Bevallingsverhalen deel 12

Dan zal ik gelijk ook maar mijn verhaal erbij vertellen.

Zaterdag 07 mei ben ik 40w5d zwanger. Voor maandag 09 mei staat een afspraak gepland met de gynaecoloog om een inleiding te bespreken. Heel spannend en ik hoop stiekem nog steeds dat ze zichzelf voor die tijd aandient, maar ik heb er een hard hoofd in.
Om de kans van slagen nog wat te bevorderen eten we 's avonds pannenkoeken en krijg ik eindelijk na een paar maanden vriendlief nog zover dat hij me een prostaglandinen donatie geeft
Rond 20.00 krijg ik wat buikpijn, maar het zeurt de hele tijd door en voelt meer alsof ik later op de avond eens even flink naar de wc moet. Om 22.00 vertrekt mijn vriend naar zijn werk voor zijn nachtdienst. Ik geef aan dat ik niet weet wat ik met die buikpijn moet en dat ie zijn telefoon maar in de gaten moet houden voor de zekerheid.

Rond 22.30 vertrek ik naar bed met de gedachte dat als er wel wat rommelt, ik nog even wat wil slapen. Uiteindelijk lig ik er toch pas om 23.30 in en schrik ik om 00.10 wakker van een wee. Dat leek me gelijk duidelijk, dus ben ik begonnen met timen en opschrijven. Als ik merk dat er 3 weeën elkaar opvolgen met 10 minuten ertussen, bel ik mijn vriend. Denkt hij nu al naar huis te moeten komen? Ik weet het niet. Hij wel en staat om 01.00 weer in de woonkamer, waar ik achter de laptop hang.
Na een uur komen de weeën om de 5 minuten en duren een minuut. Wij hoefden de verloskundige pas te bellen na 2 uur regelmatige weeën en om 03.15 bel ik haar op. Ze vraag wat ik wil. Wat ik wil? Weet ik veel! Ik moest toch bellen na 2 uur? We spreken af dat ze langskomt om de tussenstand te beoordelen.
Ze is er om 04.00 en ik blijk al op 4 cm te zitten .Ze is blij verrast. We spreken af dat ze rond 07.15 terugkomt en dat ik tussendoor een bad neem, want mijn weeën komen goed en vaak genoeg, maar ze mogen heftiger van haar. Fijn!

Ik wil eigenlijk niet in bad, maar ga om 05.00 toch maar, misschien is het wel fijn voor het opvangen van de weeën. Ik zit er tot 06.15 in en dan ben ik het echt zat in bad. Ik heb het loeiheet en zit met het raam wagenwijd open. Zodra ik uit bad stap wordt het feest! Een half uur later beveel ik mijn vriend de verloskundige te bellen met de vraag of ze al onderweg is, want het is niet leuk meer en ik wil nú pijnstilling.
Op het moment dat ze opneemt, blijkt ze al voor de deur te staan. Ze toucheert nog een keer en ik heb 6cm ontsluiting. Op naar het ziekenhuis.

We zijn er rond 07.30 en daar krijg ik al vrij snel een pethidineprik (waarom wordt er niet overlegt wat voor pijnstilling ik wil, denk ik nog, maar dat bespreek ik later wel met de verloskundige) en worden mijn vliezen gebroken. Waar blijft dat water? denk ik nog. Ik ga op mijn zij liggen en vang zo de weeën op. Tussen de weeën door wordt ik volledig van de wereld gevaagd door de pethidine. Ik praat over dingen die nergens over gaan wat zorgt voor hilariteit bij de verloskundige en mijn vriend. Ik merk soms ook dat ik wat zeg, maar besef dan ook dat niemand dat kan verstaan, omdat ik met een dubbele tong aan het mompelen ben. Heel raar om je daar bewust van te zijn.
2 uur later begin ik automatisch te persen en merk dat ik per perswee mijn vruchtwater verlies. Iedere keer een beetje.

Van de verloskundige moet ik op mijn rug gaan liggen en ze toucheert nog een keer. 10 cm en ik mag gaan persen. Ze legt met uit dat ik mijn benen moet vastpakken, diepe hap adem moet nemen en kin op de borst. Ik denk: wát moet ik doen? Dat kan ik toch helemaal niet joh! Houten klaas die ik ben. Het lukt me natuurlijk wel en met mijn voeten in de heupen van de verloskundige en verpleegkundige begin ik dapper aan mijn eerste perssessie.
Halverwege denk ik: daahaaag, bekijk et lekker. Dit duurt veel te lang, ik doe het niet goed en ik beval nooit! Ik negeer een perswee, maar wordt natuurlijk betrapt door de verloskundige. Ik herpak mezelf en we gaan weer verder.
Om inscheuren te voorkomen, moet ik helaas 2 a 3 weeën mezelf inhouden, omdat ze anders te snel geboren zou worden. Dit is hél! Het brand en het voelt alsof de hele onderkant 1 groot gapend gat is geworden.

