Hier zwemt arwen sinds maart/april bij de reddingsbrigade.
Arwen was altijd heel bang voor water , douchen etc. was altijd een waar gilfestijn en een dochter over de zeik.
Zwembad toe? eens maar niet weer

we werden vriendelijk verzocht het bad uit te gaan

Kreeg daarom het advies om haar juist op zwemles te doen, omdat het een heel andere manier van omgaan met water is etc. en je sommige dingen niet zelf kunt oplossen maar een beetje hulp nodig hebt.
Ik ben toen rond gaan bellen, en kreeg keer op keer afwijzing want ja watevrees doen wij niets mee. Wacht nog maar een jaartje of twee.
Echter kreeg ik via via een telefoonnummer van de reddingsbrigade hier, en legde de situatie uit.
Herkenning alom van zijn kleindochter. Ik werd uitgenodigd om op gesprek te komen, en er werd mij vanalles gevraagd ook hoe de geboorteging etc.
En na zo globaal het een en ander verteld en wta vragen te beantwoorden kwam bij het woord sonde een aha! moment bij de vrouw.
Veel kindjes die sonde oid hebben gehad hebben soort verdringkingsangstgevoel. Ze heeft het toen allemaal heel precies uitgelegd en ik herkende zoveel van Arwen.
Zij namen haar gelijk aan, zelfs met zeker de eerste lessen tot ze meer durfde 1 op 1 lessen.
Dit kan hier omdat er zo;n 4 assistentes bij zijn! Stuk voor stuk vrijwilligers die in de reddingsbrigade zitten en gecertificeerd zijn.
En nu een paar maanden verder is ze tegenover de rest van het kleine groepje zoveel achter, veel kindjes gaan door of gaan in het nieuwe seizoen door naar het volgende badje.
Maar wat is ze wel enorm gegroeid in haar durf. Niet meer gillend douchen, zwembad/zwemles vind ze fijn!!
Waar ze de eerste weken alleen langs de rand liep met haar handje op de rand, durft ze nu overal te lopen zonder hulp

ze durft te springen en haar kinnetje in het water te dompelen. zelfs een seconde heel snel een klein stukje van haar gezichtje onderwater. En als hoogtepunt de laatste les voor de zomer stop. Liet ze zich op haar kontje vallen. Dik feest en dus kreeg ze van mij ook een beloning.
Een ander zal dat overdreven vinden, maar ik weet van hoe ver ze kwam dus ik vond dat ze dat verdiende.
In de vakantie moesten we oefenen met onderwater kijken, maar dat durft ze echt nog niet, en achterover laten vallen en dan kin op borst en knie omhoog. Ook dat durft ze niet omdat zoals ze zelf zegt ze dan niet meer weet wat haar lijfje doet. Ze heeft nog teveel controle nodig over haar stappen etc die ze maakt.
Echter klein wondertje tijdens de vakantie we gingen in het binnen zwembad zwemmen en neefje van dezelfde leeftijd is al helemaal watervrij, kan zelf prima zichredden zolang hij bandjes om heeft en zelfs al voorzichtig zonder bandjes oefenen. Zonder enige vorm van zwemles.
En dus Arwen vleugeltjes om gedaan en mijn zus haar vast gehouden en laten zien dat je met vleugeltjes niet kan zinken.
Uiteindelijk is ze zelfs een stukje gaan "zwemmen" dat zus haar alleen bij haar badpakje vasthield!!
Later die middag was ze bij het trapje aan het spelen. Neef met a b en c zat erbij en ze viel pardoes van het trapje.
En heeft ze helemaal zelf!! zonder hulp 1.5 meter gezwommen naar de kant

En niks geen paniek, ze was enorm trots.
We gaan dit dus maar even bespreken met de zwemleraar en kijken of het een idee is om de val oefening eerst met vleugeltjes te doen bijv. dat dat wat meer vertrouwen geeft.
Het zal allemaal nog best lang duren voor ze echt watervrij is.
Maar we zijn in ieder geval op de goede weg!