Vrucht met down syndroom

Inderdaad Dalaiblama... too much bla.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:34 schreef mijnnaamishans het volgende:

[..]

ja dat is de makkelijkste oplossing, je kind een tehuis inschoppen, dan beter aborteren dan anderen ermee opzadelen

Ik had het niet over een tehuis hoor, maar gewone kinderopvang, er zijn ook medische kinderdagverblijven.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:35 schreef McLaura het volgende:
Inderdaad Dalaiblama... too much bla.

Daar hebben vrouwen een handje van.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:36 schreef mijnnaamishans het volgende:

[..]

nee de eerste jaren niet, erna wel.
mijn baas zit echt niet te wachten op iemand die minder naar het buitenland kan en altijd in de stress zit met mijn thuisssituatie.
ik zal dan een binnendienst moeten doen en mijn carriere gedag zeggen

Nooit aan kinderen beginnen dus...

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:36 schreef mijnnaamishans het volgende:

[..]

nee de eerste jaren niet, erna wel.
mijn baas zit echt niet te wachten op iemand die minder naar het buitenland kan en altijd in de stress zit met mijn thuisssituatie.
ik zal dan een binnendienst moeten doen en mijn carriere gedag zeggen

Als jouw vrouw denkt dat ze het alleen wel redt, dan redt ze het ook allemaal wel als je in het buitenland zit.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:37 schreef mijnnaamishans het volgende:

[..]

ja ook die kans zit er in ja, ik hou zielsveel van haar maar als ze haar leven wil verpesten dan hoef ik ook niet slachtoffer te worden

Ik denk echt dat dit het eerste woord is dat je moet schrappen uit de gesprekken met je vrouw. Probeer begrijpend naar HAAR te zijn, maar duidelijk dat het voor JOU niet gaat gebeuren.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:39 schreef mijnnaamishans het volgende:

[..]

mijn vrouw kan de stress niet aan van een dergelijke situatie, dat weet ik nu al.
bij een gezond kind was dat niet aan de orde geweest

Ook bij een gezond kind zijn zulke stresssituaties aan de orde, dat is inherent aan kinderen.

Hans, je hebt het over jullie werk en andere praktische bezwaren. Gebruik deze niet als excuus als je geen down-kindje wil; die bezwaren worden namelijk direct weerlegd gevolgd door 'zie je wel, het kan best!'
Als jij het diep in je hart niet wil moet dat voldoende reden zijn.

Ik vind het echt verontrustend om te zien hoeveel vrouwen in dit topic een fundamentele afspraak tussen man en vrouw in een relatie zo eenvoudig aan de kant zouden zetten en daarbij ook nog eens volledig begrip verwachten.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:40 schreef Swetsenegger het volgende:
Ik vind het echt verontrustend om te zien hoeveel vrouwen in dit topic een fundamentele afspraak tussen man en vrouw in een relatie zo eenvoudig aan de kant zouden zetten en daarbij ook nog eens volledig begrip verwachten.

Helemaal mee eens.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:34 schreef McLaura het volgende:
Och, als jij je houding niet aanpast heb je straks geen vrouw èn geen kind (maar dat maakt geloof ik niet uit, het is maar een mongool).

Kun je op zoek naar iemand die zich wel 'aan haar afspraken houdt'.

Het vervelende voor ts is dat hij hoe dan ook de lul is.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:29 schreef mijnnaamishans het volgende:

[..]

met mijn vrouw hebben we dit op voorhand besproken en afspraken gemaakt.
ze negeerd mij en haar afspraken.

ze is ook totaal niet realistisch.
een van ons moet zijn carriere compleet opzeggen en ik kam sowieso een andere minder goed betaalde baan gaan vinden

Serieus Hans,

Los van je standpunt ga je deze discussie nooit winnen op dingen als realistisch en rationeel. Voor je vrouw is deze situatie helemaal niet realistisch of rationeel.

Heel lastig Hans... Of het nou waar is of niet, in beide gevallen is het moeilijk.

In het geval van niet waar : Je bent een lul dat je hiermee spot
In het geval van waar : ik begrijp wel dat je je vrouw aan de afspraak wilt houden, maar ik mis begrip voor haar. Niet begrip voor het niet nakomen van een afspraak, maar begrip voor haar gevoel. Ze draagt een kindje, weet dat al 7 weken, en nu zou ze het moeten laten weghalen volgens jullie afspraak. Ik kan me voorstellen dat ze erg in de war is, en wat ze nu zegt is misschien niet rationeel. Praat erover, toon begrip voor haar, blijf bij je punt maar geef ook aan dat je begrijpt dat dit heel moeilijk voor haar is.

