OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik heb best sterk dat ik verschillende toekomstscenario's voor mezelf zie. Misschien wil ik wel héél veel kinderen en bij hen thuisblijven en ze thuisonderwijs geven of zo. Of misschien wil ik op het platteland wonen, lesgeven op een dorpsschooltje en mijn twee kinderen meer zien overdag. Maar ik kan me ook prima voorstellen dat we juist weer meer in de stad gaan wonen en ik best veel werk om hogerop te kopen en via nevenactiviteiten flink bij de kinderen betrokken blijf (bijvoorbeeld door in een oudercommissie te zitten).quote:Op woensdag 23 februari 2011 22:11 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Maar ik kan me op dit moment juist ook heel goed voorstellen dat we met z'n drietjes blijven. Ik zie het voor me, van alles ondernemen, twee van die kleuters, aan iedere hand eentje. Tis goed zo.
Ik weet inmiddels wel dat de dingen raar kunnen lopen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Daar hoop ik natuurlijk ook nogsteeds op, dat dingen raar zullen lopen .
Het enige vrij extreme beeld dat ik op dit moment heb, is dat we misschien nog wel ooit naar Aruba zullen verhuizen.
.Het enige vrij extreme beeld dat ik op dit moment heb, is dat we misschien nog wel ooit naar Aruba zullen verhuizen.
Wat heerlijk al die verhalen hier. En een dikke zoen voor Tessie!
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
eens met (m)oeke! 
tessie, wat naar dat je je zo rot gevoeld hebt. en gek dat 't niet beter in de gaten gehouden werd eigenlijk ook, omdat je al eerder last had gehad van die schildklier. maar fijn dat het nu beter gaat!
tessie, wat naar dat je je zo rot gevoeld hebt. en gek dat 't niet beter in de gaten gehouden werd eigenlijk ook, omdat je al eerder last had gehad van die schildklier. maar fijn dat het nu beter gaat!
in de haak.
Mama's van te vroeg en/of ziek geboren kindjes, hoe zijn jullie over de angst voor 'nog een keer' heengekomen? 
Tessie:
Ssserpente, ga eens uit mijn hoofd joh!
Jouw verhaal had mijn verhaal kunnen zijn, alleen dan beter verwoord. 
Tessie:
Ssserpente, ga eens uit mijn hoofd joh!
Jouw verhaal had mijn verhaal kunnen zijn, alleen dan beter verwoord.
A grand adventure has begun.
niet
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
niet. maar we hadden vooraf al besloten dat het de allerlaatste zwangerschap zou zijn.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Haha, Keshet. Ook aan het twijfelen?
Mooi om jullie verhalen te lezen. Ik ben er steeds meer over uit dat het puur en alleen een emotionele keuze is.
Eerlijk gezegd worstel ik er best wel mee; denk er iig meerdere keren per dag aan. Het ene moment weet ik zeker dat een genoeg is en het volgende moment weet ben er er van overtuigd dat ik een tweede wil.
Ik moet m'n gedachten en gevoelens hierover echt nog op een rijtje zien te krijgen. Of misschien moet ik dat juist wel niet; is dat juist het probleem...
Mooi om jullie verhalen te lezen.
Ik ben er steeds meer over uit dat het puur en alleen een emotionele keuze is. Eerlijk gezegd worstel ik er best wel mee; denk er iig meerdere keren per dag aan. Het ene moment weet ik zeker dat een genoeg is en het volgende moment weet ben er er van overtuigd dat ik een tweede wil.
Ik moet m'n gedachten en gevoelens hierover echt nog op een rijtje zien te krijgen. Of misschien moet ik dat juist wel niet; is dat juist het probleem...
Maar Serpente, is er haast bij? Of kan je het misschien gewoon nog een tijdje laten sudderen allemaal?
