quote:

Onder Turkse vlaggen

Ibrahim Selman vraagt zich af of hij in de schoenen van Ahmet Türk zou kunnen staan, de geplaagde Koerdische leider die toch zijn geduld weet te bewaren. „Ik ben blij dat ik geen Ahmet Türk ben, dat ik niet tussen al die Turken woon en de Koerdische zaak verdedig. Ik begin grote bewondering voor de man te krijgen.”


Een tijdje geleden las ik in deze krant een artikel van correspondent Erdal Balci over het leed van Ahmet Türk, de leider van de Koerdische partij DTP die in het Turkse parlement zat. Zijn partij werd onlangs verboden, zijn zoon gearresteerd en hijzelf voor jaren uit de politiek verbannen.

Balci beschrijft hoe de heer Türk geterroriseerd wordt door zijn buren in Ankara, allemaal rijke en gezaghebbende Turken. Ze maken hem het leven onmogelijk door zijn huis met een zee van Turkse vlaggen te omringen waar hij steeds doorheen moet lopen. Rode vlaggen die uit de ramen hangen en in de gang staan. De heer Türk kan ook niet verhuizen want niemand wil hem een appartement verhuren.