Je niet schuldig voelen terwijl je 3x bent vreemd gegaan is

quote:

Op woensdag 11 augustus 2010 10:25 schreef Javi het volgende:
ik zie het in ieder geval als respectloos naar jouw partner en daarna is het duidelijk dat je niet betrouwbaar bent.

Dit dus.

Als je echt van hem houd dan voel je je schuldig want je weet dat je fout bezig bent ten opzichte van je partner..en anders moet je lekker vrijgezel blijven

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 13:58 schreef Niek1001 het volgende:

[..]
Ik vind juist dat ik het helemaal niet zwart-wit zie.

Je ziet het als iets dat niet kan gebeuren...

quote:

Ik heb alleen mijn principes, en die zeggen dat je de mensen waarvan je houdt geen pijn hoort te doen. Waarom niet? Omdat je om ze geeft en je het beste voor ze zou moeten willen.

Daar heb je gelijk in, je wil iemand van wie je houdt geen pijn doen, maar

quote:

Wat is daar zwart-wit aan? Dat is common sense. Iedereen die een beetje gevoel in zich heeft kan dat begrijpen. Als je je partner pijn doet door alleen bij jezelf na te denken en alleen maar doet wat je zelf wilt, ben je gewoon verkeerd bezig. Het is geen kwestie van een ongelukje als je vreemdgaat. Je bent er immers zelf bij en er is niemand die je dwingt. Vandaar dat ik jouw vergelijking met auto-ongelukken ook zo debiel vind.

Hier ben ik het niet mee eens.

Denk je echt dat iedereen die weleens vreemd is gegaan dat met voorbedachte rade heeft gedaan? Dat ze het huis uit zijn gegaan met de gedachte om rond te gaan neuken?
Ik denk het nl niet. Vandaar mijn vergelijking.
Het is niet zo simpel als je het stelt, als je een dip in je relatie hebt, je zit zelf niet lekker in je vel, ineens voel je zo'n sterke aantrekkingskracht naar een ander dat je ervan ondersteboven bent, iemand geeft je net die aandacht die je graag wil omdat je partner constant overwerkt en geen tijd voor je heeft... Ja, je houdt van je partner, nee, je wil hem/haar niet kwijt, maar alles is even niet zo gemakkelijk... Ik kan genoeg momenten verzinnen waarop iets dergelijks kan gebeuren, drank is geen excuus, maar maakt een 'uitstapje' wel gemakkelijiker, je bent losser, zit het misschien al niet helemaal lekker?

Het is soms gewoon wel enigszins te begrijpen.
Nee, ik praat het niet goed, ik zeg hiermee alleen maar dat het vaak voorkomt en dat het zwart-wit is om te zeggen dat het je niet zal gebeuren. Relaties zijn meestal niet perfect en er is ruimte voor fouten.

Relaties zijn meestal niet perfect en er is ruimte voor fouten.

Er is idd ruimte voor fouten, maar je moet wel je fouten toegeven aan je partner.
Zeker niet zoals TT zegt dat ze zichzelf totaal niet schuldig voelt na haar partner 3x bedrogen te hebben.
Dit is totaal respectloos en vraag me ook af wat ze er zelf van zou vinden als haar partner haar zou bedriegen en vervolgens het ook nog verzwijgen.
Ooit komt het toch een keertje uit.

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 17:25 schreef boefke20 het volgende:
Relaties zijn meestal niet perfect en er is ruimte voor fouten.

Er is idd ruimte voor fouten, maar je moet wel je fouten toegeven aan je partner.
Zeker niet zoals TT zegt dat ze zichzelf totaal niet schuldig voelt na haar partner 3x bedrogen te hebben.
Dit is totaal respectloos en vraag me ook af wat ze er zelf van zou vinden als haar partner haar zou bedriegen en vervolgens het ook nog verzwijgen.
Ooit komt het toch een keertje uit.

NEE, het komt LANG niet altijd uit, wat is het toch met dat naieve gedachtepatroon waar iedereen in vast lijkt te zitten

En over toegeven of niet ga ik het niet eens hebben, want als mensen dit al niet begrijpen, is mn mening over mensen kwetsen terwijl dat misschien niet eens nodig is vast helemaal hooggegrepen

Vreemdgaan kan gebeuren en het komt soms wel uit en soms niet. Maar dat het gebeurt maakt het nog niet oké.

