R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het rotgevoel dat de tijd steeds sneller gaat, herkenbaar?
Sinds een paar jaar bekruipt me meer het gevoel dat de tijd steeds sneller gaat. Een paar jaar geleden was ik nog meer bezig in het heden en nieuwsgierig wat er allemaal zou komen. Bepaalde waarden leken constanter, de familie was zoals die was, mijn ouders hadden hun werk, etc.
Inmiddels zijn mijn zusjes getrouwd en hebben ze kinderen. Mijn pa is laatst met pensioen gegaan, iets wat ik raar genoeg best een indrukwekkende en (op een bepaalde manier) ook een vervelende ervaring vond. Ik kan sinds die dag ook niet goed het beeld uit mijn hoofd krijgen dat zijn leven een soort van klaar is en hij nu snel oud zal worden. Dat de eindfase is ingegaan. Ondertussen ben ik zelf klaar met mijn studie, aan het werk, woon samen en lijkt dit ook een redelijk vastomlijnde richting te krijgen.
Voor mijn gevoel is het laatste jaar werkelijk voorbij gevlogen en lijkt dit steeds harder te gaan. Ik voel me nu soms al een ouwe lul die beschouwend naar zichzelf kijkt en denkt; waar is de tijd gebleven. En ik ben nog niet eens 30.
Natuurlijk gaat de tijd me soms ook niet te snel genoeg, heb ik lange dagen op mijn werk en kan ik niet wachten op bepaalde leuke gebeurtenissen. Maar het gaat me meer om het gevoel wanneer ik erover nadenk, en ik vind dat om eerlijk te zijn best een rotgevoel. Enerzijds omdat ik ben gehecht aan het heden, en anderzijds omdat de toekomst steeds meer vast lijkt te staan en het niet 'spannend' meer is. Ik kon vroeger eindeloos fantaseren over wie mijn vrouw zou worden en wat voor bestaan ik later zou leiden, iets wat nu min of meer voor de hand ligt.
Is dit herkenbaar? En zoja, hoe gaan jullie daar mee om? En is dit gewoon een levensfase waar ik aan moet wennen, of wordt het erger?
Vertel.
Inmiddels zijn mijn zusjes getrouwd en hebben ze kinderen. Mijn pa is laatst met pensioen gegaan, iets wat ik raar genoeg best een indrukwekkende en (op een bepaalde manier) ook een vervelende ervaring vond. Ik kan sinds die dag ook niet goed het beeld uit mijn hoofd krijgen dat zijn leven een soort van klaar is en hij nu snel oud zal worden. Dat de eindfase is ingegaan. Ondertussen ben ik zelf klaar met mijn studie, aan het werk, woon samen en lijkt dit ook een redelijk vastomlijnde richting te krijgen.
Voor mijn gevoel is het laatste jaar werkelijk voorbij gevlogen en lijkt dit steeds harder te gaan. Ik voel me nu soms al een ouwe lul die beschouwend naar zichzelf kijkt en denkt; waar is de tijd gebleven. En ik ben nog niet eens 30.
Natuurlijk gaat de tijd me soms ook niet te snel genoeg, heb ik lange dagen op mijn werk en kan ik niet wachten op bepaalde leuke gebeurtenissen. Maar het gaat me meer om het gevoel wanneer ik erover nadenk, en ik vind dat om eerlijk te zijn best een rotgevoel. Enerzijds omdat ik ben gehecht aan het heden, en anderzijds omdat de toekomst steeds meer vast lijkt te staan en het niet 'spannend' meer is. Ik kon vroeger eindeloos fantaseren over wie mijn vrouw zou worden en wat voor bestaan ik later zou leiden, iets wat nu min of meer voor de hand ligt.
Is dit herkenbaar? En zoja, hoe gaan jullie daar mee om? En is dit gewoon een levensfase waar ik aan moet wennen, of wordt het erger?
Vertel.
Rustiger aan doen, lekker veel FOK!ken, dingen bewust uitstellen zodat je eigenlijk geen fuck hebt te doen de helft van je vrije tijd en noodgedwongen een boeekje gaat lezen, platen gaat luisteren of een goede film gaat kijken.
Ik heb je post geeneens gelezen.
Ik heb je post geeneens gelezen.
het is wetenschappelijk aangetoond dat naarmate de jaren vorderen de perceptie van tijd sneller gaat.
't logo goudgeel, oppervlag in kersenrood; symbool van de strijd tegen een systeem dat je hersens doodt.
Ik vind het ook wel eens moeilijk. Ikzelf die ouder word, mijn ouders die ouder worden. De heimwee naar vroeger, toen alleen huisdieren doodgingen en alles makkelijk was.
