Dagboek van een R&P-er Part II: Discussietopic

quote:

Op vrijdag 22 oktober 2010 20:36 schreef Re het volgende:
Maandag 25 oktober

Ik ben Ferdinand van Rijckevorsel. Ik ben een briljante, knappe jonge man met een IQ die hoogstwaarschijnlijk boven de 170 ligt. Ik ga mezelf niet laten naken door een duidelijke narcist en een brillenjood van een jurist! Ik heb een plan., een heel geniaal plan.

Marinus heeft geen flauw idee dat ik foto’s heb van de buurman met zijn moeder. Hij weet ook niet dat ik morgen van mijn lievelings computervriend een bewerkte foto krijg van die foto met tante Gerda. En waarom zouden mensen geloven dat ik, Ferdinand van Rijckevorsel, misbruik heb gemaakt van tante Gerda?

Marinus en de notaris hebben geen geloofwaardigheid. Opeens komt een man uit het niets die zegt dat hij de zoon van tante Gerda is? En dat hij, als zoon van tante Gerda, zijn zelfmoord in scene heeft gezet en dat hij nu terugkomt om de erfenis van tante Gerda te innen?

Ik hoef niet bang te zijn voor mijn reputatie. Het maak niet uit wat ik doe, iedereen waardeert mij en vindt mij een geweldige vent. Als ze die foto’s van die valse Marinus zien, hoef ik hen alleen die foto te laten zien van mij en een bloedmooie vrouw en dan zal iedereen geloven dat Marinus die foto heeft gephotoshopped en niet andersom.

En die moord van de buurman… Ik denk dat de politie eerder mij zal geloven dan Marinus. Maar ik moet zeker zijn van mijn zaak. Ik moet bewijs verzamelen tegen hem en de notaris. Ik moet onze gesprekken opnemen en een foto of video van Marinus zien te maken. Ik moet er ook achter komen waar hij leeft en wie hij echt is. Wie kan mij daarin helpen?

Ingezonden door keep_walking

quote:

Op maandag 25 oktober 2010 07:46 schreef Re het volgende:
Dinsdag 26 oktober

L.S



Gister ben ik de stad ingegaan om nog een heerlijke borrel te nuttigen en verder na te denken over een goed plan. Het mengen met het plebs, zo dacht ik, zou me goed doen. Tijdens mijn entree van de kroeg “The Jazz” aangekomen trof ik daar PeePee en z'n onversmadelijke zusje aan. In eerste instantie wilde ik me snel omdraaien, maar ineens schoot een briljant plan me te binnen.

Wederom begon PeePee over de toetreding van zijn aanwezige zusje. Haar nader bestuderend begreep ik wel waarom Willem Jan haar eerder het hof gemaakt had. Het meisje had een lief sproeten kopje waar af en toe een lief vertederend lachje op verscheen. Ze liet langzaam haar wijn in haar glas ronddraaien en keek af en toe bedenkelijk tijdens het pleidooi van PeePee. En ik moet toegeven; zijn zusje zou niet misstaan in onze societeit.

Maar wat Willem Jan kan dat kan ik, Ferdinand van Rijckevoorsel natuurlijk beter. Ondanks de onmenselijke vergissing met Tanta Gerda is het toch ook weer een maand geleden dat een vrouw mij zo heeft weten te bekoren. PeePee's zusje was natuurlijk ook gewoon gecharmeerd van mijn intelligente opmerkingen en magnifieke inborst. Dus toen PeePee rond elf uur aankondigde dat hij huiswaarts zou keren meende ik een lichte teleurstelling over zijn zusjes gezicht te zien glijden. Ik gaf haar een van mijn uitmuntende visitekaartjes met de woorden : “ik ben vanavond alleen”.

