiescat in pace
R.I.P.
Mooie tijd was dat, toen Nederlands wielrennen nog wat voorstelde
Peter rust zacht.
[ Bericht 0% gewijzigd door lurf_doctor op 14-01-2011 15:50:25 ]
Dat dusquote:Op vrijdag 14 januari 2011 15:43 schreef Szura het volgende:
Heeft het Nederlandse wielrennen ontzettend veel gegeven, RIP.
Mart Smeets zal wel met een mooie terugblik komen neem ik aan.
http://www.nu.nl/sport/2423102/peter-post-77-overleden.html
Het geheim van Raleigh
René van de Gijp kwam hem in het lezingencircuit tegen en zei dat ie het jammer vond Peter Post nooit eerder ontmoet te hebben. 'Ik zou een nog betere voetballer zijn geweest.'
Kijk naar het hoogtepunt van zijn ploegleiderschap :
RIP
En Frits Barend die natuurlijk ook weer een goede vriend van hem was op Radio2 even geleden.quote:
quote:
quote:
Een legende is niet meer. Een grandioze coureur en een briljante ploegleider.
René van de Gijp kwam hem in het lezingencircuit tegen en zei dat ie het jammer vond Peter Post nooit eerder ontmoet te hebben. 'Ik zou een nog betere voetballer zijn geweest.'
Kijk naar het hoogtepunt van zijn ploegleiderschap :
Als 6-daagse renner was hij helemaal een fenomeen.quote:
Net ma aan de telefoon. Ze zei natuurlijk ken ik die. Ze begon over de zesdaagsen. Daarin was ie idd één van de besten ooit. Weet niet zeker maar denk dat ie na Patrick Sercu de beste is. De zesdaagsen stelden toen nog iets voor. Of niet Golfert ?
De wielerpaleizen en wielerbanen zaten in de jaren 60 altijd stampvol, ja.
Ook hebben we in het zelfde dorp gewoond (Geldrop). Heb hem daar 1 keer gezien.
RIP dus
Dat waren mooie tijdenquote:
De Raleigh-ploeg in de jaren tachtig
R.I.P.
Rene Pijnen was als zesdaagserenner nog wel iets beter dan Post. Maar Post was natuurlijk wel een completere renner.quote:
Net ma aan de telefoon. Ze zei natuurlijk ken ik die. Ze begon over de zesdaagsen. Daarin was ie idd één van de besten ooit. Weet niet zeker maar denk dat ie na Patrick Sercu de beste is. De zesdaagsen stelden toen nog iets voor. Of niet Golfert ?
Toch heeft Pijnen nooit de bijnaam Keizer van de Zesdaagse gekregen.quote:
Rene Pijnen was als zesdaagserenner nog wel iets beter dan Post. Maar Post was natuurlijk wel een completere renner.
Als ik aan 6-daagsen uit mijn jeugd terugdenk blijven er maar 2 namen bovenkomen: Post en Sercu
Post dat was nou echt een ploegleider.
Raleigh dat 12 etappes op rij in de Tour wint is er ook zo eentje die daar prima tussenpast. Daar stond Post toch aan de basis van.
quote:
Er zijn een aantal momenten in de sport waarvan je je niet kunt voorstellen dat ze echt gebeurd zijn als je het zelf niet meegemaakt hebt. Wilt Chamberlain die 100 punten in een basketbalwedstrijd scoort, Eric Heiden die 5 keer goud op de OS wint, etc.
Raleigh dat 12 etappes op rij in de Tour wint is er ook zo eentje die daar prima tussenpast. Daar stond Post toch aan de basis van.
quote:
Er zijn een aantal momenten in de sport waarvan je je niet kunt voorstellen dat ze echt gebeurd zijn als je het zelf niet meegemaakt hebt. Wilt Chamberlain die 100 punten in een basketbalwedstrijd scoort, Eric Heiden die 5 keer goud op de OS wint, etc.
Raleigh dat 12 etappes op rij in de Tour wint is er ook zo eentje die daar prima tussenpast. Daar stond Post toch aan de basis van.
Je kunt de geschiedenis natuurlijk ook verdraaien in je euforie, maar TI Raleigh heeft nooit 12 etappes op rij gewonnen. Ze wonnen in 1980 (ook niet achter elkaar) 11 etappes en het eindklassement.quote:
Raleigh dat 12 etappes op rij in de Tour wint is er ook zo eentje die daar prima tussenpast. Daar stond Post toch aan de basis van.
Hmmm, idd. Ze wonnen toen overigens wel 7 etappes op rij zie ik nu. Nog steeds erg bijzonder, maar snap niet waarom ik 12 dacht.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 20:46 schreef golfer het volgende:
[..]
