Zwangerschap en geboorte deel 697

Sil fijn dat je duidelijkheid hebt en dat er een plan van aanpak is enzo.

Loffie wat fijn!!
Ik herken het wel, ondanks dat ik me bij Amélie ook de nodige zorgen heb gemaakt over dat t heus mis kon gaan voelden die zorgen deze keer anders. Zwaarder of sterker ofzo. Niet dat ik gelijk in standje drama schoot maar je weet inmiddels wat je ervoor terug krijgt aan het einde van de rit en je bent je er zoveel meer van bewust dat zo'n heel klein klompje cellen gewoon een echt mensje is straks. (je = ik in deze zin ). Het had voor mij allemaal des te meer betekenis enzo en de opluchting was er ook naar.

ahw DML wat lief dat ie er zo mee bezig is
B. heeft ons meisje gister ook voor t eerst gevoeld t was ook niet te missen volgens mij zo hard schopte ze maar ik zag hem wel gelijk oplichten en helemaal blij ervan worden.

ik weet eigenlijk niet of het in dit topic hoort, maar ik weet niet goed waar ik het anders moet posten.

ik vind het heel erg moeilijk om te genieten van het feit dat ik zwanger ben. Als ik het erover heb met mijn man of met vriendinnen voelt het wel goed en kan ik me niet voorstellen dat de zwangerschap niet goed zou gaan. Maar als ik alleen ben, of op het werk waar niemand het weet, dan blijf ik maar malen of het wel goed gaat en kan ik me juist niet voorstellen dat het goed zal blijven gaan.
En dan zie ik hier de een na de ander streepjes plassen, vol blijdschap wachten op de eerste echo en die echo is dan nog goed ook. Het lijkt onbegrijpelijk en zo voelt het voor mij ook. Ik denk dan ook dat als het bij iedereen goed gaat, dat het dan statistisch gesproken toch een keer bij iemand fout moet zijn. En dan voelt het heel logisch dat ik diegene ben.

ik weet eigenlijk niet waarom ik dit heb getypt, maar het voelt fijn deze gedachten kwijt te kunnen. Mijn man is ervan overtuigd dat het gewoon goed gaat en kan niet zoveel met deze gevoelens. Hij zegt (en daar heeft hij ook wel gelijk in) waarom nu al depri zijn als het mis is dan is daar nog tijd genoeg voor. Nu moet je juist genieten. En dat probeer ik ook, maar lukt vaak niet.

sorry voor de lap tekst en de egopost

Klavertje-4, ik heb precies hetzelfde gedacht in het begin. Ook mijn partner kon er weinig mee en was er van overtuigd dat het gewoon goed zou gaan. Ik heb weken op het toilet zitten loeren of er niet toch spotting was e.d.
Ook had ik een verhaal gelezen van een BN-er wiens vrouw met 17/18 weken als nog mis ging en dit was voor mij een reden om nog langer dan 13 weken mij zorgen te maken.

Nu was ik vanaf het begin lichamelijk heel beroerd en is daar al de basis gelegd voor mijn prenatale depressie denk ik dus aan mij heb je verder niks. Ik heb ook niet de gouden tip om je wel op die roze wolk te krijgen maar ik herken het dus wel.
Probeer in ieder geval niet op de nare verhalen e.d. te googlen en ik hoop van harte dat je binnenkort wel kan genieten na een echo.

dank je wel DML voor je lieve reactie.

dat misselijke, daar maak ik me dan weer zorgen over dat ik dat niet heb. Het helpt ook niet dat mijn moeder iedere keer als ik haar zie vraagt 'en, ben je al misselijk?'
Terwijl ik rationeel best weet dat niet iedereen misselijk wordt.

Je niet teveel zorgen maken, hoor, Klavertje! Iedereen is anders zwanger, en natuurlijk is het normaal om het allemaal wat spannend te vinden, maar in de meeste gevallen gaat het gewoon goed. (Al zijn er natuurlijk van die verhalen, als die BN-er (wie?) van DML, maar echt je kan er zelf niets aan doen...)

Heel veel dames genieten niet zo van het zwangerzijn, vinden het maar wat spannend en voelen zich niet 'lekker in hun vel'. Maar daar worden de beebs niet minder leuk van (hoop ik!).

En als het echt niet lukt, dan is er tegenwoordig heel wat hulp beschikbaar...

quote:

Op woensdag 29 september 2010 13:23 schreef klavertje-4 het volgende:
dank je wel DML voor je lieve reactie.

dat misselijke, daar maak ik me dan weer zorgen over dat ik dat niet heb. Het helpt ook niet dat mijn moeder iedere keer als ik haar zie vraagt 'en, ben je al misselijk?'
Terwijl ik rationeel best weet dat niet iedereen misselijk wordt.