Nadat ik thuis was aangekomen hoefde ik niet lang te wachten tot er aangebeld werd. Badend in het licht van de hal zag ze er mooi uit en ik was, ondanks mijn plan tevreden met de keuze. Ik nam PeePee's zusje mee naar mijn kamer waar wij ons tegoed deden aan elkaar. Mijn eenpersoonsbed was wel een te nemen obstakel, maar met de aanstaande erfenis zal een degelijk king-size bed niet lang op zich laten wachten.

Nog even twijfelde ik of ik het meisje met een voor mij zo belangrijke taak op kon zadelen, maar ging toch overstag. Ik liet haar weten dat ik wellicht overstag zou gaan met PeePee's plan als zij zich als geschikt zou bewijzen. Ik zou haar een opdracht geven die zij uit zou moeten voeren. Bij een geslaagde uitvoering zal ik tijdens de volgende societeitsvergadering mijn steun geven aan zijn plan om zijn zusje en haar vriendinnen toe te laten. PeePee's zusje was blij met de geboden kans.

Ik legde haar uit dat het de bedoeling is dat zij en haar vriendinnen de handel en wandel van Marinus Verlinde na zullen gaan. Ze zullen me voldoende foto's leveren waar de Nerd mee aan de slag kan. Hopelijk duurt het nog even voordat de politie op de hoogte wordt gesteld van de dood van buurman van Baalen zodat ik compromiterende foto's van Marinus met Tante Gerda ( zijn eigen moeder!!) kan verspreiden door buurmans huis.

Ik deed nog een duit in het zakje door voor te stellen om een van haar (minderjarige ) vriendinnen op de notaris af te sturen. Deze foto's van de notaris zullen me mooi comprimerend bewijs materiaal opleveren! PeePee's zusje twijfelde nog even, maar ik wist haar te overtuigen met het argument dat als ze toe treed tot de societeit ze dan nog vaker van mijn uitermate bedkwaliteiten kan genieten.

Dus, deze nacht heeft (naast de lichamelijke geneugten) ook de fundering voor mijn erfenis plan opgeleverd!

Ferdinand

Ingezonden door Barretje80

quote:

Op maandag 25 oktober 2010 22:03 schreef Snowcold het volgende:
Ik hoop niet dat mijn stuk de loop van het verhaal een beetje verknald.

quote:

Op dinsdag 26 oktober 2010 10:33 schreef Jumparound het volgende:
ik wil me wel opofferen ;-)
_{maar geen latijn}

quote:

Op dinsdag 26 oktober 2010 10:58 schreef Re het volgende:
Woensdag 27 oktober

Ochtend

Verdomme, dies ater. In deze ingewikkelde zaak, die natuurlijk alleen door iemand van mijn caliber kan worden opgelost, heeft mijn intelligentie toch een belangrijk detail over het hoofd gezien. Namelijk de schone, blondgeverfde snol van Van Balen, die natuurlijk in een ijzige schok verkeerde toen ze er zojuist achter kwam dat haar ‘lieftallige’ vader was overleden. Een gore smeerlap, dat was het. Ze moest eens weten wat haar vader allemaal heeft uitgespookt met tante Gerda terwijl zij op een excursie was in het land der Germanen. Ik weet zeker dat ook zij dan over haar nek zou gaan.

Jammer genoeg is hierbij de politie ook ingelicht over de dood van Van Balen, iets waarvan ik gehoopt had dat het nog wat langer zou duren. Tijd voor een plan B, dacht ik toen. Maar terwijl ik een derde sigaar aanstak en het laatste restje whisky in mijn glas schonk, schoot mij een verschrikkelijke gedachte te binnen…

D E F O T O ’ S ! ! !

Marinus, bij de naam alleen al smaakt mijn whisky zuur, had grijnzend gezegd dat de confronterende kiekjes met tante Gerda her en der door het appartement van Van Balen verspreid lagen. Wat dus inhoudt dat de politie ze niet over het hoofd gezien kan hebben. Hieruit kan slechts één conclusie worden getrokken: ik zou Van Balen hebben omgebracht uit angst dat de foto’s zouden uitlekken! Ook al zou ik natuurlijk het bewijsmateriaal vernietigen, zo slim als ik ben. Maar alsnog ben ik het enige aanknopingspunt in deze moordzaak. Meer kopzorgen kan ik op het moment niet gebruiken.

