R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Nee als man dom thuis gaan zitten met de creditcard in de aanslag terwijl je vrouw zich uit laat wonen door een groot geschapen negert is een goed voorbeeld, voor zowel zoon als dochter.quote:Op zaterdag 7 augustus 2010 12:28 schreef Boca_Raton het volgende:
Ik ga er niet eens meer op in. "Scheiden!!!" als instant-oplossing. Ben je van alles af toch? Probleem weg, vrouw weg, hoppa.
Wat mij betreft is een scheiding pas een optie in het uiterste geval. Niet als het tegenzit of bij de - kennelijk eerste !! - ernstige huwelijkscrisis. Stelletje klutsers die dan gelijk iemand aanraden hard weg te rennen.
Er zijn hier ook nog drie kinderen in het spel. Een scheiding is wel degelijk een trauma. Wie dat onder het tapijt veegt denkt meer aan zijn eigenbelang dan aan kinderen zélf. Net als die moeders/crashdumpers die hun kroost de hele week in een creche dumpen en dan kirren dat het goed voor het kind is. Oh ja? Ooit gevraagd?
Spreek dus niet voor de kinderen als je je eigen keuzes wilt rechtvaardigen.
TS vraagt toch om raad?? Doe eens gek en denk eens verder dan 'Scheiden!!!'.quote:Op zaterdag 7 augustus 2010 12:34 schreef Suphomes het volgende:
[..]
Nee als man dom thuis gaan zitten met de creditcard in de aanslag terwijl je vrouw zich uit laat wonen door een groot geschapen negert is een goed voorbeeld, voor zowel zoon als dochter.
Ben jij in het dagelijks leven ook zo'n tiep die bij een grote tegenslag er vandoor gaat? En het gaat hier om 25 jaar huwelijk he? met drie kinderen en een vrouw die op zich niet weg wil.
Dat had ik ook graag willen doen, maar blijkt helaas geen optie meer te zijnquote:Op zaterdag 7 augustus 2010 08:45 schreef Re het volgende:
de OP lezend denk ik dat niet zei in een midlife crisis zit maar dat jij het allemaal wel best vond totdat zei aan de noodrem trok
Hangt van de tegenslag af. Ja 25 jaar huwelijk, dus? Drie kinderen die een vreselijk triest voorbeeld voorgescholteld krijgen en een vrouw die om overduidelijke redenen niet weg wil.quote:Op zaterdag 7 augustus 2010 12:45 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
TS vraagt toch om raad?? Doe eens gek en denk eens verder dan 'Scheiden!!!'.
Ben jij in het dagelijks leven ook zo'n tiep die bij een grote tegenslag er vandoor gaat? En het gaat hier om 25 jaar huwelijk he? met drie kinderen en een vrouw die op zich niet weg wil.
Ik zou als kerel ook niet weg willen als ik een lieve huismiep had die bij me bleef om voor de kindjes en het huishouden te zorgen terwijl ik ondertussen in de kroeg vmbo smatjes aan het regelen was.
Waar is TS gebleven 
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
quote:Op zaterdag 7 augustus 2010 16:58 schreef formerjellybean het volgende:
Damn weer een zo'n verwijderaar, ik wil de OP
quote:Op zaterdag 7 augustus 2010 16:58 schreef formerjellybean het volgende:
Damn weer een zo'n verwijderaar, ik wil de OP
Meer weet google niet meerquote:Mijn vrouw beweert nu dat zij meer vrijheid wil en dat het zelfs mogelijk moet zij om met een andere man een kop koffie te gaan drinken of ...
Waarschuwing: Inhoud van deze post kan afwijken van de daadwerkelijke situatie van de user. Mogelijke redenen zijn humor, schaamte en angst voor vervolging.
ik weet nog wel zo'n beetje wat er stond, maar ts haalt niet voor niets zijn post weg.
ik vind het een beetje respectloos om dit dan alsnog te willen achterhalen.
ik vind het een beetje respectloos om dit dan alsnog te willen achterhalen.