En zeker als je in geval van TS geen enkel schuldgevoel hebt. Dan heb geen empathisch botje in je lijf. Want hee, zij heeft lekker een chickie liggen bouncen. ( sic ) en dat iemand waar ze zgn van houdt daar dan hartezeer van heeft als het uitkomt: who cares.

En nee het hóeft niet uit te komen, maar dat kán dus wel.

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 17:28 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

NEE, het komt LANG niet altijd uit, wat is het toch met dat naieve gedachtepatroon waar iedereen in vast lijkt te

Lijkt me een uitwas van het psychologische fenomeen 'belief in a just world'.

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 17:28 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

NEE, het komt LANG niet altijd uit, wat is het toch met dat naieve gedachtepatroon waar iedereen in vast lijkt te zitten

En over toegeven of niet ga ik het niet eens hebben, want als mensen dit al niet begrijpen, is mn mening over mensen kwetsen terwijl dat misschien niet eens nodig is vast helemaal hooggegrepen

Te hoog gegrepen? Als jij maar begrijpt dan dat het bedonderen van en vreemdgaan niet goed te praten valt.
Mensen kwetsen als je het toegeeft heb jij het over, je hoort eraan te denken VOOR je vreemd gaat dat je je partner hiermee erg kwetst

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 18:02 schreef boefke20 het volgende:

[..]

Te hoog gegrepen? Als jij maar begrijpt dan dat het bedonderen van en vreemdgaan niet goed te praten valt.
Mensen kwetsen als je het toegeeft heb jij het over, je hoort eraan te denken VOOR je vreemd gaat dat je je partner hiermee erg kwetst

Jaja, dat zeg ik

3 x vreemdgegaan... Wacht maar tot je over de 50 bent, dan wordt t pas echt cool...

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 17:28 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

NEE, het komt LANG niet altijd uit, wat is het toch met dat naieve gedachtepatroon waar iedereen in vast lijkt te zitten

En over toegeven of niet ga ik het niet eens hebben, want als mensen dit al niet begrijpen, is mn mening over mensen kwetsen terwijl dat misschien niet eens nodig is vast helemaal hooggegrepen

Het komt nooit uit... Of je moet echt heel erg dom zijn...

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 18:02 schreef boefke20 het volgende:

[..]

Te hoog gegrepen? Als jij maar begrijpt dan dat het bedonderen van en vreemdgaan niet goed te praten valt.
Mensen kwetsen als je het toegeeft heb jij het over, je hoort eraan te denken VOOR je vreemd gaat dat je je partner hiermee erg kwetst

Tot je een keer bent vreemdgegaan en erachter komt dat je je partner helemaal niet kwetst omdat ze er niets vanaf weet ..........

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 17:28 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

NEE, het komt LANG niet altijd uit, wat is het toch met dat naieve gedachtepatroon waar iedereen in vast lijkt te zitten

En over toegeven of niet ga ik het niet eens hebben, want als mensen dit al niet begrijpen, is mn mening over mensen kwetsen terwijl dat misschien niet eens nodig is vast helemaal hooggegrepen

Het is nogal kleinerend om dat allemaal voor je partner te beslissen. De kers op de taart zou zijn dat je als het toch onverhoopt uitkomt dat je vreemd bent gegaan ook nog het excuus "ja maar ik heb niets gezegd om jou te beschermen, om jou geen pijn te doen!" gaat gebruiken om je morele gelijk te halen. Feit is dat je een relatie aangaat waarin je afspreekt, impliciet of expliciet, niet met anderen te neuken. Als je dat niet meer vol kunt houden, zeg je dat. Voor je bent vreemd gegaan. Dat getuigt m.i. van klasse. En van meer liefde en respect voor je geliefde dan het te verzwijgen imho.

Ik vind dat je afspraken maakt met het doel om je eraan te houden, niet met het doel om elkaar enkel in de waan te laten dat je je eraan houdt. Het zal ongetwijfeld per persoon verschillend zijn, maar ik kan niet met hetzelfde gevoel naast een meisje in bed stappen als ik vreemd ben gegaan.