_____________________________________________________________________________


Middag

Hier ga ik even verder op mijn stuk van vanochtend. Daarnet werd er aangebeld, maar er was echter niemand te bekennen. Er lag slechts een enveloppe onder mijn deur door geschoven, waarop met een zeer schoon handschrift mijn naam was geschreven. Met enigszins trillende handen maakte ik de enveloppe langzaam open, waaruit een kort briefje met hetzelfde handschrift tevoorschijn kwam:

‘Mijn vader was dus niet de enige die met haar lag te rotzooien. Maar geen zorgen, je foto’s zijn veilig bij mij. De politie weet van niets. Besef je wel dat hier iets tegenover staat.’

Als bewijs was een van de foto’s meegeleverd in de enveloppe. En ik altijd maar denken dat ze eindelijk een haarkleur had gevonden die haar ietwat hersenloze voorkomen eer aandeed. Fronta nulla fides. Schijn bedriegt.

Geen last dus van de politie. Maar wat zullen de eisen zijn van dit blonde stuk?

Ferdinand

Ingezonden door Snowcold

quote:

Op dinsdag 26 oktober 2010 14:40 schreef Jumparound het volgende:
of was ik te snel?

quote:

Op dinsdag 26 oktober 2010 17:44 schreef babette21 het volgende:
Ik moet helaas afhaken . Ga een paar dagen weg en kom daar later van terug dan ik eerst dacht; gaat erg krap worden en wordt daardoor iets teveel "moeten"...
Een vervanger gezocht dus, voor 31 okt - 1 nov...

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 23:07 schreef Re het volgende:
Donderdag 28 oktober

Bij mezelf ten rade gaande had ik dit natuurlijk aan moeten zien komen.

Oké, deze zin klopt van geen meter maar ik denk dat de grote hoeveelheden bier, Wodka, Tequila en een combinatie van speed, XTC en GHC van vanmorgen daar debet aan zijn.

Teruglezend wat ik gisteravond in mijn dagboek heb gepend voordat mijn rukbunker verliet:

De ontdekking dat van Balen's dochter (het harteloze Ijskonijn.. je vader is dood, en je probeert er een slaatje uit te slaan?) een vinger in de pap heeft is een dusdanige grote schok geweest dat ik van schrik de eerste de best kroeg ga induiken om niet alleen dronken, maar gewoon comateus te worden.

Daarna gaat het tijd worden om de echte wereld te confronteren. Ten eerste, op naar het Ijskonijn om een deal te maken. Ten tweede, de foto's oppikken bij PeePee's zus die inmiddels wel klaar is voor de sociëteit. Tenminste, als ze de laatste test ook met vlag en wimpel doorstaat… En dan ten slotte, de erfenis binnenhengelen. Gnagnagna (ik was erg ingenomen met mijzelf).

Het uur van de waarheid was aangebroken en, sadomasochist als ik ben (remember tante Greta) zijn de details uiteraard terug te vinden in mijn Lief Dagboek, dit uiteraard ter meerdere eer en glorie van mijn persoon.

Op naar Ijskonijn. Ze deed lichtelijk aangeschoten de deur open. Aangeschoten! Om 9 uur 's ochtends! Het is toch potdomme geen student! "Hi Fritzie" fluisterde ze hees, “Jij bent snel terug, kom maar snel binnen knul, dan zullen we afmaken waar we gister aan begonnen zijn...”

Hoewel mijn manlijkheid al tekenen van (geveinsde) herkenning begon te vertonen begon er in mijn achterhoofd een onaangenaam vermoeden te ontstaan. Waarom zo opgewekt? En hoezo, nu al terug?