Bij mij werd die vraag ook dagelijks gesteld, maar ik heb geen last gehad van misselijkheid. Echt, elke zwangerschap is anders!!

Hoe staat het met jouw hulp Basboussa? En die BN-er was Mark Tuitert zijn vrouw.

huup, je verwoordt het perfect zoals ik het nu ook voel . Ik sprak gisteren de verlos en die zag dat heel vaak bij 2e of xste keer zwangeren....

En klavertje, vwb de misselijkheid, bij de 1e had ik ALLES, behalve misselijkheid en nu enkel misselijkheid. Dus ja, tis elke keer anders.

Ik hoor ook meer verhalen om me heen van mensen die juist helemaal niet misselijk waren, Klavertje!!

En vandaag 13 weken, jeuh!

quote:

Op woensdag 29 september 2010 14:29 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
Hoe staat het met jouw hulp Basboussa? En die BN-er was Mark Tuitert zijn vrouw.

Nog niets gehoord, en het is inmiddels bijna 8 weken geleden... Misschien als ik een keer bevallen ben ofzo....

Gaat inmiddels al wel wat beter, denk ik, maar voel wel alsof ik een beetje in een impasse zit ofzo..

En met jou? alles al een beetje op gang nu?

Ik heb ook nog niet 1x overgegeven Klavertje, je tergende onzekerheid herken ik echter wel. Doordat de vorige zwangerschap in een miskraam eindigde waren de eerste weken van deze zwangerschap helemaal niet leuk. Maar ik moet zeggen, hoe meer deze vordert, hoe meer vertrouwen ik krijg dat het helemaal goed gaat komen. En dat had ik vooraf niet gedacht, ik dacht dat het een 9 maanden durende lijdensweg (qua angstgevoel) zou worden. Ik kan je melden: dat is het niet! Gelukkig! Hopelijk kun jij ook snel gaan genieten en krijg je vertrouwen in de goede afloop.

Vanmiddag dus bij de vk in het ziekenhuis geweest: alles is GOED! Ik denk dat ik in april ga bevallen van een acrobaatje. Mijn hemel wat een beweeglijk kind groeit er in mijn binnenste! Wederom een behoorlijke opluchting dat het kindje het goed maakt. De pijn die ik heb is met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid groei- cq. bandenpijn. Zoals verschillende meiden hier al zeiden, het hoort erbij en kan geen kwaad. Het is alleen een beetje vervelend, maar nu ik weet dat het niets erg is, is het natuurlijk goed te doen.

Ik ben blij .

quote:

Op woensdag 29 september 2010 15:53 schreef twentemeisje het volgende:
Ik heb ook nog niet 1x overgegeven Klavertje, je tergende onzekerheid herken ik echter wel. Doordat de vorige zwangerschap in een miskraam eindigde waren de eerste weken van deze zwangerschap helemaal niet leuk. Maar ik moet zeggen, hoe meer deze vordert, hoe meer vertrouwen ik krijg dat het helemaal goed gaat komen. En dat had ik vooraf niet gedacht, ik dacht dat het een 9 maanden durende lijdensweg (qua angstgevoel) zou worden. Ik kan je melden: dat is het niet! Gelukkig! Hopelijk kun jij ook snel gaan genieten en krijg je vertrouwen in de goede afloop.

Vanmiddag dus bij de vk in het ziekenhuis geweest: alles is GOED! Ik denk dat ik in april ga bevallen van een acrobaatje. Mijn hemel wat een beweeglijk kind groeit er in mijn binnenste! Wederom een behoorlijke opluchting dat het kindje het goed maakt. De pijn die ik heb is met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid groei- cq. bandenpijn. Zoals verschillende meiden hier al zeiden, het hoort erbij en kan geen kwaad. Het is alleen een beetje vervelend, maar nu ik weet dat het niets erg is, is het natuurlijk goed te doen.

Ik ben blij .

Ontzettend fijn, twente_meisje, dat je nu toch bevestiging hebt dat het allemaal toch best 'normaal' is en dat acrobaatje het gewoon heel netjes doet!