Het verbaast me overigens wel een beetje dat je van jezelf zegt zo trouw als een hond te zijn, terwijl je met al je posts hier lijkt te betogen dat je partner dat niet per se zou hoeven te zijn?

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 23:03 schreef JoeyT het volgende:

[..]

Het komt nooit uit... Of je moet echt heel erg dom zijn...

Ga jij maar lekker je meisje bedonderen jongen. Je lijkt me het prototype vreemdganger dat alles onder de pet houdt en op een dag gruwelijk hard door de mand valt. Als dat gebeurt lach ik hard, want hoe zielig ben je als je niet eens eerlijk kunt opbiechten dat je de fout in bent gegaan. Achter je lul aanlopen noemen ze dat. En als meisjes het doen lopen ze achter hun doos aan. In beide gevallen niet goed te praten en verwerpelijk gedrag. En daar blijf ik bij.

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 23:42 schreef keesjeislief het volgende:

[..]

Het is nogal kleinerend om dat allemaal voor je partner te beslissen. De kers op de taart zou zijn dat je als het toch onverhoopt uitkomt dat je vreemd bent gegaan ook nog het excuus "ja maar ik heb niets gezegd om jou te beschermen, om jou geen pijn te doen!" gaat gebruiken om je morele gelijk te halen. Feit is dat je een relatie aangaat waarin je afspreekt, impliciet of expliciet, niet met anderen te neuken. Als je dat niet meer vol kunt houden, zeg je dat. Voor je bent vreemd gegaan. Dat getuigt m.i. van klasse. En van meer liefde en respect voor je geliefde dan het te verzwijgen imho.

Waarom is het klasse als je je partner waar je heel veel van houdt en die van jou houdt dumpt omdat je 'niet meer genoeg aan m hebt' ? Je hebt in relaties dips, dat weet als het goed is iedereen, meteen uitmaken is imo geen optie, je wil lief en leed met elkaar delen en die dip, daar kom je wel weer uit, het betekent nl niet dat je relatie k*t is als het even niet zo lekker loopt. Het betekent echter wel dat je wellicht meer openstaat voor een ander. Das misschien niet goed, maar ergens wel logisch.
Ik denk trouwens niet dat je het over 'je morele gelijk halen' zou moeten hebben, iedereen staat er anders in. Ik zou me zooo schuldig voelen als ik wèl vreemd zou gaan, dat ie het wel zou moeten merken denk ik Dus dan is vertellen sowieso beter, als je ineens niet meer jezelf bent daarna, kan het alleen maar uitkomen volgens mij. Kun je het wel verbergen en is het niet iets wat je van plan bent elke week te gaan doen, je bent niet verliefd op een ander, het was gewoon sex... Waarom je relatie op het spel zetten voor iets dat niet meer was dan dat? Je kwetst de ander, die maakt een prima relatie misschien uit omdat ie niet met het vreemdgaan kan leven, en waarvoor? Omdat je je schuldgevoel dan tenminste van je af kan zetten? Hij weet t, nu hoef ik me niet meer schuldig te voelen? zoiets? Of is het dat morele: Je liegt niet tegen elkaar? Zoals ik al zei, de meeste mensen 'liegen' weleens. De ene leugen is groter dan de andere, maar het gebeurt vaker, ook in relaties.

quote:

Ik vind dat je afspraken maakt met het doel om je eraan te houden, niet met het doel om elkaar enkel in de waan te laten dat je je eraan houdt. Het zal ongetwijfeld per persoon verschillend zijn, maar ik kan niet met hetzelfde gevoel naast een meisje in bed stappen als ik vreemd ben gegaan.

Eigenlijk zou het zo moeten zijn, maar het blijkt wel dat het zo niet werkt. Heel veel mensen gaan weleens vreemd, dan is het realistischer om te denken: het zou me best eens kunnen gebeuren, dan dat glashard te ontkennen.
Mensen gaan over het algemeen niet vreemd met voorbedachte rade, het 'overkomt' ze gewoon(misschien niet de beste woordkeus) Ja, het kan gebeuren, hoe ga ik daarmee om.
(Mijn ex is een paar keer vreemdgegaan, waar ik achter kwam omdat ie ineens dingen ging doen die hij eerder nooit deed De eerste keer vond ik het eigenlijk niet echt een probleem, geen idee waarom precies, de tweede keer heb ik t er wel moeilijk mee gehad, maar kon ik er uiteindelijk ook wel mee leven.)

quote:

Het verbaast me overigens wel een beetje dat je van jezelf zegt zo trouw als een hond te zijn, terwijl je met al je posts hier lijkt te betogen dat je partner dat niet per se zou hoeven te zijn?

Ik vind geestelijke trouw belangrijk,lichamelijke trouw wat minder. Voor mezelf vind ik het belangrijk, omdat IK niet met het schuldgevoel wil leven, niet zozeer omdat ik hem niet zou willen kwetsen. Ook natuurlijk, maar dat is niet de hoofdreden. (Wat niet betekent dat ik t zou doen als ik dacht me niet schuldig te voelen Dan zou de reden wel zijn dat ik hem niet wilde kwetsen, maar wel gemakkelijker ws, omdat ie dr toch niet achter zou komen...)

Wat is dat nu weer voor onzin, vreemdgaan is niet zo'n ramp omdat het vaak gebeurd en mensen kunnen er niet zo veel aan doen. Vervolgens zeg je meer problemen te hebben met geestelijke trouw dan fysieke trouw. Laat verliefd worden op een ander nu juist iets zijn waar je inderdaad niets aan kunt doen.

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 11:38 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

Waarom is het klasse als je je partner waar je heel veel van houdt en die van jou houdt dumpt omdat je 'niet meer genoeg aan m hebt' ? Je hebt in relaties dips, dat weet als het goed is iedereen, meteen uitmaken is imo geen optie, je wil lief en leed met elkaar delen en die dip, daar kom je wel weer uit, het betekent nl niet dat je relatie k*t is als het even niet zo lekker loopt. Het betekent echter wel dat je wellicht meer openstaat voor een ander. Das misschien niet goed, maar ergens wel logisch.
Ik denk trouwens niet dat je het over 'je morele gelijk halen' zou moeten hebben, iedereen staat er anders in. Ik zou me zooo schuldig voelen als ik wèl vreemd zou gaan, dat ie het wel zou moeten merken denk ik Dus dan is vertellen sowieso beter, als je ineens niet meer jezelf bent daarna, kan het alleen maar uitkomen volgens mij. Kun je het wel verbergen en is het niet iets wat je van plan bent elke week te gaan doen, je bent niet verliefd op een ander, het was gewoon sex... Waarom je relatie op het spel zetten voor iets dat niet meer was dan dat? Je kwetst de ander, die maakt een prima relatie misschien uit omdat ie niet met het vreemdgaan kan leven, en waarvoor? Omdat je je schuldgevoel dan tenminste van je af kan zetten? Hij weet t, nu hoef ik me niet meer schuldig te voelen? zoiets? Of is het dat morele: Je liegt niet tegen elkaar? Zoals ik al zei, de meeste mensen 'liegen' weleens. De ene leugen is groter dan de andere, maar het gebeurt vaker, ook in relaties.

Ik heb niet gezegd 'uitmaken', ik heb gezegd 'dan zeg je dat'. Dan behandel je de ander als een gelijke en geef je hem/haar de mogelijkheid om voor zichzelf een standpunt te nemen over hoe het verder zou moeten gaan met de relatie, en kun je samen praten over de toekomst. Dat bedoelde ik ook met 'kleineren', jouw betoog komt erop neer dat je beslissingen voor je partner neemt, jij bepaalt immers dat het maar het beste is voor de ander om het niet te weten, alsof het een kleuter is. Het doet me een beetje denken aan The Truman Show, de film met Jim Carrey waarin zijn hele leven een grote real life soap is die gevolgd wordt door een groot publiek zonder dat hij daar iets van weet. Je zou kunnen zeggen dat dat geen probleem is zolang hij er maar niet achter komt...

Wat betreft liegen, ja natuurlijk, mensen liegen veel sociaal wenselijke dingetjes bij elkaar, of dat nu slijmen bij je baas is of je vriendin vertellen dat ze echt geen dikke kont heeft in dat jurkje. Maar je kunt niet zomaar de ene leugen met de andere vergelijken. Liegen over vreemdgaan is van een heel andere orde dan dat leugentje over dat jurkje, omdat vreemdgaan ingrijpt in de kernafspraak van je relatie, nl. exclusiviteit.

quote:

Eigenlijk zou het zo moeten zijn, maar het blijkt wel dat het zo niet werkt. Heel veel mensen gaan weleens vreemd, dan is het realistischer om te denken: het zou me best eens kunnen gebeuren, dan dat glashard te ontkennen.
Mensen gaan over het algemeen niet vreemd met voorbedachte rade, het 'overkomt' ze gewoon(misschien niet de beste woordkeus) Ja, het kan gebeuren, hoe ga ik daarmee om.

Ik weet het, en ik ben zelf ook echt geen heilig boontje hoor, als de eerste roze wolken zijn opgetrokken na verloop van tijd kan aandacht van anderen wel weer erg aantrekkelijk worden. Ik ontken dus ook niet dat het gebeurt of mij zou kunnen overkomen, ik zeg alleen hoe ik ermee omga. En sorry, dat 'overkomen' vind ik altijd nogal zwak. Er zit nogal wat tijd tussen de eerste blik op dat lekkere meisje en het moment dat je je leuter bij haar naar binnen schuift. Beweren dat je in de tussentijd geen enkele keer denkt "hmm eigenlijk niet zo netjes voor mijn meisje" vind ik erg ongeloofwaardig. Dat je die gedachte opzij zet, a la, maar dan 'overkomt' het je niet, dan neem je de beslissing om het ondanks je eigen meisje toch te doen. Je kunt verblind door agressie iemand een mes tussen de ribben steken, maar dan kom je ook niet weg met "ja, het overkwam me" (uitzonderingsgevallen daargelaten).

quote:

(Mijn ex is een paar keer vreemdgegaan, waar ik achter kwam omdat ie ineens dingen ging doen die hij eerder nooit deed De eerste keer vond ik het eigenlijk niet echt een probleem, geen idee waarom precies, de tweede keer heb ik t er wel moeilijk mee gehad, maar kon ik er uiteindelijk ook wel mee leven.)

Sorry, maar daar begrijp ik echt niets van. Ik heb het nooit aan den lijve ondervonden (het is me althans nooit verteld ) en er is vast ook nog wel een verschil tussen mannen en vrouwen wat dat betreft (misschien dat - sommige - vrouwen het makkelijker slikken). Ik heb een behoorlijk goed inlevingsvermogen en kan me goed voorstellen dat het een helse beslissing is, maar het zou voor mij toch echt einde oefening zijn na 2 keer vreemdgaan. Ik heb niet zoveel moeite met het feit dat er veel andere lekkere vrouwen/mannen rondlopen en dat het heel verleidelijk is weer eens wat te avontureren, kan ik me helemaal voorstellen, maar ik zou haar niet kunnen vergeven dat ze me het niet eerlijk heeft gezegd. En als het schuldgevoel na de eerste keer blijkbaar niet voldoende was om een tweede keer te voorkomen dan zou ik bang zijn dat er inmiddels zo weinig weerstand meer is dat het nog veel vaker zal gaan gebeuren in de verdere toekomst...

quote:

Ik vind geestelijke trouw belangrijk,lichamelijke trouw wat minder. Voor mezelf vind ik het belangrijk, omdat IK niet met het schuldgevoel wil leven, niet zozeer omdat ik hem niet zou willen kwetsen. Ook natuurlijk, maar dat is niet de hoofdreden. (Wat niet betekent dat ik t zou doen als ik dacht me niet schuldig te voelen Dan zou de reden wel zijn dat ik hem niet wilde kwetsen, maar wel gemakkelijker ws, omdat ie dr toch niet achter zou komen...)