Ijskonijn ging mij voor en trok terwijl ze liep speels wat kledingstukken uit om ala Hans en Grietje een spoor achter te laten wat ik niet kon missen.

Ondertussen begon ik mij door bloedtekort in mijn hersenen mij lichtelijk licht in het hoofd te voelen en de onaangename vermoedens verdwenen dan ook als sneeuw voor de zon.

Zo blij als een ei begon ik van geil plezier bijna te huppelen ware het niet dat deze beweging onmogelijk werd gemaakt door een soort van éénpotige driepoot in mijn buik. 2 Trappen afdalen en op de muur verschenen mooie symmetrische symbolen (vermoeden: afdalen? De meeste slaapkamers zijn toch boven? Manlijk Lid: Afdalen! Neuken! Afdalen! Neuken! Likken! Likken! Likken!) Nog 2 trappen afdalen en de trap werd verlicht door mooie authentieke fakkels en uiteindelijk deed Ijskonijn, nu geheel ontkleed, een grote zware eikenhouten deur open.

Hoewel het moeite kostte om mijn ogen van haar gepiercte tepels en uit haar in een intrigerende pentagram geschoren schaamstreek te houden ontwaarde ik een aangezicht dat mij lang gaat bijblijven.
In het midden op een altaar wat stond in een pentagram met op alle hoeken kaarsen was Marinus naakt vastgebonden als een op zijn kop gekruisigde Jezus.

Zijn gezicht was getrokken in een hoopvolle grimas, maar zodra Ijskonijn in beeld kwam werd het een blik van hopeloze doodsangst. Het weerloze hoopje mens probeerde uit alle macht om onzichtbaar te worden maar door de sterke boeien kon hij geen kant op.

Om hem heen hingen foto's van Van Balen met Tante Greta en Marinus die hand en spandiensten aan het verlenen was voor het in innige omhelzing verkerende verliefde koppeltje.

Brandwonden, blauwe plekken en uitgerukte nagels vertelde een verhaal met een grimmige ondertoon en ergens verwachtte ik een martelwerktuig te zien staan waarmee hij zichzelf uit zijn lijden kon verlossen.

Ik bedacht mij geen moment, gaf Ijskonijn een knietje in haar welgevormde buik waardoor ze even struikelde en trok met alle macht de deur dicht. Het resulterend misselijkmakend geluid van een verbrijzelende schedel galmde door het doodsstille trappenhuis en spookt nog steeds door mijn hoofd.



Mijn god, wat heb ik gedaan.


Ingezonden door Jumparound

quote:

Op vrijdag 29 oktober 2010 17:01 schreef TheVulture het volgende:
Ik hoor net dat er een gat is gevallen in de programmering.. die wil ik wel opvullen

Waar en wanneer moet ik het aanleveren?

quote:

Op vrijdag 29 oktober 2010 17:01 schreef Steve het volgende:
.

quote:

Op zaterdag 30 oktober 2010 14:55 schreef Re het volgende:
Vrijdag 29 oktober

Ik ben aan het eind van mijn Latijn. Dit dagboek had triomfen moeten bevatten. Uitgebreide verhalen over hoe ik bij elke discussie in de collegezaal als overwinaar zou zegevieren. Hoe anders is het gelopen met deze waanzinnige thriller waar menig schrijver nog een puntje aan zou kunnen zuigen. Ik kon het echt niet meer.

....

Ik was even helemaal van de kaart door wat er met IJskonijn was gebeurd. Mijn gedachten waren helemaal leeg, afgezien van het gevoel dat ik enorm moest urineren. Tijdens het moment van opluchting wat je altijd voelt als alles eruit loopt, bedacht ik me dat ik in 1 klap van IJskonijn én Marinus af was. Marinus ligt nog vastgebonden, voordat die gevonden wordt is ‘ie vast allang dood. Het zou wel duidelijk zijn wie Marinus zo heeft toegetakeld. Toch?