Na een uur persen is ze er dan eindelijk! Ze glibbert in 1 perswee naar buiten en wordt gelijk op mijn buik gelegd. Wat is ze mooi! En klein! (oh nee, bij meten bleek ze 54 cm te zijn). We weten ook gelijk hoe ze moet heten, Eva (we hadden 2 opties).

Ik verlies nogal veel bloed en wordt gekatheteriseerd om ruimte te maken voor mijn baarmoeder om fatsoenlijk te krimpen. Dit gebeurt dan ook snel. Ik ben wel bijna een liter bloed kwijt en zie er uit als een vaatdoek.
We worden naar de kraamafdeling gebracht waar 4 trotse opa's en oma's al staan te wachten. Tranen met tuiten van alle kanten en veel oeh's en aah's volgen.

Door het bloedverlies duurt het tot de volgende dag voordat ik mijn bed uit kan zonder flauw te vallen. Dit, samen met het plasprobleem, zorgt voor een nasleep van ruim 2 weken.
Maar..........vanmorgen is de katheter verwijderd en is het plasprobleem eindelijk opgelost. Het grote genieten kan nu eindelijk beginnen
Gelukkig ging het met Eva vanaf dag 1 hartstikke super. Ze heeft een grote bos haar en groeit als kool. Wij zijn verliefd

wat een verhaal Danic en wat superfijn dat het plassen goed gaat!
genietze!

Danic, goed geschreven, het leest prettig weg. Jammer dat ze niet overlegd hebben qua pijnstilling en zo herkenbaar van het branden en een gapend gat

Was het geen optie om je wat bloed te geven zodat je sneller weer energie had?
Fijn dat je katheter er eindelijk uit is, wat een opluchting moet dat zijn.

Wat een langerd ook dat meisje van jou!

Mooi verhaal, danic! En fijn dat het nu goed gaat met jou.

Waarom hebben ze je nu pethidine gegeven zonder overleg?

quote:

Op dinsdag 24 mei 2011 22:15 schreef Claudia_x het volgende:
Mooi verhaal, danic! En fijn dat het nu goed gaat met jou.

Waarom hebben ze je nu pethidine gegeven zonder overleg?

Ik de denk dat ze te laat voor een ruggeprik was als ik het zo lees.

Mooi opgeschreven Danic en de pethidine ervaring klinkt herkenbaar

quote:

Op dinsdag 24 mei 2011 22:26 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Ik de denk dat ze te laat voor een ruggeprik was als ik het zo lees.

dat zat ik idd ook te denken.
Toen ik pijnstilling wilde (was ook rond de 6 cm) toen kon een ruggenprik niet meer. Heeft de gyn heel netjes uit zitten leggen

Mooie verhalen trouwens Danic en Takkembah!
Vind t altijd zo bijzonder om alle ervaringen te lezen enzo. Hoe verschillend bevallingen ook zijn he

Oh Danic wat goed

Takkem, ik moest lachen met een traan. Mooie bevalling

FR, wat een periode heb je toch zeg. Fijn dat ze er is en dat het goed is met haar. Maar ik hoop dat jij nu gauw eens opknapt!

Ja ik ging met 4cm naar t ziekenhuis, toen ik eenmaal lag aan de ctg om de toestand van leyla te kunnen inschatten en er een arts bij was om de ruggepriktoestand in werking te zetten zat ik al op 7. Te laat dus.

Danic, mooi geschreven en heel herkenbaar van de pethedine! Werkt echt als een tierelier als softdrugs (voor de pijn werkte het bij mij dan helaas niet)

Danic, je omschrijving van de pethedine is erg herkenbaar. Vooral het zelf zo goed weten dat je onzin verteld, maar er ook niets beters van kunnen maken.

Danic leest lekker weg! nu lekker genieten

Danic wat een verhaal! Jammer van die katheter maar fijn dat die nu verwijdert is!

Danic mooi beschreven en fijn dat alles inmiddels weer goed gaat

Tja over die pijnstilling ga ik het nog even hebben met de verloskundige. Ik weet nog steeds niet waarom er nu voor pethidine is gekozen, maar ik verwacht inderdaad dat het iets te maken heeft met de vordering van de ontsluiting.
Als Eva 6 weken is moeten we op nacontrole bij de verloskundige en dan wil er naar vragen.

DML: het is even besproken dat als mijn ijzergehalte nog verder zou dalen door het bloedverlies, ik dan misschien een bloedtransfusie zou krijgen. Maar dat deden ze liever niet, omdat je dan schijnbaar een paar weken later alsnog een terugslag krijgt. Denk aan minder energie enzo. Ze hadden dus liever dat mijn lichaam het nu zelf oploste. En dat is gelukt!