Volgens mij weet je de uitslag ook pas net, en zij dus ook.... dus praat, praat en praat.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:17 schreef SacreCoeur het volgende:

[..]

Ja & ik denk van niet.
Ik weet het niet voor mijn vriend natuurlijk, maar ik weet 99% zeker dat ik 't niet wil.

Dat wist ik ook, ik zou ook kiezen voor abortus in het geval dat...
Tot we in de wachttijd zaten van de uitslag van de combinatietest. Zwanger en wel. En dat veranderde mijn ideeen daaromtrent heel erg. Ik heb dat wel bespreekbaar gemaakt en gelukkig was de beslissing niet nodig omdat de uitslag voor ons goed genoeg was om het verder op zijn beloop te laten. Maar als je eenmaal zwanger bent, is het zo totaal anders. Dat is misschien gedeeltelijk hormonaal, maar gedeeltelijk komt het ook voort uit de band die je al hebt met je ongeboren kind, ook al in dat stadium.

Ik vind de post van DragonFodder wel een goede. TS kan eht misschien allemaal rationeel benaderen, maar voor zijn vrouw is dat nu gewoonweg niet mogelijk. Niet LOUTER rationeel iig. Ik denk dat veel praten, inschakelen van maarschappelijk werk/psychologische hulp via het ziekenhuis en beide proberen eht van de andere kant te bekijken nu het enige is dat ze kunnen doen. En of ze er dan samen uitkomen en wat dan de beslissing zal zijn, dat is moeilijk te voorspellen.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:40 schreef Swetsenegger het volgende:
Ik vind het echt verontrustend om te zien hoeveel vrouwen in dit topic een fundamentele afspraak tussen man en vrouw in een relatie zo eenvoudig aan de kant zouden zetten en daarbij ook nog eens volledig begrip verwachten.

Omdat vrouwen weten hoe het voelt om zwanger te zijn, of zich dat goed kunnen voorstellen.

Overigens, ik zie veel mensen zeggen "Abortus, en een nieuw kindje maken", maar dat gaat niet altijd na een abortus. Ik spreek uit ervaring. Abortus was overigens medisch, niet omdat we het niet wilden. En wij dachten ook: Nou ja, volgende keer beter. En volgende keer kwam nooit. En zal er nooit meer komen.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:41 schreef mijnnaamishans het volgende:

[..]

kunnen we even ophouden met het gaan vergelijken met gezonde kinderen, dat is het niet en de zorg zal intensiever en zwaarder zijn en altijd zo blijven

Jij komt met allerlei argumenten die niet reëel zijn... Je wilt je leven niet aanpassen op en gehandicapt kind, dat is je goed recht en daarvoor hoef je geen excuses aan te dragen. Het kutte aan deze situatie is dat je vrouw ineens anders in die gedachte staat, terwijl er vooraf duidelijke afspraken gemaakt zijn. Hier valt hoe dan ook niet zonder kleerscheuren uit te komen.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:39 schreef CartWOman het volgende:
Hans, je hebt het over jullie werk en andere praktische bezwaren. Gebruik deze niet als excuus als je geen down-kindje wil; die bezwaren worden namelijk direct weerlegd gevolgd door 'zie je wel, het kan best!'
Als jij het diep in je hart niet wil moet dat voldoende reden zijn.

Goede tip en waarheid als een koe. Het gewoon echt niet willen is reden genoeg. Je hebt destijds die afspraak met vol verstand gemaakt en bent niet van mening veranderd.
Je kunt niet eenzijdig de spelregels gaan zitten veranderen.
Het is wel zo dat ze alle praktische bezwaren direct zal weerleggen, wat ook weer logisch is als iemand iets graag wil.

Wanneer hebben jullie die afspraak gemaakt dan, vroeger als in lang geleden, of tijdens deze zwangerschap?

En wanneer is die test dan gedaan als ze nu 11 weken zwanger is, die vlokkentest doen ze toch niet voor de 10 weken? (uitslag duurt meestal een week dacht ik)