quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:18 schreef Temaki_Sushi het volgende:
eerst zijn ze je beste vrienden, en dan opeens als het moeilijk gaat dumpen ze je. Ik was vorig jaar een tijdje depressief door verlies van een dierbare. Zou toen met een 'vriend' afspreken, maar voelde me toen toch te slecht om die dag wat te doen. Heeftie me later overal van geblockt omdat hij geen zin heeft in 'gedoe'. WTF? Waar slaat dat op? Ik snap er niks van.

Heeft iemand ooit ook zoiets geflikt?

Paar jaar geleden een herseninfarct gehad, ze vonden mij half bewusteloos op het parkeerterrein. Tijdje in het ziekenhuis gelegen en moeten revalideren. Is in dat jaar toen ook uitgegaan met mijn vriendin. Bovenop daarna mijn contract van baan niet verlengt, officieel omdat ze wilden organiseren, maar ik weet zeker dat het kwam omdat ze mij een gezondheidsrisico vonden.

Tijdens mijn revalidatie kwam ik er toen ook achter dat als het moeilijker met je gaat hoe schijn echte vriendschap en liefde is. Stak daarvoor veel tijd in vriendschappen, stak veel in mijn relatie met mijn vriendin. Maar als dit dan even minder is omdat het moeilijker gaat, dan gelijk dumpen ze je. Ik ben er wel flink cynischer door geworden en heb er flink een deuk in mijn karakter door gekregen.

Wees blij, de waarheid loutert je: je komt erachter dat veel in de wereld schone schijn is en van veel mensen hun bedoelingen nep zijn. Mensen die aardig tegen je doen, of claimen vriend of vriendin te zijn, hoeven dit niet werkelijk te zijn. Heel veel mensen in deze wereld zijn oppervlakkige BS.

[ Bericht 0% gewijzigd door SemperSenseo op 23-08-2010 18:41:05 ]

Het spreekwoord is niet voor niets in moeilijke tijden leer je echte vrienden kennen.
Wel moet ik wel zeggen dat de mensen die er wel voor me waren nu meer waardeer.
Ik wil die contacten ook niet op spel zetten voor vrienden die zich eerst niet eens meer lieten zien

Ik merk zelf trouwens wel dat ik me steeds minder druk maak om de invulling van vriendschappen, wil iemand alleen langskomen als ik daadwerkelijk in staat ben om iets te doen op dat moment, prima.
Wil iemand alleen een pilsje drinken, ook best en degene die ook met de emmer naast me bed staan en m'n kots opruimt omdat ik het zelf niet kan waardeer ik natuurlijk ook.

Dat is dan iemand waar ik all-round meer aan heb, waar ik meer aan loslaat en die ik meer (toe)vertrouw en waar ik zelf ook meer voor zal doen.
Maar je hebt denk ik allerlei vriendschappen nodig, van oppervlakkig tot aan degene waar je diepe gesprekken mee kunt voeren, die je helpt verhuizen en die enkel een balletje met je wil trappen.
Ik waardeer ze allemaal en degene die het niet zien zitten nu het minder gaat kan ik ook niets kwalijk nemen, ze hebben er blijkbaar niets mee, kunnen er niet mee omgaan, maar wekken ook niet de illusie dat ze wel dag en nacht voor je klaar staan.

Degene die dat wel doen en je dan laten vallen, tsja daar geef ik verder ook niet echt om en druk maken doe ik ook al lang niet meer, genoten van de mooie momenten en die koester ik dan.

Moet wel zeggen dat het ook aan het type ligt , dat groepje was wel zo dat ze verwachtte dat ik voor hun klaarstond met hun problemen en kwamen er steeds bij mij mee aan , maar toen het met mij minder ging was het ineens angstvallig stil.

Ik heb er wel van geleerd , en dat is dat ik in contacten ook kijk of het een wisselwerking is en niet steeds de ander en dat het ook belangrijk is juist leuke momenten te hebben , die zijn nog belangrijker. Een vriendschap is niet alleen problemen maar ook delen van leuke dingen.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 18:54 schreef Lastpost het volgende:
Ik merk zelf trouwens wel dat ik me steeds minder druk maak om de invulling van vriendschappen, wil iemand alleen langskomen als ik daadwerkelijk in staat ben om iets te doen op dat moment, prima.
Wil iemand alleen een pilsje drinken, ook best en degene die ook met de emmer naast me bed staan en m'n kots opruimt omdat ik het zelf niet kan waardeer ik natuurlijk ook.

Dat is dan iemand waar ik all-round meer aan heb, waar ik meer aan loslaat en die ik meer (toe)vertrouw en waar ik zelf ook meer voor zal doen.
Maar je hebt denk ik allerlei vriendschappen nodig, van oppervlakkig tot aan degene waar je diepe gesprekken mee kunt voeren, die je helpt verhuizen en die enkel een balletje met je wil trappen.
Ik waardeer ze allemaal en degene die het niet zien zitten nu het minder gaat kan ik ook niets kwalijk nemen, ze hebben er blijkbaar niets mee, kunnen er niet mee omgaan, maar wekken ook niet de illusie dat ze wel dag en nacht voor je klaar staan.

Degene die dat wel doen en je dan laten vallen, tsja daar geef ik verder ook niet echt om en druk maken doe ik ook al lang niet meer, genoten van de mooie momenten en die koester ik dan.

Dit verhaal komt mij zo bekend voor. Door dingen die bij mij in het verleden gebeurd zijn, heb ik ook gemerkt wie er echt om mij geven en wie niet. Ik ben er alleen maar sterker door geworden en weet nu pas aan wie ik wat heb. Bij mij is familie ook steeds belangrijker geworden door alles

Wat een vrienden ts

quote:

foto Op maandag 23 augustus 2010 17:25 schreef Socios het volgende:
Vriendschap is een illusie.

dat dus
naarmate je steeds meer meemaakt kom je er steeds meer achter

Ik vond het ook moeilijk hoor, toen ik een jaar of 23 was overleed de moeder van een vriend. Net terwijl we 200 km uit elkaar kwamen te wonen. We hadden ook zo'n machovriendschap, concurreren wie de beste was van onze sportvereniging, veel stappen, dat soort dingen. Ik wist niet zo goed hoe ik ermee om moest gaan. Ik wist ook niet wat voor vriend het was, het was er gewoon, ik had me ook nooit zo afgevraagd of ik op hem zou kunnen rekenen, we stelden ons nooit kwetsbaar op tegenover elkaar. Wel het initiatief genomen toen, omdat je voelt dat de makkelijke optie niet de juiste is, maar later hoorde ik dat veel van zijn anderen vrienden het een beetje af lieten weten. Van mij had hij ook niet zoveel verwacht geloof ik.

Het is met vrienden ook een beetje zo dat het vrienden zijn omdat je ze overhoudt. Nu zijn we vrienden door dik en dun, maar dat is ook zo omdat we door het dikke en het dunne zijn heengegaan, later ook nog weer. Dat soort dingen gebeuren, en dat maakt ook de vriendschap die je hebt. Mensen noemen iemand een vriend omdat ze zich ermee vermaken, maar zo werkt het niet. Je kunt niet je echte vrienden uitkiezen, je kiest contacten uit, en het echte vrienden worden is iets wat gebeurt door wat je meemaakt.

Ik denk dat ik de helft nog over heb van de mensen die ik op enig moment als goede vriend of vriendin heb beschouwd. Ik zit er niet zo mee, dat ze overblijven is ook wat ze tot hele goede vrienden maakt. Ik bekijk dat positief, in moeilijke tijden leer je je echte vrienden kennen, maar het is ook heel fijn om echte vrienden te leren kennen.

Zulke "vrienden"heb ik ook gehad. Allemaal de deur uit gedaan, hoef ze ook niet meer te zien.

[ Bericht 59% gewijzigd door Ermemmertje op 24-08-2010 22:00:38 ]

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:23 schreef FOKkû het volgende:
Té vaak meegemaakt. Daarom heb ik geen beste vrienden meer. Ik hou iedereen op een veilige afstand. Ik ben niet geboren om afhankelijk te zijn van anderen.

Ect moi gezecht!

Ik heb een hoop kenissen. Vrienden bestaan toch niet joh. Interesseert me ook geen flikker trouwens.