Jeetjejom, die pethidine werkte bij mij ook niet als pijnstillend. Het hielp me vooral van de wereld tussen de weeën door, waardoor ik energie kon sparen en de weeën beter kon opvangen (tenminste, dat is de uitleg die ik kreeg).

Ik vind het raar dat je niet zelf een stem hebt gehad in de keuze voor pethidine. Bij mij ging er beide keren een gesprekje aan vooraf waarin de voor- en nadelen werden uitgelegd, ookal was ik daar al van op de hoogte.

niet om lullig te zijn, maar is dat niet iets wat je uitzoekt en bespreekt voordat je bevalt? Lijkt mij vrij logisch dat als je roept dat je pijnstilling wilt, je naar het ziekenhuis gaat en je bent al zo gevorderd dat ze je dan pethedine geven. Dat is immers waar je om vroeg, pijnstilling.

Ik heb bij de verloskundige goed duidelijk aangegeven een ruggeprik te willen en geen pethedine. Dus eenmaal in het ziekenhuis en het was te laat kreeg ik ook geen pethedine.. Het werd ook niet voorgesteld.. Dat was al besproken.

Geen aanvallend verhaal verder, maar voor de zwangeren die mee lezen misschien wel een eyeopener dat je dit soort dingen beter van te voren goed kunt bespreken.

Het lijkt mij voor de meelezende zwangeren even belangrijk om te beseffen dat je gevoel tijdens de bevalling kan veranderen. Ik heb beide keren voorafgaand aan de bevalling aangegeven geen pethidine te willen en uiteindelijk heb ik er beide keren mee ingestemd. De eerste keer werkte de ruggenprik niet (dus dan maar pethidine!) en de tweede keer moest ik te lang wachten (dus dan maar pethidine!).

Ik vraag me overigens af hoeveel zwangeren voorafgaand aan de bevalling weten wat pethidine is en wat het kan doen.

Ik ben drie keer bevallen en ik heb nog nooit vooraf over pijnbestrijding gesproken met mijn verloskundige, dus zo gek is het niet. Als ik bij mijn eerste bevalling pijnstilling nodig gehad had, had ik ook niet geweten wat pethidine was. Ik wist alleen van het bestaan van een ruggenprik af.

Bij de 2e en 3e wist ik het wel, maar verwachtte niet het nodig te hebben. Wat ook zo was, maar het had ook anders kunnen zijn.

Bij jen wist ik het ook niet, ik wilde perse pijnstilling. Maar oh wat ben ik geschokken ervan. ik heb echt een zwart gat.. Ik voelde me zo raar. Terwijl ik ook pethedine heb gehad bij puncties, maar dat was half niet zo heftig.

Vandaar dat ik het echt niet nog eens wilde. Ik wilde perse deze bevalling bewust meemaken.

Ik heb het idee dat ze bij mij in het ziekenhuis graag pethidine gebruiken. Zal wel minder gedoe zijn. Maar het lijkt me inderdaad heel rot als je er geen benul van hebt dat je flarden van je bevalling kwijt kunt raken.

quote:

Op woensdag 25 mei 2011 20:59 schreef Ticootje het volgende:
Bij jen wist ik het ook niet, ik wilde perse pijnstilling. Maar oh wat ben ik geschokken ervan. ik heb echt een zwart gat.. Ik voelde me zo raar. Terwijl ik ook pethedine heb gehad bij puncties, maar dat was half niet zo heftig.

Vandaar dat ik het echt niet nog eens wilde. Ik wilde perse deze bevalling bewust meemaken.

dat kan ik me ook wel voorstellen. Mn zus heeft t ook gehad en die had meer een gevoel van even bijkomen. Maar goed daar deden de weeen ook gewoon niks.

Ik wilde ook geen pethidine idd ivm de bijwerkingen enzo. Op t moment zelf maakte t me niks meer uit, ik wilde iets tegen de pijn (althans zo is mijn ervaring, volgens R viel mijn eis om pijnstilling wel mee. En als ik er overna denk was dat ook wel zo. Volgens mij heb ik t hem ook laten zeggen dat ik t niet meer trok )

Ik dacht op dinsdag nog dat het zondag was zonder pethedine.

Ik vond de pethidine echt fijn spul (i.c.m. slaapmiddel). Ik was wel vrij stoned, maar niet van de wereld, gewoon tevree en geïntrigeerd door de gekke gevoelens in mijn buik die ik daarvoor nog héél naar vond. Netjes voor het toedienen het effect uitgelegd gekregen, net als later bij de ruggeprik.

Ik heb vantevoren met manlief besproken wat ik wilde. Hij was ervan op de hoogte (alleen ruggeprik als ik echt heeeeeeeel lang bezig ben en ziekenhuis noodzakelijk is, beslist geen pethidine).

Ik heb geroepen om een ruggeprik maar dat was 2 weeën voor mn persweeën begonnen. Dat was echt naar! Vooral omdat toen de persdrang kwam manlief de verloskundige pas belde

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.