Sorry Sorry Sorry, ben heeeeel lang niet meer hier geweest, heb volgens mij een heleboel beebs gemist, maar zie dat het lijstje onder mij toch alweer behoorlijk gegroeid is (heb geen zin om terug te lezen)
Hier gaat het met mij en beeb helemaal goed (tenminste, heb ondertussen 3 echo's gehad en ik heb denk ik zelf het hartje al gehoord via de dopler ), wel wat meer last van misselijkheid en vermoeidheid en helaas zijn we door een plotselinge burnout van eerder van onze welverdiende vakantie terug moeten komen , maar dat halen we nog wel eens in!
Nu uitkijken naar dinsdag!

_{sorry voor de egopost, ga proberen de draad weer op te pakken en te snappen waar het allemaal overgaat......}

quote:

Op woensdag 29 september 2010 15:53 schreef twentemeisje het volgende:
Ik heb ook nog niet 1x overgegeven Klavertje, je tergende onzekerheid herken ik echter wel. Doordat de vorige zwangerschap in een miskraam eindigde waren de eerste weken van deze zwangerschap helemaal niet leuk. Maar ik moet zeggen, hoe meer deze vordert, hoe meer vertrouwen ik krijg dat het helemaal goed gaat komen. En dat had ik vooraf niet gedacht, ik dacht dat het een 9 maanden durende lijdensweg (qua angstgevoel) zou worden. Ik kan je melden: dat is het niet! Gelukkig! Hopelijk kun jij ook snel gaan genieten en krijg je vertrouwen in de goede afloop.

Vanmiddag dus bij de vk in het ziekenhuis geweest: alles is GOED! Ik denk dat ik in april ga bevallen van een acrobaatje. Mijn hemel wat een beweeglijk kind groeit er in mijn binnenste! Wederom een behoorlijke opluchting dat het kindje het goed maakt. De pijn die ik heb is met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid groei- cq. bandenpijn. Zoals verschillende meiden hier al zeiden, het hoort erbij en kan geen kwaad. Het is alleen een beetje vervelend, maar nu ik weet dat het niets erg is, is het natuurlijk goed te doen.

Ik ben blij .

Wat fijn nieuws!!!!

quote:

Op woensdag 29 september 2010 15:53 schreef twentemeisje het volgende:
Ik heb ook nog niet 1x overgegeven Klavertje, je tergende onzekerheid herken ik echter wel. Doordat de vorige zwangerschap in een miskraam eindigde waren de eerste weken van deze zwangerschap helemaal niet leuk. Maar ik moet zeggen, hoe meer deze vordert, hoe meer vertrouwen ik krijg dat het helemaal goed gaat komen. En dat had ik vooraf niet gedacht, ik dacht dat het een 9 maanden durende lijdensweg (qua angstgevoel) zou worden. Ik kan je melden: dat is het niet! Gelukkig! Hopelijk kun jij ook snel gaan genieten en krijg je vertrouwen in de goede afloop.

Vanmiddag dus bij de vk in het ziekenhuis geweest: alles is GOED! Ik denk dat ik in april ga bevallen van een acrobaatje. Mijn hemel wat een beweeglijk kind groeit er in mijn binnenste! Wederom een behoorlijke opluchting dat het kindje het goed maakt. De pijn die ik heb is met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid groei- cq. bandenpijn. Zoals verschillende meiden hier al zeiden, het hoort erbij en kan geen kwaad. Het is alleen een beetje vervelend, maar nu ik weet dat het niets erg is, is het natuurlijk goed te doen.

Ik ben blij .

Twentemeisje mijn vorige zwangerschap is ook in een miskraam geeindigd. Ik denk dat daar inderdaad veel angst vandaan komt. Op dit moment voelt het voor mij ook als een lange lijdensweg, goed om te lezen dat daar nog verandering in kan komen. Wat fijn dat je echo goed was!

Bedankt allemaal dames, voor jullie opbeurende woorden, ik denk dat ik gewoon nog even onder een steen moet gaan kruipen totaan de echo (15 oktober).

TM ik ben ook heel blij voor je! Wat fijn dat alles gewoon goed gaat en dat het iets "simpels" was als groei/bandenpijn!

19 Weken onderweg. Vandaag "20 weken echo". En alles klopte! En de baby telt al 25 cm!

Vandaag pip-behang bestellen en vloerdbedekking voor de babykamer.





Pip early bird white. Soort parelmoer-wit met vogels.