Maar uiteindelijk moeten we toch allemaal dood, en zolang verzetten niet gaat, kun je er maar beter het beste van maken
Maar uiteindelijk moeten we toch allemaal dood, en zolang verzetten niet gaat, kun je er maar beter het beste van maken
My mama didn't raise no fool
Tsja. Zo is het leven, het leven is zo.
En de tijd gaat te rap inderdaad. Deze zomer is ook al weer voorbij. Voor mijn gevoel moet ie eigenlijk nog beginnen. Maarja.
En de tijd gaat te rap inderdaad. Deze zomer is ook al weer voorbij. Voor mijn gevoel moet ie eigenlijk nog beginnen. Maarja.
Content creator
Het gaat steeds sneller TS. 
Hoe ouder je gaat worden hoe sneller het nieuwe jaar er alweer is. 
Hoe ouder je gaat worden hoe sneller het nieuwe jaar er alweer is.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Tja zo is het. Dit is de tijd dat je intellectueel en cultureel moet gaan ontwikkelen (meer dan). Nu dien je "wijs" te worden. Dus ga boeken lezen, musea bezoeken en reizen. Oh en je moet ook kinderen krijgen en opvoeden.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Is daar niet een proefschrift over geschreven ? Dat de tijd sneller lijkt te gaan omdat je steeds minder onthoudt na je pubertijd ? 
Juist niet.quote:Op zaterdag 18 september 2010 00:18 schreef -Strawberry- het volgende:
Veel ondernemen.
Dan lijken de dagen langer.
Wacht maar eens 10 min op de bus en kom dan terug...
Juist omdat het leven zo leuk kan zijn, vliegt ie voorbij
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Ik ken dat gevoel wel ja, zeker als je terugkijkt op je verleden dat je denkt; wat heb ik nou eigenlijk allemaal gedaan tussen bijvoorbeeld mijn 14e en 18e? Ik weet het amper, fuck, wat is het snel gegaan. Toch zit hem denk ik de kracht om proberen sterk in het heden te leven en het zo aangenaam mogelijk te maken voor jezelf, om ver in de toekomst kijken wat beangstigend en onvermijdelijk is en dat je aan terugkijken ook niet veel hebt.
Is toch mooi? Tijd gaat sneller....je vergeet meer dingen en de tijd gaat nog sneller ook.
Toen je een klein prupje was ging alles langzamer en wilde dat de tijd sneller ging...nu heb je dat!
Toen je een klein prupje was ging alles langzamer en wilde dat de tijd sneller ging...nu heb je dat!
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Het is voor mij niet heel herkenbaar, ben er nog iets te jong voor, maar ik hoor er al wel veel mensen over en het begint bij mij ook te komen.
Ik denk dat een groot verschil, zoals je zelf al aangeeft, zit in het feit dat vroeger je toekomst iets meer open stond, en nu krijgt dat veel meer vorm.
Maar om te denken dat je rond je 30e al helemaal in een voorspelbare lijn van leven zit, is denk ik onjuist. Vergeet niet om toekomstdromen te houden, en vergeet vooral niet om in het moment te leven, dan komt het uiteindelijk allemaal best goed denk ik. De truc is dat je niet alleen ziet wat er allemaal verdwijnt, maar ook wat er voor terugkomt. Elke levensfase is nou eenmaal anders
Ik denk dat een groot verschil, zoals je zelf al aangeeft, zit in het feit dat vroeger je toekomst iets meer open stond, en nu krijgt dat veel meer vorm.
Maar om te denken dat je rond je 30e al helemaal in een voorspelbare lijn van leven zit, is denk ik onjuist. Vergeet niet om toekomstdromen te houden, en vergeet vooral niet om in het moment te leven, dan komt het uiteindelijk allemaal best goed denk ik. De truc is dat je niet alleen ziet wat er allemaal verdwijnt, maar ook wat er voor terugkomt. Elke levensfase is nou eenmaal anders
Ja, daar had ik ook aan gedacht. Een leuke week vliegt sneller voorbij dan een saaie. Máár....als je terugkijkt op een jaar vol dingen die je hebt gedaan, dan lijkt dat veel langer te zijn geweest dan een jaar waarin je eigenlijk weinig noemenswaardigs hebt ondernomen.quote:Op zaterdag 18 september 2010 03:16 schreef Godshand het volgende:
[..]
Juist niet.
Wacht maar eens 10 min op de bus en kom dan terug...
Juist omdat het leven zo leuk kan zijn, vliegt ie voorbij
Toen ik met school een week in Frankrijk was, leek het achteraf veel langer te zijn geweest. Voor mijn gevoel was ik daar wel 3 weken, omdat je gewoon zoveel nieuwe dingen meemaakt in een korte tijd. Terwijl op het moment zelf lijken de dagen wel om te vliegen ja.