Lafheid berust vaak op goede informatie, moed op gebrek aan inzicht.
Maar het zou ook wel netjes van TS zijn geweest om even aan te geven waarom hij zijn OP heeft verwijderd. Mensen steken er moeite in om hem te helpen en dan is het niet echt netjes om dan meteen de kuierlatten te nemen zonder enige reactie.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Als je zelf iets op het internet en dan ook nog eens op een openbaar, voor iedereen toegankelijk forum plaatst ben je ook zelf verantwoordelijk voor de gevolgen. Dat je er later spijt van hebt omdat mensen het ook daadwerkelijk hebben gelezen is dat je eigen schuld, tenzij je een pistool tegen je hoofd hebt of strak staat van een of ander goedje, maar dat lijkt me hier niet het geval.quote:Op zaterdag 7 augustus 2010 17:08 schreef opastokvis het volgende:
ik weet nog wel zo'n beetje wat er stond, maar ts haalt niet voor niets zijn post weg.
ik vind het een beetje respectloos om dit dan alsnog te willen achterhalen.
Beetje zoals op Koninginnedag midden in Amsterdam op straat gaan pissen en dan klagen over je privacy.
Waarschuwing: Inhoud van deze post kan afwijken van de daadwerkelijke situatie van de user. Mogelijke redenen zijn humor, schaamte en angst voor vervolging.
ik denk eerder dat hij deze verwijdert heeft vanwege de reacties, als ik in zo'n situatie zou zitten en ik zou deze opmerkingen en 'adviezen' krijgen zou ik ook de op verwijderen.
die man houdt nog steeds van zijn vrouw, om dan zijn vrouw voor hoer uit te maken?
dat kan hard aankomen.
die man houdt nog steeds van zijn vrouw, om dan zijn vrouw voor hoer uit te maken?
dat kan hard aankomen.
Lafheid berust vaak op goede informatie, moed op gebrek aan inzicht.
Uiteraard, het is alles behalve genuanceerd om dergelijke opmerkingen te roepen. En inderdaad, het zou wel zo politiek correct zijn om eerst alle opties uitgeprobeerd te hebben (relatietherapie, psycholoog, etc.) en pas in het aller-, alleruiterste geval te gaan scheiden. Klopt helemaal.quote:Op zaterdag 7 augustus 2010 12:28 schreef Boca_Raton het volgende:
Ik ga er niet eens meer op in. "Scheiden!!!" als instant-oplossing. Ben je van alles af toch? Probleem weg, vrouw weg, hoppa.
Wat mij betreft is een scheiding pas een optie in het uiterste geval. Niet als het tegenzit of bij de - kennelijk eerste !! - ernstige huwelijkscrisis. Stelletje klutsers die dan gelijk iemand aanraden hard weg te rennen.
Jammer genoeg is het 9 van de 10 keer zo dat de vrouw al een keuze gemaakt heeft, maar deze alleen nog in 'fases' naar haar echtgenoot brengt. Zeker als TS zo inschikkelijk klinkt als nu is zij goed op weg. Het punt is dat vrouwen uiteindelijk niet houden van mannen die overal braaf over alles willen praten en hun agenda volgen, maar ook eens eentje die flink op z'n strepen staat en zegt 'je bent van mij en van niemand anders'.
Ik vind dat het op monogamie en trouw heel gevoelig ligt. Dat is toch zo ongeveer wel het fundament van je relatie; dat je voor elkaar kiest. Als je daar elkaar niet even om de zoveel tijd bij de les roept (slippertje dat gewoon niet kan bijv.), maar zelfs al zo ver is gevorderd dat één van de twee op structurele wijze buiten de relatie wil neuken, dan ziet het eruit.
