Er zijn een aantal topics geweest over ADD en autisme, en ik vraag me af of ik misschien ook last heb van een van deze. Ik heb namelijk een aantal terugkomende problemen die daar best onder zouden kunnen vallen, maar ik laat jullie liever oordelen omdat je dingen zelf nou eenmaal snel ernstiger opvat.
Zo is het bijvoorbeeld dat ik me al mijn hele leven 'te intelligent' voel. Vroeger was het zelfs zo erg dat ik niet met sommige mensen wilde praten omdat ik daar te slim voor zou zijn, en dat vond ik tijdverspilling. Tegenwoordig heb ik momenten waarin ik heel erg in mezelf gekeerd ben (mensen denken dan dat ik chagrijnig of moe ben), maar ook momenten dat ik heel druk ben (vaak brutaal, agressief, of mensen irriteren om maar te irriteren) en op die momenten zijn er best veel mensen die gek van me worden. Ook heb ik altijd het idee dat ik alle andere mensen moet helpen, maar zelf alles alleen afkan. Dit kunnen ook een soort pubertijdskwaaltjes zijn, maar ik heb meer 'afwijkingen' en ik weet dus niet of die ermee te maken hebben.
Ik kom bijvoorbeeld ook heel moeilijk in slaap, als ik in bed lig ga ik altijd stap voor stap m'n hele dag na, en ben ik dus rusteloos. Maar als ik eenmaal slaap ben ik ook niet wakker te krijgen, het is niet meer dan normaal als ik >14 uur slaap per nacht in het weekend. In een vreemde omgeving kan ik al helemaal niet in slaap komen.
Verder ben ik heel chaotisch (ook een pubertijdskwaaltje). Je kent het wel, nooit op tijd, sleutels
altijd kwijt, een kamer waar niemand binnen kan komen door de puinzooi. Maar als het opgeruimd moet worden vind ik dat echt leuk en ga ik m'n kamer niet uit tot alles netjes is, en ik bijt me in allerlei opdrachten vast tot ik klaar ben en alle antwoorden heb.
Andere misschien nuttige weetjes: ik heb op zich een vrij hoog IQ, ben nu bezig aan m'n 4e jaar vwo en zonder huiswerk te maken of goed te leren haal ik allemaal hoge cijfers. Ik kan ook helemaal gek worden als mensen niet slim zijn, of ook maar een keer iets doms zeggen. Ook heb ik veel fantasie, verzin ik vaak dingen (soms zelfs mensen, een soort maatjes) en dat terwijl ik echt een grote vriendengroep heb.
Deze dingen zijn allemaal wel zo erg dat ik er ook last van heb, maar hoort dit bij de puberteit of kan het inderdaad iets zijn als ADD? Zo ja heeft er iemand tips, of is er wat tegen te doen?
bedankt!
[ Bericht 22% gewijzigd door spirity op 06-01-2011 14:08:34 ]
En datquote:Op donderdag 6 januari 2011 09:33 schreef PBateman1978 het volgende:
Vraag het niet hier, maar aan je huisarts.
Wil je het zeker weten? Doe wat de heren hierboven al gezegd hebben
En als je 'gewoon' wilt opruimen zonder dat het een groot project is, lig je dan ook al snel een boekje te lezen of met wat spullen te jongleren of allerlei andere dingen dan waar je eigenlijk mee bezig zou moeten zijn?quote:Op donderdag 6 januari 2011 02:58 schreef hongergevoel het volgende:
Ik heb al een tijdje zitten lezen op fok en nu eindelijk zelf een account aangemaakt.
Er zijn een aantal topics geweest over ADD en autisme, en ik vraag me af of ik misschien ook last heb van een van deze. Ik heb namelijk een aantal terugkomende problemen die daar best onder zouden kunnen vallen, maar ik laat jullie liever oordelen omdat je dingen zelf nou eenmaal snel ernstiger opvat.