Heb je dat gevoel vanaf dat je 20 jaar werd?quote:Op vrijdag 17 september 2010 22:54 schreef Kloon2009 het volgende:
Sinds een paar jaar bekruipt me meer het gevoel dat de tijd steeds sneller gaat.
Never in the entire history of calming down did anyone ever calm down after being told to calm down.
Precies. Omdat, als ik het goed onthouden heb, je minder nieuwe ervaringen hebt nu als toen je klein was. Toen waren vele gebeurtenissen nog bijzonder en voor het eerst. Als je ouder wordt is het gewoon steeds meer de zoveelste Kerst, de zoveelste verjaardag, de zoveelste Oud& Nieuw, de zoveelste zomervakantie, de zoveelste collega, die met pensioen gaat, de zoveelste scheiding etc.quote:Op vrijdag 17 september 2010 22:57 schreef FunkyHomosapien het volgende:
het is wetenschappelijk aangetoond dat naarmate de jaren vorderen de perceptie van tijd sneller gaat.
Lijkt me logisch. Als je bijvoorbeeld 10 jaar oud bent, dan is een dag 1/3650ste gedeelte van je leven.
Als je 20 bent, dan is een dag 1/7300ste gedeelte van je leven.
Een dag wordt gewoon naarmate de tijd vordert een steeds kleiner gedeelte van je leven.
Als je 20 bent, dan is een dag 1/7300ste gedeelte van je leven.
Een dag wordt gewoon naarmate de tijd vordert een steeds kleiner gedeelte van je leven.
Death solves all problems: no man, no problem.
Lijkt me niet, want dan zou het heel geleidelijk gaan, terwijl (bij mij tenminste) het veel sneller gaan van de tijd bij m'n 20ste is begonnen. Eigenlijk voelt alles sinds toen zo'n beetje even lang geleden. Terwijl bijvoorbeeld tussen m'n 9e en 20ste een eeuwigheid leek, ook nu nog als ik er op terugkijk.quote:
Lijkt me logisch. Als je bijvoorbeeld 10 jaar oud bent, dan is een dag 1/3650ste gedeelte van je leven.
Als je 20 bent, dan is een dag 1/7300ste gedeelte van je leven.
Een dag wordt gewoon naarmate de tijd vordert een steeds kleiner gedeelte van je leven.
Never in the entire history of calming down did anyone ever calm down after being told to calm down.
Het is iets dat OOK mee speelt. En inderdaad omdat hersenen nieuwe dingen altijd meer tijd lijken te geven. Het geheugen is een raar iets, hoe langer de tijd lijkt te duren in het "nu" hoe korter je hem onthoudt. Denk bijvoorbeeld eens aan een vliegreis van 12 uur. Gedurende de reis verveel je je kapot en lijkt de tijd maar niet om te gaan. Achteraf denk je alitjd: oh ja, er is een dag geweest die ik gereisd heb. De eerste dagen van een vakantie herinner je altijd langer dan de laatste dagen.quote:Op zaterdag 18 september 2010 12:44 schreef Arcee het volgende:
[..]
Lijkt me niet, want dan zou het heel geleidelijk gaan, terwijl (bij mij tenminste) het veel sneller gaan van de tijd bij m'n 20ste is begonnen. Eigenlijk voelt alles sinds toen zo'n beetje even lang geleden. Terwijl bijvoorbeeld tussen m'n 9e en 20ste een eeuwigheid leek, ook nu nog als ik er op terugkijk.
Herkenbaar? Ja! dat is het leven. Vandaar mijn TVP
Wat ik heel erg mis is de opwinding van nieuwe dingen doen. Voor het eerst op kamers in en niewe stad zonder ouders, doen wat je wilt, prachtig vond ik dat! Ik heb nog steeds een soort studentenleven en kan doen wat ik wil, maar het nieuwe is eraf.
[ Bericht 0% gewijzigd door Rubber_Johnny op 19-09-2010 17:36:23 ]
Wat ik heel erg mis is de opwinding van nieuwe dingen doen. Voor het eerst op kamers in en niewe stad zonder ouders, doen wat je wilt, prachtig vond ik dat! Ik heb nog steeds een soort studentenleven en kan doen wat ik wil, maar het nieuwe is eraf.
Gelukkig geldt dit ook voor de winter.quote:Op vrijdag 17 september 2010 23:37 schreef gebrokenglas het volgende:
Tsja. Zo is het leven, het leven is zo.
En de tijd gaat te rap inderdaad. Deze zomer is ook al weer voorbij. Voor mijn gevoel moet ie eigenlijk nog beginnen. Maarja.
[ Bericht 0% gewijzigd door Rubber_Johnny op 19-09-2010 17:36:23 ]
|
|
Het rotgevoel dat de tijd steeds sneller gaat, herkenbaar?