Voor m'n gevoel is er wel haast bij idd. Maar Nils zei gister dat ie een tweede best wil overwegen (en das al heel wat!) maar dan wel pas als ie klaar is met school. Da's over drie jaar.
En dat vind ik eigenlijk te lang. Die babyperiode vond ik namelijk eigenlijk helemaal niet zo leuk, niet omdat Lente niet leuk was, maar omdat ik me zo niet mezelf voelde. Ik vind het hiernaast niet fijn om zo lang uit de running te zijn, vooral op m'n werk. Wat Claudia zegt dus eigenlijk. Dat wil ik dus het liefst zo snel mogelijk weer achter de rug hebben. Hoe langer ik wacht, hoe meer ik daar tegenop ga zien, denk ik.
En dat vind ik eigenlijk te lang. Die babyperiode vond ik namelijk eigenlijk helemaal niet zo leuk, niet omdat Lente niet leuk was, maar omdat ik me zo niet mezelf voelde. Ik vind het hiernaast niet fijn om zo lang uit de running te zijn, vooral op m'n werk. Wat Claudia zegt dus eigenlijk. Dat wil ik dus het liefst zo snel mogelijk weer achter de rug hebben. Hoe langer ik wacht, hoe meer ik daar tegenop ga zien, denk ik.
Ik denk alleen dat je je angst voor het verliezen van jezelf/ je eigen tijd wel heel serieus moet nemen. Ik herken dat eerlijk gezegd helemaal niet.
Ik heb iemand gekend met een postnatale depressie en zoals ik dat van haar begreep had ze ook steeds het gevoel niet meer aan zichzelf toe te komen. Misschien veel te eenzijdig, maar daar moet ik dan wel aan denken bij je verhaal.
Ik heb iemand gekend met een postnatale depressie en zoals ik dat van haar begreep had ze ook steeds het gevoel niet meer aan zichzelf toe te komen. Misschien veel te eenzijdig, maar daar moet ik dan wel aan denken bij je verhaal.
Maar van de andere kant belicht: misschien vind je het over een paar jaar helemaal niet mee zo erg als nu om uit de running te zijn. En als je bang bent jezelf te verliezen, zou het dan niet juist fijn zijn als Lente al wat ouder en zelfstandiger is als de tweede zou komen?quote:
En dat vind ik eigenlijk te lang. Die babyperiode vond ik namelijk eigenlijk helemaal niet zo leuk, niet omdat Lente niet leuk was, maar omdat ik me zo niet mezelf voelde. Ik vind het hiernaast niet fijn om zo lang uit de running te zijn, vooral op m'n werk.
Niet om je ergens van te overtuigen, hoor. Want ik kan me wel iets bij de angst voorstellen, die is natuurlijk gewoon heel echt en begrijpelijk. Ik heb het zelf nu totaal niet meer, maar voor E geboren werd, ben ik daar wel bang voor geweest.
Ja Cantare, dat herken ik wel. Voor mij zou een derde nu echt geen optie zijn. Maar juist als de kindjes wat groter zijn, zou ik denk ik weer meer vrijheid en ruimte zien om het wel te overwegen nog.
Oh, en daaraan toegevoegd. Ik weet niet of dat standaard is, maar bij de tweede was ik vele malen sneller weer toe aan werken enzo. Je hebt ongemerkt je leven al helemaal aangepast aan een kindje. De aanpassing naar een tweede heb ik nauwelijks gemerkt. R just went with the flow, zeg maar. 
Ik ken iemand die er al drie heeft uit een vorig huwelijk. Nu de liefde van haar leven is tegen gekomen met ook drie!!! kinderen. En samen gaan ze nu dus voor de 7e 
Ik ben blij dat ik het zwangeren nu achter de rug heb, Ssserpente. Maar het uit de running zijn vind ik vooral vervelend omdat de twee zwangerschappen zo snel op elkaar volgden. Werktechnisch gezien was het minder belastend geweest om er iets meer tijd tussen te hebben.
Misschien is het juist wel fijn om nu weer even 'jezelf' te zijn en een zwangerschap later te doen. Ik kan me ook voorstellen dat jij en Nils een soort compromis vinden. Kijk, als hij best wel een tweede wil en vooral wat praktische hordes ziet dan komen jullie daar wel uit. Wij zagen die eerst ook maar konden tegen elk bezwaar ook wel weer een voordeel zetten.
Misschien is het juist wel fijn om nu weer even 'jezelf' te zijn en een zwangerschap later te doen. Ik kan me ook voorstellen dat jij en Nils een soort compromis vinden. Kijk, als hij best wel een tweede wil en vooral wat praktische hordes ziet dan komen jullie daar wel uit. Wij zagen die eerst ook maar konden tegen elk bezwaar ook wel weer een voordeel zetten.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik heb trouwens zelf helemaal geen twijfels over een tweede. Als zou 'ie zich nu aandienen dan zou ik het ook best vinden (nee, niet actief aan bezig, hoor). En een derde zie ik ook echt wel voor me. Ik vind het moeder zijn tot nu toe boven verwachting leuk en heb zelf meer het gevoel mezelf erin te vinden dan kwijt te raken. Maar ik begrijp ook dat dat bij sommigen heel anders "werkt".
Soms bevreemdt het me wel dat er zoveel mensen zijn die voor één kindje kiezen of heel hard twijfelen over een tweede. Niet omdat ik de twijfels vreemd vind, maar omdat ik zelf uit een gezin van 5 kom en altijd in mijn hoofd had dat ik ook een groot gezin wilde. En groot vind ik dan meer dan 3. Maar ja, realistisch gezien vind ik werken in combinatie met meer dan 3 kinderen niet zo'n goed idee voor mezelf.
En een derde zie ik ook echt wel voor me. Ik vind het moeder zijn tot nu toe boven verwachting leuk en heb zelf meer het gevoel mezelf erin te vinden dan kwijt te raken. Maar ik begrijp ook dat dat bij sommigen heel anders "werkt".Soms bevreemdt het me wel dat er zoveel mensen zijn die voor één kindje kiezen of heel hard twijfelen over een tweede. Niet omdat ik de twijfels vreemd vind, maar omdat ik zelf uit een gezin van 5 kom en altijd in mijn hoofd had dat ik ook een groot gezin wilde. En groot vind ik dan meer dan 3. Maar ja, realistisch gezien vind ik werken in combinatie met meer dan 3 kinderen niet zo'n goed idee voor mezelf.
Het heeft voor mij trouwens wel veel verschil gemaakt dat ik de tweede keer erop voorbereid was dat het zwanger zijn zwaar zou zijn. Daardoor kon ik de vervelende kanten voor lief nemen en kon ik extra genieten van alle dingen die ik er leuk aan vond.
En hoe vervelend ik het ook vond en vind om niet mezelf te zijn - ik geef nu bijvoorbeeld wel met plezier borstvoeding en zou dat graag lange tijd doen, ookal weet ik dat mijn lijf daardoor langer geregeerd wordt door hormonen. Ik kan er klaarblijkelijk toch beter in berusten dat ik niet mezelf ben, én daardoor ook meer genieten van het geven van borstvoeding.
En hoe vervelend ik het ook vond en vind om niet mezelf te zijn - ik geef nu bijvoorbeeld wel met plezier borstvoeding en zou dat graag lange tijd doen, ookal weet ik dat mijn lijf daardoor langer geregeerd wordt door hormonen. Ik kan er klaarblijkelijk toch beter in berusten dat ik niet mezelf ben, én daardoor ook meer genieten van het geven van borstvoeding.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Lijkt me super Cantare. Ik was ook wel een mens geweest om in een groot gezin op te groeien denk ik. We hebben een grote familie een moeders kant en ik heb daar altijd van genoten, van alle familiegebeuren.
