R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik merk dat "gerechtvaardigde verontwaardiging" toch nog wel mijn favoriete negatieve emotie is. Gelukkig speel ik dat alleen in mijn hoofd af en niet in het echte levenquote:Op dinsdag 28 december 2010 12:39 schreef Kroketvulling het volgende:
[..]
Ik begrijp je punt zeer goed, en zo sta ik ook in het leven. Die quote die je aanhaalt is leuk en ik zie er zeker wat in. Toch vind ik het ook heerlijk om me af en toe eens kut te voelen, te zwelgen in zelfmedelijden en te klagen over mijn insignificante, triviale issues. Ik ben niet voor niks op aarde gekomen om een menselijke ervaring te ondergaan, dus maak ik ook graag de ups en downs mee. Dus inderdaad wat jij zegt, niet je "negatieve" emoties wegstoppen, maar ze gewoon ten volle ervaren, accepteren dat ze er zijn en ze vervolgens omzetten in iets positiefs.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Dat is wel een goeie. Je kan het denk ik ook omdraaien: je kunt iets accepteren als je het kunt relativerenquote:Op dinsdag 28 december 2010 12:49 schreef Michhas het volgende:
Ik denk dat het woord 'accepteren' hier ook van belang is.
Op het moment dat er iets vervelends gebeurd, zoals een overlijden, is het van belang dat dit geaccepteerd wordt. Daarná kun je relativeren, er afstand van nemen, en er vervolgens op een andere manier naar gaan kijken.
Laten we het er op houden dat beide hand in hand gaan.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Zwart-wit denken is toch het tegenovergestelde?
maar je kunt ook te careless zijn. Is ook niet echt goed.
maar je kunt ook te careless zijn. Is ook niet echt goed.
Dat is idd een valkuil, maar ik denk dan wel dat je bezig bent met het verstoppen van je emoties ipv ze te accepteren en te relativeren op een gezonde manier.quote:Op dinsdag 28 december 2010 14:12 schreef Fuzzysham het volgende:
Relativeren is mooi. Het helpt negatieve gevoelens te onderdrukken en kan jezelf flink motiveren uit een dal te kruipen.Een gevaar is echter dat je het positieve gaat relativeren.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik ben slecht in relativeren. Ik kan pas achteraf inzien dat het probleem eigenlijk niets voorstelde.
Drawing a confession out of someone is like doing a beautiful dance. A beautiful dance, with a chainsaw.
Mjah... Als je je goed voelt is relativeren het op genuanceerde wijze inzien van de betrekkelijkheid van zaken, met name in relatie tot bijvoorbeeld de situatie van anderen die het slechter hebben, of eerdere situaties waarin je problemen feitelijk nopender waren dan dat je je huidige problemen ervaart.
Zo doe ik het ook wanneer ik in een wat stabielere fase zit.
In minder stabiele fases dan is er bier, cannabis, coke, whatever... Dat helpt in die zin relativeren dat je op een gegeven moment inziet dat je zelf de grootste aanjager van je problemen begint te worden, en dan kun je op een zeker moment weer netjes opnieuw beginnen.
Vast niet hoe het hoort, maar ik pretendeer dan ook geen master in de psychologie te hebben
Zo doe ik het ook wanneer ik in een wat stabielere fase zit.
In minder stabiele fases dan is er bier, cannabis, coke, whatever... Dat helpt in die zin relativeren dat je op een gegeven moment inziet dat je zelf de grootste aanjager van je problemen begint te worden, en dan kun je op een zeker moment weer netjes opnieuw beginnen.
Vast niet hoe het hoort, maar ik pretendeer dan ook geen master in de psychologie te hebben
J. <3
Mooi onderwerp dit. Ik heb de OP niet helemaal gelezen om eerlijk te zijn, maar ik beschouw relativeren wel als een belangrijk iets. Je maakt het jezelf erg moeilijk als je het te weinig doet - problemen worden veel zwaarder.
Edoch, je kunt ook teveel relativeren, zoals in 1 van de eerste reacties is gezegd. Daar heb ik wel een handje van. Ik kan kon werkelijk alles weg-relativeren. Dan kun je wel eens voorbij gaan aan je eigen emoties - en, ik iig, soms je wat moeilijker inleven in de problemen van anderen.
