Ik kan er zo boos over worden hoe die kutziekte altijd toeslaat en hoeveel verdriet het veroorzaakt. Benut de tijd die je nog met je vader hebt goed, vertel hem alles wat je hem wilt vertellen. En nogmaals: heel, heel veel sterkte!
quote:Mooie foto, goed dat hij er nog bij kon zijn.
Op vrijdag 26 juli 2002 23:37 schreef E.T. het volgende:
en de combi oxazepam en alcohol gaat dus echt op..ik rol nu om van de slaap na 2 wijntjes..
nog even voor de geintresseerden: pa op onze trouwdag met zijn vriendin en z'n beste maat:
heel veel sterkte voor de rest.
Ik wou dat ik er nog wat meer had.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Waar jullie ondanks alles toch blij en gelukkig opstaan. Een moment om te koesteren...Het moet voor je vader prettig zijn dat jullie hem zo goed steunen en zijn wensen respecteren (ook al is dat vanzelfsprekend voor jullie). Je vader lijkt me een geweldige man! 
Jullie hebben straks ondanks het verdriet, prachtige herinneringen aan hem. En hij zal altijd in je hart zijn
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
[Dit bericht is gewijzigd door Brad op 02-08-2002 20:01]
Ik heb het ook met me opa gehad, maar die is er wonder boven wonder weer helemaal bovenop gekomen...
mijn ma zit me heel erg raar aan te kijken
er meeover kan praten,dat is heel belangrijk voor de volgende tijd.
Als ik dit lees komt de tijd van drie jaar geleden weer
terug,toen zaten wij in een gelijke situatie.
Zorg goed voor JEZELF.Dan kan je de rest beter aan.
.
't gaat slechter en slechter en de tijd van opgeven komt steeds dichterbij.
Morgen gaan Swets en ik voor vier dagen naar Luxemburg. We moeten er even tussenuit.. maar ik hou er ernstig rekening mee dat we gebeld kunnen worden
(vandaar ook Luxemburg; als er wat is, zijn we zo weer terug)Z'n morfine dosis staat nu zo hoog (verdubbeld tov onze bruiloft) dat de huisarts niets meer aan de dosis mag doen. (en een hoop mensen zouden deze dosis al niet meer normaal kunnen hebben) De laatste week is ongeveer om de dag deze dosis verhoogd. De pijn kwam er gewoon doorheen
Vorige week moest zijn catheter vervangen worden en het bleek dat de prutser niet alleen 't vliesje tussen sperma- en plasbuis had vernield maar gewoon 't catheter door z'n prostaat had heen geramd.. Geen wonder dat dat zo zeer deed. Maar er uit halen ging dus ook niet. Hij heeft gegild van de pijn en uiteindelijk hebben ze 'm in het ziekenhuis platgespoten met valium en op die manier dat ding vervangen. Door die pijn is hij gaan schoppen enzo.. weer extra pijn in z'n benen.
Hij komt z'n bed niet meer uit en hij eet bijna niets meer. Afgelopen zondag zijn Swets en ik blijven eten, een opscheplepel bami en hij zat vol voor hij dat ophad. Hij had 't gevoel (en 't idee) dat hij een behoorlijk bord vol had opgegeten.
We hopen met z'n allen dat 't niet te lang meer duurt. Steeds die pijn, steeds weer die morfine-dosis verhogen wat weer vanalles met zich meebrengt (de eerste dag na zo'n verhoging is 't echt niks met 'm), iedereen die op z'n tandvlees loopt.. We kunnen niets doen voor 'm.. alleen maar machteloos toekijken hoe hij elke dag weer zwakker wordt.
Van de huisarts heb ik nu anti-depressiva gekregen. Ook al slik ik ze nog maar een week (en dan de halve dosis), ik heb toch 't idee dat ze wel werken. Geen bijwerkingen, maar ik ben wel wat opgewekter over 't algemeen. (alleen bij rotnieuws toch weer die dip..)
Voorlopig kunnen we alleen maar afwachten
de man zo te zien moet zo'n pijn doen.
Misschien klinkt dit hard, maar ik bedoel het niet zo,
maar ik hoop dat je vader zonder pijn en rustig inslaapt, het is genoeg, de man verdient dit niet!!!
Meis, probeer je te ontspannen en uit te rusten deze dagen, er komt nog zat op je af.
hele dikke knuf strax voor je vader EN z'n geweldige vriendin!!
Doen he?
Jij en Jeroen, heel, heel veel sterkte!!!
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
quote:'t klinkt niet hard.. Ik denk er namelijk hetzelfde over.
