sigme's diergaarde deel twee

quote:

Op maandag 28 maart 2011 03:05 schreef Seven. het volgende:

[..]

Ik snap die wijsheid van het prikkeldraad laten voelen totaal niet. Koeien hebben dat niet zozeer nodig hoor, ze slaan zélden op hol en als ze al op hol slaan, dan rennen ze nog geen 50 meter omdat ze dan de shock alweer vergeten zijn (en ze zijn ook niet bepaald snel in volle vaart).

Bij paarden gebruik je juist geen prikkeldraad omdat die kilometers rennen (en hard) en ze zien het ook niet. Veel te gevaarlijk, er gaan er ook veel dood die zich vastwerken in prikkeldraad.

Je zet me wel aan het denken.
Ik ben zelf veel te dom om boer te worden, maar mijn vader was daar heel goed in. Hij was ook goed met dieren, kon ze goed observeren.
Ik weet wel dat de koeien dansten en sprongen als ze voor het eerst de wei ingingen.
(Ik zit er nog van te glimmen, bij de herinnering.)

quote:

Op maandag 28 maart 2011 10:29 schreef sigme het volgende:
Ik zie nu dat de benaming "weidepomp" gangbaarder is.
Het is zo'n ding:
[ afbeelding ]
Koe dient met neus dat gele ding naar achter te douwen en daardoor wordt water opgepompt de zwarte bak in.

Volgens mij moet je 'm een klein beetje achterover zetten zodat het water achteraan zit. Om bij dat water te komen moeten ze dan de lepel naar achter duwen met hun snuit, en dan pompt hij water.

Als het eerste kalf het doorheeft kijken de anderen het wel af.

Komende zondag zie ik mijn vader. Ik zal hem nog wel tips vragen.

[ Bericht 0% gewijzigd door loodgietertje op 30-03-2011 15:53:49 ]

Ik maakte vroeger nog wel eens zelf een paardenhalster van pakjestouw.

Dit vraagt natuurlijk wel om nieuwe foto's van de koetjes met hun mooie halsters om hč?

quote:

Op woensdag 30 maart 2011 17:04 schreef sigme het volgende:

[..]

Dank voor de tips! Het lijkt te helpen, vanmiddag heb ik Blaartje zo gek gekregen dat ze naar het buiten bereik liggende water reikte, waarna ik de lepel heb ingeduwd en toen tegen haar neus heb laten rusten. Zo dronk ze het verse opgepompte water met de druk van de lepel tegen haar snuit.
Iemand anders meldde dat Klaartje zijdelings te pomp opgeduwd leek te hebben.

Ondertussen hebben we ook de halsters nu goed om, en zijn we voorzichtig wat aan het oefenen met vaststaan en meelopen aan een touw. Hele mooie zelfgemaakte dikke touwen van getwijnde pakjestouwtjes trouwens, maar dat terzijde.

Leuk he, dat gevlochten pakjestouw?
Ik ben eens begonnen aan een bol van een kilometer, maar die ben ik kwijtgeraakt.

Halsters vlechten is leuker, maar heb ik nooit gedaan.

Ik heb m'n vader gesproken hierover.

Hij heeft er eigenlijk nooit problemen mee gehad. Als er maar iets water in de pomp staat vinden de koeien het wel zelf uit.
Een kalf moet natuurlijk wel sterk genoeg zijn om de lepel vooruit te duwen. Daarvoor moet ze toch al gauw een paar maanden oud zijn, anders is ze gewoon niet bij achte om de lepel met d'r snuit naar voren te duwen.

We maakte vroeger wel een paar dwarsbalkjes aan de voetjes van de pomp. De pomp staat dan breder, en wordt niet zo gemakkelijk omgelopen als de koeien staan te dringen en te klieren bij de pomp.

Maar ik begreep dat het al een beetje werkt.

Volgens mijn vader zijn de koeien een stuk slimmer dan de meeste mensen........................

Ik heb vroeger wel (veel) koeietouwen gevlochten van stooitouw. We sneden expres de touwtjes bij de knoop door als we een pak openmaakte, omdat je dan makkelijker kan vlechten. Ik vlocht meestal 6 touwtjes bij elkaar, om een sterk koeietouw te krijgen.

Mijn vader zegt net dat ze normaal gezien vanzelf wel leren, eigenlijk. Maar goed, Blaartje kent het wel blijkbaar. En ja, als één het kent, leert de rest het vanzelf in het koppel.

Oh, mijn opa maakte ook altijd dikke touwen van die strotouwtjes. Hij begon met twee die hij steeds op nieuw dubbel deed. Hij maakte ze trouwens met een boormachine, ging véél sneller. Gewoon vastmaken aan een krom geslagen spijker en aan de andere kant draaien.

quote:

Op dinsdag 5 april 2011 06:52 schreef sigme het volgende:

[..]

Wij hebben ze ook met een boormachine gedraaid. Een lange dubbele lus van pakjestouwen, opdraaien, in drie stukken verdelen, dit weer opdraaien, nog een keer in drie stukken (dan staat er enorm spanning op dat er allemaal kronkel in willen springen), Die drie tegengesteld draaien totdat de spanning eruit is en het touw daarmee klaar is. Dik & stevig.

Strooitouw aan elkaar knopen.
Een dubbele lus maken, dat zijn dus vier touwtjes naast elkaar. Opdraaien.
In drieën verdelen, dat worden dus 12 touwtjes naast elkaar. Opdraaien.
Weer in drieen delen, dat worden dus 36 touwtjes naast elkaar. ?? Is dat niet wat veel?

Overigens is dat tegengesteld draaien wel slim!
Zal het eens proberen als ik genoeg touw kan krijgen.

quote:

Op woensdag 6 april 2011 08:28 schreef sigme het volgende:
Pakjestouw aan elkaar knopen.
Een lus maken, dat zijn dus twee touwtjes naast elkaar. Opdraaien.
In drieën verdelen, dat worden dus 6 touwtjes naast elkaar. Opdraaien.
Weer in drieen delen, dat worden dus 18 touwtjes naast elkaar.

OK, ik had de dubbele lus verkeerd bwegrepen.
Ga het eens proberen als ik weer een bos touwtje heb.

Overigens: een nadeel van het plastic touw is dat het slijt en overal plastic achterlaat. Sisal, hennep of vlas slijt ook wel, maar verteert gewoon als plantaardig materiaal.

volgt

en ik zet hier brutaalweg ook een lurkers aantekening.

Het is hard werken, wat jullie doen !
Ben je een stadse deerne van huisuit? of van het platteland ?
^{excuses als ik de info gemist heb.}

edit: via via kwam ik hier terecht: http://www.mergenmetz.nl/sf.mcgi?6640
en op de homepage : Workshop worst maken
30 maart 2011 - Eindelijk is het weer zover. Anne van Annes Kookpunt heeft weer een workshop worst maken gepland. Op 4 september 2011 te Zevenaar. Met vlees van een Bonte Bentheimer.

[ Bericht 46% gewijzigd door AnneX op 17-04-2011 20:49:03 ]

Liev.

Hoe mooi