Ik heb eens vanuit het niets huilend in de gang bij een huisgenoot gestaan. Ik zei: ik voel me helemaal niet rot, ik snap niet waarom ik nu huil. Mijn huisgenoot zei: hallo, je relatie van 3,5 jaar is over, je hebt een baan die je kut vindt, je hebt niet eens voldoende geld om eten te kopen, je band met je vader is niet goed en je ouders zijn net een half jaar uit elkaar, daarbij woon je net een half jaar op jezelf, das ook een grote verandering. Mijn reactie: dat kon het allemaal niet zijn, want <insert de redenen waarom al die dingen eigenlijk ook goed waren, of dat ik ze toch niet kon veranderen dus het geen zin had om me erover druk te maken>.
Als je zoveel relativeert, dat je je eigen emoties om dingen niet eens meer herkent, kortom, dan relativeer je teveel. Maar, in principe denk ik dat veel mensen te weinig relativeren. En dat relativering iets is waarmee je een stuk beter met tegenslag kan omgaan (het raakt je minder diep, en je kunt gemakkelijker rationeel de situatie bekijken en een oplossing zoeken). En sommige problemen zijn zelfs geen problemen meer als je een beetje relativeert.
Edoch, je kunt ook teveel relativeren, zoals in 1 van de eerste reacties is gezegd. Daar heb ik wel een handje van. Ik kan kon werkelijk alles weg-relativeren. Dan kun je wel eens voorbij gaan aan je eigen emoties - en, ik iig, soms je wat moeilijker inleven in de problemen van anderen.
Ik heb eens vanuit het niets huilend in de gang bij een huisgenoot gestaan. Ik zei: ik voel me helemaal niet rot, ik snap niet waarom ik nu huil. Mijn huisgenoot zei: hallo, je relatie van 3,5 jaar is over, je hebt een baan die je kut vindt, je hebt niet eens voldoende geld om eten te kopen, je band met je vader is niet goed en je ouders zijn net een half jaar uit elkaar, daarbij woon je net een half jaar op jezelf, das ook een grote verandering. Mijn reactie: dat kon het allemaal niet zijn, want <insert de redenen waarom al die dingen eigenlijk ook goed waren, of dat ik ze toch niet kon veranderen dus het geen zin had om me erover druk te maken>.
Als je zoveel relativeert, dat je je eigen emoties om dingen niet eens meer herkent, kortom, dan relativeer je teveel. Maar, in principe denk ik dat veel mensen te weinig relativeren. En dat relativering iets is waarmee je een stuk beter met tegenslag kan omgaan (het raakt je minder diep, en je kunt gemakkelijker rationeel de situatie bekijken en een oplossing zoeken). En sommige problemen zijn zelfs geen problemen meer als je een beetje relativeert.
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Oi, sorry voor de lange post!
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
quote:
[..]
je heldere uiteenzettingen worden gewaardeerd
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Relativeren is soms hard nodig .. niet om je gevoelens uit te schakelen maar om bepaalde narigheden beter te kunnen verwerken omdat je er anders misschien in om komt.
Relativeren betekent niet meteen overal je schouders voor ophalen alsof het je niet interesseert.
Ik heb het moeten leren en er vaak baat bij gehad.
Daarbij kan het ook nog eens leuk zijn en veel dingen die luchtig zijn maar niet luchtig lijken weer luchtig maken waardoor je je ineens een stuk beter gaat voelen weer. ( Dit was eens stomme zin inderdaad maar veel fokkers snappen hem vast!
)
Relativeren betekent niet meteen overal je schouders voor ophalen alsof het je niet interesseert.
Ik heb het moeten leren en er vaak baat bij gehad.
Daarbij kan het ook nog eens leuk zijn en veel dingen die luchtig zijn maar niet luchtig lijken weer luchtig maken waardoor je je ineens een stuk beter gaat voelen weer. ( Dit was eens stomme zin inderdaad maar veel fokkers snappen hem vast!
)
And everything under the sun is in tune
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
Als iedereen alles maar zal relativeren zou de wereld stil komen te staa. Ik denk dat frustratie en het willen verbetren van de eigen positie de mens drijft
In die zin is het de kunst om daar een balans in te vinden. Het is in ieder geval ook zo dat veel mensen onnodig veel energie en tijd verspillen - en zichzelf en derden met gezeik opzadelen -, omdat ze niet kunnen relativeren.quote:
Als iedereen alles maar zal relativeren zou de wereld stil komen te staa. Ik denk dat frustratie en het willen verbetren van de eigen positie de mens drijft
|
|