Je kunt de geschiedenis natuurlijk ook verdraaien in je euforie, maar TI Raleigh heeft nooit 12 etappes op rij gewonnen. Ze wonnen in 1980 (ook niet achter elkaar) 11 etappes en het eindklassement.
Sad to hear about the passing of Peter Post. He was an original. May he rest in peace.
11 minutes ago via ÜberTwitter
Niet om de psych uit de hangen maar ik denk dat je de algemene winst van Joop Zoetenmelk uitlegt als etappewinst Maar das toch niet zo'n ramp.quote:
[..]
Hmmm, idd. Ze wonnen toen overigens wel 7 etappes op rij zie ik nu. Nog steeds erg bijzonder, maar snap niet waarom ik 12 dacht.
BTW mensen op fok kennen Peter Post niet zo goed. ik bedoel meestal is de dood van zo'n betekenisvolle man in bv wielrennen aanleiding voor meerdere bladzijde in een topic,
Ik snap het ook niet zo goed. Geniale man. De wielereuforie in Nederland vanaf halverwege de jaren zeventig was voor mij de aanleiding voor een levenslange bovengemiddelde interesse in het wielrennen. Peter Post is voor mij synoniem aan heerlijke herinneringen aan vroeger.quote:
[..]
Niet om de psych uit de hangen maar ik denk dat je de algemene winst van Joop Zoetenmelk uitlegt als etappewinst Maar das toch niet zo'n ramp.
BTW mensen op fok kennen Peter Post niet zo goed. ik bedoel meestal is de dood van zo'n betekenisvolle man in bv wielrennen aanleiding voor meerdere bladzijde in een topic,
Zeer zeker ja.quote:
Heeft het Nederlandse wielrennen ontzettend veel gegeven, RIP.
Onbegrijpelijk dat zo'n grootheid uit het wielrennen zo weinig aandacht hier krijgt. Pagina's vol vandaag over hem in de kranten en op Fok! maar een paar posts.quote:
37 posts in een topic voor iemand als Post is erg karig ja.
Denk dat het te maken heeft met de generatiekloof .... Peter was actief tot begin jaren 70 als renner.. En als ploegleider sta je toch iets meer op de achtergrond, ondanks dat ie veel berijkt heeft, maar ook dat is al weer meer dan 30 jaar geleden de grootste Raleigh successen..quote:Op zaterdag 15 januari 2011 22:47 schreef golfer het volgende:
[..]
Onbegrijpelijk dat zo'n grootheid uit het wielrennen zo weinig aandacht hier krijgt. Pagina's vol vandaag over hem in de kranten en op Fok! maar een paar posts.
Ik had vroeger een Raleigh jongens fiets
quote:
Onbegrijpelijk dat zo'n grootheid uit het wielrennen zo weinig aandacht hier krijgt. Pagina's vol vandaag over hem in de kranten en op Fok! maar een paar posts.
Ik snap het ook niet dat er geen aandacht op Fok aan Peter Post wordt geschreven. Erg jammer.quote:
[..]
Ik had vroeger een Raleigh jongens fiets
over Post komt http://nos.nl/video/211821-posttrein-de-jaren-van-raleigh.html
Voor elke wielerliefhebber een must see. Mooi die ploegentijdritten en bovendien zie je wielrenners van die tijd zoals Gerry Knetenmann, Bert Pronk en Bert oosterbosch alle Rip.
Bedacht mij als er een hemel is zitten ze met zn alle aan tafel met als tafelheer Jean Nellisen.
Aan de Grappa. proost
Bedankt voor de tip.quote:
Ik heb alvast vooruitgekeken op het programma van de NOS morgenmiddag deze documentaire
over Post komt http://nos.nl/video/211821-posttrein-de-jaren-van-raleigh.html
Voor elke wielerliefhebber een must see. Mooi die ploegentijdritten en bovendien zie je wielrenners van die tijd zoals Gerry Knetenmann, Bert Pronk en Bert oosterbosch alle Rip.
Bedacht mij als er een hemel is zitten ze met zn alle aan tafel met als tafelheer Jean Nellisen.
Aan de Grappa. proost
Mensen die geen wielerfans zijn en niet ouder dan 30/40 die kennen hem niet of nauwelijks. Heeft niet te maken met een gebrek aan respect, maar met de generatiekloof en dat veel users hier zich niet echt interesseren in wielrennen. Laat staan renners van vroeger.quote:
[..]