Ik moest alleen zorgen dat niemand denkt dat ik bij IJskonijns en Marinus’ vreemde spelletje betrokken ben geweest... Scelere velandum est scelus, zou dat echt helpen? Ik hoorde net politieserenes, dat gaf niet echt een motiverend gevoel nóg verder te gaan.... Fuck hey, wat als de gendarmerie ineens voor de deur staat?? Niet aan denken niet aan denken niet aan denken.

Ik wist dat ik terug moest gaan. Om het zeker te weten. Alles moet goed zijn. Dus moedig als ik ben, en zorgend dat niemand me zag, ging ik het huis weer in, richting kelder. Niet om iets aan mijn moedigheid in te boeten Dagboek, maar ik voelde toch even een rilling door mijn rug gaan. De deur van de kelder ging niet makkelijk open, ik moest aardig wrikken. Ik ga niet beschrijven hoe alles in de kelder eruit zag, anders moet ik ophouden met schrijven en naar de wc rennen, en dit keer niet om te urineren. Toch keek ik nog even goed rond. Marinus lag er nog net zo hopeloos bij als eerder, en weer die blik van hoop. Durfde ik het aan niets te doen? Ik had nu wel de sterkere positie van de 2.

En toen zag ik het.

Mijn leven zal eindigen als een sprookje, met een mooi eind goed, al goed. Ik weet het zeker. Ik ben het.


Ingezonden door Steve

quote:

Op zaterdag 30 oktober 2010 13:59 schreef TheVulture het volgende:
Begrijp ik het goed dat ik dus de grote finale moet verzorgen als in de laatse pagina van het dagboek?

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 14:07 schreef Re het volgende:
Zaterdag 30 oktober

Videre Vincere Est (zien is overwinnen)

Geen treffendere spreuk om deze dag mee samen te vatten, in letterlijke en figuurlijke zin.

Toen ik in die donkere kelder mijn compromitterende foto's met Tante Gerda zag bekroop me een onoverwinnelijk gevoel.

Veni Vidi Vici.

Dit was mijn ultieme kans om compleet buiten schot te blijven in dit macabere schimmenspel wat zich de afgelopen weken heeft voltrokken en waarvan de laatste akte zich in de kelder van IJskonijn heeft afgespeeld. Ik heb de foto's van Tante Gerda en mij onder mijn kleding gestopt en later vandaag in de open haard in rook en as doen opgaan.

Het eennlaatste probleem dat op dat moment nog tussen mij en de erfenis in stond, of in zijn geval lag, was Marinus. Ik kon het risico niet nemen dat hij levend de kelder zou verlaten. De dood stond al in zijn ogen maar ik heb Magere Hein een handje geholpen door de verwondingen die IJskonijn reeds had aangebracht nog wat te perfectioneren.Nadat Marinus zijn laatste adem uitblies,Requiescat in pace hufter, heb ik hem naar de trap gesleept.

Met een van de kandelaars die IJskonijn had neergezet voor haar satanische ritueel heb ik haar gespleten schedel nog een paar extra klappen gegeven en de kandelaar bij Marinus in zijn vuist geklemd. De politie zal vast denken dat Marinus is ontsnapt, IJskonijn de schedel heeft ingeslagen maar dat hij helaas aan op de trap aan zijn verwondingen is bezweken. De foto's van Tante Gerda, Van Balen en Marinus zullen genoeg bewijs zijn om IJskonijn een motief te geven. Niemand zal ook maar een seconde aan mij denken!


Nu ik dit verhaal uitschrijf onder het genot van een heerlijke wijn en de zalvende klanken van Bach, Vinum et musica laetificant cor, bekruipt me een orgastisch genot dat het geld van Tante Gerda helemaal van mij alleen is. Ben benieuwd hoeveel het is.... morgen maar langs die rare notaris dat het spel uit is... ik wil hebben waar ik recht op heb: Pacta sunt servanda

Ingezonden door TheVulture