Zo is het bijvoorbeeld dat ik me al mijn hele leven 'te intelligent' voel. Vroeger was het zelfs zo erg dat ik niet met sommige mensen wilde praten omdat ik daar te slim voor zou zijn, en dat vond ik tijdverspilling. Tegenwoordig heb ik momenten waarin ik heel erg in mezelf gekeerd ben (mensen denken dan dat ik chagrijnig of moe ben), maar ook momenten dat ik heel druk ben (vaak brutaal, agressief, of mensen irriteren om maar te irriteren) en op die momenten zijn er best veel mensen die gek van me worden. Ook heb ik altijd het idee dat ik alle andere mensen moet helpen, maar zelf alles alleen afkan. Dit kunnen ook een soort pubertijdskwaaltjes zijn, maar ik heb meer 'afwijkingen' en ik weet dus niet of die ermee te maken hebben.
Ik kom bijvoorbeeld ook heel moeilijk in slaap, als ik in bed lig ga ik altijd stap voor stap m'n hele dag na, en ben ik dus rusteloos. Maar als ik eenmaal slaap ben ik ook niet wakker te krijgen, het is niet meer dan normaal als ik >14 uur slaap per nacht in het weekend. In een vreemde omgeving kan ik al helemaal niet in slaap komen.
Verder ben ik heel chaotisch (ook een pubertijdskwaaltje). Je kent het wel, nooit op tijd, sleutels
altijd kwijt, een kamer waar niemand binnen kan komen door de puinzooi. Maar als het opgeruimd moet worden vind ik dat echt leuk en ga ik m'n kamer niet uit tot alles netjes is, en ik bijt me in allerlei opdrachten vast tot ik klaar ben en alle antwoorden heb.
Andere misschien nuttige weetjes: ik heb op zich een vrij hoog IQ, ben nu bezig aan m'n 4e jaar vwo en zonder huiswerk te maken of goed te leren haal ik allemaal hoge cijfers. Ik kan ook helemaal gek worden als mensen niet slim zijn, of ook maar een keer iets doms zeggen. Ook heb ik veel fantasie, verzin ik vaak dingen (soms zelfs mensen, een soort maatjes) en dat terwijl ik echt een grote vriendengroep heb.
Deze dingen zijn allemaal wel zo erg dat ik er ook last van heb, maar hoort dit bij de puberteit of kan het inderdaad iets zijn als ADD? Zo ja heeft er iemand tips, of is er wat tegen te doen?
bedankt!
Ik kan haast niet gewoon opruimen zonder dat het een project is, zonder pauzes of afleiding moet ik het in 1 keer afmaken, al kan ik daar een hele dag mee bezig zijn
Dat is echt wel wat anders hoor, concentratiestoornis heeft totaal en totaal niets met puberteit te maken.
Dit is gewoon chaotisch zijn en heeft niets maar dan ook niets met add te maken en als je dan zo graag een diagnose wil ga naar de huisarts.
En vooral geen zelfdiagnoses gaan doen van iets wat je op basis van het internet terugvind.
.Overigens wel als het je dwars zit naar de huisarts er mee gaan
je moet er gewoon mee om leren gaan ipv ze classificeren als zijnde onderdeel van een stoornis.quote:Op donderdag 6 januari 2011 12:56 schreef Re het volgende:
lastig wel hoor soms om foute karaktereigenschappen te proberen te rationaliseren...
Ik vind het ook heel irritant om met domme mensen te praten omdat het toch geen zin heeft en ik vind mezelf ook wel in staat om alles zelf aan te kunnen terwijl ik het ook leuk vind om mensen om me heen te helpen. Ik denk trouwens dat het pas overgaat als je echt volwassen wordt, dus vanaf 30 ofzo, want ik heb dat nog steeds en hoor dit wel eens van andere mensen (ik ben zelf 20, derdejaars WO).Wees je ervan bewust dat er veel mensen zijn die veel en veel slimmer zijn dan jij. En dat er mensen zijn die veel slimmer zijn dan jij, die daarnaast ook ontzettend sympathiek en bescheiden zijn.
Geen probleem en Succes met je levenquote:
Oke dan zal ik er maar mee moeten leren leven, dank jullie