Dit zie ik absoluut niet zitten. Ik denk zelf veel te weinig te kunnen omdat er veel te makkelijk met tentamens wordt omgegaan op school. Om het aantal hertentamens te verminderen worden de tentamens gewoon een stuk makkelijker gemaakt. Verder weet ik ook absoluut niet in welke richting ik moet zoeken, het enige dat me een beetje interesseert is iets met webpagina's, maar ik weet zelf ook wel dat ik daar veel te weinig van kan. Bovendien is het enige wat we op school hierover hebben gehad wat standaard HTML dingetjes.
Nu ga ik dadelijk maar eens naar school om in de zogenaamde stagemap te kijken of er een leuke stage bijzit, maar ik weet nu al dat ik daar toch niks leuks bij vind. Tja, als je met zo'n instelling gaat dan komt er misschien ook niet veel van terecht, dat snap ik ook wel.
Nou vind ik het heel moeilijk om op zo'n bedrijf af te stappen (als ik dadelijk een plek heb gevonden), ik ben geen contactgestoord iemand ofzo, maar ik word wel snel verlegen en als ik dan ook nog eens niet zeker ben over mijn eigen prestaties en of ik de stageplek wel iets vind denk ik dat ik ook niet best overkom.
Ik weet niet precies waarom ik dit, een beetje onsamenhangend, verhaal hier post, maar ik wilde het gewoon even kwijt...
En ik zou in jouw geval zeker overwegen om te kijken of er een andere studie is die je leuker lijkt. Meestal heb je dan vrijstellingen e.d. waardoor je makkelijker begint
prrrrrr
Ik ben een 3e jaars studente informatica aan de Haagse Hogeschool. Aan het begin van dit jaar had ik ook niet genoeg studiepunten omdat ik er vorig jaar niet zoveel zin meer in had. Na een half jaar had ik dan toch genoeg punten om op stage te mogen, aan de ene kant was ik wel blij maar aan de andere kant had ik helemaal geen zin om naar een bedrijf te moeten en daar 5 maanden te moeten stagelopen.
Ik naar stagebureau om de stage opdrachten te bekijken. Toen vond ik een opdracht bij een webdesign bureau in Den Haag. Ik heb ze direct gemailt, na een weekje ofsow kreeg ik mailtje terug met de uitnodiging voor een gesprek. Ik was zoooooo zenuwachtig, ik ben bij vreemde mensen heel verlegen dus ik zag me het gesprek al helemaal verknallen.
Ik kom daar aan en wordt naar de kantine gestuurd waar ik een gesprek zou hebben met 2 mannen die daar werken. Het viel zoooooo mee, zijn gewoon net studenten alleen met vaste baan. We hebben onwijs lang gepraat en dan niet alleen over de stage opdracht.
Ik vind het heerlijk om stage te lopen, je wordt eindelijk voor 'vol' aangezien, je bent gewoon een gelijke in het bedrijf. Op school keken de docenten echt neer op je en hier is dat helemaal niet. Na 3 jaar leren kan je eindelijk je kennis is toepassen.
Wat ik hier duidelijk probeer te maken is dat ik ook niet meer door wilde met mijn studie en al helemaal niet op stage wilde, maar de stage is mij 100% meegevallen en veel leuker dan school !!
Hopelijk heb je er wat aan
Groetjes Naomi
Ik beloof je, het komt allemaal goed. of jij kiest een stage of school kiest een stage die bij jou past. Je hoeft echt geen die-hard programmer te zijn. Als jij je school gewoon haalt, is er een stage plaats voor je die bij je past.
Succes
DEEDEE heeft ONWIES gelijk
Maar da is juist het idee van school, als je het al kon, dan hoefde je ook niet naar school.
Zie het als een leermoment.
Zelf had ik er 0 moeite mee, al sinds me 15e doe ik aan open solicitaties bij bedrijven, dus een stage solicitatie had ik zo voor elkaar. Maarja, wat stelt school nog voor tegenwoordig? vooral HBO is kwalitatief erg slap.
Dus dan voel jij je natuurlijk al snel in het nauwgedreven als het een beetje moeilijk wordt, maar in het bedrijfsleven gaat het er 100% anders aan toe dan op school (misschien wel prettiger voor jou).
Succes met je stage!
