Ik ken het syndroom totaal niet. Ik heb het dus even opgezocht:quote:- Ik heb het syndroom van kallmann waardoor ik niet in de puberteit kom en er op mijn 17e dus uitzie als
een brugklasser, het is dus heel moeilijk om naar jongens of meisjes toe te lopen van mijn leeftijd aangezien ik altijd vragen krijg hoe oud ik ben enzo.
Ja die hebben al 2 jaar omdat ze bang zijn altijd alleen te blijvenquote:Op zondag 17 oktober 2010 15:57 schreef Lutte het volgende:
Geluk (en al zeker een vriendin!) zoek je niet, dat overkomt je. En natuurlijk is het klote, maar je komt vast een meisje tegen dat jou net zo leuk vindt als jij haar. En dat supertjelelijk valt vast mee.
En de 'niet populaire' stelletjes die ik ken hebben het allemaal al 2 jaar, terwijl die populaire trollen na drie weken alweer met ruzie uit elkaar gaan en leuk elkaars geheimen enzo door gaan vertellen.
Daar bestaat geen formule voor. Je hebt gewoon pech.quote:Op zondag 17 oktober 2010 15:50 schreef sjaak182 het volgende:
Ik wil zo graag veranderen en gelukkiig worden met vrienden en een vriendin, maar hoe doe ik dat?
Vreemd fenomeen idd, hoe lelijker het koppel, hoe langer de relatie duurt en hoe meer ze van elkaar lijken te houden.quote:Op zondag 17 oktober 2010 15:57 schreef Lutte het volgende:
En de 'niet populaire' stelletjes die ik ken hebben het allemaal al 2 jaar, terwijl die populaire trollen na drie weken alweer met ruzie uit elkaar gaan en leuk elkaars geheimen enzo door gaan vertellen.
Idd, TS, binnenkort kijken de meisjes echt niet meer naar je uiterlijk, beter zorg je voor een goed gevulde portefeuillequote:Op zondag 17 oktober 2010 16:06 schreef maffemaniak het volgende:
Weet nog goed dat ik 17 was. Wat een kutleeftijd is dat zeg! Je kent jezelf nog totaal niet (althans ik dan), je mag niets, iedereen vind je nog een kind, terwijl je jezelf al een hele bink vind.
Je weet totaal niet wat je wil, en heb eigenlijk nergens zin in.
Klasgenoten gaan nog op het uiterlijk af, en pesten mensen die zich niet zo sociaal-gewenst gedragen als zij.
Komop ts, het is een moeilijke leeftijd, het wordt alleen maar leuker. De kortzichtigheid van uiterlijke schoonheid zal alleen maar minder worden bij de mensen om je heen. je denkt dat alles uitzichtloos is, en opeens zal je zien, dat er iets moois gebeurt onverwacht.
Dus geen zorgen!
Ten eerste, wis deze 2 gegevens uit je redenen om geen ''leven'' te hebben...quote:Op zondag 17 oktober 2010 15:50 schreef sjaak182 het volgende:
- Ik heb het syndroom van kallmann waardoor ik niet in de puberteit kom en er op mijn 17e dus uitzie als
een brugklasser, het is dus heel moeilijk om naar jongens of meisjes toe te lopen van mijn leeftijd aangezien ik altijd vragen krijg hoe oud ik ben enzo.
- Ik ben ook nog is supertje lelijk dus meisjes vinden me helemaal niet aantrekkelijk.
Ik wil zo graag veranderen en gelukkiig worden met vrienden en een vriendin, maar hoe doe ik dat?
Het probleem bij mensen als TS en Schenkstroop is dat die doelstelling juist mooi worden is. Met kleertjes alleen zal dit niet lukken, een plastisch chirurg, of mannelijke hormonen in het geval van TS, zijn dan de enige oplossing.quote:Op zondag 17 oktober 2010 16:18 schreef John_Q het volgende:
Probeer de positieve kanten van jezelf te zien en aan de negatieve kanten te werken.
Zorg voor een doelstelling en werk daar naar toe.
Er is natuurlijk een verschil tussen "niet ideaal" en "godsgruwelijk lelijk".quote:Op maandag 18 oktober 2010 17:46 schreef Bartinhoo het volgende:
[..]
Ten eerste, wis deze 2 gegevens uit je redenen om geen ''leven'' te hebben...
Ik ken in mijn omgeving genoeg mensen die er verre van mooi uitzien, niet de ideale lengte hebben of andere onvolkomenheden, maar toch een sociaal leven waar menigeen jaloers op mag zijn...
TS is waarschijnlijk geschrokken van al die aandacht.quote:Op woensdag 20 oktober 2010 00:40 schreef J4ckp0T het volgende:
Een reactie van TS zou opzich wel netjes zijn gezien de bijdragen die hier al neergezet zijn
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |