Dagboek van een R&P-er Part II: Discussietopic

quote:

Zaterdag 9 oktober,

Na het spel zonder liefde van gister, en met de wetenschap dat vandaag weleens een zware en moeilijke maar ook een dag van de ommekeer zal zijn.
Ik ga uitslapen. Tante Gerda kon roepen, schreeuwen en tieren maar ik laat het ze gewoon doen. Ook is m’n deur nog op slot.

Ik word wakker, de klok geeft 12.15 uur aan. Heb geen kater omdat Tante al mijn alcohol al had opdronken. Fris en fruitig gaat ik Ferdinand van Rijckevorsel , na het ontbijt de stad in, een chickie scoren (tot nu geen spoor van de persoon achter de bedreiging).

Na uren te hebben rondgelopen doelloos want dit is toch de dag des onheil. Ben weer in m’n kroeg geweest dit maal geen chickies alleen wat oudere vrouwen gelijk Tante Gerda , ik kreeg weer dat rot gevoel van een paar dagen geleden wat heb ik toch gedaan. Heb ook vandaag nog geen alcohol op leek me beter om me te kunnen concentreren op wat komen gaat.

Want ik voel het gewoon het gebeurt vandaag.
Bij thuiskomt zie ik dat dat lekkere stukje van de buren opeens blond haar heeft gekregen. Hmmm.

Als ik naar binnen ga roept zoals gewoonlijk Tante weer naar me , zal wel weer een probleem hebben maar dat los ik wel snel op .
Ga doelloos tv kijken gaan kroeg vanavond en geen gsmverkeer met de mannen van uni.
Moest ik ze niet eens inlichten over het voorval met Tante Gerda. Om tien uur s’avonds is alles stil op straat en ook bij mij. Er is niks gebeurd wat ik wel had verwacht.
Op dat ene smsberichtje na dan bij een tvshow. ” Zo gemakkelijk kom je er niet mee weg, iedereen zal het weten “.

Wat moet ik ermee, wie is het verdomme ??? Ik wil dat het stopt laat iedereen het toch weten.
Ben ik de enige die in een dronkebui neukt met een oude vrijster. Nee toch!

Laat ik maar gaan slapen morgen is er weer een dag.

de groeten van Ferdinand

ingezonden door kenwel

quote:

Zondag 10 oktober



Lectori Salu....ach flikker toch ook op met al dat Latijn, 't is niet meer dan een soort schuilplaats, een dekmantel voor de harde werkelijkheid. De werkelijkheid dat ik, Ferdinand van Rijckevorsel, ik bedoel, Ferdinand de Rijk, dat ik een waardeloze lul ben die al in geen 2 jaar meer heeft geneukt tot die zwarte nacht met Tante Gerda. Ja ik ben behoorlijk overstuur, als iemand dit dagboek vindt na mijn dood dan moet het toch nog enigszins begrijpelijk opgeschreven zijn, dus ik moet rustig blijven. Even wachten nog met die pillen, even diep ademhalen. Pillen? Ja. Ik heb jaren geleden eens een recept van de huisarts gekregen voor wat rustgevends. Het komt nu handig uit want m'n leven is een hel.



Mijn buren besloten nog eens zout in m'n wonden te strooien. Hun brief heb ik gister gekregen... "Je kunt ons niet ontsnappen, we hebben PeePee al ingelicht". Bluf dacht ik, pure bluf. Oh hoe ik ernaast zat. Kreeg een e-mailtje van die knuppel Jan Willem (die volgens mij tot z'n ellebogen bij PeePee in z'n kont zit) "Je begrijpt natuurlijk wel dat je niet meer welkom bent bij Carneades? Hoewel wij ruimdenkend zijn kunnen wij zowel pedofilie als gerontofilie niet goedkeuren. Vriendelijke Groet, Jan Willem" ik opende de attachment met daarin een videobestandje genaamd schokkend_student_verkracht_oude_dame.wmv. D'r zijn dus niet alleen foto's gemaakt. Oh mijn god, mijn reputatie. Ik begon me af te vragen of het überhaupt nog erger kon toen er een pm kwam van een maat van mij op een groot forum. De inhoud was simpelweg "heb dumpert vid gezien man dit gaat echt te ver" oh jezus...zulke sites zijn voor iedereen toegankelijk.



Verkracht...verkracht...nou toegegeven ze zei inderdaad in die video NEE! maar dat betekent toch dat een vrouw eigenlijk wel wil?! Komop zeg, viel toch allemaal wel mee?! Ik ben toch een leuke kerel? Waarom lijk alleen ikzelf dat te vinden? Ik krijg nooit de aandacht die ik verdien! Nooit! WAAROM WAAROM WAAROM?!!!! Rustig blijven...nadenken...waar heb ik die pillen gelaten? Ik heb gespaard: iedere maand een recept bij de apotheek afgehaald, nooit ingenomen natuurlijk, pillen zijn voor de zwakken, waaronder ik, kan natuurlijk nog altijd de buren vermoorden....heb ik een wapen? Misschien dat shuriken geval? Ach nee laat maar zitten, oh daar heb je de pillen zo even een handjevol...ik heb 't idee dak ewat over t hooft zie maar wat ugh smerig misselijk nou beter neem ik vodka drbij oid oh daar heb je gerda hey tante gerda alles goed ja mooi zo nee de russen gaan niet binnenvallen nee dr valt geen atoombom wat ben je bij de telefoon aan doen abmulance wat nee oh ik weet t je kan niet OD'en op die pille neee nie noidggg...[handschrift onleesbaar]

Ingezonden door BlueMage

quote:

Op woensdag 22 september 2010 18:25 schreef dagboekwedstrijd het volgende:
Maandag 11 oktober

Tempus fugit, vooral als je zelf ruim een halve dag buiten westen bent. Ik herinner me nog de wodka... tante Gerda in paniek... pillen... licht... heel fel licht... overal. Wit licht, met blauwe flarden. Gerda op haar knieën naast mij. Ik zag mezelf... denk ik... als die verdomde buren dat maar niet gefilmd hebben. Dat zal weer leuke beelden hebben opgeleverd. Tante Gerda die zich herinnerde dat ze ooit een EHBO-cursus heeft gehad... haar hoofd boven dat van mij... keek ik niet naar een film? Zat ik niet gewoon achter de computer terwijl de volgende episode uit het leven van Ferdinand van Rijckevorsel werd uitgezonden? Waarom drukte Gerda haar lippen op die van mij? Wat...


Even diep ademhalen, Ferdinand. De ziekenhuislucht laat me ijlen. Dat moet het wel zijn. Volgens de dokter hebben ze mijn maag leeggepompt. En met een lege maag kun je niet helder denken. Waar blijft die zuster met dat strakke kontje die me een half uur geleden een glas water kwam brengen?


Scientia sol mentis est. Dat moet dat witte licht geweest zijn; de kennis van mijn verlichte geest. Het klinkt misschien raar, maar wat er gisterenavond gebeurd is, voor zover ik me dat nog kan herinneren, heeft me goed gedaan. Die avond met tante Gerda en die film van de buren hielden me zo bezig dat ik het belangrijkste uit het oog verloor. Mezelf. Vandaar dat ik mezelf zag, natuurlijk. Als ik gelovig was geweest, had ik geschreven dat ik tot goddelijke hoogte boven mezelf was uitgestegen. Maar ik heb gedroomd, denk ik. En alles kwam goed.


Als ze denken dat ik me zo makkelijk uit het veld laat slaan... Vergeet het maar. Ik sla gewoon terug. Nemo me impune lacesset. Er moet iets zijn om de buren mee terug te pakken. Ik kan ze aanklagen wegens voyeurisme. Dat filmpje... is dat geen inbreuk op mijn privacy? Als ik het handig speel, dan kan ik daar een leuk bedrag aan overhouden. En bij Carneades zijn ze ook niet van me af. Ik ben hun voorzitter, verdomme! Ik bén Carneades. Dus eigenlijk hebben ze zichzelf eruit gegooid. Die mogen flink door het stof om terug te mogen keren... de eikels.


Er komt iemand binnen. Is het die zuster weer? Nee, jammer... het is tante Gerda. Ze wil weten hoe ik me voel, waarom ik die pillen heb ingenomen. Ik hoor mezelf iets geniaals zeggen, zoals altijd. Zij liet me die pillen innemen. Net zoals ze een paar dagen geleden iets in mijn drank had gedaan. Ik vraag hoe ze aan die GHB kwam. Ze weet het niet meer. Ze kijkt schuldig en er rolt een traan over haar wang. Mooi zo. Nog even en ze biedt haar excuses aan omdat ze mij gedrogeerd had om me in bed te krijgen. Ik herhaal het nog een keer. Dat verhaal moet ze vooral vasthouden en tegen anderen vertellen. Ze moet dat verhaal vertellen... in het belang van mijn reputatie.


Luctor et emergo.

Ingezonden door DaMart

quote:

Dinsdag 12 oktober,

Rectus Dominus

Ik laat me toch goddomme niet uit het veld slaan door dat verlepte mongoloïde inteelt tuig! Zie ik eruit alsof ik een of andere emotioneel zwakbegaafde puber ben? Ik dacht het toch niet! Ik ben verdomme meer waard dan dat!

Ziekenhuizen zijn tegenwoordig de zoveelste broedplaats van jammerlijke gedegenereerde randfiguren.

Zo.
Fokking.
KANSLOOS!

Ik zal het geen moment missen, zelfs dat lekkere ding niet. Ze mag dan wel strak in haar vel zitten en rondingen hebben op alle plaatsen waar ik rondingen kan waarderen, maar laten we eerlijk zijn: dat is het soort grietje dat je doet als je niets beters hebt in het weekend. Ik kan wel beter krijgen dan een of ander VMBO-sletje in de zorg.

Ze hebben vandaag een of andere pruttelende graftak op mijn kamer geparkeerd. Nee, niet tante Gerda, dit keer is het gezever afkomstig van een ander. Goddank dat ik morgen weer op vrije voeten ben. Ik heb verdomme de hele dag geen zak gedaan, nou ja, behalve dan dat uurtje in de kantine. Ik moet het niet vergeten, ik MAG het niet vergeten.

Ik zal mijn leven terugkrijgen, al moet het iemand anders bloed, zweet en tranen kosten.



Ingezonden door PhalanX

quote:

Op zondag 26 september 2010 21:40 schreef dagboekwedstrijd het volgende:
Woensdag 14 oktober.


Vina venus corrumpunt corpora nostra, sed vitam faciunt vina venus.

Vannacht de hele nacht wakker geweest om mijn things to do list te werken. Het zwijn van Van Balen hiernaast moest wat hebben gezien door het kijkgaatje wat ik vorig jaar had gemaakt, toen ik een schilderij voor Gerda ophing in haar boudoir. Weinig gezien toen van dat lekkere snolletje, helaas. Obscuris vera involvens. Keert zich in deze mooi tegen mij. Geen drank in huis. Geen geld om wat te halen. Al googlend kwam ik toevallig op Anna Nicole Smith terecht. Dat was het! Ik zou het over een andere boeg gooien. Wat zij kon, kon ik beter. En die Peepee Martijn-gijs en die andere loser van Carneades konden me gestolen worden.

Argumentum ad lazarum. Wat nou ethiek. Geld moet er komen. Dolus an virtus, quis in hoste requirat.

Vanochtend meteen de daad bij het woord gevoegd. Periculum in mora. Gerda opgehaald. Haar aan de arm meegenomen naar de bibliotheek, waarbij zij dankbaar naar me opkeek. (Fuck you van Balen). Op de terugweg even naar de drogist voor een pakje Crofty. Tegen Gerda gezegd dat ik haar gootsteen zou ontstoppen vanavond. Ik knipoogde erbij. Het kostte me moeite, maar mijn nieuwe motto Dolus an virtus, quis in hoste requirat vergat ik niet.

Thuis Gerda geïnstalleerd in haar stoel met de belofte vanavond terug te komen. Ik moest tenslotte toch nog die GHB voorbereiden. Quad medicina aliis, aliis est acre venemum.

Een paar keer mijzelf bevlekt. Krampachtig denkend aan alle mokkels die aan mijn arm zouden hangen als ik die 4 ton van Gerda in mijn zak zou hebben. Al die WOKNOKS die tot mijn beschikking zouden staan. Helaas rook ik in gedachten alleen maar Gerda, De penetrante geur van dood, vermengd met zurig, korrelig kutvocht en zag ik die paar armzalige grijze haren die nog op die verimpelde doos zaten.

Aha erlebnis!

Even naar de traiteur geweest en makreel en Remmedoe gekocht. De lucht en smaak van deze, was genoeg om elke andere smaak te maskeren.

’S Avonds naar Gerda getogen. Gezegd dat we er een lekker avondje zouden maken, met toastjes, wijn, en haar favoriete film “ The sound of music” op. Daarna zouden we wel zien hoe we verder nog leuk zouden krijgen. Haar over haar wang geaaid ( meer kon ik niet opbrengen) en naar haar keuken gegaan. Daar zelf alvast een paar flinke slokken Slivovitsj naar binnen gewerkt, waarvan ik wist dat die in haar keukenkastje stond, Al kokhalzend toastjes met die stinkkaas klaar gemaakt, er wat GHB over gedruppeld. ( ik gokte dat ze niet veel nodig had om onder zeil te raken). Naast haar op de bank gaan zitten en haar toast gevoerd, onder het “genot” van het geluid van de familie von Trapp.

Binnen 40 minuten was ze Knock out. Ze zakte tegen me aan. Ik rook de lucht van vis en kaas uit haar mond. Maar Praesens absens.

Ik legde haar neer op de bank en had zelfs geen moeite om haar rok omhoog te trekken, haar panty en tena-lady uit te trekken en naast haar te gooien en een briefje neer te leggen met de woorden: Je was weer geweldig vannacht, Gerda. Bis repetita placent. Liefs Frederick”

Nu zit ik hier met mijn dagboek. Alea jacta est. De teerling is geworpen.

Morgen weer een dag. Ik neem zo een paar drupjes om in een tijdelijk coma te raken, Maar Ave Caesar lucratori te salutant!

Ingezonden door seasushi

quote:

Op dinsdag 28 september 2010 18:42 schreef dagboekwedstrijd het volgende:
Donderdag 14 oktober,

Aut viam inveniam, aut faciam("Of ik vind een weg, of ik maak er één")

Terwijl het geluid van de brandweersirene steeds sterker werd, liep ik om het blok huizen heen. De aansteker smeet ik in het rioleringsputje. Halverwege de straat , half verscholen achter de bosjes, had ik een goed zicht. De brandweerwagen stond voor het huis van buurman Van Balen. Er was maar weinig bedrijvigheid. Ineens hoopte ik dat de vlammen uit zichzelf gedoofd waren; zoveel foto’s lagen er niet in buurman zijn huis.
Om niet teveel op te vallen besloot ik rustig naar huis te lopen. Op dat moment hoorde ik de brandweerwagen vertrekken. Een oudere heer die erbij had gestaan, wandelde mijn kant op. Aan hem vroeg ik schijnheilig of er brand was geweest?
“Ja”,maar het was de moeite van het uitrukken niet waard geweest. Snel liep ik naar het huis waar ik woonde met tante Gerda.
Helemaal over de zeik was ze, ze ratelde maar door: “haar man was gedood in de brand, en de kat van de buren was ook dood, de buurman die haar altijd hielp had haar en de politie hele rare foto’s laten zien, maar dat geloofde ze niet want ze konden tegenwoordig zoveel met die enge computers….En zij had een briefje gevonden toen ze vanochtend wakker werd.
Ik moest van haar maar even naar de buurman want ik stond ook op die (Nep)foto’s……….

Shoet, had die klerelijer die foto’s dus niet in het kastje met andere foto’s liggen. Ik ging er met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vanuit dat hij ze onder zijn koffietafel had liggen.
Waarschijnlijk had hij ze afgegeven bij de politie. Wie hadden nog meer foto’s? die vreselijke Peepee en nu de politie dus ook?!
Ach ik met mijn geweldige brein kon me er wel uit lullen bij de politie, tante Gerda geloofde in elk geval al niets van die foto’s, domme heks!

De combinatie GHB en dementie was ook niet wat ik er van verwacht had. Had gehoopt dat ze helemaal van de wereld zou zijn, of zelfs het loodje zou leggen. Onkruid vergaat niet vanzelf, dat moet je doodtrappen!!!

Gelukkig was er nog wat van die vieze stinkkaas en GHB over. Vanavond toch maar wat meer druppels erop en een paar korrels Crofty bij de makreel gooien.
Het idee dat ik weer die tena-lady uit moet trekken doet me walgen, maar Age quod agis("Doe je ding" ) dat is wat ik ga doen.

Ingezonden door Franka