Dus maak je geen zorgen, door je stage word je ook weer gemotiveerd om naar school te gaan. Omdat je dan weet waarvoor je 't nou uiteindelijk doet
quote:Een stage is er juist om ervaring op te doen. Je hoeft helemaal geen uitblinker te zijn, je zit er om praktische kennis op te doen.
Nou vind ik het heel moeilijk om op zo'n bedrijf af te stappen (als ik dadelijk een plek heb gevonden), ik ben geen contactgestoord iemand ofzo, maar ik word wel snel verlegen en als ik dan ook nog eens niet zeker ben over mijn eigen prestaties en of ik de stageplek wel iets vind denk ik dat ik ook niet best overkom.
Kies gewoon een bedrijf waar je leuke dingen zou kunnen doen, ga er van tevoren een keertje langs. De meeste bedrijven vragen niet veel van je, je bent tenslotte voor hun gewoon een (ontzettend) goedkope kracht. Je moet je kennis trouwens ook niet onderschatten, als je al zo lang zo'n studie volgt kan het niet anders of je weet er toch aardig wat van (al lijkt dat vanuit jouw opzicht niet zo te zijn). De mensen zijn blij dat je hun komt versterken.
Ik heb dit jaar ook een aantal stage's gehad en was vantevoren ook erg onzeker over wat ik moest verwachten en of alles wel los zou lopen, ook of ik voldoende kennis in huis had, maar het is me echt meegevallen. Je zult zien dat het erg gezellig wordt.
Suc6 met kiezen!
zit nu eerste jaars bedrijfskundige informatica eindhoven,bevalt me tot nu toe goed.maar inderdaad je hebt gelijk, ik begin nu wel beetje te twijfelen aan wat heb ik nu geleerd? wat kan ik nu? heb ik dus ook last van en kan dus ook beetje begrijpen wanneer je een stage plaats moet kiezen dan.
maar veel su6 in ieder geval
greetz
ps de norm is inderdaad erg soepel bij tentamens.
Ik had een paar keer in die stagemap gekeken en niet veel gevonden, het was mij te onduidelijk of te ver weg. Natuurlijk moet je niet alles dicht bij huis zoeken, maar omdat ik het allemaal al lastig genoeg vond besloot ik dat toch maar te doen. Op een gegeven moment zat er een nieuwe plaats tussen, bij een niet nader te noemen keukenbedrijf in Helmond. Wat moet je als Bedrijfskundige Informatica student nou bij een keukenbedrijf? hoor ik jullie al denken. Nou, dat wist ik zelf ook niet, maarja, ik woon in Veldhoven en iedere dag met de bus en trein naar Helmond, dat was nog wel te doen. Ik erheen voor een gesprek en het was allemaal te mooi om waar te zijn, een goede ontvangst en een redelijk positief gesprek: ik werd 'aangenomen'. De stageopdracht had te maken met een computersysteem dat ze niet helemaal gebruikten en dat ik dus gebruikersklaar moest maken. Ik was helemaal enthousiast toen de stagevergoeding bekend werd: 300 euro bruto per maand. Zo gemiddeld werd er 225 euro betaald en soms zelfs niets, ik kon dus blij zijn.
Na een geweldige vakantie kwam de eerste stage dag. Ik had al twee weken vantevoren buikpijn. Ik daarheen en ik werd nog een keer hartelijk ontvangen. Ik kreeg een eigen werplek met computer en kon iedereen vragen stellen over hoe en wat. Oke, dan beginnen we maar eens. Wat wilden ze verbetert hebben? Hoe en waar? Ik stelde een hoop vragen, maar het antwoord bleef me onduidelijk. Mijn stagebegeleider had geen tijd voor me en bleek een digibeet (of hoe heet dat? ik bedoel dus iemand die helemaal niets van computers snapt), de directeur die wel wist wat hij wilde had nooit tijd voor me en gaf me alleen maar opdrachten in de trant van: kun je deze brief uittypen, kun je dit even faxen? Kun je even uitzoeken of we kunnen internetten op alle werkplekken? in eerste instantie was ik totaal overdonderd, in tweede instantie ging ik vanalles weigeren en vertellen dat ik eerst de oorspronkelijke opdracht wilde doen. Helaas had ik hiervoor informatie nodig die ik niet kreeg. Achteraf gezien kwam die pas in de 15de week (van de 19). Ik keek uit naar het bezoek van de stagebegeleider van school. ik zou zeggen dat het me niet aan stond, ik zou zeggen dat de opdracht niet voldeed en ik zou er voor zorgen dat hij het nu wel ging inzien, wat hij na mailtjes van mij nog niet had ingezien.