Op woensdag 21 augustus 2002 10:03 schreef yvonne het volgende:
Meis, wat verschrikkelijk,
de man zo te zien moet zo'n pijn doen.
Misschien klinkt dit hard, maar ik bedoel het niet zo,
maar ik hoop dat je vader zonder pijn en rustig inslaapt, het is genoeg, de man verdient dit niet!!!
Meis, probeer je te ontspannen en uit te rusten deze dagen, er komt nog zat op je af.
Doen he?
Jij en Jeroen, heel, heel veel sterkte!!!
Ik zou 't eigenlijk niet eens zo erg vinden als zijn hart de morfine niet meer aankan en dat hij er gewoon mee stopt. Gewoon, zonder pijn.. Dan is voor iedereen het lijden over. Dan kun je een hoofdstuk afsluiten. Tuurlijk komt er dan ook nog een zware tijd.. maar ik heb 't idee dat dat eigenlijk voor iedereen 'beter' is.
Lijkt zo cru om te wenzen dat het maar eindigt, maar kan het wel begrijpen. Hopelijk kom je een beetje tot rust in die 4 dagen, en vind je pa ook snel de rust die hij verdient. Jammer dat het zo is gelopen 
ik vind het knap als je weet dat het een aflopende zaak is, dat je toch nog de kracht en de moed op kan brengen om zo helder te blijven!
E.T. veel sterkte de komende tijd!
Mijn oma heeft weken in het ziekenhuis gelegen en kreeg, net als jouw vader, ook steeds meer morfine. De laaste keer dat ik er was, lag ze zo ongeveer in coma door die morfine. Ik voelde me vreselijk schuldig omdat ik hoopte dat het snel afgelopen zou zijn. Toen we een week later hoorden dat ze was gestorven, voelde ik in eerste instantie geen verdriet, maar opluchting. Ik was ontzettend blij dat ze eindelijk rust had gekregen na dat lange vechten.
Jouw vader is al zó lang dapper aan het vechten. Ik hoop voor je vader dat hij snel z'n rust vindt en voor jou dat je nog voor de laatste keer 'echt afscheid' kunt nemen.
Sterkte!
en toch nog veel plezier in Luxemburg
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Sterkte en veel plezier in Luxemburg!
In een keer helemaal gelezen. Wat een verhaal. Ik heb veel respect voor jullie allemaal. Ik hoop dat je wat aan Fok! hebt nu, want hoewel ik het vaak verwerp, denk ik dat het nu toch ook een kleine steun voor je kan zijn.
Ik leef met je mee......
Sterkte!
Maak er wat van de komende dagen, en probeer je 'batterij' even op te laden. Verder uiteraard heel veel sterkte de komende tijd.
Q.E.D: Religion replaces ignorance with stupidity.
ik leef met je mee meid
moet ineens weer aan 13 jaar geleden denken toen mijn opa op sterven lag
Ik knuffel je alleen maar en Swets natuurlijk ook en kan je alleen maar verschrikkelijk veel sterkte wensen en hopen dat je vader nog met redelijke waardigheid de "overstap" mag/kan maken.
Probeer van Luxemburg nog een redelijk prettig uitje te maken, hoewel je hoofd er niet bij is, maar alle ontspanning is welkom. Misschien kom ik je nog wel tegen bij het taxfree shoppen!
Nogmaals, een hele dikke knuffel en hou je taai!
Hopelijk kun je wat kracht putten uit alle reacties!
Ik hoop dat je nog een beetje kunt genieten de komende dagen, ga je goed!
Dikke knuf van Parel!
Wat een zware tijd voor jullie, maar helemaal voor papa ET. Vreselijk om te horen hoe hij lijdt onder dit alles. Dit is bijna mensonwaardig
Wat kan ik meer doen dan jullie allen ongelooflijk veel sterkte toewensen...
Ik hoop dat jullie een klein beetje bij kunnen komen in Luxemburg zodat jullie accu een klein beetje voller is.
Pas goed op elkaar lieve schatten.
Sinds die dag morfine, maar ze is nog steeds bij de tijd.
3 weken ging het erg hard bergafwaards, maximale dosis werd nog een keer verdubbeld, kon het bed niet meer uit.
Maar deze week werd ze weer wat helderer, eet ze weer, de morfine verminderd.
Nu begint ze weer te protesteren tegen binnen zitten en wil ze weer naar buiten
het is misschien anders maar me oom (heel wat anders dan je eigen vader) heeft ook longkanker terwijl hij net zoals jouw vader zo gezond leefde, niet rookte en niet gerookt heeft, tja soms is het echt oneerlijk