Het staat in de regels van fok. Moet hij die doorlezen voordat hij een topic opent. Anders kan iedereen de OP wel verwijderen, wordt het forum niet echt beter van.quote:Op zaterdag 7 augustus 2010 17:08 schreef opastokvis het volgende:
ik weet nog wel zo'n beetje wat er stond, maar ts haalt niet voor niets zijn post weg.
ik vind het een beetje respectloos om dit dan alsnog te willen achterhalen.
Nogmaals ik denk dat het voor een kind veel erger is om in een omgeving op te moeten groeien waarin de ouders niet gelukkig zijn met elkaar en er spanningen binnen het gezin zijn. Als kind voel je echt wel aan wanneer er iets aan de hand is. Een scheiding is dan in het belang van het kind en het is juist laf om bij elkaar te blijven omdat je jezelf of je kinderen niet wil confronteren met het feit dat de relatie geen kans meer heeft.quote:Op zaterdag 7 augustus 2010 12:28 schreef Boca_Raton het volgende:
Ik ga er niet eens meer op in. "Scheiden!!!" als instant-oplossing. Ben je van alles af toch? Probleem weg, vrouw weg, hoppa.
Wat mij betreft is een scheiding pas een optie in het uiterste geval. Niet als het tegenzit of bij de - kennelijk eerste !! - ernstige huwelijkscrisis. Stelletje klutsers die dan gelijk iemand aanraden hard weg te rennen.
Er zijn hier ook nog drie kinderen in het spel. Een scheiding is wel degelijk een trauma. Wie dat onder het tapijt veegt denkt meer aan zijn eigenbelang dan aan kinderen zélf. Net als die moeders/crashdumpers die hun kroost de hele week in een creche dumpen en dan kirren dat het goed voor het kind is. Oh ja? Ooit gevraagd?
Spreek dus niet voor de kinderen als je je eigen keuzes wilt rechtvaardigen.
Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik 10 was, en natuurlijk vond ik dat destijds wel even klote maar ik ben toch ontzettend blij dat mijn ouders niet voor mij bij elkaar gebleven zijn!
Ja, dat zie ik in mijn omgeving ook gebeuren. Mannen onderschatten dan de ernst van de situatie en pas als de vrouw besluit om de knoop door te hakken, staan ze opeens wél serieus open voor verandering. Maar dan is het te laat: te ver uit elkaar gegroeid en de vrouw ruikt haar vrijheid en nieuwe leven. En is helemaal klaar met haar huwelijk en de fases van loslaten zijn dan al geweest.quote:
Jammer genoeg is het 9 van de 10 keer zo dat de vrouw al een keuze gemaakt heeft, maar deze alleen nog in 'fases' naar haar echtgenoot brengt.
quote:Op zaterdag 7 augustus 2010 20:56 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Ja, dat zie ik in mijn omgeving ook gebeuren. Mannen onderschatten dan de ernst van de situatie en pas als de vrouw besluit om de knoop door te hakken, staan ze opeens wél serieus open voor verandering. Maar dan is het te laat: te ver uit elkaar gegroeid en de vrouw ruikt haar vrijheid en nieuwe leven. En is helemaal klaar met haar huwelijk en de fases van loslaten zijn dan al geweest.
Wij snappen elkaar weer.
Een scheiding kán dan in het belang van het kind zijn. Maar per definitie?quote:
[quote]
Een scheiding is dan in het belang van het kind en het is juist laf om bij elkaar te blijven omdat je jezelf of je kinderen niet wil confronteren met het feit dat de relatie geen kans meer heeft.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 16 was. Ik heb me daarna nooit meer wezenlijk geborgen gevoeld, beschermd, uit één stuk. Ik had het gevoel dat het dak van het huis was gewaaid, zo onbeschermd. En eerlijk gezegd kan ik er nóg om huilen, nog steeds, omdat dat gevoel van geborgenheid en eenheid er niet meer is. Kerst is nogal altijd heel moeilijk voor mij.quote:Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik 10 was, en natuurlijk vond ik dat destijds wel even klote maar ik ben toch ontzettend blij dat mijn ouders niet voor mij bij elkaar gebleven zijn!