De begeleider kwam eindelijk (overigens vind ik 1 bezoek op 19 weken wel erg weinig) en ik begon mijn verhaal. Helaas voor mij zag ik het allemaal verkeerd in en was ik ook totaal verkeerd aan de toch wel geschikte opdracht begonnen. Ik was helemaal verbouwereert en ik kon weer opnieuw beginnen. In de weken daarna heb ik een hoop faxen gestuurd en een hoop brieven geprint. Op het einde van mijn stage heb ik er voor gezorgd dat op elke werkplek internettoegang was. Ondertussen de echte opdracht afgewerkt (als ik alle informatie vantevoren had gehad had ik dit binnen een week af kunnen hebben) en het verslag geschreven.
Verder heb ik een duidelijk beeld van het bedrijf gekregen. Iedereen is bang van vader en zoon directeur die zichzelf als de koning van het bedrijf zien en belangrijk en interessant doen terwijl dit niet hoeft. Beide kunnen niet spellen (wat heb ik (inwendig) gelachen met faxen die ik moest uittypen) en laten vanalles door iedereen doen. Ik ben dan ook van mening dat een stagiaire bedrijfskundige informatica geen secretaresse is die je alles kunt commanderen.
Nu zit ik thuis mijn stageverslag te verbeteren, want dit was totaal niet goed volgens de stagebegeleider vanuit school. Ik kreeg 1,5 kantje getypt terug met commentaar. Tja, als school mij een slechte plaats levert kan ik bijna niet anders dan een slecht verslag leveren. School is al blij als ze elke student bij een bedrijf krijgen gedumpt, hoe de stage verder verloopt interesseert ze niet, ze boren het wel weer de grond in als je 19 weken later met een bundeltje A4tjes met wat onzin (ja, het is onzin, dat weet ik zelf ook wel) voor de deur staat. 1 stagebezoek van 20 minuten op 19 weken en ze vertrekken weer, bedankt voor de koffie, succes ermee verder.
Nou weet ik wel dat ik het zelf ook niet goed heb gedaan. Ik heb te weinig initiatief getoond en ik heb teveel over me heen laten lopen. Ik heb misschien wel te laat aan de bel getrokken en heb allerlei theoretische zaken vanuit school niet of nauwelijks toegepast. Dat is allemaal waar en dat zal ik ook niet ontkennen, maar ik ben gewoon kwaad over de gang van zaken vanuit het bedrijf en school. Vooral school neem ik het kwalijk dat ze de student niet ondersteunen en maar aan zijn of haar lot overlaat. Ik had zelf misschien wel meer kunnen doen, maar als ze me vanaf het begin niet serieus nemen dan heb ik al snel zoiets van: laat maar allemaal. Mijn vriendin heeft me al die tijd goed gesteund bij alles wat ik deed en juist niet deed, ik denk dat ik zonder haar deze stage nooit had af kunnen maken. Ik weet wel dat de stage de relatie redelijk onder druk heeft gezet. Ik was altijd chagrijnig en moe en had nergens zin in.
Het ergste is: er komt weer een nieuwe stagiaire vanuit mijn opleiding. Ik wist dit niet, maar ineens kwam er een jongen op gesprek die mij vaag bekend voorkwam. Een nieuwe student die mag faxen en brieven typen. Van de ene kant vond ik dat ik meteen naar school had moeten bellen om te zeggen dat dat niet kan, van de andere kant weet ik van mezelf dat ik alles negatief in zie en dat die jongen het allemaal heel anders beleefd. Ik heb er toen uiteindelijk niets van gezegd, maar vind het nu erg stom van mezelf dat ik er niet voor heb gezorgd dat het stagebedrijf niet de kans krijgt weer 19 weken een student te pesten.
Waarom ik dit allemaal typ weet ik niet, ik heb ook geen idee wat jullie, als lezer, er mee kunnen, ik ben in ieder geval blij dat ik het kwijt ben.
Ik vind trouwens dat zij ook moeten begrijpen dat niet iedereen zo makkelijk zelf initiatief neemt in een 'vreemde' omgeving.
Trouwens, de eerste vijf alinea's van je stukje van vandaag kunnen prima bij de conclusie van je stagerapport. Je zegt precies hoe het is geweest.
Succes bij evt. volgende stages!