Ik lees dit nu pas. Ik ben nu zwanger van ons 4e kindje en heb bij deze zwangerschap voor het eerst het gevoel dat we met dit kindje erbij compleet zijn. Of ik dat gevoel na de geboorte ook nog heb weet ik niet. Ik weet wel dat ik voorheen altijd het gevoel heb gehad dat ons gezin nog niet compleet was, terwijl ik zwanger was van de eerste dacht ik al aan de 2e en terwijl ik zwanger was van de 2e dacht ik aan de 3e. En ook bij nr 3 dacht ik alweer aan nr 4. Rupsje nooit genoegquote:Op maandag 29 augustus 2011 10:53 schreef vrouwtje-theelepel het volgende:
Dit hoort misschien niet in dit topic maar bestaat het gevoel een compleet gezin te hebben? Seth is nu 4 weken en eigenlijk hebben wij altijd afgesproken dat mijn man zich zou laten steriliseren als we 2 kinderen zouden hebben. Mijn man staat daar nog helemaal achter. Ik alleen niet meer... het idee dat ik dit allemaal voor het laatst meemaak. Nu hebben we afgesproken dat hij nog even wacht maar evengoed staat hij er voor 100% achter dat het zo goed is. Herkent iemand dit gevoel, ebt het nog weg?
Ik kan me wel voorstellen dat iemand met een sterke kinderwens dat zo zal ervaren.quote:Op maandag 13 februari 2012 13:29 schreef Aventura het volgende:
Zeker zinvol voor mij om te lezen, heel herkenbaar. In mijn hart is plaats voor meer. Als ik de vraag of we compleet zijn zou moeten beantwoorden, dan zou ik 'nee' zeggen. Alhoewel ik het eigenlijk een gekke vraag vind. We zijn nu gewoon compleet, ons gezin bestaat nu uit 3 personen. Stel dat een tweede kind niet lukt, zijn we dan voor altijd een incompleet gezin?
Of je krijgt er op een bepaald moment vrede mee.quote:Op maandag 13 februari 2012 13:29 schreef Aventura het volgende:
Stel dat een tweede kind niet lukt, zijn we dan voor altijd een incompleet gezin?
Hoe graag ik ook een tweede had gewild, voor mij voelt ons gezin heel erg compleet. Er zou wel ruimte zijn geweest in mijn hart voor een tweede, maar dat maakt ons gezin en leven zoals het is niet incompleet.quote:Op maandag 13 februari 2012 13:32 schreef Marrije het volgende:
[..]
Ik kan me wel voorstellen dat iemand met een sterke kinderwens dat zo zal ervaren.
Dat vond ik heel erg het geval! En dat maakte alles op een of andere manier ook makkelijker terwijl de praktische omstandigheden op zich niet makkelijker waren.quote:Op maandag 13 februari 2012 13:44 schreef Aventura het volgende:
Een tweede keer zal heel anders zijn. Dan weten we beter wat we kunnen verwachten. Ik denk dat ik het spannender en leuker ga vinden.
oeh ik zie mogelijkheden voor als je PhD afgerond isquote:Op maandag 13 februari 2012 13:49 schreef Claudia_x het volgende:
Ik denk dat ik alleen maar zou gaan twijfelen als ik langdurig werkloos zou raken.
Ik ook.quote:Op maandag 13 februari 2012 13:57 schreef mignonne het volgende:
[..]
oeh ik zie mogelijkheden voor als je PhD afgerond is![]()
floorplannertje maken met de nieuwe indeling voor een babykamer dan maar?quote:
Dat kan ik me ook voorstellen, maar ik kan me ook voorstellen dat iemand het als een gemis blijft ervaren.quote:Op maandag 13 februari 2012 13:43 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Hoe graag ik ook een tweede had gewild, voor mij voelt ons gezin heel erg compleet. Er zou wel ruimte zijn geweest in mijn hart voor een tweede, maar dat maakt ons gezin en leven zoals het is niet incompleet.
Nee, precies. Het kan én bevredigend zijn én je geven wat je het allerliefst wil, namelijk zoveel mogelijk bij je gezin zijn. Als dat is wat je wil, that is.quote:Op maandag 13 februari 2012 14:18 schreef trui het volgende:
dat hoeft op zich toch niet zinloos of uitzichtloos te zijn?
Dat klinkt niet als een principiële maar als een praktische hobbel. Wij wilden ook wel óf in de binnenstad van Amsterdam wonen óf in een idyllisch boerderijtje.quote:Op maandag 13 februari 2012 14:24 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
Ja Claudia wij willen ook eigenlijk naar een ander deel van Nederland verhuizen om groter te kunnen wonen zonder onze lasten explosief te laten stijgen.
Ik heb bijvoorbeeld een leuk huis gezien in Maarssen![]()
Maar we kunnen het al niet eens worden over waar dan in Nederland. Laat staan de praktische kant van dit flatje verkopen, huis aankopen en dan ook rond die tijd beiden op de nieuwe plek werk te vinden want zowel wat hij als wat ik wil is niet eens meer voor een paar maanden dagelijks aan te rijden.