Onbegrijpelijk dat zo'n grootheid uit het wielrennen zo weinig aandacht hier krijgt. Pagina's vol vandaag over hem in de kranten en op Fok! maar een paar posts.
quote:
Na het overlijden van Faas Wilkes vroeg Rubbereend zich in Hools af wie dat nou weer was.quote:
[..]
Mensen die geen wielerfans zijn en niet ouder dan 30/40 die kennen hem niet of nauwelijks. Heeft niet te maken met een gebrek aan respect, maar met de generatiekloof en dat veel users hier zich niet echt interesseren in wielrennen. Laat staan renners van vroeger.
Roem is vergankelijk.
Appelsientje. Niet Rubberquote:
[..]
Na het overlijden van Faas Wilkes vroeg Rubbereend zich in Hools af wie dat nou weer was.
Roem is vergankelijk.
Oh ja.quote:
Ik zit hardop te lachen. Sorry Rubbereend.... sociaal systeem dat er voor zorgde dat iedereen met geld naar huis ging om moeder de vrouw tevreden te stellen. In 1968 werden er tijdens de Ronde van Made opnamen gemaakt voor een later uit te zenden TV-Special over Peter Post. Het zou leuk zijn, vonden de TV-makers van de KRO, als Peter dan ook die ronde zou winnen. De Lange beloofde er alles aan te doen, maar zekerheid kon hij natuurlijk niet verschaffen omdat er nog zo’n vijftig renners aan de start stonden die allemaal ook wel wilden winnen. Dat zei hij vlak voor de start in de microfoon en wij die om hem heen stonden konden dat allemaal horen. Er was dus wat te verdienen. Daarom reed ik vanaf ronde één op zijn wiel en belandde zo automatisch in een kopgroep die er in slaagde een ronde uit te lopen. Normaal gesproken was Peter van ons vieren de grootste kanshebber als het op een sprint aan kwam en in het gedubbelde peloton had hij zeker voldoende steun om verdere acties van ons te verijdelen. Maar wij hadden hem goed geholpen om een ronde uit te lopen en volgens de wetten van het peloton diende er dan afgerekend te worden. Het ging zoals verwacht. Peet won, Gerard Vianen werd tweede en ik kwam als vierde over de streep. Iedereen blij natuurlijk en zeker de mannen van de TV die prachtige shots hadden gemaakt toen de keizer triomfantelijk over de streep kwam. Toen de ergste drukte rond zijn persoon in het café voorbij was, wenkte ik hem om in het toilet onze beloning in ontvangst te nemen. Het zat keurig in een gesloten envelop en daarmee gewapend spoedde ik mij naar de auto waar mijn maten al vol verwachting zaten te wachten. Er was geen bedrag afgesproken, maar van een man als de grote Peter Post kon je wel wat verwachten, natuurlijk. Nieuwsgierig scheurde ik de envelop open en toen ik de inhoud in mijn hand had was er eerst ongeloof, vervolgens werd er gevloekt en tenslotte schaterend gelachen. Eén tientje slechts kon ik aan onze buit toevoegen. Een ervaring rijker reden we huiswaarts. Terugdenkend aan alles wat ik in de loop der tijd over Peter Post aan de weet ben gekomen, was dit zijn manier om te zeggen: ‘jongens, bedankt maar ik heb zeker zo hard gefietst als jullie en ik was gewoon de snelste. Ik heb niks cadeau gekregen en mede dankzij mij hebben jullie ook geld verdiend.’ Hij gaf geen cadeautjes, maar als er onrechtvaardigheid in het spel was dan sprong hij in de bres voor jongens die niet zo goed voor zich zelf konden opkomen. Zoals Piet Steenvoorden die eens door de jury over het hoofd werd gezien toen hij in een criterium een ereplaats behaalde. Protesten hielpen niet en Piet stond met lege handen. Het was Peter die uit eigen zak Piet het bedrag uitbetaalde dat hem toekwam. Huub Zilverberg was ook zo’n slachtoffer. Huubke reed zich altijd te pletter voor iedereen die een beroep op hem deed, maar als het op uitbetalen aankwam waren ze meestal vertrokken. Tot Peter Post zich met zijn gezag ging bezighouden met het incasseren van alles wat de brave Huub was onthouden. Dat was ook een kant van Peter die zijn vele kritikasters wel eens vergeten of geen weet van hebben.