En ik kan me niet herinneren dat mijn ouders géén spanningen hadden, dat was al het geval vlak na mijn geboorte volgens mijn moeder. Dus harmonieus is het in geen geval geweest.
Zou het verschil liggen in het feit of mensen uit elkaar gegroeid zijn (= heel moeilijk te 'repareren') of erge spanningen hebben (= misschien nog reparabel)?quote:
Ik denk vooral het eerste. Met name voor de vrouw: deze ziet voorspelbaarheid, een star ritme en strakke regelmaat als een verpesting van haar leven. Zij wil dat eerdere vuurwerk wat ze hadden nog eens opnieuw beleven, maar dat kan niet meer met haar huidige man omdat zij - zoals jij al zegt - uit elkaar gegroeid zijn. Zodra ze die spanning niet thuis meer kunnen krijgen, dan gaan ze hem automatisch ergens anders opzoeken.quote:Op zaterdag 7 augustus 2010 21:09 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Zou het verschil liggen in het feit of mensen uit elkaar gegroeid zijn (= heel moeilijk te 'repareren') of erge spanningen hebben (= misschien nog reparabel)?
En ja, het valt in principe nog te repareren, al zal dat enorm moeizaam gaan en heeft de vrouw in deze kwestie al eens van de vrijheid geproefd. Ze zal dat nu hoogstwaarschijnlijk niet meer willen opgeven, waardoor TS gewoon met de gebakken peren zit. Want dat is altijd the bottom line: de vrouw krijgt altijd wat ze wil.
Daarom zeg ik ook tegen TS: hou de eer aan jezelf. Word geen speelbal van je vrouw die eigenlijk nu niet eens meer je vrouw is. Je staat er allemaal zelf bij en je staat het allemaal zelf toe.
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 07-08-2010 21:18:28 ]
Amen.quote:Op zaterdag 7 augustus 2010 21:16 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Ik denk vooral het eerste. Met name voor de vrouw: deze ziet voorspelbaarheid, een star ritme en strakke regelmaat als een verpesting van haar leven. Zij wil dat eerdere vuurwerk wat ze hadden nog eens opnieuw beleven, maar dat kan niet meer met haar huidige man omdat zij - zoals jij al zegt - uit elkaar gegroeid zijn. Zodra ze die spanning niet thuis meer kunnen krijgen, dan gaan ze hem automatisch ergens anders opzoeken.
En ja, het valt in principe nog te repareren, al zal dat enorm moeizaam gaan en heeft de vrouw in deze kwestie al eens van de vrijheid geproefd. Ze zal dat nu hoogstwaarschijnlijk niet meer willen opgeven, waardoor TS gewoon met de gebakken peren zit. Want dat is altijd the bottom line: de vrouw krijgt altijd wat ze wil.
Ik denk dat een rothuwelijk met rare uitstapjes van je moeder (bijna) net zo vervelend is voor een kind als een scheiding eigenlijk... 
Bij dit geval zie ik het iig ook niet echt meer goedkomen.. 
Bij dit geval zie ik het iig ook niet echt meer goedkomen..
Just close your eyes...Forget your name...Forget the world...Now go insaneee
Nou speelbal... TS heeft natuurlijk net zo goed aandeel in hoe het gelopen is. Hij kan z'n huwelijk prima noemen, maar wie weet heeft zijn vrouw al jaren aangegeven dat zij niet gelukkig is. Je hoort hier maar één kant.quote:
Daarom zeg ik ook tegen TS: hou de eer aan jezelf. Word geen speelbal van je vrouw die eigenlijk nu niet eens meer je vrouw is. Je staat er allemaal zelf bij en je staat het allemaal zelf toe.