Ik zal het ook altijd als een gemis ervaren, maar dan nog is mijn gezin compleet. Het een sluit ter ander niet uit.quote:Op maandag 13 februari 2012 14:18 schreef Marrije het volgende:
[..]
Dat kan ik me ook voorstellen, maar ik kan me ook voorstellen dat iemand het als een gemis blijft ervaren.
quote:Op maandag 13 februari 2012 14:18 schreef trui het volgende:
dat hoeft op zich toch niet zinloos of uitzichtloos te zijn? (maar ik snap wel wat je bedoelt denk ik hoor).
het lijkt mij soms echt heerlijk. al dat gedoe om de zaken om 't werk heen te plooien en regelen. pff! en voor de kinderen ook lekker rustig.
Dat kan ik me ook voorstellen, maar óók dat het voor een ander niet zo zal zijn.quote:Op maandag 13 februari 2012 14:32 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik zal het ook altijd als een gemis ervaren, maar dan nog is mijn gezin compleet. Het een sluit ter ander niet uit.
Dat is wel een fijne positie.quote:Op maandag 13 februari 2012 14:27 schreef MeNicole2 het volgende:
Om het geld hoeven we het niet te laten. Wij houden niet van op vakantie gaan dus dat scheeld ook denk ik. Mijn lief verdiend genoeg om normaal van rond te komen. Ok ik kan niet elke week de stad in om kleding te kopen voor de jongens. Maar ik koop net zo graag via MP. Ze zijn er toch zo weer uitgegroeid. Mijn inkomen is gewoon voor erbij. Dat sparen we voor het geval dat er iets kapot gaat. Voor de jongens word ook elke maand geld opzij gezet. Voor later al ze willen gaan studeren of reizen of wat ook. En als er nog een vierde komt heb ik in aanschaf niks nodig. We hebben alles nog.
Dus dat en dat kan ook maar zo weer veranderen als de kinderen ouder worden, nou dat is dan ook prima.quote:Op maandag 13 februari 2012 14:21 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Nee, precies. Het kan én bevredigend zijn én je geven wat je het allerliefst wil, namelijk zoveel mogelijk bij je gezin zijn. Als dat is wat je wil, that is.
Ja!quote:Op maandag 13 februari 2012 14:38 schreef oeke het volgende:
En het is ook voor mij als mens een enorm mooi leerproces om mijn kinderen te zien groeien. Ik zou het niet willen missen, die eerste 4 jaar van zo dichtbij meemaken. Het vormt me als mens, geeft me nieuwe inzichten.
En heerlijk, wat Trui zegt, we plooien ons werk om onze kinderen heen ipv andersom.
Dat herken ik wel, maar ik denk er misschien te licht over, ik weet ook niet hoe dat in andere vakgebieden is, maar ik wil dan gewoon weer mezelf er dieper in gooien.quote:Op maandag 13 februari 2012 14:40 schreef Claudia_x het volgende:
Maar het is nog wel twijfel, hoor. Als zij straks naar school gaan dan wil ik niet met lege handen achterblijven.
OK, behalve het feit dat je username doet vermoeden dat je anders dan mijn vrouw heet en haar dus niet bent, is dit precies hoe het er bij ons uitzietquote:Op maandag 13 februari 2012 14:43 schreef Claudia_x het volgende:
Ik zie relatief kleine bezwaren, Worteltjestaart. Drie maanden slaapgebrek, een ander bed kopen.
Nee, ik herken wel wat je schrijft. Mijn lief zou er precies zo tegenaan kijken en ik zou, waarschijnlijk net als je vrouw, met groter gemak de praktische bezwaren van tafel vegen.
Kun je niet opvang bieden in je eigen huis?quote:Op maandag 13 februari 2012 14:51 schreef Juud79 het volgende:
Wij hebben een hele grote slaapkamer, daar zou met gemak ons bed en twee kinderbedden inpassen.
Tzt zullen we Lientje ook de nachten op haar eigen kamertje laten slapen en een evt tweede kindje het eerste jaar bij ons. Daarna zullen ze samen slapen op onze grote slaapkamer en verhuizen wij ons bed naar de kleinere kamer.
Ik werk als gastouder, alweer een aantal jaar. Heel bewust voor gekozen om me niet verder te ontwikkelen op werkgebied, omdat ik perse zelf voor mijn kind zou willen zorgen.
Geen spijt van tot nu toe, ik kan straks als ik mijn handen wel vrij heb in de kinderopvang, op een school of in de gespecialiseerde gezinszorg gaan werken. Keuzes genoeg wat dat betreft.
Het liefst zou ik alle dagen thuis zijn, merk ik nu wel, 4 dagen Lientje mee op sleep nemen naar mijn werk toe vind ik veel.
Dus ik ben nu aan het nadenken hoe ik dat ga aanpakken en hoe ik meer thuis kan zijn met haar, niet werken is in ieder geval geen optie.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |