quote:
Wat een mooi foto's zeg.
We hebben de hele week met man en macht geprobeerd de koe te redden. Ze is 5x in bad geweest volgens mij. Dat is een soort van container waar ze nog maar net vrij in kon staan en dat wordt dan gevuld met warm water (39 graden volgens mij). 5 keer zijn ze dus langs geweest om het bad te vullen. We hebben er nog een grote parasol boven geplaatst, anders was het met dit weer veel te warm. Dat was een grappig gezicht. Midden in het weiland een koe in een container met een grote parasol er boven.

De eerste paar dagen waren hulpeloos en er zat totaal geen verbetering in. Ze kon echt niet op haar poten staan, zowel qua voor- als achterpoten. Ik kan aardig wat hebben, maar kon het niet meer aanzien. Vooral als er dan zo'n contrast is met de andere koe en dat kleine eigenwijze kalfje, waar het door middel van een keizersnede wel is gelukt. Weet niet of je die beelden nog kent van de gekkekoeienziekte, maar dat ging hier dus de hele dag door. Heel graag willen staan, maar haar poten leken net sprietjes, zo makkelijk zakte ze daar doorheen.
Na 3 dagen hebben we het plan lichtjes aangepast. Na een uurtje al het water er langzaam uit laten stromen zodat ze zelf wat sneller werk moest verzetten. Dat bad is namelijk bedoeld om iets minder druk op de poten te zetten en door het warme water worden de spieren en zenuwen wat warmer en losser. 3 dagen terug, bij het 4de bad ging het ineens een stuk beter. Ze kon al aardig vrij in het water staan, zonder water was echter nog een probleem. De linkerkant was het zwakste, dus daar zakte ze doorheen. Op die kant liggen was dus niet goed, onder andere voor de doorbloeding en het proberen om op te staan (wat onze koe de hele dag bleef proberen, ondanks dat dat maar niet lukte).
En sinds 2 dagen kan ze gewoon staan! Echt geweldig om te zien. Eerste dag 5 minuten en de dag erna 10 minuten. Toen kon ze ook ineens vanuit zichzelf opstaan, als ze op de goede kant lag. Lopen gaat nog zeer moeizaam. Ze zet de hoef vaak nog niet goed neer. Ze hebben daar een woord/begrip voor die ik echter niet meer weet. Maar het goede nieuws daaraan is dat dat binnen een week zo over kan zijn. We zijn al super gelukkig dat ze kan staan en het gaat elke dag met sprongen vooruit.
Gisteren begonnen met melken en dat ging goed. Ze gaf nog melk. Ze heeft een paar injecties gehad, vorige week zondag, die nu ook zijn uitgewerkt (niet meer aanwezig in het lichaam). Volgens mij mag ze zelfs weer voor de slacht, maar dat doen wij natuurlijk niet meer. Het is het lievelingetje van de buurt nu.
En het mooiste nieuws is: er is nu een pleegzoon op de weg hier naartoe. Dus het plaatje wat we voor ogen hadden is weer compleet. Kan echt gaan zo'n week. Vorige week bijna afgeschreven en nu is alles weer mogelijk.