Twentmeisje, wat fijn! Opgelucht nu? En bij twijfel gewoon bellen hoor, liever een keer te veel dan te weinig. _{Ik zou alleen mijn eigen advies eens moeten volgen.}

Klavertje. Zwanger zijn is niet alleen een roze wolk. Bij mijn eerste heb ik wel honderden keren getwijfeld, vooral omdat ik meerdere kerenbloed verloor. Ik was zo onzeker en die roze wolk was lang niet zo roze hoor. Deze keer was ik zo misselijk dat ik de eerste drie maanden ook niet vreselijk genoot. En bij de eerste zwangerschap was ik amper misselijk wat me vreselijk aan het twijfelen maakte. Maar hou jezelf goed in de gaten, dat je geen donkere randen om je dag krijgt. Trek op tijd aan de bel als je je echt niet happy voelt! En tuurlijk is het eng als het al eens mis is gegaan! Hopelijk geeft de echo je straks weer wat meer zekerheid en kun je meer genieten!

Chooselife, fijn dat alles goed was bij de 20 weken echo. Dat is toch een soort van mijlpaal in de zwangerschap! Behang is niet helemaal mijn smaak Maar wel fijn dat het al uitgezocht is. Hier is de babykamer soortemet klaar, er staat alleen nog een logeer bed in.

Hier rommelt het weer. Enorme menstruatiepijn, veel pijnlijke harde buiken, zonder regelmaat en een zere rug! We houden het gewoon spannend hier.

Sil, wij kunnen wel naast elkaar op een bankje gaan zitten. Haha ik ben gelukkig nu 37w maar voor jou is het nog ff spannend! Hopelijk groeit je beeb iets minder snel als de insuline weer aangepast is! Sterkte ermee!

Twentemeisje, fijn dat alles goed was!

Loffie, gefeliciteerd!

Basboussa, weer een beetje opgeknapt?

JeetjeJom, weer terug van vakantie! Welkom back!

Klavertje4, ik ben ook helemaal niet misselijk geweest. Maar ik snap dat je graag wat kwaaltjes zou willen zodat het wat echter voelt! Sterkte

Chooselife, wat fijn dat jullie een goede echo hebben gehad! En het geslacht?
_{vindt het behang meer voor een meisjeskamer..}

quote:

Op woensdag 29 september 2010 16:44 schreef BarbaBientje01 het volgende:
Sil, wij kunnen wel naast elkaar op een bankje gaan zitten. Haha ik ben gelukkig nu 37w maar voor jou is het nog ff spannend! Hopelijk groeit je beeb iets minder snel als de insuline weer aangepast is! Sterkte ermee!

Twentemeisje, fijn dat alles goed was!

Loffie, gefeliciteerd!

Basboussa, weer een beetje opgeknapt?

JeetjeJom, weer terug van vakantie! Welkom back!

Klavertje4, ik ben ook helemaal niet misselijk geweest. Maar ik snap dat je graag wat kwaaltjes zou willen zodat het wat echter voelt! Sterkte

Chooselife, wat fijn dat jullie een goede echo hebben gehad! En het geslacht?
_{vindt het behang meer voor een meisjeskamer..}

Zullen we een datumtweeling doen.

quote:

Op woensdag 29 september 2010 16:44 schreef BarbaBientje01 het volgende:
Chooselife, wat fijn dat jullie een goede echo hebben gehad! En het geslacht?
_{vindt het behang meer voor een meisjeskamer..}

Dat kan ik helaas niet zeggen, omdat het dan achterhaald kan worden door mensen uit mijn "echte leven".

Eén wandje pip, 3 wanden glasvezel met een sausje. Lichtblauwe/cyaan vloerbedekking. Witte meubeltjes. Redelijk onzijdig tot nu toe.

Ik wil best een datumtweeling Sil, maar niet op de 30e dan is mijn schoonmoeder jarig.

Geen probleem chooselife, hou het lekker geheim! Plaats je foto's straks in het kinderkamertopic?

Bedankt lieve meiden!

Verloskundige van het zknhs belde net om te zeggen dat mijn urine okee was, geen blaasontsteking dus.

Chooselife, ik vind Pip-behang ook heel erg mooi, jouw vogeltjes dus ook. Met name deze vind ik ook errug tof:





Maar das meer iets voor het kinderkamer inspiratie-topic .

@Klavertje-4: ik moet bekennen dat ik nog bij elke toiletgang controleer of er geen bloed op het toiletpapier te zien is. Die bloedingen in de 1e zwangerschap maken wat dat betreft veel kapot wat het onbevangen zijn betreft. Het verschil is dat ik het nu als een soort van standaard handeling doe (ik denk er niet eens meer bewust over na) terwijl ik in het begin vd zwangerschap gewoon bijna bang was om naar het toilet te gaan. Het gaat echt beter worden meis!