Mja, het klinkt erg mooi, 'geestelijke trouw', maar ik vraag me altijd af wat dat dan precies is. Als je bijv. met een scharrel in bed ligt en denkt "verdorie, het zou toch wel waanzinnig zijn als mijn meisje nu hier was om me te helpen dit djenje onder handen te nemen", ben je dan geestelijk trouw? Of als je op straat een mooi meisje/man ziet lopen en even onbeschaamd naar kontje/kruis staart, ben je dan geestelijk ontrouw? Of als je samen een goede film zit te kijken, en jouw gedachten gaan even uit naar die geile hoofdrolspeelster en meisjes gedachten gaan even uit naar die hunkerige kerel, ben je dan samen eigenlijk verschrikkelijk geestelijk aan het ontrouw zijn? Dit is een heel serieuze vraag btw.

quote:

Op woensdag 11 augustus 2010 10:23 schreef Playyy het volgende:
P.S. Ik ben een vrouw. Chickies is ironisch bedoeld.

En 'lover' is dat niet?

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 18:00 schreef defamai het volgende:

[..]

En 'lover' is dat niet?

Denk je echt dat iedereen die weleens vreemd is gegaan dat met voorbedachte rade heeft gedaan? Dat ze het huis uit zijn gegaan met de gedachte om rond te gaan neuken?
Ik denk het nl niet. Vandaar mijn vergelijking.
Het is niet zo simpel als je het stelt, als je een dip in je relatie hebt, je zit zelf niet lekker in je vel, ineens voel je zo'n sterke aantrekkingskracht naar een ander dat je ervan ondersteboven bent, iemand geeft je net die aandacht die je graag wil omdat je partner constant overwerkt en geen tijd voor je heeft... Ja, je houdt van je partner, nee, je wil hem/haar niet kwijt, maar alles is even niet zo gemakkelijk... Ik kan genoeg momenten verzinnen waarop iets dergelijks kan gebeuren, drank is geen excuus, maar maakt een 'uitstapje' wel gemakkelijiker, je bent losser, zit het misschien al niet helemaal lekker?

Het is soms gewoon wel enigszins te begrijpen.
Nee, ik praat het niet goed, ik zeg hiermee alleen maar dat het vaak voorkomt en dat het zwart-wit is om te zeggen dat het je niet zal gebeuren. Relaties zijn meestal niet perfect en er is ruimte voor fouten.

QFT

Alleen is dit topic een ander geval, aan de regelmatige vreemdganger heb ik wel een broertje dood...
Ach het leven is niet zo zwart wit... Probleem is dat het vaak gewoon grijs is...

Verdomme waarom werkt dat quote bij mij niet goed, pff computers zijn geloof niet zo mijn ding!

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 13:20 schreef keesjeislief het volgende:


Sorry, maar daar begrijp ik echt niets van. Ik heb het nooit aan den lijve ondervonden (het is me althans nooit verteld ) en er is vast ook nog wel een verschil tussen mannen en vrouwen wat dat betreft (misschien dat - sommige - vrouwen het makkelijker slikken). Ik heb een behoorlijk goed inlevingsvermogen en kan me goed voorstellen dat het een helse beslissing is, maar het zou voor mij toch echt einde oefening zijn na 2 keer vreemdgaan. Ik heb niet zoveel moeite met het feit dat er veel andere lekkere vrouwen/mannen rondlopen en dat het heel verleidelijk is weer eens wat te avontureren, kan ik me helemaal voorstellen, maar ik zou haar niet kunnen vergeven dat ze me het niet eerlijk heeft gezegd. En als het schuldgevoel na de eerste keer blijkbaar niet voldoende was om een tweede keer te voorkomen dan zou ik bang zijn dat er inmiddels zo weinig weerstand meer is dat het nog veel vaker zal gaan gebeuren in de verdere toekomst...
[..]

Even de rest van je verhaal weggehaald omdat ik niet zoveel zin meer heb in deze discussie

Wat ik hierover wil zeggen is dat dat een mooie reden kan zijn om het niet te vertellen. Liegen kan nl prima omdat je geen 'nare' gevolgen wil van wat je zegt. Dat je partner je misschien dumpt terwijl jij gelukkig bent met m, is een goede reden om te liegen, je wil hem immers niet kwijt. En dan nog eens dat je m veel pijn doet... Nee, alleen maar redenen om het niet te vertellen!

/sarcasme

quote:

Mja, het klinkt erg mooi, 'geestelijke trouw', maar ik vraag me altijd af wat dat dan precies is. Als je bijv. met een scharrel in bed ligt en denkt "verdorie, het zou toch wel waanzinnig zijn als mijn meisje nu hier was om me te helpen dit djenje onder handen te nemen", ben je dan geestelijk trouw? Of als je op straat een mooi meisje/man ziet lopen en even onbeschaamd naar kontje/kruis staart, ben je dan geestelijk ontrouw? Of als je samen een goede film zit te kijken, en jouw gedachten gaan even uit naar die geile hoofdrolspeelster en meisjes gedachten gaan even uit naar die hunkerige kerel, ben je dan samen eigenlijk verschrikkelijk geestelijk aan het ontrouw zijn? Dit is een heel serieuze vraag btw.

Ik heb het over verliefd worden op een ander en daar 'iets' mee doen. dat ie naar andere vrouwen kijkt, prima, is ie gezond

quote:

Op woensdag 11 augustus 2010 10:23 schreef Playyy het volgende:
Oke... ///

Stel je hebt al bijna twee jaar iets met iemand, en jullie wonen al zo'n anderhalf jaar samen.
Jullie hebben een hele fijne relatie, delen lief en leed met elkaar, echte soulmates.

Maar je lover is niet zo'n feestbeest en uitgaan doe je dan ook sowieso altijd zonder je lover. En op die uitgaansavonden spot je soms dan ook wel eens lekkere chickies. En na wat heen en weer geflirt, wat drankjes en kusjes later beland je uiteindelijk met die chick ergens en opeens heb je al 3x buitenechtelijk lopen bouncen met het andere geslacht. 3 verschillende mensen waarvan je weet dat je die daarna nooit meer zal tegenkomen.

Echter, je voelt je totaal niet schuldig naar je lover toe. Je hebt ook helemaal niet de behoefte om het te vertellen. Daar komt alleen maar shit van. Een open relatie zit er ook sowieso niet in. Dus waarom wel vertellen?
Je vind gewoon de spanning en avontuur die je tijdens je ONS ervaart zo leuk. Pure lust. Geen verdere gevoelens erbij.
Je vind je lover verder ook nog hartstikke leuk en je bent er eigenlijk nog hartstikke verliefd op.


Ben je dan geestelijk niet helemaal in orde of vinden jullie dit best normaal?


.
P.S. Ik ben een vrouw. Chickies is ironisch bedoeld.

Sommige worden gewoon als polygame topslet geboren. Niets mis mee hoor, accepteer zoals je bent!

Ohja.. je hebt geen fijne relatie, en alles is niet top.. want anders zou je wel respect hebben voor je partner. Dat je vreemdgaat laat zien dat je totaal geen respect hebt voor je partner.

[ Bericht 26% gewijzigd door BattleCow op 15-08-2010 12:29:52 ]

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 02:32 schreef Niek1001 het volgende:

[..]

Ga jij maar lekker je meisje bedonderen jongen. Je lijkt me het prototype vreemdganger dat alles onder de pet houdt en op een dag gruwelijk hard door de mand valt. Als dat gebeurt lach ik hard, want hoe zielig ben je als je niet eens eerlijk kunt opbiechten dat je de fout in bent gegaan. Achter je lul aanlopen noemen ze dat. En als meisjes het doen lopen ze achter hun doos aan. In beide gevallen niet goed te praten en verwerpelijk gedrag. En daar blijf ik bij.

90% beschouw ik ook als infantiel, IQ loos, gewetenloos, en achterlijke neanderthale volk. Ik geloof graag in '2012'.. wordt de mens misschien EINDELIJK eens wat minder hersenloos

quote:

Op zondag 15 augustus 2010 12:18 schreef BattleCow het volgende:

[..]

90% beschouw ik ook als infantiel, IQ loos, gewetenloos, en achterlijke neanderthale volk. Ik geloof graag in '2012'.. wordt de mens misschien EINDELIJK eens wat minder hersenloos

Geloven in 2012 ? Oh je bedoelt natuurlijke selectie? Tjah het zal fijn zijn als er wat minder idioten rondliepen op deze aardkloot, dat ben ik met je eens.