quote:
“Ik ben tussen 1967 en 1971 beroepsrenner geweest en dat was de periode dat Nederland internationaal over twee wielervedetten beschikte. Jan Janssen, de winnaar van de Tour de France 1968, was de ene en Peter Post, de keizer van de zesdaagsen, de andere. Ik heb ze allebei van dichtbij meegemaakt en hoewel collega’s waren het voor mij en andere renners zoals ik, ook iconen die in de hiërarchie van het peloton ver boven ons stonden. Hoewel zij als grootverdieners te boek stonden was het ook niet zo dat ze hun neus ophaalden voor het kleine werk, wat voor ons onze belangrijkste bron van inkomsten was. Daarmee bedoel ik de criteriums ook wel bekend als de rondjes rond de kerk. In die koersjes werd altijd heel wat afgerommeld om ongeacht de uitslag na afloop zoveel mogelijk geld mee naar huis te kunnen nemen. Zo hadden Janssen en Post altijd hun maatjes, maar met mijn ploeggenoten Arie den Hartog, Cor Schuuring en Gerard Vianen hadden we ook een stevige vinger in de pap en hadden we na afloop altijd wel een stapeltje bankbiljetten te verdelen vanwege gewonnen prijzen en premies. Destijds werd het prijzengeld direct na afloop in het café uitbetaald en wij hadden de gewoonte om de poet dan in de auto te verdelen. Alles werd geteld en eerlijk verdeeld, een mooi ...
... sociaal systeem dat er voor zorgde dat iedereen met geld naar huis ging om moeder de vrouw tevreden te stellen. In 1968 werden er tijdens de Ronde van Made opnamen gemaakt voor een later uit te zenden TV-Special over Peter Post. Het zou leuk zijn, vonden de TV-makers van de KRO, als Peter dan ook die ronde zou winnen. De Lange beloofde er alles aan te doen, maar zekerheid kon hij natuurlijk niet verschaffen omdat er nog zo’n vijftig renners aan de start stonden die allemaal ook wel wilden winnen. Dat zei hij vlak voor de start in de microfoon en wij die om hem heen stonden konden dat allemaal horen. Er was dus wat te verdienen. Daarom reed ik vanaf ronde één op zijn wiel en belandde zo automatisch in een kopgroep die er in slaagde een ronde uit te lopen. Normaal gesproken was Peter van ons vieren de grootste kanshebber als het op een sprint aan kwam en in het gedubbelde peloton had hij zeker voldoende steun om verdere acties van ons te verijdelen. Maar wij hadden hem goed geholpen om een ronde uit te lopen en volgens de wetten van het peloton diende er dan afgerekend te worden. Het ging zoals verwacht. Peet won, Gerard Vianen werd tweede en ik kwam als vierde over de streep. Iedereen blij natuurlijk en zeker de mannen van de TV die prachtige shots hadden gemaakt toen de keizer triomfantelijk over de streep kwam. Toen de ergste drukte rond zijn persoon in het café voorbij was, wenkte ik hem om in het toilet onze beloning in ontvangst te nemen. Het zat keurig in een gesloten envelop en daarmee gewapend spoedde ik mij naar de auto waar mijn maten al vol verwachting zaten te wachten. Er was geen bedrag afgesproken, maar van een man als de grote Peter Post kon je wel wat verwachten, natuurlijk. Nieuwsgierig scheurde ik de envelop open en toen ik de inhoud in mijn hand had was er eerst ongeloof, vervolgens werd er gevloekt en tenslotte schaterend gelachen. Eén tientje slechts kon ik aan onze buit toevoegen. Een ervaring rijker reden we huiswaarts. Terugdenkend aan alles wat ik in de loop der tijd over Peter Post aan de weet ben gekomen, was dit zijn manier om te zeggen: ‘jongens, bedankt maar ik heb zeker zo hard gefietst als jullie en ik was gewoon de snelste. Ik heb niks cadeau gekregen en mede dankzij mij hebben jullie ook geld verdiend.’ Hij gaf geen cadeautjes, maar als er onrechtvaardigheid in het spel was dan sprong hij in de bres voor jongens die niet zo goed voor zich zelf konden opkomen. Zoals Piet Steenvoorden die eens door de jury over het hoofd werd gezien toen hij in een criterium een ereplaats behaalde. Protesten hielpen niet en Piet stond met lege handen. Het was Peter die uit eigen zak Piet het bedrag uitbetaalde dat hem toekwam. Huub Zilverberg was ook zo’n slachtoffer. Huubke reed zich altijd te pletter voor iedereen die een beroep op hem deed, maar als het op uitbetalen aankwam waren ze meestal vertrokken. Tot Peter Post zich met zijn gezag ging bezighouden met het incasseren van alles wat de brave Huub was onthouden. Dat was ook een kant van Peter die zijn vele kritikasters wel eens vergeten of geen weet van hebben.
Toen nederlandse wielrenners de kleuren van duitsland representeerdenquote:
[ afbeelding ]
Mooie tijd was dat, toen Nederlands wielrennen nog wat voorstelde
Peter rust zacht.